Servicio de patrimonio documental e bibliográfico - Deputación de Pontevedra

Área de contido e estrutura

• Alcance e contido A C T A Da sesión ordinaria en primeira convocatoria, celebrada polo Pleno desta Deputación o día, 22 de febreiro do 2013 No Salón de sesións da Deputación Provincial de Pontevedra, sendo as once horas e vinte minutos do día vinte e dous de febreiro do ano dous mil trece, baixo a Presidencia do Ilmo. Sr. Presidente Don Rafael Louzán Abal, reuníronse as/os Señoras/es Deputadas/os, Dona María Isaura Abelairas Rodríguez (PSdeG-PSOE), Don Pablo Baquero Álvarez (PP), Don José María Bello Maneiro (PP), Don Uxío Benítez Fernández (BNG), Don José Antonio Cacabelos Rico (PSdeG-PSOE), Don José Crespo Iglesias (PP), Dona Begoña Estévez Bernárdez (PP), Dona Ornela Fernández Salgado (BNG), Don José Manuel Figueroa Vila (PP), Don Juan Antonio González Pérez (PSdeG-PSOE), Don Arturo Grandal Vaqueiro (PP), Don Fernando Guitián Guitián (PP) Dona Marta Iglesias Bueno (PP), Don José Carlos López Campos (PP), Don Xosé Cesáreo Mosquera Lorenzo (BNG), Don José Luis Pérez Estévez (PP), Dona María Pilar Ramallo Vázquez (PP), Don Eduardo José Reguera Ocampo (PSdeG-PSOE), Don Severino Reguera Varela (PP), Don Santos Héctor Rodríguez Díaz (PSdeG-PSOE), Don José Nelson Cándido Santos Argibay (PP), Don Alberto Valverde Pérez (PP), Don Jesús Vázquez Almuíña (PP), Dona Ana Isabel Vázquez Reboredo (PP), Don Francisco Andrés Veiga Soto (PSdeG-PSOE) e Dona Iolanda Veloso Ríos (BNG), co obxecto de celebrar sesión ordinaria do Pleno da Deputación, en primeira convocatoria, consonte á correspondente orde do día. Da fe do acto o Secretario, D. Carlos Cuadrado Romay, e está presente o Sr. Interventor, D. Antonio Graña Gómez. Declarada aberta a sesión e de orde da Presidencia éntrase seguidamente no exame da orde do día, adoptándose en relación coa mesma os seguintes acordos: Sr. Presidente.- Bos días. Vamos a dar comezo á convocatoria do Pleno ordinario da Corporación provincial. 1.6323.- DECLARACIÓN INSTITUCIONAL SOBRE O DÍA DA MULLER Sr. Presidente.- E, como primeiro punto da orde do día, temos a Declaración institucional sobre o día da muller, que, por acordo ademais, quero entender, dos tres grupos da Corporación, paralela á mesma ten a palabra D. José Carlos López Campos. Sr. López Campos.- Moi ben. Bo día a todos e a todas, vou a dar lectura á declaración institucional, acordada por consenso das tres forzas políticas que teñen representación nesta casa, e en representación desta Corporación e tamén de todas as persoas que forman parte dela. “O vindeiro 8 de marzo conmemórase o Día Internacional da Muller, unha data que todos desexaríamos que fose xa só a celebración da igualdade real e efectiva entre homes e mulleres. Pero iso é, aínda hoxe, só un desexo, porque maila que foron moitos os avances conseguidos nestes máis de cen anos de loita, as mulleres seguen sendo na actualidade vítimas da discriminación e dun trato desigual en todos os ámbitos desta sociedade. En momentos como o actual esta situación tende a agravarse aínda máis, polo que é imprescindible seguir implicándonos de cheo para fortalecer o papel das mulleres na sociedade e avanzar nunha igualdade que agora é legal pero non é real. A igualdade efectiva ten que ser asumida por toda a sociedade no seu conxunto, como un ben irrenunciable, e como un camiño ineludible para un maior benestar social e económico que sen dúbida redundará en maiores niveis de desenvolvemento e nunha sociedade moito máis xusta. Non podemos obviar os datos que nos falan de que España é un país, que a pesar da aposta que nas últimas décadas se leva feito pola equiparación de dereitos entre homes e mulleres, rexistra aínda notables desigualdades no ámbito laboral, social e familiar. Hoxe ademais, 22 de febreiro se conmemora o día internacional da igualdade salarial, e ese dato, ese aspecto, redunda, ademais, na idea de que as mulleres en España e é tamén moi oportuno para falar de que non só sofren unha elevada taxa de desemprego, do 25%, non só perciben un salario claramente inferior ós homes por un igual traballo, un 22%, teñen ademais moitisima menor presenza en postos directivos, tanto na Administración, na que é só un 30%, como na empresa privada da que é un 11,5%, teñen maior taxa de temporalidade, concentran a maior parte dos contratos a tempo parcial por necesidade, senón que sobre elas seguen recaendo o peso da atención á familia, o 95,5% das excedencias por coidados de fillos, e o 85% das solicitadas para coidados de dependentes corresponden sempre a mulleres, e ademais das cargas que teñen polo coidado familiar no fogar. Ante esta situación é evidente que aínda queda un longo camiño por percorrer, este día tennos que servir para seguir dando pasos e sobre todo para preocuparnos e ocuparnos desas mulleres que ademais dos problemas xerais da sociedade actual sofren os derivados desa brecha existente aínda entre homes e mulleres. Por todo o exposto, este Pleno da Corporación Provincial de Pontevedra acorda recoñecer e valorar o traballo que en todos os ámbitos da vida e ó longo de toda a historia desenvolveron e seguen a desenvolver as mulleres, porque non podemos esquecer que unha das causas que inciden na desigualdade é a invisibilización do papel das mulleres na sociedade, apostar por políticas de igualdade que permitan ir minimizando a brecha existente na actualidade, tanto no acceso ó traballo como nos salarios, como no desenvolvemento profesional e na promoción da muller. Impulsar, defender e reclamar medidas que contribúan á conciliación da vida profesional, familiar e persoal, apostando por un cambio de mentalidade a nivel social, empresarial e político que faga compatible a vida profesional e familiar dos homes e as mulleres. Instar ó Goberno do Estado e ó Goberno da Xunta de Galicia a dispoñer dos recursos que sexan necesarios para evitar que o impacto da crise agrave a vulnerabilidade das mulleres nas situacións de pobreza e exclusión social. Instar ó Goberno do Estado e ó Goberno da Xunta de Galicia a que leven a cabo programas de apoio empresarial a mulleres co obxectivo de fomentar o emprendemento feminino e o autoemprego. Prestar especial atención ás mulleres do rural, como piar fundamental, na fixación da poboación e como motor dinamizador que en plena crise está amosando capacidade de reacción e de adaptación, con actividades innovadoras e xeradoras de emprego e riqueza, turismo rural, agroturismo, produción ecolóxica, artesanía tradicional, entre outros. Instar ó goberno do estado a que neste ano 2013 elabore un plan estratéxico contra a discriminación salarial entre mulleres e homes co fin de identificar e radicar a brecha salarial. En definitiva, este Pleno da Corporación Provincial de Pontevedra quere poñer en valor o papel das mulleres, apostar por políticas que contribúan a facer real unha igualdade que agora só é legal, e convidar a toda a sociedade a traballar unida por unha causa, a igualdade, que non é das mulleres senón de todos”. Moitas gracias. Sr. Presidente.- Moitas gracias Sr. Deputado. Polo tanto, como é un texto, que ademais agradezo a participación dos tres grupos, pois, aí queda tamén a nosa declaración desta Corporación Provincial para ese día 8 de marzo, que, dalgunha maneira, pois, con adelanto sobre esa fecha, deixa constancia do sentir desta Corporación Provincial. O Pleno da Deputación de Pontevedra formula a seguinte Declaración Institucional con motivo do Día Internacional da Muller: “O vindeiro 8 de marzo conmemórase o Día Internacional da Muller. Unha data que todos desexaríamos que fose xa só a celebración da igualdade real e efectiva entre homes e mulleres. Pero iso é, aínda hoxe, só un desexo, porque malia que foron moitos os avances conseguidos nestes máis de 100 anos de loita, a muller segue sendo na actualidade vítima de discriminación e dun trato desigual en todos os ámbitos da sociedade. En momentos coma o actual, esta situación tende a agravarse aínda máis, polo que é imprescindible seguir implicándose de cheo para fortalecer o papel da muller na sociedade e avanzar nunha igualdade que agora é legal pero non real. A igualdade efectiva ten que ser asumida por toda a sociedade no seu conxunto como un ben irrenunciable e como un camiño ineludible para un maior benestar social e económico que, sen dúbida, redundará en maiores niveis de desenvolvemento e nunha sociedade máis xusta. Non podemos obviar os datos que nos falan de que España é un país que, a pesar da aposta que nas últimas décadas leva feito pola equiparación de dereitos entre homes e mulleres, rexistra aínda notables desigualdades no ámbito laboral, social, familiar ... As mulleres en España non só sofren unha elevada taxa de desemprego (do 25%), perciben un salario claramente inferior ós homes por igual traballo (un 22%), teñen unha moitisima menor presenza en postos directivos tanto na administración (só o 30%) como na empresa privada (11,5%), teñen maior taxa de temporalidade, concentran a maior parte dos contratos a tempo parcial por necesidade, senón que sobre elas segue recaendo o peso da atención á familia (o 95,5% das excedencias para coidado de fillos e o 85% das solicitadas para coidado de dependentes corresponden a mulleres) e do coidado do fogar. Ante esta situación, é evidente que aínda queda un longo camiño por percorrer. Este día tennos que servir para seguir dando pasos e, sobre todo, para preocuparnos e ocuparnos desas mulleres que ademais dos problemas xerais da sociedade actual sofren os derivados desa brecha existente aínda entre homes e mulleres. Por todo o exposto, o Pleno da Corporación Provincial de Pontevedra acorda: • Recoñecer e valorar o traballo que en todos os ámbitos da vida e ó longo de toda a historia desenvolveron e seguen a desenvolver as mulleres, porque non podemos esquecer que unha das causas que incide na desigualdade é a invisibilización do papel da muller na sociedade. • Apostar por políticas de igualdade que permitan ir minimizando a brecha existente na actualidade tanto no acceso ó traballo, como nos salarios, como no desenvolvemento profesional e na promoción da muller. • Impulsar, defender e reclamar medidas que contribúan á conciliación da vida profesional, familiar e persoal, apostando por un cambio de mentalidade a nivel social, empresarial e político que faga compatible a vida profesional e familiar de homes e mulleres. • Instar ó Goberno do Estado e ó Goberno da Xunta de Galicia a que leven a cabo programas de apoio empresarial a mulleres co obxectivo de fomentar o emprendemento feminino e o autoemprego. • Prestar especial atención á muller rural, como piar fundamental na fixación de poboación e como motor dinamizador que en plena crise está amosando capacidade de reacción e de adaptación, con actividades innovadoras e xeradoras de emprego e riqueza (turismo rural, agroturismo, produción ecolóxica, artesanía tradicional). • Instar ó Goberno do Estado a que neste ano 2013 elabore un Plan estratéxico contra a Discriminación Salarial entre mulleres e homes, co fin de identificar e erradicar a brecha salarial. En definitiva, o Pleno da Corporación Provincial de Pontevedra quere poñer en valor o papel da muller, apostar por políticas que contribúan a facer real unha igualdade que agora só é legal, e convidar a toda a sociedade a traballar unida por unha causa –a igualdade- que non é das mulleres, senón de todos.” 2.6324.- ACTA ANTERIOR Sr. Presidente.- Segundo punto da orde do día. Aprobación do borrador da acta da anterior sesión, ordinaria, do día 28 de decembro de 2012. ¿Votos en contra?. ¿Abstencións?. ¿A favor?. Acórdase por unanimidade aprobar o borrador da acta da anterior sesión, ordinaria, do día 28 de decembro de 2012. a) Parte resolutiva: 3.6325.- ORDENANZA FISCAL XERAL DO ÓRGANO DE XESTIÓN TRIBUTARIA E RECADACIÓN DE RECURSOS LOCAIS (ORAL) DA DEPUTACIÓN DE PONTEVEDRA Sr. Presidente.- Punto número tres. Ordenanza Fiscal Xeral do Órgano de Xestión Tributaria e Recadación de Recursos Locais (ORAL) da Deputación de Pontevedra. Ten a palabra Don Cesáreo Mosquera. Sr. Mosquera Lorenzo.- Grazas Sr. Presidente. Bos días a todos e a todas. Eu non sei se por parte do goberno que trae esta ordenanza vai a haber algunha intervención, se a hai agardo e faise despois. Sr. Presidente.- Non. Sr. Mosquera Lorenzo.- Non. Bueno, é unha ordenanza, é unha ordenanza fiscal tremendamente enfarragosa, hai algunhas, trata de regular todo o que é, toda unha casuística enorme e, bueno, se os técnicos desta casa din que é mellor para funcionar así, pois, pois vale. Supoño que dentro de pouco vai a vir algunha modificación porque claro, tratar de regular tanto, ó final sempre a de haber algún problema que se regulou en exceso e despois non hai maneira de resolvelo. En todo caso, nós vámonos abster nesta ordenanza, e, deixar constancia da nosa queixa, porque será porque é moi complexo digo eu, pero está todo, todo en español ou en castelán ou como queira, está todo, ata ó funcionario que firma tamén lle podo dicir partidariamente, porque o outro día saía aí nunha foto e demais, pois, lle pode dar un avisiño de que o faga en galego. Algo avanzamos en que a documentación veña en galego e resulta que cando hai unha ordenanza deste tipo, tamén poderíamos dicir, bueno, se é para cobrarlle á xente, que vaia en español, pero bueno, non parece serio. Entón, agardo que se corrixa, agardamos que se corrixa e se faga en galego. Moitas gracias. Sr. Presidente.- Moitas gracias Sr. Mosquera. Pero sabe que no caso da Deputación estamos na vangarda da defensa do galego, polo tanto, pero non me gusta iso de tampouco ser sectario non, só, só, exclusivamente, ¿non?, e, ¿se viñera en inglés, ¿que faríamos?, por iso, ¿na nosa tamén?. Entón, eu creo que nese sentido poucas institucións hai en Galicia que utilicen tanto o galego como nós, é certo que algunha cuestión, pero ademais eu creo na boa harmonía das dúas linguas, ¿sabe?, polo tanto, niso non hai, o importante é que ós cidadáns se lle faga máis fácil e máis levadeira a costa de pagar impostos, que dalgunha maneira esa modificación da Lei General Tributaria é o que pretende, para poder prorratear tamén, dalgunha maneira, os seus impostos e que, polo tanto, bueno, neste sentido creo que aporta facilidades para o contribuínte. Procedemos, polo tanto, á aprobación desta nova ordenanza fiscal. ¿Votos en contra?. ¿Abstencións?. ¿A favor?. A Deputación Provincial de Pontevedra, a través do órgano competente, ten como finalidade levar a cabo a xestión, liquidación, inspección, recadación e revisión, no ámbito da provincia de Pontevedra, dos recursos de dereito público, tributarios e non tributarios, das entidades locais e demais administracións públicas que lle deleguen ou encomenden o exercicio das devanditas facultades á Deputación. Coa finalidade de optimizar a xestión tributaria tanto dos seus propios ingresos de dereito público coma dos que por delegación ou encomenda de xestión realizaron as distintas entidades locais da provincia, estímase procedente a aprobación dunha ordenanza fiscal xeral de xestión e recadación dos ingresos de dereito público aplicable órgano de xestión tributaria e recadación de recursos locais da Deputación de Pontevedra. Considerando que o Consello reitor do Organismo Autónomo Local, na sesión do 21 de decembro de 2012, acordou aprobar a Ordenanza fiscal do órgano de xestión de recursos locais da Deputación de Pontevedra. Considerando o establecido nos artigos 15 a 19 do Real decreto lexislativo 2/2004, de 5 de marzo, polo que se aproba o texto refundido da Lei reguladora das facendas locais e no artigo 47 da Lei 7/1985, de 2 de abril, reguladora das bases do réxime local. O Pleno, de conformidade co ditame da Comisión Informativa de Economía, Facenda e Turismo, acorda por maioría, cos votos a favor do PP e do PSdeG-PSOE e coas abstencións do BNG: a) Aprobar inicialmente a Ordenanza fiscal xeral do órgano de xestión tributaria e recadación de recursos locais da Deputación de Pontevedra. A Ordenanza fiscal xeral do órgano de xestión tributaria e recadación de recursos locais da Deputación de Pontevedra será exposta ó público, para os efectos de reclamacións, por un período de trinta días hábiles, quedando definitivamente aprobada en caso de non producirse estas. A dita ordenanza é como segue: ORDENANZA FISCAL XERAL DO ÓRGANO DE XESTIÓN TRIBUTARIA E RECADACIÓN DE RECURSOS LOCAIS (ORAL) DA DEPUTACIÓN DE PONTEVEDRA ÍNDICE TÍTULO I.- DISPOSICIÓNS XERAIS Artigo 1.- Obxecto e fins Artigo 2.- Marco legal Artigo 3.- Ámbito territorial Artigo 4.- Facultades de interpretación TÍTULO II.- PROCEDEMENTO CAPÍTULO 1º.- ADMINISTRACIÓN XERAL Artigo 5.- Aspectos xerais Artigo 6.- Comunicacións informativas Artigo 7.- Acceso a arquivos Artigo 8.- Dereito á obtención de copia dos documentos que obren no expediente Artigo 9.- Identificación dos responsables da tramitación dos procedementos Artigo 10.- Alegacións e trámite de audiencia ó interesado Artigo 11.- Rexistros Artigo 12.- Cómputo de prazos Artigo 13.- Tramitación de expedientes Artigo 14.- Utilización de medios informáticos e telemáticos Artigo 15.- Obrigación de resolver Artigo 16.- Efectos do silencio administrativo CAPÍTULO 2º.- NORMAS SOBRE XESTIÓN Artigo 17.- Importe mínimo das liquidacións SECCIÓN 1ª.- DOS CRÉDITOS TRIBUTARIOS SUBSECCIÓN 1ª.- DE VENCEMENTO PERIÓDICO Artigo 18.- Imposto sobre Bens Inmobles Artigo 19.- Imposto sobre Vehículos de Tracción Mecánica Artigo 20.- Imposto sobre Actividades Económicas Artigo 21.- Taxas Artigo 22.- Padróns Artigo 23.- Calendario fiscal Artigo 24.- Exposición pública de padróns Artigo 25.- Anuncios de cobranza Artigo 26.- Liquidacións de ingreso directo Artigo 27.- Notificación das liquidacións por tributos de vencemento periódico Artigo 28.- Publicación no BOP SUBSECCIÓN 2ª.- DE VENCEMENTO NON PERIÓDICO Artigo 29.- Práctica de liquidacións Artigo 30.- Presentación de declaracións Artigo 31.- Notificación das liquidacións de ingreso directo SUBSECCÓN 3ª.- DIVISIÓN DE DÉBEDA Artigo 32.- Solicitude SUBSECCIÓN 4ª.- CONCESIÓN DE BENEFICIOS FISCAIS Artigo 33.- Solicitude e tramitación Artigo 34.- Concesión e efectos SUBSECCIÓN 5ª.- PROCEDEMENTOS DE REVISIÓN Artigo 35.- Normas Xerais Artigo 36.- Interposición de recursos Artigo 37.- Declaración de nulidade Artigo 38.- Declaración de lesividad de actos anulables Artigo 39.- Revogación de actos Artigo 40.- Rectificación de erros SUBSECCIÓN 6ª.- SUSPENSIÓN DO PROCEDEMENTO Artigo 41.- Suspensión por aprazamento ou fraccionamento Artigo 42.- Suspensión por tercería de dominio Artigo 43.- Suspensión por interposición de recursos Artigo 44.- Alleamento de bens e dereitos embargados Artigo 45.- Suspensión da execución de sancións Artigo 46.- Garantías Artigo 47.- Reembolso do custo das garantías Artigo 48.- Concorrencia de procedementos SUBSECCIÓN 7ª.- DEVOLUCIÓN DE INGRESOS INDEBIDOS Artigo 49.- Supostos Artigo 50.- Iniciación Artigo 51.- Tramitación do expediente Artigo 52.- Resolución Artigo 53.- Devolucións derivadas da normativa de cada tributo SECCIÓN 2ª.- DOS CRÉDITOS NON TRIBUTARIOS SUBSECCIÓN 1ª.- PREZOS PÚBLICOS Artigo 54.- Recadación dos prezos públicos SUBSECCIÓN 2ª.- SANCIÓNS DE TRÁFICO Artigo 55.- Xestión de sancións de tráfico Artigo 56.- Denuncias Artigo 57.- Notificación da denuncia Artigo 58.- Procedemento sancionador Artigo 59.- Pagamento das sancións Artigo 60.- Prescrición e caducidade SUBSECCIÓN 3ª.- OUTROS CRÉDITOS Artigo 61.- Outros créditos non tributarios Artigo 62.- Ingresos por cotas urbanísticas Artigo 63.- Sancións de natureza administrativa TÍTULO III.- RECADACIÓN CAPÍTULO 1º.- ASPECTOS XERAIS Artigo 64.- Órganos de recadación Artigo 65.- Sistema de recadación Artigo 66.- Domiciliación bancaria Artigo 67.- Entidades colaboradoras SECCIÓN 1ª.- NORMAS COMÚNS Artigo 68.- Principios xerais Artigo 69.- Obrigados tributarios Artigo 70.- Responsables solidarios e subsidiarios Artigo 71.- Procedemento para esixir a responsabilidade solidaria Artigo 72.- Sucesión na débeda tributaria Artigo 73.- Garantías dos créditos públicos locais Artigo 74.- Domicilio Artigo 75.- Deber de colaboración coa Administración Artigo 76.- Lexitimación para efectuar o pagamento Artigo 77.- Dereito de prelación e hipoteca legal tácita Artigo 78.- Afección de bens SUBSECCIÓN 1ª.- RECADACIÓN VOLUNTARIA Artigo 79.- Prazos de ingreso en período de pagamento voluntario Artigo 80.- Cobro en período de pagamento voluntario SUBSECCIÓN 2ª.- RECADACIÓN EXECUTIVA Artigo 81.- Iniciación do período executivo Artigo 82.- Prazos de ingreso das débedas apremadas Artigo 83.- Providencia de prema Artigo 84.- Dilixencias de embargo Artigo 85.- Alleamento dos bens embargados Artigo 86.- A poxa Artigo 87.- Venda por xestión directa Artigo 88.- Intereses de demora e costas do procedemento SUBSECCIÓN 3ª.- APRAZAMENTOS E FRACCIONAMENTOS Artigo 89.- Tramitación Artigo 90.- Resolución Artigo 91.- Intereses para o aprazamento e fraccionamento Artigo 92.- Efectos da falta de pagamento Artigo 93.- Garantías e recursos SUBSECCIÓN 4ª.- PRESCRICIÓN E COMPENSACIÓN Artigo 94.- Prescrición Artigo 95.- Compensación Artigo 96.- Compensación de oficio das débedas de entidades públicas Artigo 97.- Principio de proporcionalidade SUBSECCIÓN 5ª.- CRÉDITOS INCOBRABLES Artigo 98.- Situación de insolvencia Artigo 99.- Xustificación do crédito incobrable TÍTULO IV.- INSPECCIÓN CAPÍTULO 1º.- PROCEDEMENTO Artigo 100.- A inspección dos tributos Artigo 101.- Persoal inspector Artigo 102.- Clases de actuacións Artigo 103.- Lugar e tempo das actuacións Artigo 104.- Iniciación e desenvolvemento das actuacións inspectoras Artigo 105.- Terminación das actuacións inspectoras TÍTULO V.- RÉXIME SANCIONADOR CAPÍTULO 1º.- INFRACCIÓNS E SANCIÓNS Artigo 106.- Ámbito de aplicación do procedemento sancionador Artigo 107.- Extinción das sancións Artigo 108.- Procedemento para a imposición de sancións tributarias Artigo 109.- Desenvolvemento do procedemento sancionador xeneral Artigo 110.- Tramitación abreviada Artigo 111.- Prazo para resolver Artigo 112.- Concepto e clases de infraccións tributarias Artigo 113.- Cualificación das infraccións tributarias Artigo 114.- Criterios de gradación das sancións tributarias Artigo 115.- Redución das sancións Artigo 116.- Liquidación dos intereses de demora Artigo 117.- Órgano competente para a imposición de sancións Artigo 118.- Recursos DISPOSICIÓN DERROGATORIA ÚNICA DISPOSICIÓN FINAL PRIMEIRA DISPOSICIÓN FINAL SEGUNDA TÍTULO I.- DISPOSICIÓNS XERAIS Artigo 1.- Obxecto e fins 1. A Deputación Provincial de Pontevedra (de agora en diante Deputación) e, no seu caso, a través do Órgano de Xestión Tributaria e Recadación de Recursos Locais (ORAL) ten como finalidade levar a cabo a xestión, liquidación, inspección, recadación e revisión, no ámbito da provincia de Pontevedra, dos recursos de dereito público, tributarios e non tributarios, das entidades locais e demais administracións públicas que efectúen a delegación ou lle encomenden o exercicio das devanditas facultades e funcións á Deputación. 2. Esta ordenanza sobre procedemento contén normas comúns que completan as ordenanzas aprobadas polas entidades locais que delegaron as competencias citadas, co fin de: a) Desenvolver a regulación da Lei xeral tributaria naqueles aspectos referentes ós procedementos tributarios de xestión, inspección e recadación, tramitados polo ORAL. b) Regular as actuacións que a Deputación debe levar a cabo para exercer as funcións que ten delegadas. c) Regular aqueles aspectos comúns a diversas ordenanzas fiscais e evitar así a súa reiteración. d) Regular as materias que necesiten concreción ou desenvolvemento por parte da administración xestora. e) Recompilar, nun único texto, as normas e procedementos cuxo coñecemento poida resultar de interese xeral. f) Informar ás entidades locais en xeral e ós cidadáns en particular das normas e procedementos, cuxo coñecemento poida facilitar o cumprimento das obrigacións tributarias Artigo 2.- Marco legal O articulado contido no presente texto regula aspectos de procedemento que, xunto co resto de normas ditadas para o efecto, e ó amparo do que preceptúan os artigos 4, 36, 106.2 e 107.2 da Lei 7/85 reguladora das bases de réxime local en relación cos artigos 7, 11, 12.2 e 15.3 do Real decreto lexislativo 2/2004 polo que se aproba o texto refundido da Lei reguladora das facendas locais, e disposición adicional 4ª, apartado 3, da Lei 58/2003, de 17 de decembro, xeral tributaria (en diante LXT), son de aplicación ó funcionamento do ORAL. Artigo 3.- Ámbito territorial O ámbito de actuación do ORAL esténdese á totalidade do territorio provincial, dentro do cal resulta competente, para todos os efectos, para a execución das actuacións que comporta a función administrativa conducente á xestión de ingresos de Dereito público das entidades locais e outras administracións, cuxa xestión tributaria lle corresponda, así como outras funcións e actividades que teña atribuídas. Artigo 4.- Facultades de interpretación A interpretación dos preceptos contidos neste texto, en relación co resto das normas de aplicación, corresponderalle ó presidente da Deputación que, previo informe do Servizo Xurídico, poderá ditar disposicións interpretativas e aclaratorias destas. TÍTULO II.- PROCEDEMENTO CAPÍTULO 1º.- ADMINISTRACIÓN XERAL Artigo 5.- Aspectos xerais 1. A tramitación de expedientes estará guiada por criterios de racionalidade e eficacia. Procurarase simplificar os trámites que teña que realizar o cidadán e facilitarlle o acceso á información administrativa. 2. O presidente poderá delegar o exercicio de competencias e a sinatura de resolucións administrativas. 3. As resolucións administrativas que se adopten por delegación entre órganos desta Deputación indicarán expresamente esta circunstancia e consideraranse ditadas polo órgano delegante. 4. Os acordos da Xunta de Goberno e as resolucións do presidente serán notificados polo funcionario que desenvolva as competencias da secretaría do ORAL. 5. O persoal competente para expedir copias de documentos (cotexadas) obrantes nas dependencias do ORAL será o seguinte: • O coordinador - xefe de Oficina cando se trate de documentos existentes nas respectivas oficinas periféricas. • Os responsables dos distintos servizos/seccións ou unidades, e no seu caso, o persoal do Rexistro cando os documentos atopen nos servizos centrais. 6. Impulsarase a aplicación de técnicas e medios electrónicos, informáticos e telemáticos para a tramitación de expedientes administrativos, co fin de mellorar a eficiencia das comunicacións cos concellos, outras administracións públicas e os colaboradores sociais cos cales se subscriba o pertinente convenio. 7. A tramitación electrónica de expedientes, así como a realización de trámites e xestións por vía electrónica por parte dos contribuíntes suxeitarase á regulación legal vixente e ó disposto na Ordenanza de administración electrónica que aprobe para ese efecto esta Deputación (en diante OAE). Artigo 6.- Comunicacións informativas A) Solicitudes de información 1. O ORAL informará ós obrigados tributarios que o soliciten dos criterios administrativos existentes para a aplicación da normativa tributaria. Ás solicitudes formuladas verbalmente responderanse de igual forma. 2. Nos casos en que a solicitude se formulase por escrito procurarase que o obrigado tributario exprese con claridade os antecedentes e circunstancias do caso, así como as dúbidas que lle suscite a normativa tributaria aplicable. 3. Se a solicitude de información se refire a unha cuestión regulamentada nesta ordenanza, ou nas ordenanzas municipais ou en circulares internas, ou ben se trata dunha cuestión cuxa resposta se deduce indubitadamente da normativa vixente, as oficinas periféricas receptoras da consulta poderán formular a resposta. Nos demais casos, responderase os servizos centrais, polo funcionario ou servizo competente por razón da materia. 4. Para garantir a confidencialidade da información requirirase do contribuínte a súa debida identificación mediante presentación do NIF cando se trata de comparecencia persoal. 5. Se se actúa por medio de representante, este deberá acreditar a súa condición como tal, nos termos previstos no artigo 46 da Lei xeral tributaria. En todo caso, presumirase concedida a representación cando se trate de actos de mero trámite. B) Consultas tributarias 1. As consultas tributarias escritas que se formulen antes da finalización do prazo establecido para a presentación de declaracións, autoliquidacións ou o cumprimento doutras obrigacións tributarias, deberaas contestar no prazo de seis meses desde a presentación o titular do ORAL. 2. A contestación ás consultas tributarias escritas terá efectos vinculantes para a Deputación, excepto cando expoñan cuestións relacionadas co obxecto ou a tramitación dun procedemento, recurso ou reclamación iniciado antes da súa formulación. Os criterios expresados na mencionada contestación aplicaránselle ó consultante e outros obrigados tributarios, sempre que exista identidade entre os feitos e circunstancias reais e aqueles obxectos de consulta. 3. Non se admitirá ningunha consulta que se formule unha vez finalizados os prazos establecidos para o exercicio do dereito, para a presentación da declaración ou autoliquidación ou para o cumprimento da obrigación tributaria de que se trate. C) Relacións coa administración a través de medios telemáticos. 1. Cando o interesado se relacione coa administración por medios telemáticos poderá identificarse utilizando un certificado dixital/DNI e que acredite a súa identidade. 2. A corrección de datos que poida solicitar o interesado tramitarase considerando a propia solicitude e, no seu caso, requirirase a súa acreditación. 3. Os interesados poderán utilizar a Web/Oficina Virtual Tributaria da Deputación (de agora en diante OVT), por internet, para acceder á información de interese xeral e realizar os trámites e xestións que se vaian habilitando nela. 4. Os datos de carácter persoal facilitados polos cidadáns, presencialmente, a través da web/OVT, ou por calquera outro medio, así como os datos con transcendencia tributaria requiridos ou obtidos polo ORAL, incorporaranse ós ficheiros deste. 5. Os interesados poderán exercer ante a Deputación os dereitos de acceso, rectificación, cancelación e oposición previstos na Lei orgánica 15/1999, de 13 de decembro de protección de datos de carácter persoal. Artigo 7.- Acceso a arquivos 1. Os cidadáns teñen dereito a acceder ós rexistros e documentos que formen parte de expedientes, nos termos establecidos na Lei 30/1992, de réxime xurídico das administracións públicas e do procedemento administrativo común e na Lei 58/2003, xeral tributaria. 2. Para que sexa autorizada a consulta será necesario que se formule unha petición individualizada por escrito especificando os documentos que se desexa consultar, que non poderán afectar á intimidade de terceiras persoas. 3. A consulta deberá ser formulada polo interesado ou representante legal debidamente autorizado. Artigo 8.- Dereito á obtención de copia dos documentos que obren no expediente 1. Os obrigados tributarios poderán obter, previa solicitude, copias dos documentos que figuren nos expedientes. As copias entregaranse nas oficinas da Deputación e recollerase en dilixencia a relación dos documentos cuxa copia se entrega. Dos documentos almacenados por medios electrónicos, informáticos ou telemáticos as copias facilitaranse preferentemente nos soportes adecuados a tales medios. As peticións de copias deberá realizalas por escrito o obrigado tributario ou o seu representante. A obtención de copias requirirá, no seu caso, o pagamento previo da taxa que se fixe na correspondente ordenanza fiscal. 2. Cando as necesidades do servizo o permitan cubrirase a petición do obrigado tributario no mesmo día. Se se trata dun número elevado de copias, ou cando outro feito impida cumprir o prazo anterior, informarase ó solicitante da data en que poderá recoller as copias solicitadas. Salvo circunstancias excepcionais este prazo non excederá de dez días naturais. 3. Os obrigados tributarios non terán dereito a obter copia daqueles documentos que figurando no expediente afecten a intereses de terceiros, ou á intimidade doutras persoas. A resolución que denegue a solicitude de copias de documentos obrantes no expediente deberá motivarse. Artigo 9.- Identificación dos responsables da tramitación dos procedementos As solicitudes dos obrigados tributarios relativas á identificación dos responsables da tramitación ou resolución dos procedementos dirixiranse ó titular do ORAL. Artigo 10.- Alegacións e trámite de audiencia ó interesado Cando os obrigados tributarios formulen alegacións e presenten documentos antes do trámite de audiencia teranse en conta uns e outros ó redactar a correspondente proposta de resolución, facéndose expresa mención da circunstancia da súa achega nos antecedentes desta. Con carácter xeral, o prazo de audiencia será de quince días. Artigo 11.- Rexistros 1. En cumprimento do artigo 38 da Lei 30/92, de 26 de novembro, de réxime xurídico das administracións públicas e do procedemento administrativo común, a Deputación aprobará e publicará unha relación de oficinas de Rexistro así como os días e horarios de atención ó público. 2. Poderán presentar os interesados escritos dirixidos ó ORAL por calquera dos seguintes medios:  Rexistro xeral  Rexistros auxiliares do xeral situados nas oficinas periféricas da Deputación  Rexistros da Administración estatal, autonómica ou local se, neste último caso, se subscribiu o oportuno convenio  Oficinas de Correos  Representacións diplomáticas ou oficinas consulares de España no estranxeiro 3. Rexistrado un documento, constará no mesmo nota expresiva da data e hora en que se inscribe e número de orde que lle correspondeu. Unha vez efectuada a inscrición, procederase a distribuír os documentos entre os servizos competentes, para a súa tramitación. Con referencia ás anotacións dos rexistros poderá expedir certificados o secretario da Deputación. Artigo 12.- Cómputo de prazos 1. Para efectos do cómputo de prazos, para ditar resolución cando a esta lle competa ó ORAL, entenderase como data de presentación do correspondente escrito a data de recepción nos rexistros da Deputación. 2. Sempre que por lei ou normativa comunitaria europea non se exprese outra cousa, cando os prazos se sinalen por días, enténdese que son hábiles, excluíndose do cómputo os domingos e os declarados festivos. Cando os prazos se sinalen por días naturais, farase constar esta circunstancia nas correspondentes notificacións. 3. Se o prazo se fixa en meses ou anos, estes computaranse de data a data, desde aquel en que teña lugar a notificación ou publicación do acto de que se trate, ou desde aquel en que se produza a estimación ou desestimación por silencio administrativo. Se no mes de vencemento non houbese día equivalente a aquel en que comeza o cómputo, entenderase que o prazo expira o último día do mes. Cando o último día do prazo sexa inhábil, entenderase prorrogado ó primeiro día hábil seguinte. Os prazos expresados en días contaranse a partir do día seguinte a aquel en que teña lugar a notificación ou publicación do acto de que se trate, ou desde o seguinte a aquel en que se produza a estimación ou a desestimación por silencio administrativo. Cando un día fose hábil no municipio ou na Comunidade Autónoma en que residise o interesado, e inhábil na sede da Deputación, considerarase inhábil en todo caso. A declaración dun día como hábil ou inhábil para efectos de cómputo de prazos non determina por si soa o funcionamento dos centros de traballo da Deputación, a organización do tempo de traballo nin o acceso dos cidadáns ós rexistros. 4. A Deputación poderá conceder de oficio ou a pedimento dos interesados unha ampliación dos prazos establecidos, que non exceda da metade destes, se as circunstancias o aconsellan e con iso non se prexudican dereitos de terceiros. En ningún caso poderá ser obxecto de ampliación un prazo vencido. Os acordos sobre a ampliación de prazos ou a súa denegación non serán susceptibles de recurso ningún. Artigo 13.- Tramitación de expedientes 1. Dos escritos que se presenten no Rexistro xeral ou auxiliares da Deputación, os interesados poderán esixir o correspondente xustificante de rexistro, admitíndose como tal unha copia na que figure a data de presentación. 2. Se as solicitudes non reúnen todos os requisitos esixidos pola normativa vixente requirirase ó interesado para que, nun prazo de dez días, emende as anomalías, con indicación de que, se así non o fixese, terase por desistido da súa petición, arquivándose sen máis trámite o expediente. 3. Ordenarase a acumulación de procedementos que entre si garden unha identidade substancial ou íntima conexión. 4. Na resolución de expedientes de natureza homoxénea observarase a orde rigorosa de incoación. 5. Nos procedementos iniciados a solicitude do interesado, cando se produza a súa paralización por causas imputables a este, advertiráselle, que transcorridos tres meses, se producirá a caducidade do procedemento e procederase ó arquivo das actuacións. 6. Os trámites non esenciais para a continuidade do procedemento que han de levar a cabo os interesados realizaranse no prazo de 10 días a partir da notificación do acto correspondente. 7. Ós interesados que non cumprisen o disposto no apartado anterior poderáselles declarar decaídos no seu dereito ó trámite correspondente continuando co procedemento; Non obstante, admitirase a actuación do interesado e producirá os seus efectos legais se se produce antes ou dentro do día que se notifique a resolución na cal se teña por transcorrido o prazo. Artigo 14.- Utilización de medios informáticos e telemáticos 1. A Deputación promoverá a utilización das técnicas e medios electrónicos, informáticos e telemáticos necesarios para o desenvolvemento da súa actividade e o exercicio das súas competencias, coas limitacións que a Constitución e as leis establezan. 2. A OAE regulará as relacións dos interesados co ORAL utilizando medios electrónicos para o exercicio dos dereitos previstos no artigo 34 da LXT, así como para obter informacións, realizar consultas e alegacións, formular solicitudes, manifestar consentimento, establecer pretensións, efectuar pagamentos, realizar transaccións e oporse a resolucións e actos administrativos. 3. Os documentos emitidos, calquera que sexa o seu soporte, por medios electrónicos, informáticos ou telemáticos pola Administración tributaria, ou os que esta emita como copias de orixinais almacenados por estes mesmos medios, así como as imaxes electrónicas dos documentos orixinais ou as súas copias, terán a mesma validez e eficacia que os documentos orixinais sempre que quede garantida a súa autenticidade, integridade e conservación e, no seu caso, a recepción por parte do interesado, así como o cumprimento das garantías e requisitos esixidos pola normativa aplicable. Artigo 15.- Obrigación de resolver 1. O ORAL resolverá expresamente todas as cuestións que se expoñan nos procedementos de aplicación dos tributos, e notificará dita resolución de forma expresa. 2. Non existirá obrigación de resolver expresamente nos procedementos relativos ó exercicio de dereitos que só deban ser obxecto de comunicación polo obrigado tributario e nos que se produza a caducidade, a perda sobrevida do obxecto do procedemento, a renuncia ou a desistencia dos interesados. Non obstante, cando o interesado solicite expresamente que se declare que se produciu algunha das referidas circunstancias, o ORAL contestará á súa petición. 3. Os actos de liquidación, os de comprobación de valor, os que impoñan unha obrigación, os que deneguen un beneficio fiscal ou a suspensión da execución de actos de aplicación dos tributos, así como cantos outros se dispoñan na normativa vixente, serán motivados con referencia sucinta ós feitos e fundamentos de dereito. 4. O prazo máximo en que debe notificarse a resolución será o fixado pola normativa reguladora do correspondente procedemento, sen que poida exceder de seis meses, salvo que estea establecido por unha norma con rango de lei ou veña previsto na normativa comunitaria europea. Cando as normas reguladoras dos procedementos non fixen prazo máximo, este será de seis meses. O prazo contarase: a) Nos procedementos iniciados de oficio, desde a data de notificación do acordo de inicio. b) Nos procedementos iniciados a instancia do interesado, desde a data en que o documento tivese entrada no rexistro do órgano competente para a súa tramitación. Queda excluído do disposto neste apartado o procedemento de prema, cuxas actuacións poderán estenderse ata o prazo de prescrición do dereito de cobro. 5. Para o único efecto de entender cumprida a obrigación de notificar dentro do prazo máximo de duración dos procedementos será suficiente acreditar que se realizou un intento de notificación que conteña o texto íntegro da resolución. Artigo 16.- Efectos do silencio administrativo 1. Nos procedementos iniciados a solicitude do interesado o vencemento do prazo máximo fixado para a súa resolución sen ditarse e notificado acordo expreso, producirá os efectos que estableza a súa normativa reguladora. En defecto da devandita regulación os interesados poderán entender estimadas as súas solicitudes por silencio administrativo, salvo nos seguintes casos: a) Procedementos de exercicio do dereito de petición a que se refire o artigo 29 da Constitución. b) Resolución do recurso de reposición previo ó contencioso-administrativo, ou ó económico-administrativo, fronte ós actos ditados en materia de tributos locais e restantes ingresos de dereito público locais. c) Procedementos para a concesión de beneficios fiscais nos tributos locais. d) Resolución doutros recursos administrativos diferentes do establecido no apartado b) deste punto, que puidese interporse. e) Suspensión do procedemento tributario cando non se achegue garantía suficiente. f) Outros supostos previstos legalmente. 2. Nos procedementos iniciados de oficio o vencemento do prazo máximo establecido sen que se notificara a resolución expresa producirá os efectos previstos na normativa reguladora de cada procedemento de aplicación dos tributos. En ausencia de regulación expresa produciranse os seguintes efectos: a) Se se trata de procedementos dos que puidese derivarse o recoñecemento ou, no seu caso, a constitución de dereitos ou outras situacións xurídicas individualizadas, os obrigados tributarios poderán entender desestimados por silencio administrativo os posibles efectos favorables derivados do procedemento. b) Nos procedementos susceptibles de producir efectos desfavorables ou de gravame producirase a caducidade do procedemento. 3. Producida a caducidade, esta será declarada, de oficio ou a instancia do interesado, ordenándose o arquivo das actuacións. A dita caducidade non producirá, por si soa, a prescrición dos dereitos da administración tributaria, pero as actuacións realizadas nos procedementos caducados non interromperán o prazo de prescrición nin se considerarán requirimentos administrativos ós efectos previstos no apartado 1 do artigo 27 da LXT. As actuacións realizadas no curso dun procedemento caducado, así como os documentos e outros elementos de proba obtidos no devandito procedemento, conservarán a súa validez e eficacia para efectos probatorios noutros procedementos iniciados ou que poidan iniciarse con posterioridade en relación con este ou outro obrigado tributario. 4. Para efectos informativos e en aplicación da distinta normativa legal establecida en materia de aplicación de tributos fíxanse os prazos máximos de notificación da resolución expresa, así como dos efectos da falta de resolución (Anexo I). CAPÍTULO 2º.- NORMAS SOBRE XESTIÓN Artigo 17.- Importe mínimo das liquidacións. 1. En atención a criterios de eficiencia e economía o importe mínimo dos valores que deba xestionar o ORAL como tributos ou outros ingresos de dereito público ascenderá a máis de tres euros (3,00 €). A Deputación non emitirá documentos cobratorios por débedas inferiores, cuxa cota líquida principal sexa inferior ou igual á cantidade expresada respecto de procedementos sobre os que realiza a xestión recadatoria. Non obstante, o ORAL antes da dilixencia de embargo, datará os valores inferiores ou iguais a seis euros (6,00 €). 2. O órgano competente da Deputación co obxectivo da súa actualización poderá incrementar as cantidades indicadas nos apartados anteriores. SECCIÓN 1ª.- DOS CRÉDITOS TRIBUTARIOS SUBSECCIÓN 1ª.- DE VENCEMENTO PERIÓDICO Artigo 18.- Imposto sobre Bens Inmobles 1. A xestión do imposto sobre bens inmobles realízase a partir da información facilitada pola Dirección Xeral do Catastro, a través do padrón catastral e do resto de información sobre alteracións de orde física, xurídico ou económico producidas sobre os bens inmobles suxeitos a este imposto, segundo o establecido no R. d. 417/2006, polo que se desenvolve a Lei do catastro inmobiliario, e os convenios de colaboración subscritos entre a Dirección Xeral de Catastro e a Deputación de delegación de competencias en materia de alteracións xurídicas e de prestación de servizos en materia de alteracións catastrais. As listas cobratorias do Imposto sobre bens inmobles elaboraraas o ORAL e serán aprobadas pola Tesourería a partir da información catastral facilitada pola Xerencia Territorial do Catastro. Nos supostos nos que resulte acreditada, con posterioridade á aprobación do devandito padrón, a non coincidencia do suxeito pasivo co titular catastral, o ORAL acordará a liquidación do imposto percibido polo correspondente exercicio ó suxeito pasivo, comunicándolle as rectificacións á Dirección Xeral do Catastro. 2. As variacións de orde física, económica ou xurídica nos bens gravados terán efectividade desde o día primeiro do ano seguinte a aquel en que se produciron os feitos, actos ou negocios que orixinaron a incorporación ou modificación catastral, con independencia do momento en que se notifiquen. Os titulares catastrais están obrigados a presentar declaración de alta, baixa ou variación polas alteracións dos bens que teñan transcendencia para a liquidación do imposto. Quedan exentos da obrigación de presentar declaracións os suxeitos pasivos naqueles casos en que as modificacións da titularidade se produzan pola transmisión de dominio formalizada en escritura pública e se acredite a referencia catastral do inmoble transmitido, nos termos expresados na Lei do catastro inmobiliario. A Deputación é competente, por delegación da Dirección Xeral de Catastro, para a tramitación e resolución de todo tipo de recursos, declaracións e solicitudes nas que se pretenda, exclusivamente, o cambio do Suxeito Pasivo para os efectos do Imposto sobre bens inmobles de natureza urbana, ou a ampliación ou perfeccionamento dos datos de identificación dun Suxeito Pasivo existente. Neste suposto o ORAL modificará a titularidade no padrón do IBI e comunicaralle a modificación á Xerencia Territorial do Catastro. O prazo máximo en que deberá notificarse a resolución expresa das declaracións e solicitudes será de seis meses. Transcorrido o devandito prazo sen realizarse notificación da resolución expresa entenderanse desestimada. Naqueles supostos en que o cambio de titular proceda dunha transmisión comunicada directamente á Xerencia Territorial do Catastro por fedatario público, a competencia para resolver os recursos e reclamacións é da Xerencia Territorial do Catastro de Pontevedra. O ORAL tramitará as alteracións catastrais, notificaralles ós interesados os acordos emitidos pola Xerencia Territorial do Catastro provenientes das devanditas alteracións catastrais, e dará información e asistencia ós contribuíntes nestas materias de conformidade co convenio de colaboración sinalado anteriormente. A Deputación facilitaralles ós notarios, polo procedemento habilitado no convenio subscrito entre a Deputación de Pontevedra e o Colexio de Notarios de Galicia, un informe das débedas pendentes por IBI do inmoble a transmitir, para advertir sobre a responsabilidade do adquirente por afección de bens ó pagamento das débedas polo devandito imposto. Os certificados acreditativos da referencia catastral dos bens inmobles de natureza urbana situados nos municipios que delegasen na Deputación as facultades de xestión tributaria do imposto sobre bens inmobles, serán expedidos a través dos Puntos de Información Catastral (PIC). Así mesmo, poderanse expedir certificados de reprodución dos datos do padrón catastral anual do imposto, e doutros soportes de intercambio de información catastral segundo os convenios de delegación subscritos coa Dirección Xeral do Catastro. A base liquidable fixaraa o Catastro nos procedementos de valoración colectiva. Nos procedementos de declaración, comunicación, solicitude, corrección de discrepancias e inspección catastral, a base liquidable poderana determinar os concellos, ou a Deputación exercendo funcións delegadas por aqueles, segundo o previsto no artigo 77.3 do Texto refundido da Lei de facendas locais. Para determinar as cotas tributarias, aplicarase o coeficiente de actualización dos valores catastrais cando cumpra, así como os beneficios fiscais e os tipos impositivos, fixados legalmente ou mediante a ordenanza fiscal municipal. Non é necesario proceder á notificación individualizada das variacións de cotas resultantes da modificación dos elementos regulados neste apartado. A Deputación intercambiará coa Xerencia e a Subxerencia do Catastro os datos con transcendencia para a xestión do IBI, coñecidas en base ás declaracións presentadas en ambas as administracións, ou resultantes de actuacións de xestión e de inspección tributarias levadas a cabo por estas. 3. No caso do IBI establécese un sistema especial de pagamento, distribuíndo o importe total (non inferior a 30 euros) en dous prazos. O primeiro, será equivalente ó 50 % da cota líquida do recibo do Imposto de bens inmobles correspondente ó exercicio en curso, debendo facerse efectivo na primeira quincena de agosto mediante a correspondente domiciliación bancaria, mentres que o segundo prazo se pasará ó cobro na primeira quincena de outubro. Non serán aplicables os períodos de cobro anteriormente sinalados, para aqueles concellos cuxos padróns non fosen remitidos pola Dirección Xeral do Catastro en tempo e forma (especialmente naqueles municipios que desenvolvesen un PVCCG o ano inmediatamente anterior). Cando por causas imputables ó interesado non se fixese efectivo ó seu vencemento o importe do primeiro prazo será inaplicable automaticamente este sistema especial de pagamento. Neste caso, o importe total do imposto poderá aboarse sen recarga ningunha no período voluntario de pagamento establecido para o padrón do IBI. Se, téndose feito efectivo o importe do primeiro dos dous prazos, por causas imputables ó interesado non se fixese efectivo o segundo prazo, ó seu correspondente vencemento, iniciarase o período executivo pola cantidade pendente de ingreso. Este sistema especial de pagamento aplicarase por solicitude do interesado, entendéndose automaticamente concedido desde o mesmo día da súa presentación, tendo validez por tempo indefinido en tanto non exista manifestación en contrario por parte do interesado ou deixen de realizarse os pagamentos na forma establecida neste artigo. A dita solicitude deberá presentarse con anterioridade ó día 1 de abril do exercicio que deba fornecer efecto, noutro caso fornecerá efectos a partir do exercicio seguinte ó da súa petición. Artigo 19.- Imposto sobre vehículos de tracción mecánica 1. O padrón fiscal do Imposto sobre vehículos de tracción mecánica, cando a xestión deste tributo fose delegada na Deputación, formarao o ORAL a partir do padrón do ano anterior, no que se incorporarán as altas e o resto de modificacións (transferencias, cambios de domicilio e baixas) formalizadas no exercicio inmediatamente anterior. 2. Será suxeito pasivo do imposto a persoa física ou xurídica e as entidades referidas no artigo 35.4 da LXT a cuxo nome conste o vehículo no permiso de circulación, salvo que se acredite de maneira que faga fe que o vehículo foi transmitido antes do día primeiro do exercicio a que se refire o tributo esixido e que o transmitente lle comunicou á Xefatura Provincial de Tráfico a venda do vehículo. 3. Para determinar a débeda tributaria que constará no padrón aplicarase o coeficiente de incremento aprobado na ordenanza fiscal do concello correspondente sobre as tarifas regulado no artigo 95 do R. d. lex. 2/2004 TRLRHL. 4. A Administración do Estado determinará, con carácter xeral, o concepto das diversas clases de vehículos e as regras para a aplicación das tarifas do imposto. Na súa falta estarase ó que dispón o Regulamento xeral de vehículos polo que respecta ás diferentes clases de vehículos. 5. Para os efectos de determinar as tarifas dos turismos a que fai referencia o artigo 95 do R. d. lex. 2/2004 TRLRHL, a potencia fiscal expresada en cabalos fiscais será a establecida de acordo co que dispón o anexo V do Regulamento xeral de vehículos, aprobado por R. d. 2822/1998, de 23 de decembro. 6. Non será necesario proceder á notificación individualizada das modificacións orixinadas por variación do coeficiente de incremento, aprobado por ordenanza fiscal, ou por modificación do cadro de tarifas por Lei de orzamentos xeral do Estado. 7. As solicitudes de pagamento do imposto con carácter previo á matriculación ante a Xefatura Provincial de Tráfico tramitaranse por comparecencia do interesado ou de persoa autorizada por este nas oficinas da Deputación. Neste suposto a liquidación practicarase no momento da solicitude de pagamento. Facilitaráselles ós membros do Colexio Oficial de Xestores Administrativos a tramitación de forma colectiva e por medios electrónicos das declaracións e pagamento das liquidacións correspondentes, segundo o procedemento habilitado no convenio subscrito co devandito Colexio. 8. O ORAL comunicaralle á Xefatura de Tráfico os recibos que están impagados para que non se autoricen cambios de titularidade dos vehículos, cando conste no seu historial que está pendente de pagamento o imposto sobre vehículos de tracción mecánica correspondente ó ano inmediatamente anterior á realización do trámite. 9. Nos supostos de primeiras adquisicións de vehículos o imposto esixirase en réxime de autoliquidación. Igualmente, se esixirá o imposto neste réxime no suposto de rehabilitación dun vehículo, cando esta se realizase en exercicios posteriores ó de tramitación da correspondente baixa. O ingreso poderase efectuar nas entidades bancarias colaboradoras. O instrumento acreditativo do pagamento do imposto será o recibo, cando o tributo sexa esixido en réxime de padrón, ou a carta de pagamento cando o sexa en réxime de autoliquidación ou liquidación. Artigo 20.- Imposto sobre actividades económicas 1. As listas cobratorias do IAE poranse a disposición do público nos respectivos concellos e nas oficinas tributarias durante o período voluntario de cobranza. Publicarase o anuncio de exposición en Boletín Oficial da Provincia e polo menos nun diario dos de maior difusión da provincia. 2. As variacións da cota tributaria orixinadas pola modificación do coeficiente previsto no artigo 87 do R. d. lex. 2/2004 TRLRHL, ou pola modificación das tarifas do imposto, non requirirán notificación individualizada xa que proceden de normas de aplicación xeral e obrigatoria no seu ámbito territorial. 3. A liquidación do imposto efectuarase tras a presentación da declaración e simultaneamente a esta, salvo que non fosen achegados polo ou a declarante todos os datos necesarios para a determinación da débeda tributaria; nese caso realizarase o correspondente requirimento establecido no artigo 5.5 do Real decreto 243/1995, de 17 de febreiro, concedéndose un prazo mínimo de dez días para a súa corrección. Artigo 21.- Taxas 1. Os padróns das taxas de pagamento periódico, cando a súa xestión fose delegada na Deputación, serán elaborados polo ORAL a partir do padrón do exercicio anterior, tendo en conta as variacións producidas (alta/baixas). Así mesmo, poderá iniciarse o expediente sancionador correspondente, nos casos de omisión da obrigación de presentar a solicitude de cambio de titularidade no padrón ou censo correspondente no momento da transmisión do ben. 2. As modificacións sobre os padróns aprobados, derivadas da variación de tarifas aprobadas por ordenanza fiscal municipal e aquelas incidencias que non constitúan alteración dos elementos esenciais determinantes da débeda tributaria non requirirán notificación individualizada. Artigo 22.- Padróns 1. A aprobación dos padróns é competencia do titular do ORAL. Unha vez aprobados remitiránselles ós concellos para o seu seguimento e contabilización. 2. As listas cobratorias, de exentos e non suxeitos, serán verificadas polo Servizo de Xestión de Recursos Públicos e Inspección ou polo Servizo de Xestión Catastral e Tributaria do IBI, de acordo coas súas respectivas competencias. Estas listas unha vez verificadas, remitiranse á Intervención para a súa contabilización, así como ós concellos correspondentes. Artigo 23.- Calendario fiscal 1. Antes de finalizar o ano, por acordo do órgano competente da Deputación, aprobarase o período de recadación voluntaria dos tributos e doutros ingresos de dereito público de vencemento periódico correspondentes ó exercicio seguinte. 2. Con carácter xeral e ordinario, establécese que os períodos aproximados para pagar os tributos de carácter periódico serán en torno ás seguintes datas:  Imposto sobre vehículos de tracción mecánica: de marzo a xuño  Imposto sobre bens inmobles: de xullo a outubro  Imposto sobre actividades económicas: de agosto a novembro  Taxas e prezos públicos: de xaneiro a decembro (varios períodos) 3. As variacións nos períodos de pagamento apuntados no punto anterior serán no seu caso aprobadas polo titular do ORAL, non admitíndose a súa prórroga salvo que concorran circunstancias excepcionais. 4. O calendario fiscal divulgarase a través dos medios que se consideren efectivos para facer chegar a información ós contribuíntes. Artigo 24.- Exposición pública de padróns 1. A exposición pública dos padróns é competencia da Deputación, en todos os supostos en que os concellos delegasen nela a notificación colectiva dos tributos de vencemento periódico. levará a cabo mediante anuncio publicado no Boletín Oficial da Provincia e, nos Taboleiros de edictos dos concellos delegantes. O prazo de exposición pública das listas cobratorias será dun mes, contado a partir do primeiro día do período de cobro. 2. As modificacións das bases impoñibles orixinadas pola aplicación de modificacións introducidas pola lei e as ordenanzas fiscais reguladoras dos tributos serán notificadas colectivamente, ó amparo do que prevé a LXT, non sendo necesaria a notificación individualizada. 3. Contra a exposición pública dos padróns e as liquidacións integrantes destes poderase interpor recurso de reposición ante o mesmo órgano que ditou o acto recorrido, previo ó contencioso administrativo, dentro do prazo dun, mes contando desde o día seguinte ó do remate do período de exposición pública das correspondentes listas cobratorias. Artigo 25.- Anuncios de cobranza 1. A comunicación do período de pagamento levarase a cabo de forma colectiva e publicaranse no Boletín Oficial da Provincia e nos concellos correspondentes. Os mencionados edictos divulgaranse polos medios de comunicación que se consideren adecuados. 2. O anuncio de cobranza conterá: a) Organismo acredor b) Concepto e exercicio c) O prazo de ingreso en período voluntario d) Medios de cobro. Ingreso en efectivo en entidades colaboradoras, domiciliación bancaria, transferencia ordenada a favor da Deputación na conta habilitada para o efecto ou a través da OVT e) Os lugares, días e horas de ingreso Advertencia de que, transcorridos os prazos sinalados como períodos de pagamento voluntario, as débedas entran en período executivo e poderán ser esixidas polo procedemento de prema, percibirán as recargas do período executivo, intereses de demora e, no seu caso, as costas que se produzan. 3. O anuncio de cobranza poderá ser substituído por notificacións individuais. Artigo 26.- Liquidacións de ingreso directo 1. En relación cos tributos de cobro periódico practicarase liquidación de ingreso directo ou autoliquidación nestes casos:  Cando por primeira vez ocorran os feitos ou actos que poden orixinar a obrigación de contribuír.  Cando o ORAL teña coñecemento por primeira vez da existencia do feito impoñible, aínda que non se percibiu o tributo con anterioridade e sen prexuízo das sancións e recargas que puidesen corresponder.  Cando se produciron modificacións nos elementos esenciais do tributo determinantes da base impoñible, diferentes das aprobadas con carácter xeral na Lei de orzamentos xerais do Estado e da variación de tipos impositivos recollida nas ordenanzas fiscais. 2. Canto á aprobación e notificación das liquidacións a que se refire este artigo será de aplicación o réxime xeral regulado na seguinte subsección. 3. Unha vez notificada a alta no padrón correspondente notificaranse colectivamente as sucesivas liquidacións mediante edictos. Artigo 27.- Notificación das liquidacións por tributos de vencemento periódico 1. Nos tributos de cobro periódico por recibo, unha vez notificada a liquidación correspondente á alta no respectivo rexistro, padrón ou matrícula, poderán notificarse colectivamente as sucesivas liquidacións mediante edictos que así o advirtan. O aumento de base impoñible sobre a resultante das declaracións deberá notificárselle ó contribuínte con expresión concreta dos feitos e elementos adicionais que o motiven, excepto cando a modificación proveña de revalorizacións de carácter xeral autorizadas polas leis. 2. Así mesmo, poderán establecerse os supostos nos que non será preceptiva a notificación expresa, sempre que así se lle advirta ó obrigado tributario ou ó seu representante. 3. A exposición pública dos padróns regulada na presente ordenanza constitúe o procedemento normal de notificación colectiva das correspondentes liquidacións. Artigo 28.- Publicación no BOP 1. Para os efectos de practicar as notificacións colectivas a que se refire o artigo anterior, anunciarase no Boletín Oficial da Provincia a data de exposición pública dos padróns dos diferentes tributos. 2. Cando non sexa posible efectuarlle a notificación ó obrigado tributario ou ó seu representante por causas non imputables á administración citarase a estes por comparecencia por medio de anuncios publicados no Boletín Oficial da Provincia nos termos do artigo 112 da LXT. 3. Os anuncios anteriores exporanse, así mesmo, no taboleiro de edictos das oficinas tributarias da Deputación. SUBSECCIÓN 2ª.- DE VENCEMENTO NON PERIÓDICO Artigo 29.- Práctica de liquidacións 1. Nos termos regulados nas ordenanzas fiscais, e mediante aplicación dos respectivos tipos impositivos, practicaranse liquidacións de ingreso directo cando, non establecéndose o procedemento de autoliquidación, o ORAL teña coñecemento da existencia de feitos impoñibles respecto dos seguintes tributos:  Imposto sobre o incremento do valor dos terreos de natureza urbana.  Imposto sobre construcións, instalacións e obras.  Taxas nos supostos de primeira ou única solicitude de prestación de servizos ou de realización dunha actividade administrativa.  Taxas nos supostos de primeira ou única utilización privativa ou aproveitamento especial do dominio público.  Contribucións especiais nos supostos de primeira ou única obtención dun beneficio ou dun aumento de valor dos bens, como consecuencia da realización de obras públicas ou establecemento ou ampliación dos servizos públicos de carácter local, polas entidades respectivas. 2. As liquidacións anteriores serán practicadas polo ORAL cando o Concello delegase tales competencias. 3. Sen prexuízo das cotas líquidas mínimas declaradas exentas polo respectivo Concello na súa ordenanza fiscal, o ORAL poderá considerar a non emisión daquelas cuxa cota sexa inferior a seis euros (6,00 €). 4. A aprobación das liquidacións practicadas é competencia do titular ORAL. A estes efectos elaborarase unha relación resumo por conceptos tributarios, na que deberá constar a toma de razón da Intervención e posteriormente serán contabilizadas. Artigo 30.- Presentación de declaracións 1. Os suxeitos pasivos están obrigados a presentar as declaracións previstas na Lei ou nas respectivas ordenanzas fiscais locais, excepto cando a Deputación ou o concello aprobase un convenio de colaboración con terceiros polo cal se exonere ós obrigados tributarios de informaren á Administración dos feitos ou actos con relevancia tributaria nos que interviñesen. 2. A Deputación, como administración xestora, establecerá os procedementos para ter coñecemento da existencia de feitos impoñibles que orixinen o pagamento dos tributos referidos no artigo anterior. Con esta finalidade solicitarase información de notarios, rexistradores da Propiedade, oficinas liquidadoras do Imposto sobre transmisións patrimoniais e actos xurídicos documentados; todo iso, a fin de coñecer as transmisións de dominio e a realización de obras. 3. Cando os obrigados a presentar declaracións o fagan fóra de prazo, de forma incompleta ou incorrecta, e as ditas declaracións sexan documentos necesarios para a práctica de liquidacións de tributos que non se esixen por autoliquidación, o incumprimento da obrigación de declarar constituirá infracción leve, grave ou moi grave de acordo co previsto no artigo 192 da LXT. 4. A Deputación verificará o incumprimento das obrigacións relacionadas no punto anterior, e poderá impor a sanción correspondente. Artigo 31.- Notificación das liquidacións de ingreso directo 1. Nos supostos de liquidacións de taxas por prestación de servizos, ou por autorización para utilizar privativamente ou aproveitar especialmente o dominio público, sempre que sexa posible, notificaráselle persoalmente ó que presente a solicitude. 2. Para o resto de supostos de notificación as liquidacións notificaránselles ós obrigados tributarios co contido do artigo 102 da LXT. 3. A notificación en materia tributaria practicarase no lugar e forma que establecen os artigos 110 a 112 da LXT. 4. Para notificar liquidacións de ingreso directo expedirase un documento de notificación no que deberán constar: a) Os elementos esenciais da liquidación. b) Medios de impugnación, prazos de interposición de recursos, lugares onde se poden presentar (concello titular ou oficina da Deputación) ante o que se pode interpor. c) Os lugares, prazos e formas en que debe ser satisfeita a débeda tributaria. 5. A notificación practicarase por calquera medio que permita ter constancia da recepción, así como a data, a identidade do receptor e o contido do acto notificado, cos requisitos xerais para a práctica das notificacións previstas na Lei 58/2003, de 17 de decembro, xeral tributaria e 30/1992, de 26 de novembro, de réxime xurídico das administracións públicas e do procedemento administrativo común. 6. Tenderase á realización de notificacións electrónicas, incorporando os datos do ficheiro de resultados obtidos destas, ós expedientes / valores correspondentes no seu caso. SUBSECCIÓN 3ª.- DIVISIÓN DE DÉBEDA Artigo 32.- Solicitude 1. O ORAL emitirá os recibos e as liquidacións tributarias a nome do titular do dereito constitutivo do feito impoñible. 2. Non obstante, cando un ben inmoble ou dereito pertenza a dous ou máis titulares poderase solicitar a división da cota tributaria, sendo indispensable achegar os datos persoais e os domicilios do resto dos obrigados ó pagamento, así como os documentos públicos acreditativos da proporción en que cada un participa no dominio ou dereito sobre o inmoble. Neste caso, os obrigados tributarios deberán domiciliar nunha entidade financeira o pagamento das cotas individuais resultantes, salvo resolución expresa do ORAL, pola que discrecionalmente se dispense do cumprimento deste requisito. Unicamente está prevista a división da cota tributaria nos tributos locais que graven a titularidade de bens inmobles ou dereitos reais sobre estes; é dicir, no Imposto sobre Bens Inmobles (IBI). Unha vez aceptada polo ORAL a solicitude de división os datos incorporaranse no padrón do imposto do exercicio inmediatamente posterior e manterase nos sucesivos mentres non se solicite a modificación. Non se dividirá a débeda cando como consecuencia da súa división resulten liquidacións cunha cota líquida inferior á declarada exenta pola ordenanza fiscal reguladora do IBI do municipio de imposición. Se algunha das cotas resulta impagada esixirase o pagamento da débeda a calquera dos cotitulares, responsables solidarios en virtude do artigo 35.6 da LXT. En ningún caso se poderá solicitar a división da cota do tributo nos supostos de réxime económico matrimonial de sociedades gananciais. 3. Nos casos de separación matrimonial xudicial ou de divorcio, na que se atribúa o uso da vivenda a un dos cotitulares, poderase solicitar a alteración da orde dos suxeitos pasivos para facer constar, en primeiro lugar, quen sexa beneficiario do uso. Neste caso, esíxese o acordo expreso dos interesados ou a presentación da sentenza xudicial ou acordo plasmado en documento irrefutable doutra natureza onde se lle atribúa expresamente o uso do inmoble a un dos titulares, quedando facultados, neste caso, calquera deles para solicitar a dita alteración, a cal se lle deberá comunicar á Dirección Territorial de Catastro. SUBSECCIÓN 4ª.- CONCESIÓN DE BENEFICIOS FISCAIS Artigo 33.- Solicitude e tramitación 1. Non poderán recoñecerse outros beneficios fiscais nos tributos locais que os expresamente previstos nas normas con rango de lei ou os derivados da aplicación dos tratados internacionais. Non obstante, tamén poderán recoñecerse os beneficios fiscais establecidos nas respectivas ordenanzas fiscais, que incluirán, na regulación daqueles, os aspectos substantivos e formais, cos límites e nos supostos expresamente previstos pola Lei. 2. Con carácter xeral, o procedemento para o recoñecemento de beneficios fiscais iniciarase a instancia do obrigado tributario mediante solicitude á que se xuntarán os documentos e xustificantes esixibles e os que se consideren convenientes. Non obstante, cando se trate de beneficios fiscais que deban outorgarse de oficio, aplicaranse no momento de practicar a liquidación, sempre que se dispoña da información acreditativa dos requisitos esixidos para o seu disfrute. 3. Sen prexuízo do establecido na normativa reguladora de cada tributo e nas ordenanzas fiscais municipais, nos casos en que o beneficio fiscal haxa de concederse a instancia de parte, a solicitude deberá presentarse: a) Cando se trate de tributos periódicos xestionados mediante padrón ou matrícula, no prazo establecido na respectiva ordenanza para a presentación das preceptivas declaracións de alta ou modificación. Ante a ausencia de fixación de prazo pola respectiva ordenanza, e para supostos de incorporación de obxectos tributarios no correspondente padrón ou matrícula, o mes seguinte ó da notificación da inclusión no padrón ou da liquidación correspondente á alta. Non tratándose de supostos de alta no correspondente padrón ou matrícula o recoñecemento do dereito ó beneficio fiscal fornecerá efectos para o período impositivo seguinte a aquel en que se presentou a solicitude. b) Cando se trate de tributos nos que se atope establecido o réxime de autoliquidación, no prazo de presentación da correspondente autoliquidación. c) Nos restantes casos, nos prazos de presentación da correspondente declaración tributaria ou ó tempo da presentación da solicitude do permiso ou autorización que determine o nacemento da obrigación tributaria, segundo proceda. 4. A comprobación dos requisitos esixibles para a concesión dun beneficio fiscal realizarase de acordo cos datos e os documentos que se esixan na normativa reguladora do beneficio fiscal e os datos que declaren ou fornezan terceiras persoas ou que poida obter o ORAL mediante requirimento ó propio obrigado e a outros obrigados tributarios. A proba da concorrencia dos requisitos establecidos pola normativa de cada tributo para o gozo dos beneficios fiscais corresponde ó suxeito pasivo. Con carácter previo á concesión ou denegación do beneficio fiscal, sempre que sexa necesario coñecer datos sobre o uso ou destino do obxecto tributario ou outros elementos de transcendencia tributaria, solicitaráselle informe ó Concello. 5. A bonificación que puidese establecerse no seu caso, a favor dos suxeitos pasivos que domicilien os seus recibos de vencemento periódico, aplicaraa o ORAL sen necesidade de solicitude previa. Se a domiciliación non fose atendida esixirase a cota total. 6. O procedemento para o recoñecemento de beneficios fiscais rematará por resolución na que se recoñeza ou se denegue a aplicación do beneficio fiscal. 7. O prazo máximo para notificar a resolución do procedemento será o que estableza a normativa reguladora do beneficio fiscal e, na súa falta, será de seis meses. Transcorrido o prazo para resolver sen que se notificara a resolución expresa, a solicitude entenderase desestimada. 8. Sen prexuízo do carácter rogado establecido anteriormente, o titular do ORAL para os efectos de axilizar a súa tramitación, poderá acordar de OFICIO a súa aplicación, a condición de que se dispoña dos datos necesarios. Artigo 34.- Concesión e efectos 1. En relación coas solicitudes de beneficios fiscais recibidas, estas, serán analizadas polo Servizo que xestione o tributo correspondente. Corresponderalle ó titular do ORAL a concesión ou denegación de beneficios fiscais. 2. Salvo que a normativa aplicable estableza outra cousa o recoñecemento dos beneficios fiscais fornecerá efectos desde o momento da súa concesión. Non obstante o anterior, nos supostos previstos no apartado 3.a) do artigo anterior, tributos periódicos xestionados mediante padrón ou matrícula, presentada a solicitude en prazo, o recoñecemento do dereito ó beneficio fiscal fornecerá efectos na primeira liquidación. 3. Unha vez outorgado, se non se dispuxese outra cousa na resolución na que se recoñeza, o beneficio fiscal aplicarase nas sucesivas liquidacións en tanto non se alteren as circunstancias de feito ou de dereito que determinaron o seu outorgamento ou a normativa aplicable, excepto naqueles casos nos que na norma aplicable se determine un prazo máximo de duración na aplicación do beneficio concedido, transcorrido o cal se entenderá esgotado sen necesidade da súa comunicación ó interesado. 4. O ORAL establecerá o procedemento para verificar que se cumpren as condicións que deron lugar ó gozo do beneficio fiscal, procedendo á súa revisión en caso de detectarse modificacións que alteren a situación inicial. SUBSECCIÓN 5ª.- PROCEDEMENTOS DE REVISIÓN Artigo 35.- Normas xerais 1. A revisión dos actos ditados en materia de xestión tributaria e recadatoria levarase a cabo de conformidade co disposto na normativa vixente. 2. Non serán en ningún caso revisables os actos administrativos confirmados por sentenza xudicial firme. 3. Cando a normativa dos tributos cuxa xestión fose delegada na Deputación esixa a presentación de declaracións ou autoliquidacións por parte do obrigado tributario o ÓRAL poderao requirir para que aclare ou xustifique os datos que fixo constar, iniciando o procedemento de verificación de datos regulado nos artigos 131 a 133 da LXT. 4. Así mesmo, o ORAL poderá iniciar o procedemento de comprobación limitada regulado nos artigos 136 a 140 da LXT para comprobar os feitos, actos, elementos, actividades, explotacións e outras circunstancias determinantes da obrigación tributaria en relación a calquera dos tributos cuxa xestión fose delegada na Deputación. Entre outros supostos iniciarase este procedemento cando o ORAL teña constancia da realización do feito impoñible e o obrigado tributario non presentase ningunha declaración ou autoliquidación ou cando presentándoas é necesario comprobar todos ou algúns elementos da obrigación tributaria. Artigo 36.- Interposición de recursos A) Recurso de reposición 1. Contra os actos de aplicación e efectividade dos tributos e restantes ingresos de dereito público xestionados pola Deputación poderá interporse recurso de reposición ante o órgano que ditou o acto administrativo que se impugna. 2. As providencias de prema, as dilixencias de embargos e os acordos de alleamento ditados polo ORAL poderán ser impugnados mediante o correspondente recurso de reposición ante o titular do devandito Órgano. 3. O recurso de reposición interporase dentro do prazo dun mes, contado desde o día seguinte ó da notificación expresa do acto cuxa revisión se solicita. 4. Contra os actos administrativos de aprobación de padróns, ou das liquidacións incorporadas, pódese interpor recurso de reposición ante o titular do ORAL no prazo dun mes, contado desde o día seguinte ó da finalización do período de exposición pública dos correspondentes padróns. 5. Ó resolver o recurso de reposición examinaranse todas as cuestións que ofreza o expediente, fosen ou non expostas no recurso; se o órgano competente para resolver estima pertinente estender a revisión a cuestións non expostas polos interesados, exporállelas ós que estiveren acudidos no procedemento e concederalles un prazo de cinco días para formular alegacións. 6. O prazo máximo para notificar a resolución será dun mes, contado desde o día seguinte ó de presentación do recurso. Transcorrido o prazo dun mes desde a interposición o interesado poderá considerar desestimado o recurso. O recurso de reposición, previo ó contencioso-administrativo, ten carácter obrigatorio. B) Reclamación económico-administrativa Contra os actos de xestión, inspección e recadación dos ingresos locais de dereito público ditados polo ORAL, unicamente pode interporse reclamación económico- administrativa nos casos en que a lei prevexa tal posibilidade. C)Recurso contencioso-administrativo 1. Contra a resolución do recurso de reposición poderá interporse recurso contencioso administrativo ante o Xulgado do Contencioso Administrativo competente por razón do territorio, nos termos establecidos na Lei da xurisdición contenciosa administrativa, agás que sexa procedente con carácter previo a reclamación económico - administrativa. 2. O recurso contencioso administrativo interporase nos prazos seguintes: a) Se a resolución foi expresa, no prazo de dous meses, contados desde o día seguinte á notificación ou publicación do acordo resolutorio do recurso de reposición. b) Se non houbese resolución expresa, no prazo de seis meses, contados desde o día seguinte a aquel en que haxa de entenderse desestimado o recurso de reposición. Artigo 37.-Declaración de nulidade 1. A Deputación poderá declarar a nulidade de pleno dereito dos actos ditados en materia tributaria que puxesen fin á vía administrativa ou que non fosen recorridos en prazo, nos supostos e polo procedemento previstos no artigo 217 da LXT e 4 a 6 do R. d. 520/2005. 2. O procedemento de nulidade poderá iniciarse por acordo do órgano que ditou o acto, ou a instancia do interesado. No procedemento serán oídos aqueles a cuxo favor recoñeceu dereitos o acto que se pretende anular. 3. A resolución deste procedemento corresponderalle ó Pleno da Deputación, previo ditame da Asesoría Xurídica. 4. O prazo máximo para notificar resolución expresa será dun ano desde que se presente a solicitude o interesado ou desde que se lle notifique o acordo de iniciación de oficio do procedemento. Transcorrido o devandito prazo producirase a caducidade se o procedemento se iniciou de oficio, ou a desestimación por silencio administrativo da solicitude se o procedemento se iniciou a instancia do interesado. Artigo 38.- Declaración de lesividade de actos anulables 1. Fóra dos casos de nulidade de pleno dereito e dos supostos de erros materiais, de feito ou aritméticos, previstos nos arts. 217 e 220 da LXT a Deputación non poderá anular en prexuízo dos interesados os seus propios actos e resolucións. A Deputación poderá declarar lesivos para o interese público os seus actos e resolucións favorables ós interesados que incorran en calquera infracción do ordenamento xurídico, a fin de proceder á súa posterior impugnación en vía contencioso-administrativa. 2. A declaración de lesividade corresponderalle ó Pleno da Deputación, previo ditame da Asesoría Xurídica polo procedemento previsto no artigo 218 da LXT e 7 a 9 do R. d. 520/2005. 3. Transcorrido o prazo de tres meses desde a iniciación do procedemento sen que se declarase a lesividade producirase a súa caducidade. No prazo de dous meses desde o día seguinte á declaración de lesividade, deberase interpor o correspondente recurso contencioso administrativo. Artigo 39.- Revogación de actos 1. A Deputación poderá revogar, en beneficio dos interesados, os seus actos, cando se estime que infrinxen manifestamente a lei, cando circunstancias sobrevindas que afecten a unha situación xurídica particular poñan de manifesto a improcedencia do acto ditado (sancións firmes que quedaron sen causa, resultados lesivos consecuencia da descoordinación dos servizos de xestión tributaria e irregularidades de especial gravidade), ou cando na tramitación do procedemento se produciu indefensión ós interesados. A revogación non poderá constituír, en ningún caso, dispensa ou exención non permitida polas normas tributarias, nin ser contraria ó principio de igualdade, ó interese público ou ó ordenamento xurídico. A revogación só será posible mentres non transcorra o prazo de prescrición. 2. O procedemento de revogación iniciarase sempre de oficio, e será competente para declarala o órgano superior xerárquico do órgano que dito o acto recorrido, previo ditame da Asesoría Xurídica, segundo o previsto no artigo 219 da LXT e 10 a 12 do R. d. 520/2005. No caso de que non existise superior xerárquico, será competente para declarala o propio órgano que ditou o acto recorrido. 3. O prazo máximo para notificar resolución expresa será de seis meses desde a notificación do acordo de iniciación do procedemento. Artigo 40.- Rectificación de erros 1. O ORAL rectificará en calquera momento, de oficio ou a instancia do interesado, os erros materiais, de feito ou aritméticos, sempre que non transcorrese o prazo de prescrición desde que se ditou o acto obxecto de rectificación. En particular, rectificaranse por este procedemento os actos e as resolucións dos recursos nos que se incorreu en erro de feito que resulte dos propios documentos incorporados ó expediente. A resolución corrixirá o erro na contía ou en calquera outro elemento do acto ou resolución que se rectifica. 2. O procedemento axustarase ó disposto no artigo 220 da LXT e 13 do R. d. 520/2005. 3. O prazo máximo para notificar resolución expresa será de seis meses desde que se presente a solicitude polo interesado ou desde que se lle notifique o acordo de iniciación de oficio do procedemento. SUBSECCIÓN 6ª.- SUSPENSIÓN DO PROCEDEMENTO Artigo 41.-Suspensión por aprazamento ou fraccionamento 1. Cando se solicitou o aprazamento ou fraccionamento dentro do período voluntario de pagamento impedirá o inicio do período executivo, pero non o pagamento do interese de demora. 2. Cando se solicite o aprazamento dunha débeda sometida a procedemento de prema poderá suspenderse o procedemento ata que o órgano competente para a súa resolución dite o acordo correspondente, sen que poida exceder dun mes o período de suspensión. Artigo 42.- Suspensión por tercería de dominio Será causa de suspensión do procedemento de prema, sobre os bens ou dereitos controvertidos, a interposición de tercería de dominio. Esta suspensión será acordada polo tesoureiro da Deputación, unha vez adoptáronse as medidas de aseguramento que procedan segundo o disposto no art. 119 do Regulamento xeral de recadación, e vistos os documentos orixinais en que o tercerista funda o seu dereito. Artigo 43.- Suspensión por interposición de recursos 1. Como regra xeral, a interposición de recursos administrativos non suspenderá a acción administrativa para o cobro da débeda pendente, salvo que o interesado solicite a suspensión da execución do acto impugnado, suposto en que será indispensable achegar unha garantía que cubra o total da débeda. A suspensión solicitada será concedida nos seguintes casos: a) Cando se achegue garantía consistente en: - depósito de diñeiro ou valores públicos. - aval de carácter solidario de entidade de crédito. A achega destas garantías suporá a suspensión automática, se foi solicitada no prazo concedido para formular o recurso. Se as garantías achegadas son outras, o tesoureiro da Deputación, no caso de que a débeda se atope dentro do período executivo, previa valoración da suficiencia da garantía para a Intervención de Fondos, resolverá sobre a procedencia da suspensión. b) Cando se aprecie que, ó ditar o acto, púidose incorrer en erro aritmético, material ou de feito. c) Tratándose de sancións que fosen obxecto de recurso de reposición, a súa execución quedará automaticamente suspendida en período voluntario, sen necesidade de achegar garantía, ata que sexan firmes en vía administrativa, salvo nos casos nos que unha lei sectorial dispoña expresamente o contrario. 2. Non obstante o que se dispón no punto anterior, o Servizo competente para resolver o recurso poderá suspender, de oficio ou a solicitude do recorrente, a execución do acto recorrido cando concorra algunha das circunstancias seguintes: a) Que a execución poida causar prexuízos de imposible ou difícil reparación. b) Que a impugnación se fundamente nunha causa de nulidade de pleno dereito. A solicitude de suspensión presentarase ante o Servizo que ditou o acto e deberá estar acompañada do documento no que se formalizou a garantía nos casos que corresponda. Cando a solicitude non se acompañe de garantía, non se producirá efectos suspensivos; neste suposto a solicitude terase por non presentada e será arquivada. Se a impugnación afecta un acto censal relativo a un tributo de xestión compartida (IBI, IAE), non se suspende en ningún caso o procedemento de cobro. Isto sen prexuízo que, se a resolución que se dita en materia censual afecta o resultado da liquidación abonada, realícese a devolución de ingresos correspondente. 3. Cando estivese suspendido o procedemento, unha vez resolto en sentido desestimatorio o recurso de reposición interposto en período voluntario, notificarase ó interesado concedéndolle prazo para pagar en período voluntario, polo importe principal da débeda máis os intereses de demora acreditados no período de suspensión, nos prazos establecidos no artigo 62 da LXT. Nos supostos de estimación parcial do recurso a garantía achegada quedará afecta o pagamento da cota resultante da nova liquidación e dos intereses de demora que corresponda liquidar. 4. Cando da resolución do recurso derívese a obrigación de modificar a liquidación, a débeda resultante poderá ser abonada nos mesmos termos establecidos no punto anterior. 5. Cando o ORAL teña coñecemento da desestimación dun recurso contencioso-administrativo interposto contra un acto dun procedemento no que se acordei a suspensión, deberá notificar a débeda resultante e conceder período para efectuar o pagamento, determinado segundo o establecido anteriormente. Cando a débeda suspendida atópase en vía de prema, antes de continuar as actuacións executivas contra o patrimonio do debedor requiriráselle o pagamento da débeda suspendida máis os intereses de demora percibidos durante o tempo da suspensión. 6. Cando a execución do acto fose suspendida, unha vez concluída a vía administrativa, o ORAL non iniciará ou, se cabe, non continuarán as actuacións do procedemento de recadación mentres non finalice o prazo para interpor o recurso contencioso-administrativo, sempre que a vixencia e eficacia da garantía achegada mantéñase ata ese momento. Se durante este prazo o interesado comunica a ese servizo a interposición do recurso con petición de suspensión e ofrecemento de caución para garantir o pagamento da débeda, manterase a paralización do procedemento mentres conserve a vixencia e eficacia a garantía achegada en vía administrativa. O procedemento continuarase ou suspenderá a resultas da decisión que adopte o órgano xudicial. 7. Poderase conceder a suspensión parcial cando a impugnación afecte nada máis a elementos tributarios claramente individualizables, cuxa incidencia na determinación da débeda tributaria resulte cuantificable. Neste caso, o importe da garantía terá que cubrir unicamente o importe da débeda suspendida. 8. Sen necesidade de garantía paralizaranse as actuacións do procedemento cando o interesado solicíteo se demostra a existencia dalgunha das circunstancias seguintes: a) Que existe erro material, aritmético ou de feito na determinación da débeda. b) Que a débeda foi ingresada, condonada, compensada, suspendida ou aprazada. 9. Cando concorran circunstancias excepcionais diferentes das previstas no apartado anterior, o tesoureiro poderá ordenar a paralización do procedemento. 10. Toda suspensión ou paralización do procedemento recadatorio deberá ser notificada de forma irrefutable ó interesado. Artigo 44.- Alleamento de bens e dereitos embargados 1. Cando se interpuxera recurso contra unha liquidación tributaria, non poderá procederse ó alleamento dos bens e dereitos embargados no curso do procedemento de prema, ata que a liquidación da débeda tributaria executada sexa firme, en vía administrativa e en vía xurisdicional. 2. Exceptúase do previsto no punto anterior nos supostos de forza maior, bens perecedoiros, bens nos que existe un risco de perda inminente de valor ou cando o contribuínte solicite de forma expresa o seu alleamento. Artigo 45.- Suspensión da execución de sancións 1. A execución das sancións tributarias quedará suspendida en período voluntario, sen necesidade de achegar garantía, se contra as mesmas interponse en tempo e forma o recurso de reposición ou a reclamación económico-administrativa que contra aquelas proceda e sen que poidan executarse ata que sexan firmes en vía administrativa. Esta suspensión aplicarase automaticamente polo ORAL, sen necesidade de que o obrigado tributario solicíteo. 2. Non se esixirán intereses de demora polo tempo que transcorra ata a finalización do prazo de pagamento en período voluntario, aberto pola notificación da resolución que poña fin á vía administrativa, esixíndose intereses de demora a partir do día seguinte á finalización do devandito prazo. Artigo 46.- Garantías 1. A garantía a depositar para obter a suspensión do procedemento será da seguinte: a) Se a débeda se atopa en período voluntario de pagamento, a suma do principal máis os intereses de demora que poidan xerarse ata a data de pagamento. b) Se a débeda se atopa en período executivo de pagamento, a suma da débeda tributaria total existente no momento de solicitar a suspensión máis os intereses que poidan xerarse ata a data de pagamento. 2. As garantías necesarias para obter a suspensión automática serán exclusivamente as seguintes: a) Depósito de diñeiro ou valores públicos, os cales poderán depositarse na Tesourería da Deputación. b) Aval ou fianza de carácter solidario de entidade de crédito ou sociedade de garantía recíproca ou certificado de seguro de caución. c) Outros medios que se consideren suficientes, cando se proben dificultades para achegar a garantía en calquera das formas apuntadas. 3. En casos excepcionais poderá acordarse, a instancia de parte, a suspensión do procedemento, sen prestación de ningunha garantía, cando o recorrente alegue e xustifique a imposibilidade de prestala. 4. Respecto das garantías que terán que prestarse nos supostos de aprazamentos e fraccionamentos de pagamento, será de aplicación o que previsto nesta ordenanza. Artigo 47.- Reembolso do custo das garantías A Deputación reembolsará previa acreditación do seu importe, o custo das garantías achegadas para suspender a execución dun acto ou para aprazar ou fraccionar o pagamento dunha débeda, se devandito acto ou débeda é declarado improcedente por sentenza ou resolución administrativa firme, nos termos do artigo 33 da LXT e 72 e seguintes do R. d. 520/2005. Artigo 48.- Concorrencia de procedementos 1. Nos casos de concorrencia de procedementos administrativos de prema e procedementos de execución ou concursais universais, xudiciais e non xudiciais, o xefe de Recadación solicitará dos órganos xudiciais información sobre estes procedementos que poidan afectar os dereitos da facenda municipal, podendo proceder ó embargo preventivo de bens, con anterioridade á suspensión do procedemento. 2. Unha vez obtida a información solicitada segundo o parágrafo anterior daráselle conta no seu caso á Asesoría Xurídica do ORAL, acompañando canta documentación sexa necesaria e en concreto certificación das débedas, ó efecto de que a Asesoría, valore as actuacións procedentes en orde á defensa dos intereses municipais. 3. A competencia para autorizar a subscrición de acordos ou convenios que resultasen da tramitación do procedemento anterior, corresponderá ó titular do ORAL. SUBSECCIÓN 7ª.- DEVOLUCIÓN DE INGRESOS INDEBIDOS Artigo 49.- Supostos 1. Nos supostos previstos no art. 221.1 da LXT, o procedemento para o recoñecemento do dereito á devolución de ingresos indebidos, iniciarase de oficio ou a instancia do interesado. a) Cando se produciu unha duplicidade no pagamento de débedas tributarias ou sancións. b) Cando a cantidade pagada fose superior ó importe a ingresar resultante dun acto administrativo ou dunha autoliquidación. c) Cando se ingresaron cantidades correspondentes a débedas ou sancións tributarias despois de transcorrer os prazos de prescrición. d) Cando así o estableza a normativa tributaria. 2. Nun procedemento especial de revisión. 3. En virtude da resolución dun recurso administrativo e reclamación económico-administrativa ou en virtude dunha resolución xudicial firmes ou cando despois de satisfacerse unha liquidación tributaria a mesma sexa anulada por calquera dos motivos e procedementos de revisión ou corrección de erros materiais. 4. Nun procedemento de aplicación dos tributos. Nun procedemento de rectificación de autoliquidación a instancia do obrigado tributario ou doutros obrigados. Artigo 50.- Iniciación Poderase iniciar de oficio ou a instancia do interesado. 1. A instancia do interesado A solicitude formularase por escrito ante o titular do ORAL e conterá os seguintes datos: a) Nome e apelidos ou razón social ou denominación completa, número de identificación fiscal e domicilio do interesado. No caso de que se actúe por medio de representante deberase incluír a súa identificación completa. b) Acto administrativo ou actuación que se impugna ou que é obxecto do expediente, data en que se ditou, número do expediente ou clave alfanumérica que identifique o acto administrativo obxecto de impugnación e demais datos relativos a este que se consideren convenientes, así como a pretensión do interesado. c) Domicilio que o interesado sinale ós efectos de notificación. d) Lugar, data e sinatura da solicitude. e) Xustificación do ingreso indebido. Á solicitude achegaranse os documentos que acrediten o dereito á devolución, así como cuantos elementos de proba considere oportunos para ese efecto. Os xustificantes de ingreso poderán substituírse pola mención exacta dos datos identificativos do ingreso realizado, entre eles, a data e o lugar do ingreso e o seu importe. f) Declaración expresa do medio elixido polo que haxa de realizarse a devolución, podéndose optar entre transferencia bancaria ou compensación con outras débedas pendentes. 2. De oficio Con carácter xeral, realizarase ó interesado requirimento do número de conta bancaria. A documentación que deberá achegarse en cada caso será a seguinte: a) Duplicidade de pagamentos: Copia do primeiro recibo e orixinal do segundo. b) Ingresos debidos (rateo): Copia do recibo e xustificación que acredite o dereito á devolución. c) Devolucións derivadas de actos de xestión tributaria: Resolución do órgano de Dirección, Tesourería, Decreto Alcaldía, Acordo Xunta Goberno, Resolución de Catastro, etc. (En todos os casos será sempre necesario certificado de conta bancaria e fotocopia do NIF). d) No caso de herdeiros: • Documento notarial de declaración de herdeiros e aceptación da herdanza. Caso de inexistencia do mesmo, bastará con presentar testamento e últimas vontades. • Fotocopia do NIF de todos os herdeiros e certificados das súas respectivas contas bancarias. (Necesitarase documento privado naqueles casos nos que varios herdeiros con dereito a devolución, solicitan que a mesma se efectúe a un deles soamente). Artigo 51.- Tramitación do expediente O Servizo competente (Xestión Tributaria e Catastral IBI, Xestión de Recursos Públicos e Inspección ou Recadación) para tramitar a proposta de resolución realizará as seguintes actuacións: 1. Exame da solicitude e os documentos que se acompañan, a realidade do ingreso e a comprobación irrefutable de que non se lle devolveu anteriormente, así como a titularidade do dereito e a contía da devolución. Se a solicitude non reúne os requisitos ou non se acompañan os documentos preceptivos, o órgano competente requirirá ó solicitante para que no prazo de 10 días hábiles contados a partir do día seguinte ó da notificación do requirimento emende o defecto ou achegue os documentos preceptivos, con indicación de que, se así non o fixese, terase por non presentada a solicitude e arquivarase sen máis trámite. 2. O devandito Servizo poderá solicitar os informes que considere necesarios para a tramitación. 3. Finalizadas as actuacións, o órgano competente para a tramitación elevará ó órgano competente para resolver a proposta de resolución. 4. Con carácter previo á resolución a Intervención fiscalizará o expediente. Artigo 52.- Resolución 1. O titular do ORAL ditará unha resolución motivada na que, se procede, acordarase o dereito á devolución. 2. A cantidade a devolver estará constituída pola suma das seguintes cantidades: a) O importe do ingreso indebidamente efectuado. b) As costas satisfeitas cando o ingreso indebido realizouse durante o procedemento de prema. c) O interese de demora vixente ó longo do período en que resulte esixible, sobre as cantidades indebidamente ingresadas, sen necesidade de que o obrigado tributario solicíteo, de acordo co previsto no artigo 32.2 da LXT. 3. Nos procedementos iniciados a instancia de parte, o interesado poderá entender desestimada a súa solicitude por silencio administrativo transcorrido o prazo máximo de 6 meses sen notificarse a resolución expresa. 4. As resolucións que se diten neste procedemento serán susceptibles de recurso de reposición ante o titular do ORAL. 5. O dereito á devolución prescribe ós 4 anos desde o día en que se produciu o ingreso indebido e interromperase por calquera acto irrefutable do obrigado ó pagamento, ou dos seus herdeiros ou causahabientes, dirixido á obtención da devolución do ingreso indebido ou por calquera acto da Administración en que se recoñeza a súa existencia. 6. Cando o dereito á devolución transmítase ós sucesores, atenderase á normativa específica que determine os titulares do dereito e a contía que a cada un corresponda. Salvo o disposto no apartado anterior, a transmisión do dereito a unha devolución tributaria por actos ou negocios entre particulares non fornecerá efectos ante a Administración, conforme ó disposto no artigo 17.4 da LXT. 7. Cando o dereito á devolución nace como consecuencia da resolución dun recurso, ou da anulación ou revisión de actos ditados en vía de xestión tributaria, o recoñecemento daquel dereito corresponde ó mesmo órgano que aprobou o acto administrativo que o orixina. 8. O pagamento efectivo terá lugar nun prazo de tres meses desde a data da resolución recoñecendo o dereito á devolución. Artigo 53.- Devolucións derivadas da normativa de cada tributo 1. Son devolucións derivadas da normativa de cada tributo as correspondentes a cantidades ingresadas ou soportadas debidamente como consecuencia da aplicación do tributo. De maneira indicativa sinálanse os seguintes: a) Devolucións parciais da cota satisfeita polos tributos que teñan establecido o rateo da cota (IAE, IVTM). b) Devolucións orixinadas pola concesión de beneficios fiscais de carácter rogado, cando se ingresou a cota. 2. Transcorrido o prazo fixado nas normas reguladoras de cada tributo e, en todo caso, o prazo de 6 meses, sen que se ordenou o pagamento da devolución por causa imputable á Administración tributaria, esta abonará o interese de demora regulado no art. 26 da LXT, sen necesidade de que o obrigado tributario solicíteo. A estes efectos, o interese de demora percibirase desde a finalización do devandito prazo ata a data en que se ordene o pagamento da devolución. 3. Cando cumpra recoñecer o dereito á devolución solicitada, o titular do ORAL ditará resolución que se entenderá notificada pola recepción da transferencia bancaria (art. 125 RD 1065/2007). SECCIÓN 2ª.- DOS CRÉDITOS NON TRIBUTARIOS SUBSECCIÓN 1ª.- PREZOS PÚBLICOS Artigo 54.- Recadación dos prezos públicos No ámbito e co alcance da correspondente delegación, a Deputación recadará os prezos públicos pola prestación de servizos ou realización de actividades de competencia local segundo o disposto nesta ordenanza, nos mesmos termos ós regulados para os recursos tributarios. SUBSECCIÓN 2ª.- SANCIÓNS DE TRÁFICO Artigo 55.- Xestión de sancións de tráfico 1. A Deputación, ó amparo do previsto no artigo 7.1 do R. d. lex. 2/2004 TRLRHL e 106.3 da Lei 7/1985, LBRL, realizará, as competencias municipais relativas á xestión e recadación das Sancións á Lei de Tráfico, Circulación de Vehículos a Motor e Seguridade Viaria, que os concellos delegasen na mesma. 2. Así mesmo, de conformidade co establecido no artigo 15 da Lei 30/1992, terá encomendadas outras actividades de carácter material, técnico ou de servizos, sen que iso supoña cesión de titularidade da competencia, sendo responsabilidade do Concello ditar os actos e resolucións de carácter xurídico nos que se integre a concreta actividade material encomendada. 3. As condicións de aceptación da devandita delegación ou encomenda de funcións xestoras e recadatorias regularanse no correspondente convenio. Artigo 56.- Denuncias 1. Nos procedementos iniciados polo órgano municipal competente como consecuencia de presuntas infraccións ós preceptos da Lei de Tráfico, Circulación de Vehículos a Motor e Seguridade Viaria e os seus regulamentos de desenvolvemento, tipificaranse as infraccións e as sancións aplicables de acordo coas contías e os criterios establecidos na normativa vixente en materia de tráfico, circulación de vehículos a motor e seguridade viaria. 2. Cando o concello delegase na Deputación a recadación das multas de tráfico trasladará a esta as denuncias mediante a gravación directa das mesmas na súa base de datos, así como dos elementos identificativos do vehículo e a infracción. O ORAL procesará a información obtida do concello, completándoa cos datos necesarios, relativos a titular e vehículo, para editar a notificación da denuncia. 3. Cando a denuncia tramitouse mediante un dispositivo electrónico (PDA), transmitiranse de inmediato os datos ó ORAL, a través da impresora complementaria do equipo da cal está dotada o axente denunciante, expedirase unha notificación en documento apto para que o interesado poida facer o pagamento na entidade bancaria ou a través da OVT. 4. Na notificación das denuncias por infraccións diferentes á de estacionamento indebido do vehículo, farase constar que se o titular ou o condutor habitual do vehículo, non era o condutor do mesmo no momento de cometerse a infracción, virán obrigados a comunicar ó ORAL a identidade do infractor no prazo de quince días. O incumprimento desta obrigación pode ser sancionado como falta moi grave. 5. A notificación das denuncias realizarase de acordo coa normativa vixente, contida na Lei 30/1992, de réxime xurídico das administracións públicas e procedemento administrativo común, na Lei 11/2007, de acceso electrónico dos cidadáns ós Servizos Públicos, a Lei 18/2009, que modifica o texto articulado da Lei sobre tráfico, Circulación de Vehículos a Motor e Seguridade Viaria, detallándose nos artigos seguintes os procedementos de notificación postal e telemática conforme ós cales se practicarán as notificacións de denuncias por infraccións de tráfico, cando non resultase posible a súa notificación no acto. Artigo 57.- Notificación da denuncia 1. Cando as dispoñibilidades técnicas permítano, poderán ser notificadas telematicamente as denuncias ás seguintes persoas: a) Aquelas que teñan asignada dirección electrónica viaria (DEV). b) Persoas xurídicas que non teñan dirección electrónica viaria e, a proposta dos servizos de xestión tributaria, aceptasen o procedemento de notificación telemática. c) Outras persoas que solicitasen a notificación telemática. 2. Remitirase unha mensaxe ó teléfono móbil e/ou á dirección de correo electrónico designado polo interesado, informativo da existencia da notificación de denuncia e da sede electrónica á cal será necesario acceder para recoller a información. 3. A notificación poderá ser recibida polo interesado, ou por outra persoa que fose autorizada por aquel. Esixirase á persoa autorizada que se identifique mediante certificado dixital e dispoña do código de acceso que se comunicará ó titular. 4. No expediente constará a acreditación da notificación, a data e hora en que foi recibida e a identidade do receptor. 5. A notificación por medios electrónicos entenderase rexeitada se, unha vez acreditouse a constancia da posta ó dispor da persoa interesada, ou do seu representante, transcorreron 10 días naturais sen acceder ó contido, agás que se comprobe a imposibilidade material ou técnica de acceder. 6. Coa finalidade de ofrecer ós interesados as máximas facilidades para o pagamento das multas en contía reducida, con carácter previo á notificación postal formal, a que se refiren os apartados seguintes, o ORAL poderá remitir ós interesados un documento informativo dos datos da denuncia e apto para pagar a multa. 7. Por medio de persoal notificador designado pola Deputación no seu caso, tentarase a notificación individual no domicilio que consta no Rexistro da Dirección Xeral de tráfico, agás que nas bases de datos da Deputación conste outro domicilio declarado polo titular, nese caso utilizarase este último. 8. Se no primeiro intento resulta posible entregar a notificación, na acreditación da notificación constará a data de entrega, sinatura do receptor e, se fose diferente ó titular, a identidade do mesmo. 9. Se no primeiro intento de notificación, non resultase posible a súa entrega, por ausencia do interesado, realizarase un segundo intento en día e hora diferentes. No caso de que o resultado deste segundo intento sexa positivo, constatarase na acreditación da notificación as circunstancias expresadas no apartado anterior. 10. As notificacións telemáticas ou postais que non puidesen efectuarse practicaranse no taboleiro edictal de sancións de tráfico (TESTRA), previsto no artigo 78 da Lei 18/2009. Transcorrido o período de vinte días naturais desde que a notificación publicouse no TESTRA, entenderase que esta foi practicada. Artigo 58.- Procedemento Sancionador 1. Se se paga a multa no acto da denuncia, ou no prazo de vinte días contados desde o día seguinte á recepción da súa notificación, terase por concluído o procedemento sancionador cos seguintes efectos: a) Redución do 50% do importe da sanción. b) Renuncia a formular alegacións. En caso que fosen presentadas, teranse por non presentadas. c) Terminación do procedemento, sen necesidade de ditar resolución expresa. d) Non se pode presentar recurso de reposición. O recurso contencioso-administrativo poderase presentar no prazo de dous meses contados a partir do día seguinte a aquel en que tivo lugar o pagamento da multa. 2. O interesado, cando non pagase a multa, disporá de vinte días naturais para formular alegacións e propor as probas que estime oportunas. Resoltas as alegacións, ditarase resolución sancionadora que poderá ser recorrida mediante recurso de reposición, con carácter potestativo, ante o órgano que ditou a resolución e no prazo dun mes contado desde o día seguinte ó da súa notificación. 3. A interposición do recurso de reposición non suspende a execución do acto impugnado nin a sanción. En caso que o recorrente solicite a suspensión da execución, está entenderase denegada transcorrido o prazo dun mes desde a solicitude sen que se resolveu. O recurso de reposición entenderase desestimado se non recae resolución expresa no prazo dun mes, quedando expedita a vía contencioso-administrativa. 4. Cando non se detivo o vehículo, o titular, ou o arrendatario a longo prazo ou o condutor habitual disporá dun prazo de 15 días naturais para identificar o condutor responsable da infracción. As persoas obrigadas a recibir as notificacións telemáticas que se vexan obrigadas a identificar ó condutor, poderán utilizar para iso a OVT da Deputación, unha vez habilitado devandito servizo na mesma, nos termos que se establezan na OAE. 5. No caso de multas por infraccións leves, infraccións graves que non comporten perda de puntos, ou infraccións graves e moi graves cuxa notificación se efectuase no momento da denuncia, se o denunciado non pagou a multa nin formulou alegacións no prazo de 20 días seguintes ó de notificación da denuncia, esta terá o efecto de acto resolutorio do procedemento sancionador e porá fin á vía administrativa, non sendo necesario notificar ningunha resolución sancionadora e sen posibilidade de presentar recurso de reposición por parte dos interesados. 6. Serán executivas as resolucións sancionadoras ditadas polo órgano municipal competente cando adquiran firmeza en vía administrativa, ou cando a denuncia produza os efectos de acto finalizador do procedemento sen necesidade de notificar resolución expresa, nos supostos previstos no artigo 81.5 do Real decreto lexislativo 339/1990, polo que se aproba o texto articulado da lei de tráfico, circulación de vehículos a motor e seguridade viaria. Serán firmes en vía administrativa: a) As sancións que non fosen impugnadas en tempo e forma. b) As sancións impugnadas en vía administrativa cando fose resolto o recurso formulado contra a sanción. Artigo 59.- Pagamento das sancións 1. As multas pódense pagar con redución do 50% se se satisfán no momento da denuncia ou dentro do prazo de 20 días naturais seguintes ó da súa notificación. Unha vez transcorrido devandito prazo pérdese o dereito á redución e a sanción imposta poderá ser satisfeita polo seu importe total en calquera momento da tramitación do procedemento. 2. As sancións non abonadas durante a tramitación do procedemento sancionador deberán facerse efectivas dentro do quince días seguintes á data de firmeza da sanción. 3. Vencido o prazo de ingreso establecido no apartado anterior sen que se satisfixo a multa, a súa exacción levará a cabo polo procedemento de prema e percibiranse as recargas do período executivo previstos no artigo 28 da LXT sobre o importe nominal da multa, e os intereses de demora. Contra a providencia de prema ditada polo tesoureiro poderase interpor recurso de reposición ante o mesmo no prazo dun mes desde a recepción da notificación, debendo fundamentarse unicamente sobre os motivos taxados de oposición á vía de prema que se regulan na LXT. 4. As multas poderanse pagar mediante cartón de crédito, no momento da denuncia se o axente municipal leva o dispositivo técnico que o permita. Noutro caso, as multas poderanse satisfacer en calquera das entidades bancarias colaboradoras, utilizando os instrumentos de pagamento previstos, ou a través de internet na OVT da Deputación, nos termos que se establezan na OAE. 5. Os titulares dos vehículos cos que se cometeu unha infracción serán responsables subsidiarios en caso de falta de pagamento da multa, excepto nos seguintes supostos: a) Roubo ou outro uso que acredite que o vehículo foi utilizado en contra da vontade do titular. b) Cando o titular sexa unha empresa de aluguer sen condutor. c) Cando o vehículo teña asignado un arrendatario a longo prazo, ou un condutor habitual; nestes casos, a responsabilidade recaerá sobre o arrendatario ou o condutor habitual. Artigo 60.- Prescrición e caducidade 1. O prazo de prescrición das infraccións leves é de tres meses e de seis meses para as infraccións graves e moi graves. O prazo cóntase a partir do día en que os feitos se cometesen. A prescrición interrómpese por calquera actuación administrativa da que teña coñecemento o denunciado, ou estea encamiñada a pescudar a súa identidade ou domicilio e practíquese con proxección externa na dependencia en que se orixine. 2. O prazo de prescrición das sancións consistentes en multa pecuniaria é de 4 anos. O cómputo e a interrupción do prazo de prescrición do dereito da Administración para esixir o pagamento das multas rexeranse polo que dispoña a LXT. 3. Se non recaese a resolución sancionadora transcorrido un ano desde o inicio do procedemento, producirase a súa caducidade e procederase ó arquivo das actuacións, a solicitude do interesado ou de oficio polo órgano encargado de ditar a resolución. SUBSECCIÓN 3ª.- OUTROS CRÉDITOS Artigo 61.- Outros créditos non tributarios 1. A Deputación exercerá as facultades e funcións propias que as entidades locais do seu ámbito territorial e, no seu caso, outras administracións ou organismos públicos encomenden ou deleguen á Deputación, en materia de xestión, liquidación, inspección e recadación dos ingresos de Dereito público de natureza non tributaria ó amparo do disposto no artigo 7 do Real decreto lexislativo 2/2004, regulándose as condicións de aceptación da devandita delegación de funcións xestoras e recadatorias no correspondente convenio. 2. Para a xestión e recadación dos recursos de natureza pública que deriven de dita encomenda ou delegación será de aplicación a normativa que os regule, a lei 58/2003, de 17 de decembro, xeral tributaria, o R. d. 939/2005, que aproba o Regulamento xeral de recadación e o disposto na presente ordenanza. 3. Contra as liquidacións practicadas segundo o disposto no apartado anterior poderase interpor recurso de reposición ante o mesmo órgano que ditou o acto, previo ó contencioso administrativo, dentro do prazo dun mes contando desde o día seguinte ó da súa notificación. Artigo 62.- Ingresos por cotas urbanísticas A) Sistema de cooperación 1. Os propietarios de terreos afectados por unha actuación urbanística están obrigados a sufragar os custos de urbanización, a cuxo efecto o Concello liquidará cotas de urbanización, que poderán ser recadadas polo ORAL en período voluntario e executivo. A aprobación destas liquidacións corresponde ó Concello, ante quen, no seu caso, poderanse formular os recursos procedentes. 2. Os procedementos de execución e prema dirixiranse contra os bens dos propietarios que non cumprisen as súas obrigacións. 3. Se a asociación de propietarios (contribuíntes) solicítao e o Concello considérao conveniente, poderanse exercer as facultades referidas no punto anterior a favor da Asociación e contra os propietarios que incumpran os compromisos contraídos con ela. 4. Cando o propietario do terreo, ó cal se lle esixe o pagamento dunha cota de urbanización, manifeste a súa vontade de satisfacer a débeda mediante entrega da leira a favor da entidade acredora, o ente titular da débeda, valorará a aceptación da parcela, e en caso de aceptala quedará ultimado o procedemento executivo. Nestes casos, a entidade acredora deberá satisfacer á Deputación unha compensación económica do mesmo importe que se a cota cobrouse en período voluntario. B) Sistema de compensación 1. Nos casos en que a execución da unidade de actuación realícese polo sistema de compensación, a Xunta de Compensación será directamente responsable fronte ó Concello da realización das obras de urbanización. A Xunta poderá delegar a recadación voluntaria e executiva das súas cotas a favor da Deputación, previa a autorización do Concello tutelante. Neste caso, o importe da recadación transferirase á Xunta. 2. Contra a liquidación das cotas esixibles polas xuntas de compensación, poderase interpor recurso administrativo ante o Concello. 3. No suposto que o propietario ofreza o pagamento en especie, estarase ó que prevé o apartado 4 do apartado anterior deste artigo. 4. Se se constituíron entidades de conservación urbanística, estas poderán delegar na Deputación a recadación das súas cotas previa autorización do Concello tutelante, o cal poderá tamén delegar a facultade que a Lei lle outorga para esixir pola vía de prema as cotas que non se pagaron á entidade de conservación. 5. Neste último caso, o importe da recadación entregarase á Entidade encargada da conservación. 6.- Contra as liquidacións de cotas esixibles polas entidades de conservación urbanística, poderá interporse recurso de alzada ante o Concello. Artigo 63.- Sancións de natureza administrativa Así mesmo para a xestión e recadación das sancións económicas de natureza administrativa impostas ó amparo do Título XI da Lei 7/1985, da normativa sectorial específica e das correspondentes ordenanzas municipais será de aplicación o disposto no R. d. 939/2005, que aproba o Regulamento xeral de recadación e, supletoriamente, o disposto na presente ordenanza. TÍTULO III.- RECADACIÓN CAPÍTULO 1º.- ASPECTOS XERAIS Artigo 64.- Órganos de recadación A Deputación determinará de acordo co previsto na súa estrutura orgánica básica os órganos competentes para o exercicio das competencias e funcións de recadación. Artigo 65.- Sistema de recadación 1. A recadación de tributos e outros ingresos de dereito público realizarase en período voluntario a través das entidades colaboradoras e outros medios técnicos, que se apuntarán no documento-notificación remitido ó domicilio do contribuínte, documento que será apto e suficiente para permitir o ingreso polos medios descritos, ou a través da OVT. En caso de non recibir devandito documento, o contribuínte poderá solicitar que se lle expida un duplicado. 2. No caso de tributos e prezos públicos xornais, o documento da débeda, informativo, que poderá ser utilizada como documento de pagamento, remitirase por correo ordinario, sen xustificante de recepción, dado que non é preceptivo o acreditar a recepción polo suxeito pasivo. Nos supostos de tributos de vencemento periódico, unha vez notificada o alta no correspondente rexistro, padrón ou matrícula, as cotas sucesivas deberán ser satisfeitas nos prazos fixados no calendario de cobranza, sen que sexa opoñible ó comezo da vía de prema a non recepción do documento de pagamento. A estes efectos, entenderase por alta no correspondente rexistro a primeira incorporación do propio obxecto tributario, non considerándose como tales os cambios de titularidade dos obrigados tributarios. Artigo 66.- Domiciliación bancaria 1. O pagamento dos tributos locais de vencemento periódico poderá realizarse mediante domiciliación bancaria, sen ningún custo para os obrigados tributarios. 2. Potenciarase a domiciliación bancaria mediante campañas que divulguen as súas vantaxes, podendo domiciliarse en contas abertas en calquera entidade de crédito con sucursal en territorio español os ingresos de cobro periódico cuxo cobro ou xestión encomendáronse ou delegado na Deputación. 3. Nos supostos de recibos domiciliados, non se remitirá ó domicilio do contribuínte o documento de pagamento; alternativamente, os datos da débeda incorporaranse no soporte magnético que orixine o correspondente cargo bancario, e a entidade financeira deberá expedir e remitir o comprobante de cargo en conta. O ORAL ordenará o cargo en conta durante o período voluntario, nas datas previstas no calendario fiscal anual aprobado. Aos obrigados ó pagamento que teñan domiciliados os seus recibos, poderanse enviar avisos ó teléfono móbil advertíndolles da data concreta en que se fará o cargo en conta, a efectos meramente informativos, podendo no seu caso solicitar a baixa no devandito servizo. 4. A domiciliación de recibos terá validez por tempo indefinido en tanto non sexan anuladas polo interesado, rexeitadas pola entidade de crédito ou o ORAL dispoña expresamente a súa invalidez por razóns xustificadas. 5. Poderase solicitar a domiciliación, nas entidades de crédito no momento do pagamento do recibo en período voluntario, nas oficinas da Deputación e a través da OVT sempre que se formalice polo menos dous meses antes do inicio do período voluntario de cobro, en caso contrario fornecerá efectos a partir do período de cobranza seguinte. Artigo 67.- Entidades colaboradoras Son colaboradoras na recadación as entidades de crédito autorizadas para exercer esta colaboración. A autorización de novas entidades colaboradoras realizarase mediante resolución do presidente da Deputación. SECCIÓN 1ª.- NORMAS COMÚNS Artigo 68.-Principios xerais. 1. A Deputación, para a cobranza dos tributos e das cantidades que como ingresos de Dereito público teña delegados ou encomendados, tales como prestacións patrimoniais de carácter público non tributarias, prezos públicos, multas e sancións pecuniarias, ostenta as prerrogativas establecidas legalmente para a Facenda do Estado, ó amparo do previsto no artigo 2.2 do R. d. lex. 2/2004 TRLRHL. 2. Sendo así, as facultades e actuacións da Deputación alcanzan a xestión e recadación de tributos e doutros recursos de Dereito público, podendo entenderse aplicables a todos eles as referencias regulamentarias á categoría de tributos. Artigo 69.- Obrigados tributarios 1. Son obrigados tributarios, as persoas físicas ou xurídicas e as entidades sen personalidade, nos termos, condicións e alcance que establezan o R. d. lex. 2/2004 TRLRHL, a Lei 58/2003, xeral tributaria e a normativa regulamentaria de desenvolvemento. 2. En primeiro lugar, están obrigados ó pagamento como debedores principais, entre outros: a) Os suxeitos pasivos dos tributos, sexan contribuíntes ou substitutos. b) Os sucesores. c) Os infractores, polas sancións pecuniarias. 3. Se os debedores principais, referidos no punto anterior, non cumpren a súa obrigación, estarán obrigados ó pagamento os suxeitos seguintes: a) Os responsables solidarios. b) Os responsables subsidiarios, previa declaración de errados dos debedores principais. 4. Cando sexan dous ou máis os responsables solidarios ou subsidiarios dunha mesma débeda, esta poderá esixirse integramente a calquera deles. Artigo 70.- Responsables solidarios e subsidiarios 1. Nos supostos de responsabilidade solidaria previstos polas leis, cando transcorrese o período voluntario de pagamento sen que o debedor principal haxa satisfeito a débeda, poderase reclamar ós responsables solidarios o pagamento. Responderán solidariamente da débeda tributaria as seguintes persoas ou entidades: a) As que sexan causantes ou colaboren activamente na realización dunha infracción tributaria. A súa responsabilidade tamén se estenderá á sanción. b) Os partícipes ou cotitulares das entidades a que se refire o artigo 35.4 da LXT en proporción ás súas respectivas participacións. c) As que sucedan por calquera concepto na titularidade de explotacións económicas, polas obrigacións tributarias contraídas do anterior titular e derivadas do seu exercicio. d) No caso das infraccións de tráfico, cando a autoría da infracción cometida corresponda a un menor de dezaoito anos, responderán solidariamente con el no que respecta á multa pecuniaria, os seus pais, titores, acolledores e guardadores legais ou de feito, por esta orde, conforme ás normas reguladoras do réxime de responsabilidade establecidas no Real decreto lexislativo 339/1990, de 2 de marzo, polo que se aproba o texto articulado da Lei de tráfico, circulación de vehículos a motor e seguridade viaria (art. 69.1.b) Exceptúanse de responsabilidade as adquisicións efectuadas nun procedemento concursal. Tamén serán responsables solidarios do pagamento da débeda tributaria pendente, ata o importe do valor dos bens ou dereitos que se puideron embargar ou allear, as seguintes persoas e entidades: a) As que sexan causantes ou colaboren na ocultación ou transmisión de bens ou dereitos do obrigado ó pagamento coa finalidade de impedir a actuación da Administración tributaria. b) As que, por culpa ou neglixencia, incumpran as ordes de embargo. c) As que, con coñecemento do embargo, a medida cautelar ou a constitución da garantía, colaboren ou consintan no levantamento dos bens ou dereitos embargados ou daqueles bens ou dereitos sobre os que se constituíu a medida cautelar ou a garantía. d) As persoas ou entidades depositarias dos bens do debedor que, unha vez recibida a notificación do embargo, colaboren ou consintan no levantamento daqueles. 2. Serán responsables subsidiarios os seguintes suxeitos: a) Os adquirentes de bens afectos por lei ó pagamento da débeda tributaria nos termos establecidos no R. d. lex. 2/2004 TRLRHL, a Lei 58/2003, xeral tributaria, así como na lexislación urbanística. Ao amparo do artigo 168 da LXT, por criterios de proporcionalidade, no caso de adquirentes de bens afectos ó pagamento da débeda, antes de embargar o ben inmoble afecto, poderase optar por embargar outros bens e dereitos do debedor, se este sinálaos, ou se estes son coñecidos pola Administración. b) Os administradores de feito ou de dereito das persoas xurídicas que non realizasen os actos necesarios que sexan do seu incumbencia para o cumprimento das obrigacións tributarias ata os seguintes límites:  Cando se cometeu infraccións tributarias responderán da débeda tributaria pendente e das sancións.  Débedas tributarias derivadas de tributos que deban repercutirse ou de cantidades que deban reterse a traballadores, profesionais ou outros empresarios de acordo co establecido na LXT.  En supostos de cesamento das actividades, polas obrigacións tributarias percibidas destas que se atopen pendentes no momento do cesamento, sempre que non fixesen o necesario para o seu pagamento ou adoptasen acordos ou tomado medidas causantes da falta de pagamento. c) No caso das sancións de tráfico os titulares dos vehículos cos que se cometeu a infracción, en caso de falta de pagamento por parte do condutor ou responsable da mesma, nos termos establecidos no Real decreto lexislativo 339/1990, de 2 de marzo, polo que se aproba o texto articulado da Lei de tráfico, circulación de vehículos a motor e seguridade viaria (art. 91). Para esixir o pagamento ós responsables subsidiarios, requírese a previa declaración de errado do debedor principal, a cuxo nomee practicouse a liquidación orixinal; sen que resulte necesario declarar a insolvencia de posibles titulares intermedios, no caso de que existan. Artigo 71.- Procedemento para esixir a responsabilidade solidaria ou subsidiaria 1. A responsabilidade poderá ser declarada en calquera momento posterior á práctica da liquidación, salvo que a lei dispoña outra cousa. Corresponde ó xefe do Servizo de Recadación o inicio do procedemento de declaración de responsabilidade e ó titular do ORAL a competencia para declarar a responsabilidade. 2. Se a declaración de responsabilidade efectúase con anterioridade ó vencemento do período voluntario de pagamento, poderase requirir ó responsable que pague a débeda, unha vez transcorrido o mencionado período. 3. Noutros casos, diferentes dos referidos no apartado 2, en que procede a declaración de responsabilidade, unha vez transcorrido o período voluntario de pagamento, polo titular do ORAL ordenarase a tramitación do correspondente expediente para a esixencia de responsabilidade solidaria. Notificarase ó responsable o trámite de audiencia, por quince días, previo á derivación de responsabilidade, co fin de que os interesados poidan alegar e presentar as probas que estimen pertinentes. 4. Vistas as alegacións presentadas, no seu caso, e se a débeda non foi satisfeita, o titular do ORAL ditará acordo/resolución de derivación de responsabilidade, no cal se determinará o seu alcance. Este acto será notificado ó responsable coa expresión de: a) Texto íntegro do acordo de declaración de responsabilidade, con indicación do orzamento de feito habilitante e as liquidacións ás que alcanza devandito orzamento. b) Medios de impugnación que poden ser exercitados contra o devandito acto, órgano ante o que houbesen de presentarse e prazo para interpolos. c) Lugar, prazo e forma en que deba ser satisfeito o importe esixido ó responsable. 5. Como consecuencia dos recursos ou reclamacións que se formulen de acordo co que prevé o apartado anterior non se revisasen as liquidacións firmes, só poderá revisarse o importe da obrigación do responsable. 6. O responsable deberá pagar nos prazos previstos no artigo 79 e seguintes da presente ordenanza, esixíndose a débeda en vía de prema, coas recargas correspondentes do período executivo en caso contrario. 7. Quen pretenda adquirir a titularidade de bens inmobles, explotacións e actividades económicas terá dereito, previa a conformidade do titular actual, a solicitar da Deputación ou do Concello certificación detallada das débedas, sancións e responsabilidades tributarias derivadas do seu exercicio. A Administración tributaria deberá expedir dita certificación no prazo de tres meses desde a solicitude. Os efectos da mencionada certificación serán os previstos na LXT. 8. Polo que respecta ós responsables subsidiarios, unha vez declarados errados o debedor principal e, no seu caso, os responsables solidarios, o titular do ORAL ditará acto de declaración de responsabilidade, que se notificará ó responsable subsidiario, nos termos e cos efectos establecidos nos apartados anteriores. Artigo 72.- Sucesión na débeda tributaria 1. Ao falecemento dos obrigados tributarios, as obrigacións tributarias pendentes transmitiranse ós herdeiros e legatarios, coas limitacións resultantes da lexislación civil, no que respecta á adquisición da herdanza. Poderán transmitirse as débedas percibidas na data da morte do causante, aínda que non estean liquidadas, con exclusión das sancións. 2. As obrigacións tributarias pendentes das sociedades e entidades con personalidade xurídica disoltas e liquidadas nas que a Lei limita a responsabilidade patrimonial dos socios, partícipes ou cotitulares transmitiranse a estes, que quedarán obrigados solidariamente ata o límite do valor da cota de liquidación que lles corresponda e demais percepcións patrimoniais recibidas polos mesmos nos dous anos anteriores á data de disolución que minoren o patrimonio social que debese responder de tales obrigacións, sen prexuízo do previsto no artigo 42.2.a de a LXT. No caso de que a Lei non limite a responsabilidade patrimonial dos socios, partícipes ou cotitulares, as obrigacións tributarias pendentes transmitiranse integramente ós mesmos, que quedarán obrigados solidariamente ó seu cumprimento. 3. Poderán transmitirse as débedas percibidas na data de extinción da personalidade xurídica da sociedade ou entidade, aínda que non estean liquidadas. 4. As obrigacións tributarias pendentes das sociedades mercantís, en supostos de extinción ou disolución sen liquidación, transmitiranse ás persoas ou entidades que sucedan, ou sexan beneficiarias da operación. Esta previsión tamén será aplicable a calquera suposto de cesión global do activo e pasivo dunha sociedade e entidade con personalidade xurídica. 5. As obrigacións tributarias pendentes das fundacións, ou entidades ás que se refire o artigo 35.4 da LXT, en caso de disolución das mesmas, transmitiranse ós destinatarios dos bens e dereitos das fundacións, ou ós partícipes ou cotitulares das devanditas entidades. 6. As sancións que procedan polas infraccións cometidas polas sociedades e entidades ás cales se refiren os apartados anteriores do presente artigo esixiranse ós sucesores daquelas, nos termos establecidos nos apartados anteriores e, no seu caso, ata o límite do valor determinado conforme ó dispostos no apartado 2 deste artigo. 7. O procedemento de recadación ante os sucesores será: a) Falecido calquera obrigado ó pagamento da débeda tributaria, o procedemento de recadación continuará cos seus herdeiros e, no seu caso, legatarios, sen máis requisitos que a constancia do falecemento daquel e a notificación ós sucesores, con requirimento do pagamento da débeda tributaria e costas pendentes do causante. Cando o herdeiro alegue facer uso do dereito a deliberar, suspenderase o procedemento de recadación ata que transcorra o prazo concedido para iso, durante o cal poderá solicitar do ORAL a relación das débedas tributarias pendentes do causante. Mentres a herdanza atópese yacente, o procedemento de recadación das débedas tributarias pendentes poderá continuar dirixíndose contra os seus bens e dereitos, a cuxo efecto se deberán entender as actuacións con quen ostente a súa administración ou representación. b) Disolta e liquidada unha sociedade ou entidade, o procedemento de recadación continuará cos seus socios, partícipes ou cotitulares, unha vez constatada a extinción da personalidade xurídica. Disolta e liquidada unha fundación, o procedemento de recadación continuará cos destinatarios dos seus bens e dereitos. O ORAL poderá dirixirse contra calquera dos socios, partícipes, cotitulares ou destinatarios, ou contra todos eles simultánea ou sucesivamente, para requirirlles o pagamento da débeda tributaria e costas pendentes. Artigo 73.- Garantías dos créditos públicos locais As garantías da débeda en concepto de tributos e demais ingresos de Dereito público a favor das Facendas das entidades locais cuxa cobranza xestione a Deputación serán exercidas nos termos establecidos na Lei 58/2003, xeral tributaria e a normativa regulamentaria de desenvolvemento. Artigo 74.- Domicilio 1. O domicilio fiscal é o lugar de localización do obrigado tributario nas súas relacións co ORAL: a) Para as persoas físicas, o da súa residencia habitual. Non obstante, para as persoas físicas que desenvolvan principalmente actividades económicas, nos termos que regulamentariamente se determinen, o ORAL poderá considerar como domicilio fiscal o lugar onde estea efectivamente centralizada a xestión administrativa e a dirección das actividades desenvolvidas. Se non puidese establecerse devandito lugar, prevalecerá aquel onde radique o maior valor do inmobilizado no que se realicen as actividades económicas. b) Para as persoas xurídicas, o seu domicilio social, sempre que nel estea efectivamente centralizada a súa xestión administrativa e a dirección dos seus negocios. Noutro caso, atenderase no lugar no que se realice dita xestión ou dirección. 2. Mediante a comparecencia nas oficinas da Deputación, o contribuínte pode designar outro domicilio propio ou do seu representante, co fin de recibir as notificacións administrativas. 3. En todo caso os suxeitos pasivos dos tributos municipais están obrigados a comunicar o seu domicilio fiscal e o cambio do mesmo á Deputación. O cambio de domicilio fiscal non producirá efectos fronte á administración ata que se cumpra con devandito deber de comunicación pero iso non impedirá que, conforme ó establecido regulamentariamente, os procedementos que se iniciaron de oficio antes da comunicación do devandito cambio, poidan continuar tramitándose no domicilio inicial. 4. Cando o ORAL comprobe que o domicilio que consta na súa base de datos variou, poderá rectificalo e incorporalo como un elemento de xestión asociado a cada contribuínte, e constituirá a dirección onde remitir todas as notificacións derivadas da xestión recadatoria. 5. Os suxeitos pasivos que non residan en España deberán designar un representante con domicilio en territorio español. Dita designación deberá comunicarse ó ORAL polo contribuínte mediante escrito ou comparecencia en calquera das oficinas tributarias, onde se manifeste que, en diante, para calquera actuación do ORAL en relación co contribuínte deberase realizar a través do representante designado. Artigo 75.- Deber de colaboración coa Administración 1. A Deputación solicítalles á Axencia Tributaria Estatal e a outras administracións ou organismos públicos a cesión de datos, informes e antecedentes con transcendencia para a xestión e recadación dos tributos municipais, ó amparo do previsto nos artigos 94 e 95 da LXT. 2. As persoas físicas ou xurídicas, públicas ou privadas, así como as entidades mencionadas no apartado 4 do artigo 35 da LXT, estarán obrigadas a proporcionar á Administración tributaria toda clase de datos, informes, antecedentes e xustificantes con transcendencia tributaria relacionados co cumprimento das súas propias obrigacións tributarias ou deducidos das súas relacións económicas, profesionais ou financeiras con outras persoas, nos termos que establece o artigo 93 da devandita Lei. 3. Así mesmo, as persoas ou Entidades depositarias de diñeiro en efectivo ou en contas, valores e outros bens de debedores á Administración municipal en período executivo, están obrigados a informar os órganos de recadación e a cumprir os requirimentos que, en exercicio das funcións legais, efectúense. 4. O incumprimento das obrigacións de prestar colaboración a que se refire este artigo poderá orixinar a imposición de sancións, segundo o que se establece na Lei 58/2003 e o R. d. 2063/2004. 5. Os requirimentos individualizados de información que realice o ORAL incluirán o nome e apelidos, NIF do obrigado tributario sobre o que se ha de fornecer información, período de tempo ó que se refire a información requirida, e as datas relativas ós feitos respecto dos cales se require dita información. O prazo para achegar a información solicitada será de 10 días contando desde o seguinte ó da notificación do requirimento. Non obstante, cando as actuacións de obtención de información realícense polos servizos de inspección ou de recadación poderán iniciarse inmediatamente, mesmo sen previo requirimento escrito, no suposto que o xustifique a natureza dos datos a obter ou das actuacións a realizar e o servizo actuante limítese a examinar documentos, elementos ou xustificantes que haxan de estar á súa disposición. Artigo 76.- Lexitimación para efectuar o pagamento 1. O pagamento pode realizarse por calquera dos obrigados, e tamén, por terceiras persoas con plenos efectos extintivos da débeda. 2. O terceiro que pagou a débeda non poderá solicitar da Administración a devolución do ingreso (salvo acreditación do devandito pagamento con cargo a unha conta bancaria ó seu nome) e, tampouco, exercer outros dereitos do obrigado. Artigo 77.- Dereito de prelación e hipoteca legal tácita 1. A Facenda local goza de prelación para o cobro dos créditos de dereito público, vencidos e non satisfeitos, en canto concorra con acredores que non o sexan de dominio, peza, hipoteca, ou calquera outro dereito real debidamente inscrito no correspondente rexistro, con anterioridade á data en que se faga constar, no mesmo, o dereito da facenda municipal. 2. Nos recursos de dereito público que graven periodicamente os bens ou dereitos inscribibles nun rexistro público ou os seus produtos directos, certos ou presuntos, a Facenda Pública terá preferencia sobre calquera outro acredor ou adquirente, aínda que estes inscribisen os seus dereitos, para o cobro das débedas non satisfeitas correspondentes ó ano natural en que se exercite a acción administrativa de cobro e ó inmediato anterior. 3. A estes efectos, entenderase que a acción administrativa de cobro exércese cando se inicia o procedemento de recadación en período de pagamento voluntario. Artigo 78.- Afección de bens 1. Nos supostos en que se transmita a propiedade ou a titularidade dun dereito real de usufruto ou de superficie ou dunha concesión administrativa, os bens inmobles obxecto dos devanditos dereitos quedarán afectos ó pagamento da totalidade da cota do Imposto sobre Bens Inmobles, en réxime de responsabilidade subsidiaria. 2. A débeda esixible é a percibida con anterioridade á data de transmisión, sempre que non estea prescrita. 3. A derivación da acción tributaria contra os bens afectos esixirá acto administrativo e será aprobada polo órgano competente, considerando o informe do xefe do Servizo de Recadación, previa audiencia ós interesados por termo de quince días. A derivación de responsabilidade será notificada ó adquirente, comunicándolle os prazos para efectuar o pagamento e a posibilidade de reclamar contra a liquidación ou contra a procedencia da derivación de responsabilidade. SUBSECCIÓN 1ª.- RECADACIÓN VOLUNTARIA Artigo 79.- Prazos de ingreso en período de pagamento voluntario 1. O prazo de ingreso en período voluntario das débedas de notificación colectiva e periódica será o determinado pola Deputación no calendario de cobro que será exposto nos taboleiros de anuncios das oficinas da mesma e de cada un dos organismos delegantes. 2. No documento-notificación dirixido ó suxeito pasivo indicarase o prazo de ingreso en período voluntario das débedas por liquidacións de ingreso directo, sen que poida ser inferior ó prazo establecido no artigo 62.2 da LXT. Se no momento da recepción da notificación-documento de pagamento, a data de validez do devandito documento fose inferior ó prazo legal o obrigado ó pagamento poderá solicitar un novo para efectuar o ingreso. 3. As débedas de dereito público por conceptos diferentes dos regulados nos puntos anteriores terán que pagarse nos prazos que determinan as normas de acordo coas cales estas débedas se esixen. 4. As débedas non satisfeitas nos períodos indicados esixiranse en vía de prema, con esixencia das recargas do período executivo, e se procede, dos intereses de demora e as costas do procedemento. As cantidades satisfeitas fóra do prazo voluntario computaranse como pagamentos a conta. Artigo 80.- Cobro en período de pagamento voluntario A) Aspectos xerais. 1. Con carácter xeral, o pagamento efectuarase nas entidades colaboradoras. 2. Tamén poderá realizarse o pagamento por Internet a través de OVT, nos termos que se establezan na OAE, ou por outros medios de pagamento que autorice a Deputación. 3. O debedor, cando realice o pagamento en período voluntario, poderá imputalo á débeda que libremente determine. 4. Quen realice o pagamento dunha débeda terá dereito a obter xustificante ou certificación do pagamento nos termos do artigo 41 do R. d. 939/2005, Regulamento xeral de recadación. Os xustificantes de pagamento efectuados por Internet, cos requisitos que se establezan pola OAE, terán plena validez para acreditar a cancelación da débeda. 5. Concluído o período voluntario de pagamento, unha vez verificado que xa se procesou toda a información sobre pagamentos correspondentes ó período voluntario, expedirase as relacións de recibos e liquidacións que non fosen satisfeitos en período voluntario. Na devandita relación, farase constar as incidencias de suspensión, aprazamento, fraccionamento de pagamento ou anulación. 6. O tesoureiro ditará a providencia de prema das débedas non satisfeitas en período voluntario (que non estean afectadas por algunha das situacións sinaladas no apartado anterior) declarando esixibles as recargas do período executivo. B) Plan personalizado de pagamento. 1. Co obxecto de facilitar o cumprimento das obrigacións tributarias, a partir do ano 2014 establecerase un sistema especial de pagamento das cotas por recibo, que ademais do fraccionamento da débeda ou do “sistema especial de pagamento do IBI” nos termos previstos nesta ordenanza, permitirá a quen se acollan ó mesmo flexibilizar os ingresos correspondentes ó período voluntario, podendo realizar o pagamento en oito mensualidades. 2. Para acollerse a este sistema será necesario: a) Que se formule a correspondente solicitude antes do 31 de xaneiro, en caso de realizala con posterioridade, fornecerá efectos no exercicio seguinte. b) Que exista coincidencia entre o solicitante e o suxeito pasivo dos tributos no exercicio en que se realice a solicitude. c) Que se domicilie o pagamento na conta bancaria da que sexa titular o solicitante. d) Non ter débedas pendentes de pagamento en período executivo. e) Facilitar un número de teléfono de contacto e unha dirección de correo electrónico no seu caso. 3. Recibida a solicitude, o ORAL realizará as actuacións que resulten necesarias para verificar o cumprimento dos requisitos establecidos no apartado anterior, fornecendo efectos para os seguintes períodos voluntarios de pagamento, tendo validez por tempo indefinido en tanto non exista manifestación en contrario por parte do suxeito pasivo e non deixen de realizarse os pagamentos nos termos establecidos nos apartados seguintes. En caso de desestimación da solicitude presentada, ditarase a resolución correspondente. 4. O solicitante poderá acollerse ó Plan personalizado de pagamento para todos ou para algúns dos seguintes impostos (IBI, IAE, IVTM). O importe total anual das cotas tributarias distribuirase en prazos mensuais segundo a estimación sobre as cotas líquidas correspondentes ó exercicio inmediatamente anterior. Estes ingresos terán o carácter de pagamentos a conta, debendo facerse efectivo no día do mes que se indique na resolución de inclusión no sistema de pagamento personalizado, mediante a oportuna domiciliación bancaria. O importe mínimo dos prazos mensuais establécese en 30 euros. O importe do último prazo pasarase ó cobro á conta bancaria quince días antes do final do período ordinario de cobro do tributo, e estará constituído pola diferenza entre a contía dos recibos correspondente ó exercicio e as cantidades abonadas nos prazos anteriores. 5. Se non se fixese efectivo ó seu vencemento o importe dun dos prazos a que se refire o apartado anterior, incrementarase automaticamente a última fracción. A falta de pagamento de dúas cotas consecutivas, determinará a anulación automática do plan personalizado quedando sen efecto para períodos sucesivos, iniciándose o período executivo do ingreso sobre a totalidade da débeda pendente de pagamento, ó día seguinte do vencemento do período voluntario de cobro correspondente. O importe das cotas impagadas poderá abonarse sen recarga nin intereses antes da finalización do prazo voluntario de pagamento. Cando non se efectuase o pagamento do último dos prazos, finalizado o período de pagamento voluntario, iniciarase o período executivo pola cantidade pendente, coas correspondentes recargas e intereses de demora. 6. Cando o total dos ingresos a conta efectuados sexa superior ó importe da cota resultante dos recibos, o ORAL procederá a imputar de oficio devandito remanente ós recibos do seguinte período impositivo. En calquera momento o obrigado ó pagamento poderá instar ante o ORAL a devolución do exceso ingresado sobre a cota, que se realizará mediante transferencia bancaria á mesma conta na que se efectuou o cargo, no prazo de dez días. O ingreso obxecto de devolución terá a consideración de ingreso debido, regulado no artigo 31 da Lei 58/2003, xeral tributaria, se transcorrido o prazo indicado no parágrafo anterior, non se ordenou o pagamento do mesmo por causa non imputable ó contribuínte, aplicarase á cantidade pendente de devolución o interese de demora a que se refire o artigo 26 da devandita Lei, desde o día seguinte ó do termo do devandito prazo e ata a data na que se ordene o seu pagamento, sen necesidade de que o contribuínte así o reclame. 7. Este sistema especial de pagamentos anticipados non dará dereito a bonificación nas cotas dos correspondentes tributos. 8. Con carácter subsidiario será de aplicación a este sistema especial de pagamento o establecido na presente Ordenanza fiscal xeral e demais normas de xeral aplicación, respecto da domiciliación do pagamento de tributos. SUBSECCIÓN 2ª.- RECADACIÓN EXECUTIVA Artigo 81.- Iniciación do período executivo 1. O período executivo iníciase para os tributos de vencemento período e para as liquidacións, previamente notificadas e non ingresadas no seu vencemento, ó día seguinte ó de vencemento do devandito prazo de ingreso en período voluntario. 2. O procedemento de prema iniciarase cando se notifique ó debedor a providencia de prema. Poderanse notificar nun único documento as providencias de prema das distintas débedas dun mesmo suxeito pasivo. O ORAL poderá considerar a non emisión daquelas notificacións cunha débeda conxunta inferior a seis euros (6,00 €), sen prexuízo de practicar a notificación, cando a débeda acumulada, supere devandito límite. 3. O inicio do período executivo determina a aplicación das recargas do período executivo sobre a totalidade da débeda non ingresada en período voluntario e dos intereses de demora. 4. O procedemento de prema terá carácter exclusivamente administrativo e substanciarase da maneira regulada na Lei 58/2003, xeral tributaria e a normativa regulamentaria de desenvolvemento. Artigo 82.- Prazos de ingreso das débedas apremadas 1. Unha vez iniciado o período executivo e notificada a providencia de prema o prazo de ingreso será o que conste no documento-notificación da providencia de prema, sen que poida ser inferior ó período establecido no artigo 62.5 da LXT. Se no momento da recepción da notificación – documento de pagamento, a data de validez do devandito documento fose inferior ó prazo legal o obrigado ó pagamento poderá solicitar un novo para efectuar o ingreso. 2. Se o obrigado tributario non efectuase o pagamento dentro do prazo ó que se refire o punto 1 procederase ó embargo dos seus bens. As débedas dun mesmo obrigado tributario, transcorridos os prazos do artigo 62.5 da LXT, acumularanse todas elas a fin de seguirse un único procedemento de prema. 3. No suposto de obterse ou realizarse ingresos no procedemento de prema que non cubran a totalidade da débeda, calquera que fose a súa orixe, aplicarase ás débedas máis antigas. A antigüidade determinarase en función da data de vencemento do período voluntario Artigo 83.- Providencia de prema 1. A providencia de prema será título suficiente para iniciar o procedemento de prema e terá a mesma forza executiva que a sentenza xudicial para proceder contra os bens e dereitos dos obrigados tributarios. 2. A providencia de prema poderá ser impugnada ante o mesmo órgano que a ditou polos seguintes motivos: a) Pagamento ou extinción total da débeda. b) Prescrición do dereito a esixir o pagamento. c) Solicitude de aprazamento, fraccionamento ou compensación en período voluntario e outras causas de suspensión do procedemento de recadación. d) Falta de notificación da liquidación. e) Anulación da liquidación. f) Erro ou omisión no contido da providencia de prema que impida a identificación do debedor ou da débeda apremada. 3. A interposición do recurso de reposición non suspenderá a execución do acto impugnado, coas consecuencias legais consecuentes, incluso a recadación de cotas ou dereitos liquidados, intereses e recargas. Non obstante, cando a impugnación refírase á existencia de causa de nulidade na liquidación, o tesoureiro da Deputación pode ordenar a paralización de actuacións. Se se verifica que efectivamente se dá aquela causa, instarase o correspondente acordo administrativo de anulación da liquidación e estimarase o recurso contra a providencia de prema. Os actos de imposición de sancións tributarias quedarán automaticamente suspendidos conforme ó previsto na LXT. Non obstante, e nos mesmos termos que na Administración Xeral do Estado, poderá suspenderse a execución do acto impugnado mentres dure a sustanciación do recurso aplicando o establecido a LXT e o R. d. 520/2005 coas seguintes especialidades: a) En todo caso será competente para tramitar e resolver a solicitude o tesoureiro da Deputación. b) As resolucións desestimatorias da suspensión só serán susceptibles de impugnación en vía contencioso-administrativa. c) Cando se interpoña recurso contencioso-administrativo contra a resolución do recurso de reposición, a suspensión acordada en vía administrativa manterase, sempre que exista garantía suficiente, ata que o órgano xudicial competente adopte a decisión que corresponda en relación coa devandita suspensión. Artigo 84.- Dilixencias de embargo 1. Transcorrido o prazo sinalado no artigo 62.5 da Lei 58/2003, de 17 de decembro, xeral tributaria, sen realizarse o ingreso requirido, procederase, en cumprimento do mandato contido na providencia de prema, ó embargo dos bens e dereitos que procedan, sempre que non se pagou a débeda pola execución de garantías ou fose previsible de forma motivada que da devandita execución non resultará líquido suficiente para cubrir a débeda. 2. Cada actuación de embargo documentarase en dilixencia de embargo. 3. As débedas dun mesmo obrigado ó pagamento poderán acumularse nunha dilixencia de embargo. Cando as necesidades do procedemento esíxano, procederase á segregación das débedas acumuladas. 4. Contra a dilixencia de embargo só serán admisibles os seguintes motivos de oposición (art. 170.3 LXT): a) Extinción da débeda ou prescrición do dereito a esixir o pagamento. b) Falta de notificación da providencia de prema. c) Incumprimento das normas reguladoras do embargo contidas na LXT. d) Suspensión do procedemento de recadación. Artigo 85.- Alleamento dos bens embargados 1. O alleamento dos bens embargados levará a cabo nos termos previstos na LXT e Regulamento xeral de recadación, coas especialidades que se regulan nos seguintes artigos da presente ordenanza. 2. Poderá tomar parte na poxa, concurso ou adxudicación directa, por se ou por medio de representante, calquera persoa que posúa capacidade de obrar con arranxo a dereito e que non teña para iso impedimento ou restrición legal, sempre que se identifique adecuadamente e con documento que xustifique, no seu caso, a representación que teña, con excepción os empregados públicos da Deputación, dos taxadores e dos depositarios dos bens. Tampouco poderán tampouco tomar parte das poxas as persoas con relación de parentesco dentro do cuarto grao de consanguinidade ou de afinidade cos empregados da Deputación. Así mesmo, aqueles licitadores que non satisfagan en prazo o importe do remate quedarán inhabilitados para a participación nos procedementos de alleamento de bens. 3. A mesa de poxa de bens estará composta polo tesoureiro, como presidente da mesma, e por outros dous funcionarios, en calidade de Secretario e Vocal. 4. Os anuncios de poxa de bens publicaranse no Boletín Oficial da Provincia de Pontevedra. Así mesmo, anunciarase nos taboleiros de anuncios das oficinas tributarias e no portal electrónico da Deputación, nos termos que no seu caso se establezan na OAE. 5. Tratándose de bens incluídos nun lote, considerarase como valor do ben a suma dos valores dos distintos bens que forman o lote. Artigo 86.- A poxa 1. A celebración das poxas rexerase polo seguinte procedemento:  No día e hora fixado para a celebración da poxa, establecerase un prazo de quince minutos, para constituír o depósito para participar na primeira licitación dos distintos lotes que se poxan. Devandito prazo será ampliable no tempo necesario para poder formalizar a constitución de todos os depósitos que se presenten.  Todos os licitadores deberán constituír o depósito de garantía preceptivo, para participar na licitación, que será polo menos do 20% do tipo de poxa, a través de ingreso bancario na conta da Deputación, ou mediante cheque conformado nominativo a favor da mesma.  O cheque debe reunir os requisitos do artigo 35.1 do Regulamento xeral de recadación.  Os depósitos constituiranse de forma individual para cada un dos lotes nos que se pretenda licitar.  Os licitadores tamén poderán presentar as súas ofertas en sobre pechado ata unha hora antes do inicio do acto de Poxa, nas que se indicará a postura máxima pola que desexan licitar.  Na sesión de poxa, a Mesa licitará en nome dos licitadores en sobre pechado, segundo os tramos de poxa establecidos, sen exceder o límite máximo fixado na Oferta. Se unha postura non coincide co importe dun tramo considerarase formulada polo importe do tramo inmediato anterior. 2. Constituídos os depósitos, convocarase publicamente ós licitadores presentes que efectuasen depósitos en primeira licitación para o lote afectado, procedéndose á lectura das condicións que han de rexer a poxa (número de lote, descrición dos bens a allear, situación rexistral e descrición de cargas, tipo de poxa en primeira ou segunda licitación, tramos de poxa, etc.). 3. Lidas as condicións do lote, procederase ó comezo da licitación, mediante sucesivas poxas, as cales deberán cubrir nun inicio como mínimo o tipo de poxa. As poxas realizaranse por tramos que dependerán en cada lote do tipo de poxa fixado, segundo a seguinte escala: a) Se se trata dun ben inmoble, os tramos de poxa fíxanse segundo a seguinte escala: para tipos de poxa menores a 6.000,00 euros os tramos serán de 300,00 euros, para tipos de poxa situados entre 6.000,01 euros e 60.000,00 euros os tramos serán de 1.000,00 euros, e para tipos de poxa maiores de 60.000,01 euros os tramos serán de 3.000,00 euros. b) Se se trata dun ben moble, os tramos de poxa fíxanse segundo a seguinte escala: para tipos de poxa menores a 3.000,00 euros os tramos serán de 100,00 euros, para tipos de poxa situados entre 3.000,01 euros e 6.000,00 euros os tramos serán de 300,00 euros, e para tipos de poxa maiores de 6.000,01 euros os tramos serán de 1.000,00 euros. Unicamente admitiranse poxas que sexan múltiplos do tramo establecido para licitar. 4. Unha vez concluída a poxa en primeira licitación, e adxudicándose o lote en cuestión, procederase á devolución dos depósitos ós licitadores que non resultasen adxudicatarios. A devolución efectuarase por calquera medio que deixe constancia da súa recepción polos licitadores. 5. Sobre aqueles lotes non adxudicados en primeira licitación, a mesa de poxa acordará a procedencia dunha segunda licitación ou ben, iniciará o trámite de venda por xestión directa, o cal se realizará durante o prazo máximo de seis meses contando desde o día seguinte ó da celebración da poxa. Se se acorda a procedencia dunha segunda licitación, abrirase un novo prazo de quince minutos para presentar depósitos, ou se habilitasen os depósitos xa constituídos na primeira licitación. O depósito en segunda licitación deberá ser de polo menos o 20% do tipo de poxa en segunda licitación, devandito tipo será o 75% do tipo de poxa en primeira licitación. 6. Unha vez concluída, a segunda licitación, procederase á devolución dos depósitos ós licitadores que non resultasen adxudicatarios. A materialización desta devolución efectuarase conforme ó indicado anteriormente. De resultar deserta a poxa en segunda licitación, a mesa de poxa poderá acordar o inicio do trámite de venda por xestión directa. 7. Finalizada a poxa con adxudicación, ben sexa en primeira ou segunda licitación, levantarase acta pola Mesa, da que se entregará copia ó adxudicatario, e procederase a instar a este a que efectúe o pagamento do remate, coa advertencia de que, se non o completa no quince días seguintes á data de adxudicación, perderá o importe do depósito e quedará obrigado a resarcir á Administración dos prexuízos que orixine dita falta de pagamento. Aos efectos de efectuar o remate entregarase á adxudicatario carta de pagamento para o ingreso do remate a través dunha das entidades financeiras colaboradores Artigo 87.- Venda por xestión directa 1. Cando, despois de realizada a poxa, queden bens ou dereitos sen adxudicar, procederase, de conformidade ó establecido no artigo 107 do Regulamento xeral de recadación, a iniciar o trámite de venda por xestión directa. O trámite realizarase, a través de dous actos públicos de apertura de ofertas recibidas, no prazo máximo de seis meses contando desde o día seguinte ó de celebración da poxa deserta. Os días e horas concretos fixados para a apertura de ofertas figurarán indicados no anuncio de poxa, no acordo de alleamento e na web do a Deputación nos termos que se establezan na OAE. 2. O prezo mínimo no trámite de venda por xestión directa será o tipo de poxa en primeira licitación cando non se considerou procedente celebrar unha segunda licitación na poxa. Se existiu segunda licitación na poxa, o prezo mínimo para o primeiro acto público de apertura de sobres será o 50% do tipo de poxa en primeira licitación. De resultar deserto devandito acto, concederase un novo prazo para presentar ofertas, sendo no devandito caso o prezo mínimo para o segundo acto público de apertura de sobres do 25% do tipo de poxa en primeira licitación. Non obstante, non se abrirá este segundo prazo de presentación de ofertas, e proporase a adxudicación do ben ó organismo acredor, cando se trate dun ben inmoble e o 25% do tipo de poxa en primeira licitación, resulte inferior á suma dos débitos máis as costas soportadas, máis 1.000,00 euros en concepto de costas presupostadas. 3. No procedemento de venda por xestión directa: a) Non se esixirá depósito para participar. b) Para participar necesariamente presentaranse as ofertas en sobre pechado ata as 13:00 horas do día hábil anterior ó fixado para a apertura de sobres. c) As ofertas deben cubrir o prezo mínimo. 4. Nas ofertas indicarán o número de lote ó que van referidas e o importe da postura máxima e achegarán: a) Copia de DNI. b) Copia de escritura de poderes, no caso de actuar en representación de terceiros. c) Teléfonos de contacto. Na oferta presentada, deberá facerse constar o prazo de validez da mesma; en caso contrario, entenderase que esta ten validez durante todo o prazo de trámite de xestión directa. 5. As ofertas presentaranse directamente no Rexistro xeral nas oficinas centrais da Deputación. 6. A partir das 10.00 horas do día sinalado no anuncio de poxa procederase á apertura de sóbrelos presentados polos diferentes lotes. Os interesados poderán mellorar presencialmente as súas ofertas mediante poxas o mesmo día e hora da apertura de sobres. Os tramos de mellora da oferta mínima serán os mesmos que se estableceron para a poxa do devandito lote. Unicamente poderán licitar neste acto as persoas que houberen presentado ofertas en sobre pechado. 7. Os que resultasen adxudicatarios no trámite de venda por xestión directa deberán facer efectivo o importe total da adxudicación dentro do quince días seguintes. Para ese efecto entregarase ó adxudicatario documento para o ingreso a través dunha das entidades financeiras colaboradoras. 8. En caso de falta de pagamento do prezo de remate, o presidente da Mesa proporá a adxudicación ó licitador que realizase a seguinte oferta máis elevada, sempre que este mantéñaa, e así sucesivamente. 9. Unha vez efectuado o ingreso, o presidente elevará a proposta de adxudicación á mesa de poxa. 10. No non regulado expresamente para o procedemento de venda por xestión directa estarase ó disposto para o procedemento de poxa na LXT, o Regulamento xeral de recadación. Artigo 88.- Intereses de demora e costas do procedemento A) Intereses de demora 1. O interese de demora é unha prestación accesoria que se esixirá ós obrigados tributarios e ós suxeitos infractores como consecuencia da realización dun pagamento fóra de prazo ou da presentación dunha autoliquidación ou declaración da que resulte unha cantidade a ingresar unha vez finalizado o prazo establecido ó efecto na normativa tributaria, do cobro dunha devolución improcedente ou no resto de casos previstos na normativa tributaria. A esixencia do interese de demora tributario non require a previa intimación da Administración nin a concorrencia dun atraso culpable no obrigado. 2. O interese de demora esixirase e calcularase conforme ó previsto no artigo 26 da LXT. 3. Con carácter xeral, de conformidade co artigo 72.4.b) do Regulamento xeral de recadación, liquidaranse e esixirán os intereses no momento do pagamento da débeda apremada. B) Costas do procedemento 1. Teñen a consideración de costas do procedemento de prema aqueles gastos que se orixinen durante o seu desenvolvemento. Estas costas serán esixidas ó obrigado ó pagamento. 2. Como costas do procedemento estarán comprendidas, entre outras, as seguintes: a) Os gastos orixinados polas notificacións que necesariamente haxan de realizarse. b) Os honorarios de empresas e profesionais, alleos á administración, que interveñan na valoración dos bens trabados. c) Os honorarios dos Rexistradores e demais gastos que deban abonarse polas actuacións nos rexistros públicos. d) Os que deban aboarse por depósito e administración de bens embargados. e) Os demais gastos que esixa e requira a propia execución. SUBSECCIÓN 3ª.- ADRAZAMENTOS E FRACCIONAMENTOS Artigo 89.- Tramitación 1. As débedas que se atopen en período voluntario ou executivo poderán aprazarse ou fraccionarse mediante solicitude dirixida ó titular do ORAL. Dita solicitude conterá os datos a que se refire o art. 46.2 do Regulamento xeral de recadación vixente e o apartado V deste artigo, e en especial a orde de domiciliación bancaria. O solicitante facilitará ademais, no seu caso, a súa dirección electrónica e teléfono móbil. I) Período para formular a solicitude de aprazamento e fraccionamento de débedas en período voluntario 1. Poderase solicitar o aprazamento ou fraccionamento dunha débeda que se atopa en período de pagamento voluntario durante o prazo fixado na normativa que lle sexa de aplicación para a realización do devandito pagamento voluntario. 2. Se non existe normativa específica establecendo períodos particulares de ingreso das débedas en período voluntario, a solicitude deberá formularse nos prazos seguintes: a) Nas débedas resultantes de liquidacións directas, notificadas entre os días 1 e 15 de cada mes, desde a data de recepción da notificación ata o día 20 do mes posterior, ou se este non fose hábil, ata o inmediato hábil seguinte. b) Nas débedas resultantes de liquidacións, notificadas entre os días 16 e último de cada mes, desde a data de recepción da notificación ata o día cinco do segundo mes posterior ou, se este non fose hábil, ata o inmediato hábil seguinte. c) Nas débedas de notificación colectiva e periódica, no prazo fixado no calendario de cobranza. 3. Nas débedas esixibles polo sistema de autoliquidación, a solicitude en período voluntario poderase presentar durante o prazo previsto para o pagamento voluntario na normativa reguladora do correspondente ingreso. 4. No caso de autoliquidacións presentadas fóra de prazo, só se entenderá que o aprazamento ou fraccionamento solicítase en período voluntario cando a solicitude preséntese xunto coa autoliquidación extemporánea. II) Contía e efectos do aprazamento e fraccionamento de pagamento solicitado en período voluntario 1. O importe da contía a pagar no vencemento dun aprazamento ou fraccionamento será a suma da cota liquidada máis os intereses percibidos sobre cada un dos pagamentos efectuados, desde o día seguinte ó do vencemento do prazo de ingreso en período voluntario da cota inicialmente liquidada ata a data do pagamento respectivo. 2. Os intereses percibidos por cada fracción deberán pagarse xunto con dita fracción no prazo correspondente. 3. Cando o aprazamento ou fraccionamento de pagamento esténdase a diversos exercicios, os intereses calcularanse ó tipo de interese de demora aprobado nas Leis de Orzamentos Xerais do Estado para cada exercicio. 4. No caso de que se presentase como garantía do aprazamento ou fraccionamento de pagamento aval solidario de entidade de crédito ou sociedade de garantía recíproca ou mediante certificado de seguro de caución, o interese de demora esixible será o interese legal. 5. En caso de denegación do aprazamento ou fraccionamento solicitados en período voluntario, a débeda deberá ingresarse nos seguintes prazos: a) Se a notificación da resolución denegatoria realízase entre os días 1 e 15 de cada mes, desde a data de recepción da notificación ata o día 20 do mes posterior. b) Se a notificación da resolución denegatoria realízase entre os días 16 e último de cada mes, desde a data de recepción da notificación ata o día 5 do segundo mes posterior. O pagamento a realizar durante os prazos anteriores comprenderá a cota liquidada máis os intereses de demora, percibidos a partir do día seguinte ó do vencemento do prazo de ingreso en período voluntario da cota inicialmente liquidada ata a data de ingreso. De non producirse o ingreso nos prazos sinalados neste apartado, iniciarase o período executivo, que comporta o pagamento das recargas do período executivo, calculados sobre a cota liquidada. Cando se realice o ingreso, computaranse os intereses de demora desde o día seguinte ó vencemento do período voluntario de ingreso da cota inicialmente liquidada ata a data do ingreso. 6. Cando as ordenanzas fiscais municipais prevéxano, non se esixirán intereses de demora nos aprazamentos ou fraccionamentos solicitados en período de pagamento voluntario, relativos a débedas de vencemento periódicos, cuxo pagamento se produce dentro do exercicio do pagamento. III) Período para formular a solicitude de aprazamento e fraccionamento de débedas en período executivo 1. A solicitude de aprazamento ou fraccionamento de débedas que se atopen en período executivo poderase presentar en calquera momento anterior á notificación do acordo de alleamento dos bens. 2. Os servizos de recadación realizarán os trámites necesarios para resolver con toda celeridade a concesión ou denegación da solicitude, aplicando nas súas actuacións os criterios sinalados neste apartado: a) Continuarase o procedemento de prema se no momento da solicitude de aprazamento ou fraccionamento está a tramitarse o embargo dalgún dos seguintes bens: diñeiro en contas abertas en entidades de crédito; créditos, efectos, valores e dereitos realizables no acto; soldos, salarios e pensións. b) Suspenderanse as actuacións executivas diferentes das sinaladas no apartado a) ata a notificación da resolución do aprazamento ou fraccionamento. IV) Contía e efectos do aprazamento e fraccionamento de pagamento solicitado en período executivo 1. O importe das débedas resultante dun aprazamento ou fraccionamento, será a suma dos conceptos seguintes:  A cota liquidada.  Os intereses de demora, aplicados sobre a cota liquidada.  A recarga do período executivo que correspondese aplicar no momento da solicitude do aprazamento. 2. Cando se conceda o aprazamento ou fraccionamento de pagamento solicitado con anterioridade ó acto de ditar a providencia de prema, non se ditará dita providencia mentres o debedor cumpra con regularidade as súas obrigacións. A recarga executiva esixible será do 5 %. 3. Cando o aprazamento ou fraccionamento de pagamento concedido fose solicitado despois de recibir a notificación da providencia de prema e antes do transcurso dos prazos fixados no art. 62.5 LXT, esixirase a recarga de prema reducida do 10 %. 4. En caso de denegación do aprazamento ou fraccionamento solicitado en período executivo, deberá iniciarse ou continuarse o procedemento de prema. Liquidarase interese de demora sobre a cota inicialmente liquidada e desde o comezo do período executivo. V) Documentación para presentar coas solicitudes de aprazamento e fraccionamento 1. A solicitude de aprazamento ou fraccionamento conterá necesariamente os seguintes datos: a) Nome e apelidos ou razón social, número de identificación fiscal e domicilio fiscal do obrigado ó pagamento. b) Identificación da débeda cuxo aprazamento ou fraccionamento solicítase. c) Causas que motivan a solicitude, con xustificación das dificultades económicas que impidan efectuar o pagamento no prazo establecido no seu caso. d) Prazos que se solicitan. e) Garantía que se ofrece, cando o importe da débeda sexa superior a 30.000 euros. f) Orde de domiciliación bancaria. g) Lugar, data e sinatura do solicitante. 2. Á solicitude de aprazamento ou fraccionamento deberase acompañar: a) Se a débeda excede de 30.000 euros, compromiso de achegar aval solidario de entidade de crédito, ou outra garantía que se considere suficiente b) Cando se solicite dispensa de garantía, xustificación da concorrencia das condicións previstas nas que procede. c) Xustificación das dificultades económico-financeiras que lle impidan de forma transitoria efectuar o pagamento no prazo establecido. 3. Se a solicitude non reúne os requisitos anteriores, requirirase ó solicitante para que no prazo de 10 días contados a partir do seguinte ó da notificación do requirimento, emende o defecto ou achegue os documentos con indicación de que, de non atender o requirimento no prazo sinalado, terase por non presentada a solicitude e arquivarase sen máis trámite. 4. A efectos de valorar a existencia de dificultades económicas que xustifiquen a petición de aprazamento ou fraccionamento, e tamén a suficiencia da garantía ofrecida, poderase requirir ós solicitantes a achega de documentación complementaria, no prazo que, en función da súa complexidade, determínese. 5. Se a solicitude de aprazamento ou fraccionamento presentouse en período voluntario e o prazo para atender os requirimentos dos dous apartados anteriores finalizase con posterioridade ó prazo de ingreso en período voluntario e aqueles non fosen atendidos, iniciarase o período executivo, resultando esixibles as recargas do período executivo. 6. Cando os requirimentos de corrección de defectos, ou achega de documentación complementaria fosen contestados en prazo, pero non se entendan emendados os defectos observados ou correctamente cubertos, procederá a denegación da solicitude de aprazamento ou fraccionamento. 7. Así mesmo, tamén se denegará a concesión de aprazamento ou fraccionamento se, consultados os antecedentes informáticos, resulte que o solicitante non se atopa ó corrente das súas obrigacións tributarias coa Deputación, salvo que solicite ó mesmo tempo o aprazamento ou fraccionamento destas débedas, acredite o pagamento das mesmas ou a súa improcedencia. VI) Domiciliación de pagamentos 1. O pagamento das cantidades aprazadas ou fraccionadas débese realizar mediante domiciliación bancaria. A estes efectos, xunto coas solicitudes de aprazamento ou fraccionamento de pagamento, presentarase a orde de domiciliación, indicando o número de código conta cliente e os datos identificativos da entidade de crédito que deba efectuar o cargo en conta. 2. Poderán ordenar a domiciliación do pagamento das débedas aprazadas ou fraccionadas, os obrigados a realizar o pagamento ou, no seu caso, os seus representantes, legais ou voluntarios. 3. As contas designadas polos obrigados ó pagamento para levar a cabo o cargo do importe dos pagamentos aprazados ou fraccionados, deberán cumprir as seguintes condicións: a) Ser de titularidade do obrigado ó pagamento, ou dunha persoa que expresamente autorizase o cargo en conta. b) Tratarse dunha conta que admita a domiciliación de pagamentos. 4. O pagamento das débedas domiciliadas considerarase efectuado na data en que se produza o cargo na conta do obrigado. 5. Os obrigados ó pagamento poderán solicitar a modificación da conta de domiciliación, durante todo o tempo a que se estenda o cumprimento das obrigacións resultantes do aprazamento ou fraccionamento. Dita modificación da conta deberá ser aceptada polo ORAL. 6. O cargo en conta das débedas aprazadas ou fraccionadas realizarase o día 5 de cada mes. VII) Criterios xerais de concesión de aprazamentos  Débedas de principal menor ou igual a 6.000 euros, aprazaranse por un período de 4 meses.  Débedas de principal maior de 6.000 euros e menor ou igual a 12.000 euros aprazaranse por un período de 8 meses.  Débedas de principal maior de 12.000 aprazaranse por un período de 12 meses. VIII) Criterios xerais de concesión de fraccionamentos  Débedas de principal menor ou igual a 600 euros, fraccionaranse por un período de 6 meses.  Débedas de principal maior de 600 euros e menor ou igual a 2.400 euros fraccionásense por un período de 10 meses.  Débedas de principal maior de 2.400 e inferior ou igual a 6.000 euros, fraccionaranse por un período de 15 meses.  Débedas de principal maior de 6.000 euros e menor ou igual a 18.000 euros fraccionaranse por un período de 18 meses.  Débedas de principal maior de 18.000 euros e menor ou igual a 36.000 euros fraccionaranse por un período de 20 meses.  Débedas de principal maior de 36.000 euros e menor ou igual a 60.000 euros fraccionaranse por un período de 24 meses.  Débedas de principal maior de 60.000 euros fraccionaranse por un período de 36 meses. IX) Exclusións 1. Non serán obxecto de aprazamento ou fraccionamento as seguintes débedas:  Débedas en período voluntario ou executivo por importe de principal inferior a 100 euros. Excepcionalmente, poderá concederse un aprazamento ou fraccionamento en débedas por un importe inferior ou por un prazo máis amplo que o anteriormente sinalado, previo estudo do informe socioeconómico subscrito polos servizos de asistencia social.  Débedas por sancións de tráfico en período de pagamento coa redución do 50% segundo o artigo 80 do R. d. l. 339/1990 de 2 de marzo.  Débedas de todos aqueles debedores que con anterioridade incumprisen aprazamento ou fraccionamento por non pagar os mesmos. Pasados dous anos desde o último incumprimento poderá concederse un novo fraccionamento.  Cando xa se notificou ó obrigado ó pagamento o acordo de alleamento dos bens embargados.  Cando o prohiban as leis ou a normativa municipal. 2. Serán inadmitidas as solicitudes de aprazamento e fraccionamento nos seguintes casos:  Cando a débeda deba ser declarada mediante autoliquidación e esta última non fose presentada anteriormente, ou xunto coa solicitude de aprazamento ou fraccionamento.  Cando a solicitude non conteña unha modificación substancial respecto doutras solicitudes anteriores denegatorias (salvo no caso de incumprimento de aprazamento ou fraccionamento habendo transcorrido o prazo mencionado anteriormente).  En caso de concurso do obrigado tributario, non poderán aprazarse ou fraccionarse as débedas tributarias que, de acordo coa lexislación concursal, teñan a consideración de créditos contra a masa. Artigo 90.- Resolución 1. A resolución de concesión ou denegación do aprazamento e fraccionamento de pagamento deberá notificarse no prazo de seis meses. Transcorrido devandito prazo sen que se notificou a resolución, poderase entender desestimada a solicitude, a efectos de interpor recurso de reposición. 2. A resolución das solicitudes de aprazamentos ou fraccionamentos corresponderá ó tesoureiro. 3. En caso de concesión, a resolución incluirá todas as débedas do contribuínte aínda que non estivesen detalladas na solicitude, coa descrición do os importes aprazados, números de fraccións, cálculo de intereses de cada fracción, data de cargo en conta, que o será o 5 ou hábil seguinte de cada mes e coas advertencias oportunas, en caso de incumprimento. Artigo 91.- Intereses para o aprazamento e fraccionamento Para o cálculo dos intereses de demora nos aprazamentos e fraccionamento estarase ó disposto no art. 53 Regulamento xeral de recadación. Artigo 92.- Efectos da falta de pagamento As actuacións en caso de falta de pagamento en aprazamentos e fraccionamentos adecuaranse ó previsto no artigo 54 do Regulamento xeral de recadación. Artigo 93.- Garantías e recursos 1. Con carácter xeral, para garantir os aprazamentos ou fraccionamentos de débedas de importe superior a 30.000 euros, é necesario que se constitúa a favor da Deputación aval solidario de entidade de crédito, ou sociedade de garantía recíproca ou certificado de seguro de caución. A garantía en forma de aval bancario terá validez mentres o órgano competente non autorice a súa cancelación. O aval debe cubrir o importe da débeda e os intereses de demora que orixinen o aprazamento ou fraccionamento máis un 25 % da suma de ambas as partidas. 2. Cando se xustifique que non é posible obter aval, poderanse admitir outras garantías, cuxa suficiencia deberá ser resolta polo tesoureiro previo informe do Servizo de Recadación. En particular, poderase admitir como garantía a constitución dunha hipoteca unilateral a favor da Deputación; no seu caso, será preciso que o solicitante acompañe certificado de cargas inscritas no Rexistro da Propiedade e certificado do saldo pendente das mesmas. 3. A garantía deberá achegarse no momento da solicitude do aprazamento ou fraccionamento no seu caso no prazo do requirimento previo á concesión. En caso de non formalizarse a garantía de acordo co establecido anteriormente, esixirase inmediatamente pola vía de prema a débeda cos seus intereses e recargas correspondentes do período executivo, sempre que concluíse o período regulamentario de ingreso. Se o aprazamento ou fraccionamento solicitouse en período executivo, continuarase o procedemento de prema. 4. O obrigado poderá solicitar que a Deputación adopte medidas cautelares, en substitución das garantías previstas nos apartados anteriores. Entre outras medidas que, en situacións moi particulares resultasen procedentes, poderanse aceptar as seguintes: a) A retención do pagamento de devolucións tributarias. b) O embargo preventivo de bens e dereitos do debedor, do que se practicará no seu caso anotación preventiva. Os efectos das medidas cautelares cesarán cando se cancele a débeda ou cando, a solicitude do interesado, acordásese a súa substitución por outra garantía que se estime suficiente. 5. Non se admitirá como medida cautelar o embargo preventivo de bens e dereitos cando se ordenou ou sexa posible ordenar, o seu embargo executivo no curso do procedemento de execución forzosa que se tramita para o cobro das débedas que se han de garantir. 6. Non será preciso achegar garantía cando: a) A débeda sexa inferior a 30.000 euros. b) O obrigado careza de bens para garantir a débeda e a execución do seu patrimonio puidese afectar substancialmente o mantemento do nivel de emprego e da actividade económica respectiva. c) O solicitante sexa unha Administración pública. 7. A aceptación da garantía, ou a substitución de garantías, son competencia do titular do ORAL. SUBSECCIÓN 4ª.- PRESCRICIÓN E COMPENSACIÓN Artigo 94.- Prescrición As débedas prescribirán de acordo co disposto na normativa tributaria ou sectorial que lle sexa de aplicación en cada caso, que rexerá tamén en materia de cómputo de prazos e interrupción dos mesmos. A prescrición será apreciada de oficio pola Deputación. A tal fin o tesoureiro ditará periodicamente resolucións colectivas nas que se incluirán aquelas débedas prescritas. Artigo 95.- Compensación 1. As débedas dun obrigado tributario poderán extinguirse total ou parcialmente por compensación con créditos recoñecidos por acto administrativo a favor do mesmo obrigado, nas condicións que se establezan na Lei 58/2003, xeral tributaria e a normativa regulamentaria de desenvolvemento. A compensación acordarase de oficio ou a instancia do obrigado tributario. 2. A Deputación compensará de oficio as débedas tributarias que se atopen en período executivo. Así mesmo, compensaranse de oficio durante o prazo de ingreso en período voluntario as cantidades a ingresar e a devolver que resulten dun mesmo procedemento de comprobación limitada ou inspección ou da práctica dunha nova liquidación por ser anulada outra anterior de acordo co disposto no apartado 5 do artigo 26 da LXT. Artigo 96.- Compensación de oficio das débedas de Entidades Públicas 1. As débedas vencidas, liquidas e esixibles a favor do concello, cando o debedor sexa un ente territorial, un Organismo Autónomo, a Seguridade Social ou unha entidade de dereito público, cuxa actividade non se rexa polo ordenamento privado, serán compensables de oficio, unha vez transcorrido o prazo de ingreso en período voluntario. 2. O procedemento a seguir será o que se establece no artigo 73.2 da LXT e 57 do R. d. 939/2005, Regulamento xeral de recadación. Artigo 97.- Principio de proporcionalidade 1. Sempre que se conte co NIF do debedor e practicouse validamente a notificación; se fose preciso a realización do crédito tributario, terase en conta nas actuacións a realizar, o principio de proporcionalidade entre o importe da débeda e os medios utilizados para a súa realización, o dano causado ó debedor ou o valor real do ben. 2. Sen prexuízo do criterio xeral reflectido no art. 169.2 da LXT, cando o debedor solicitase a alteración da orde de embargo dos seus bens, respectarase o contido de tal solicitude, sempre que con iso, a realización do débito non se vexa dificultada. 3. Cando o procedemento recadatorio afecte a ingresos non tributarios, consideraranse as particulares circunstancias da débeda. 4. Polo que se refire a multas de circulación, atenderanse os criterios de gravidade da infracción e reiteración. SUBSECCIÓN 5ª.- CRÉDITOS INCOBRABLES Artigo 98.- Situación de insolvencia 1. Considéranse créditos incobrables por insolvencia aqueles en os que, unha vez realizadas cantas xestións necesarias para facelos efectivos, evidénciase a insolvencia do debedor principal, así como responsables solidarios e subsidiarios, ou por concorrer nos bens coñecidos das debedor circunstancias que os fan inembargables, e por tanto a súa imposibilidade de cobro. Nestes casos o tesoureiro acordará a declaración de insolvencia e a baixa en contas dos valores como créditos incobrables. 2. Cando se declararon errados os obrigados ó pagamento e os responsables solidarios e subsidiarios, declararanse provisionalmente extinguidas as débedas, e poderán ser rehabilitadas no prazo de prescrición. A débeda tributaria extinguirase se, vencido o prazo de prescrición, non se rehabilitou. 3. Aos efectos de rehabilitación dos créditos, cando o tesoureiro coñeza da súa procedencia, acordará a mesma. 4. Declarado errado un obrigado ó pagamento, as débedas de vencemento posterior á declaración consideraranse vencidas e poderán dar de baixa por referencia á devandita declaración, se non existen outros obrigados ó pagamento. Artigo 99.- Xustificación do crédito incobrable 1. O xefe do Servizo de Recadación documentará debidamente os expedientes formulando proposta de crédito incobrable. O tesoureiro, examinará a tramitación destes expedientes, acordando a declaración de errado do debedor apremado e incobrables todas as súas débedas. 2. Atendendo a criterios de eficiencia na utilización dos recursos dispoñibles, determinaranse polo tesoureiro as actuacións concretas que deberán realizarse e a documentación a incorporar a cada tipo de expediente a efectos de xustificar a declaración de crédito incobrable, en función da súa contía e da natureza das débedas. TÍTULO IV.- INSPECCIÓN CAPÍTULO 1º.- PROCEDEMENTO Artigo 100.- A inspección dos tributos 1. Cando as administracións titulares haxan delegado ou encomendado as facultades referidas á Inspección Tributaria na Deputación, esta poderá exercer as seguintes funcións: a) Por delegación de entidades locais: as funcións de investigar os feitos e comprobar a situación tributaria dos distintos ingresos de dereito público cuxa competencia orixinaria resida nos entes delegantes. b) Por delegación doutras administracións públicas, entre outras: As funcións de inspección tributaria do Imposto sobre Actividades Económicas por cota municipal delegadas polo Ministerio de Economía e Facenda. As funcións de inspección catastral que sexan obxecto de delegación de acordo co previsto no Texto refundido da Lei do catastro inmobiliario e normas de desenvolvemento. c) Por encomenda de xestión de calquera das funcións anteriores de acordo co previsto na Lei de réxime xurídico e do procedemento administrativo común. 2. O exercicio destas funcións requirirá en cada caso o acordo de delegación ou de encomenda do titular da competencia e a súa aceptación pola Deputación, en función dos medios técnicos e humanos que teña asignados o Servizo. 3. A Deputación determinará, de acordo co previsto na súa estrutura orgánica básica os órganos competentes para o exercicio das funcións inspectoras. 4. A Inspección Tributaria consistirá no exercicio das funcións e facultades administrativas previstas no artigo 141 e seguintes da LXT. 5. O ORAL exercerá as facultades de inspección tributaria, de investigación dos feitos impoñibles para descubrir aqueles que sexan ignorados e a súa atribución ó suxeito pasivo ou obrigado tributario que corresponda, así como a comprobación das declaracións dos suxeitos pasivos para determinar a veracidade e a correcta aplicación das normas, de acordo á Lexislación aplicable e, en particular, as seguintes: a) Aprobar os correspondentes plans de inspección. b) Desenvolver todas as actuacións materiais derivadas da comprobación e investigación dos feitos ou circunstancias con transcendencia tributaria respecto dos tributos e demais ingresos de Dereito público delegados. c) Confeccionar as Actas de Inspección, emitir os informes ampliatorios e ditar as liquidacións tributarias que correspondan. d) Resolver os recursos que se interpoñan contra as liquidacións tributarias e, no seu caso, contra as modificacións de datos, ditados como resultado das actuacións inspectoras. e) Proceder á Devolución de Ingresos Indebidos como consecuencia das actuacións de comprobación e investigación. f) Aperturar os expedientes sancionadores, realizar as tarefas de instrución dos mesmos e ditar as resolucións sancionadoras. g) Emitir as liquidacións de Ingreso Directo que poidan resultar dos apartados anteriores. h) Resolver os recursos que se interpoñan contra as liquidacións tributarias e contra actos ditados como resultado dos expedientes sancionadores. Artigo 101.- Persoal inspector 1. As actuacións inspectoras sinaladas no artigo anterior, realízanse polo persoal debidamente autorizado pola Deputación, baixo a inmediata supervisión do xefe de Servizo de Xestión de Recursos Públicos e Inspección, quen dirixirá, impulsará e coordinará o seu funcionamento. 2. Os funcionarios, no exercicio das funcións inspectoras, serán considerados axentes da autoridade, para os efectos da responsabilidade administrativa e penal de quen ofrezan resistencia ou cometan atentado ou desacato contra eles, de feito ou de palabra, en actos de servizo ou con motivo deste. 3. As autoridades, calquera que sexa a súa natureza, e quen en xeral exerzan funcións públicas, deberán prestar ó persoal da Inspección Tributaria Provincial, á súa petición, o auxilio e protección que lles sexan precisos. 4. Proverase ó persoal inspector dun carné ou outra identificación que lles acredite para o desempeño do seu posto de traballo. Artigo 102.- Clases de actuacións 1. As actuacións inspectoras serán as previstas no R. d. l. 2/2004, de 5 de marzo, polo que se aproba o Texto Refundido da Lei reguladora das facendas locais, e na Lei 58/2003, xeral tributaria e no seu desenvolvemento regulamentario. 2. O exercicio das funcións propias da inspección tributaria adecuarase ós correspondentes plans de actuacións inspectoras, elaborados atendendo ás suxerencias do Concello titular e coordinados, se cabe, con outras actuacións de comprobación das demais administracións públicas. Artigo 103.- Lugar e tempo das actuacións As actuacións inspectoras deberán desenvolverse de acordo co previsto nos artigos 151 e 152 da LXT. Artigo 104.- Iniciación e desenvolvemento das actuacións inspectoras 1. Os procedementos de inspección iniciaranse e desenvolvesen de acordo co disposto nos artigos 147 e seguintes da LXT. 2. A representación voluntaria para os procedementos e actuacións de inspección tributaria axustaranse ó disposto no artigo 46 da Lei 58/2003, xeral tributaria. A estes efectos entenderase válido o documento normalizado de representación que a Deputación, no seu caso, poña ó dispor de quen deba outorgar a representación, a condición de que as sinaturas do documento atópense lexitimadas notarialmente. Artigo 105.- Terminación das actuacións inspectoras 1. As actuacións inspectoras deberán proseguir ata o seu fin, nun prazo máximo de 12 meses, contados desde a notificación do seu inicio ata que se poida entender notificado o acto administrativo resultante das mesmas, sen ter en conta as dilacións imputables ós interesados nin os períodos de interrupción xustificada. Non obstante, este prazo poderase prolongar motivadamente por 12 meses máis se no seu desenvolvemento apréciase unha complexidade especial ou se descobren actividades empresariais ou profesionais non declaradas. 2. As actuacións inspectoras daranse por concluídas cando, a xuízo da inspección, obtivéronse os datos e as probas necesarias para fundamentar a proposta de regularización que faga falta ou para considerar correcta a situación tributaria do obrigado. Nese mesmo momento notificarase o inicio do trámite de audiencia previo á formalización das actas e, ademais poderase fixar na mesma notificación o lugar, data e hora para estendelas. 3. As actas de inspección serán de conformidade, desconformidade ou con acordo. Se o obrigado tributario ou o seu representante non comparecen o día indicado, ou se negan a recibilas ou subscribilas, hanse de estender actas de desconformidade. A incomparecencia suporá unha dilación non imputable á Administración polo tempo que transcorra desde a data indicada para a sinatura ata que se consigan notificar, e a negativa a subscribirlas considérase un rexeitamento da notificación. 4. As actas que estenda a Inspección Tributaria da Deputación terán o contido, tramitación e efectos que establecen os arts. 153, 155, 156 e 157 da LXT e a normativa ditada para o seu desenvolvemento. 5. En calquera caso, e con carácter previo á formalización das actas de conformidade ou desconformidade, darase audiencia ó obrigado tributario para que poida alegar todo o que conveña ó seu dereito en relación coa proposta de regularización que se vaia a formular. 6. A autorización para subscribir unha acta con acordo ten que outorgarse con carácter previo ou simultáneo pola Xefatura do Servizo de Recursos Públicos e Inspección. TÍTULO V.- RÉXIME SANCIONADOR CAPÍTULO 1º.- INFRACCIÓNS E SANCIÓNS Artigo 106.- Ámbito de aplicación do procedemento sancionador 1. O procedemento sancionador en materia tributaria regularase:  Polas normas especiais establecidas no título IV da LXT e a normativa regulamentaria ditada no seu desenvolvemento.  Na súa falta, polas normas reguladoras do procedemento sancionador en materia administrativa. 2. Corresponde á Administración a proba de que concorren as circunstancias que determinan a culpabilidade tributaria do infractor na comisión de infraccións tributarias. Artigo 107.- Extinción das sancións 1. As sancións tributarias non se transmitirán ós herdeiros ou legatarios á morte dos suxeitos infractores. 2. O cobro das sancións liquidadas e notificadas con anterioridade á morte do suxeito infractor suspenderase e a débeda correspondente ás mesmas declararase extinguida cando se teña constancia do falecemento. Artigo 108.- Procedemento para a imposición de sancións tributarias 1. O procedemento sancionador en materia tributaria tramitarase de forma separada ós de aplicación dos tributos regulados no título III da LXT, salvo renuncia do obrigado tributario, nese caso tramitarase conxuntamente. 2. Nos supostos de actas con acordo e naqueloutros en que o obrigado tributario renunciase á tramitación separada do procedemento sancionador, as cuestións relativas ás infraccións analizaranse en función do regulamentado para o ámbito da Administración Estatal, sen prexuízo das adaptacións que corresponda realizar segundo a estrutura organizativa da Deputación. 3. Nas actas con acordo, a renuncia ó procedemento separado farase constar expresamente nas mesmas, e a proposta de sanción debidamente motivada, co contido previsto no apartado 4 do artigo 210 da LXT, incluirase na acta con acordo. 4. A práctica de notificacións no procedemento sancionador en materia tributaria efectuarase de acordo co previsto na sección 3.ª do capítulo II do título III da LXT. Artigo 109.- Desenvolvemento do procedemento sancionador xeral 1. Constará das seguintes fases: A) Iniciación do procedemento sancionador en materia tributaria. O procedemento sancionador en materia tributaria iniciarase sempre de oficio, mediante a notificación do acordo correspondente. Os procedementos sancionadores que se incoen como consecuencia dun procedemento iniciado mediante declaración ou dun procedemento de verificación de datos, comprobación ou inspección non poderán iniciarse respecto da persoa ou entidade que fose obxecto do procedemento unha vez transcorrido o prazo de tres meses desde que se notificou ou se entendese notificada a correspondente liquidación ou resolución. Así mesmo, os procedementos sancionadores que se incoen para a imposición das sancións a que se refire o artigo 186 da LXT deberán iniciarse no prazo de tres meses desde que se notificou ou se entendese notificada a sanción pecuniaria a que se refire devandito precepto B) Instrución do procedemento sancionador en materia tributaria. Na instrución do procedemento sancionador serán de aplicación as normas especiais sobre o desenvolvemento das actuacións e procedementos tributarios ás que se refire a LXT. Os datos, probas ou circunstancias que obren ou fosen obtidos nalgún dos procedementos de aplicación dos tributos regulados na LXT e vaian ser tidos en conta no procedemento sancionador deberán incorporarse formalmente ó mesmo antes da proposta de resolución. No curso do procedemento sancionador poderanse adoptar medidas cautelares de acordo co disposto na LXT. Concluídas as actuacións, formularase proposta de resolución na que se recollerán de forma motivada os feitos, a súa cualificación xurídica e a infracción que aqueles poidan constituír ou a declaración, no seu caso, de inexistencia de infracción ou responsabilidade. Na proposta de resolución concretarase así mesmo a sanción proposta con indicación dos criterios de gradación aplicados, con motivación adecuada da procedencia dos mesmos. A proposta de resolución será notificada ó interesado, indicándolle a posta de manifesto do expediente e concedéndolle un prazo de 15 días para que alegue canto considere conveniente e presente os documentos, xustificantes e probas que estime oportunos. C) Terminación do procedemento sancionador en materia tributaria. O procedemento sancionador en materia tributaria terminará mediante resolución ou por caducidade. Cando nun procedemento sancionador iniciado como consecuencia dun procedemento de inspección o interesado preste a súa conformidade á proposta de resolución, entenderase ditada e notificada a resolución polo órgano competente para impor a sanción, de acordo con dita proposta, polo transcurso do prazo dun mes contando desde a data en que dita conformidade manifestouse, sen necesidade de nova notificación expresa ó efecto, salvo que no devandito prazo o órgano competente para impor a sanción notifique ó interesado acordo con algún dos contidos ós que se refire a LXT. A resolución expresa do procedemento sancionador en materia tributaria conterá a fixación dos feitos, a valoración das probas practicadas, a determinación da infracción cometida, a identificación da persoa ou entidade infractora e a cuantificación da sanción que se impón, con indicación dos criterios de gradación da mesma e da redución que proceda de acordo co previsto na LXT. No seu caso, conterá a declaración de inexistencia de infracción ou responsabilidade. Esta resolución notificaráselles ós interesados con expresión dos medios de impugnación que poidan ser exercidos, así como do lugar, prazo e forma en que debe ser satisfeito o importe da sanción imposta. A sanción poderá ser obxecto de recurso ou reclamación independente aínda que, no caso de que o obrigado tributario impugne tamén a cota tributaria, se acumularán ambos os recursos ou reclamacións. O vencemento do prazo establecido para resolver sen que se notificou resolución expresa producirá a caducidade do procedemento. A declaración de caducidade poderá ditarse de oficio ou a instancia do interesado e ordenará o arquivo das actuacións. Esta caducidade impedirá a iniciación dun novo procedemento sancionador. Artigo 110.- Tramitación abreviada 1. Cando ó tempo de iniciarse o expediente sancionador atopásense todos os elementos que permitan formular a proposta de imposición de sanción, esta incorporarase ó acordo de iniciación, que se notificará ós interesados, indicándolles a posta de manifesto do expediente e concedéndolles un prazo de quince días para que aleguen e presenten os documentos xustificantes e probas que estimen oportunos, advertíndolles que, de non formular alegacións nin achegar novos documentos ou elementos de proba, poderá ditarse a resolución de acordo con dita proposta. 2. A fase de resolución terá o mesmo contido que a determinada no punto C) apartado 2) do artigo anterior. Artigo 111.- Prazo para resolver 1. O prazo máximo para resolver o procedemento será de seis meses, contando desde a data de notificación ó obrigado tributario da comunicación de inicio do procedemento. Entenderase que o procedemento conclúe na data en que se notifique o acto administrativo de resolución do mesmo. 2. O vencemento do devandito prazo sen que se notificou resolución expresa producirá a caducidade do procedemento, impedindo a iniciación dun novo procedemento sancionador. Artigo 112.- Concepto e clases de infraccións tributarias 1. Son infraccións tributarias as accións ou omisións dolosas ou culposas con calquera gró de neglixencia que estean tipificadas e sancionadas como tales na LXT ou outras leis. Artigo 113.- Cualificación das infraccións tributarias 1. As infraccións tributarias cualificaranse como leves, graves ou moi graves de acordo co disposto en cada caso nos artigos 191 a 206 da LXT. 2. Cada infracción tributaria cualificarase de forma unitaria como leve, grave ou moi grave e, no caso de multas proporcionais, a sanción que proceda aplicarase sobre a totalidade da base da sanción que en cada caso corresponda, salvo no suposto do apartado 6 do artigo 191 da devandita lei. Artigo 114.- Criterios de graduación das sancións tributarias 1. As sancións tributarias graduaranse exclusivamente segundo os criterios establecidos no artigo 187 da LXT. 2. Os criterios de graduación son aplicables simultaneamente. Artigo 115.- Redución das sancións Canto á redución das sancións será de aplicación o réxime establecido no artigo 188 da LXT. Artigo 116.- Liquidación dos intereses de demora 1. De acordo co previsto na LXT esixiranse intereses de demora polo tempo transcorrido entre a finalización do prazo voluntario do pagamento e o día en que se practique a liquidación que regularice a situación tributaria. 2. A Inspección dos Tributos incluirá estes intereses de demora nas propostas de liquidación consignada nas actas e nas liquidacións tributarias que practique. Artigo 117.- Órgano competente para a imposición de sancións O órgano competente para a imposición de sancións é o titular do ORAL. Artigo 118.- Recursos 1. Contra o acordo de imposición das sancións só poderá interporse recurso de reposición ante o titular do ORAL, previo ó contencioso administrativo. Non obstante, as sancións que deriven de actas con acordo non poderán ser impugnadas en vía administrativa. 2. A acta de resolución do procedemento sancionador poderá ser obxecto de recurso independente, a menos que se impugnara tamén a débeda tributaria, caso en que se acumularán ambos os recursos. DISPOSICIÓN DERROGATORIA ÚNICA A entrada en vigor desta ordenanza derroga todo o anterior sobre a mesma materia. DISPOSICIÓN FINAL PRIMEIRA Autorízase ó presidente para ditar cantas instrucións sexan necesarias para o desenvolvemento e aplicación da presente ordenanza. DISPOSICIÓN FINAL SEGUNDA A presente ordenanza, entrará en vigor unha vez sexa aprobada definitivamente e publicada integramente no Boletín Oficial da Provincia, permanecendo vixente en tanto non se acorde a súa modificación ou derrogación expresa. DILIXENCIA: para facer constar que esta ordenanza recolle a publicación realizada no ano 2013. Pontevedra, ……… de …………………………. de 2013 O secretario ANEXO I PROCEDEMENTOS TRIBUTARIOS DA DEPUTACIÓN DE PONTEVEDRA - ORAL TIPO DE PROCEDEMENTO PRAZO MÁXIMO DE RESOLUCIÓN EFECTOS DO SILENCIO ADMINISTRATIVO NORMATIVA REGULADORA Procedemento de declaración de alteración da titularidade catastral 6 meses NEGATIVO ARTS.76.1 TRLHL, 13.1 TRCI E 104.3 LXT Procedemento de declaración de alteracións doutros tributos (IVTM, IIVTNU, ICIO e TAXAS) 6 meses POSITIVO ART. 104.3 LXT E TRLHL (IVTM e IVTNU, ICIO E TAXAS) Procedemento de solicitude de beneficios fiscais 6 meses NEGATIVO ART. 104.3 LXT Recursos de reposición contra actos de xestión catastral do IBI de natureza urbana (cambios de dominio) 1 mes NEGATIVO ART. 14.2 TRLHL, ART. 12.3 TRLCI (x) Recursos contra outros actos de xestión tributaria 1 mes NEGATIVO ART. 14.2 TRLHL Recursos de reposición contra actos de recadación 1 mes NEGATIVO ART. 14.2 TRLHL Recursos de reposición contra actos de Inspección 1 mes NEGATIVO ART. 14.2 TRLHL Procedemento especial de revisión de acción de nulidade 1 ano NEGATIVO ART. 217 LXT Procedemento especial de rectificación de erros 6 meses NEGATIVO ART. 220 LXT Procedemento especial de devolución de ingresos indebidos 6 meses NEGATIVO ART. 19 R. d. 520/2005 Procedementos de solicitude de aprazamentos de débedas 6 meses NEGATIVO ART.52.6 RGR Procedementos de solicitude de fraccionamentos de débedas 6 meses NEGATIVO ART.52.6 RGR Procedementos de solicitude de compensación de débedas 6 meses NEGATIVO ART.56 RGR (x) Contra a desestimación do recurso de reposición procede a reclamación económico-administrativa ante o TEAR, que porá fin á vía administrativa. 4.6326.- RESOLUCIÓN DAS ALEGACIÓNS PRESENTADAS Ó PROXECTO “ACONDICIONAMENTO DA INTERSECCIÓN DA EP-8503 CORDEIRO-SENÍN COA N-550 (VALGA)”. APROBACIÓN DEFINITIVA DO PROXECTO. APROBACIÓN DEFINITIVA DA RELACIÓN DE BENS E PROPIETARIOS AFECTADOS. RATIFICACIÓN DA SOLICITUDE Á XUNTA DE GALICIA DA DECLARACIÓN DE URXENTE OCUPACIÓN DOS BENS E DEREITOS AFECTADOS Sr. Presidente.- O punto número 4 é a resolución das alegacións presentadas ó proxecto de “Acondicionamento da intersección da Estrada Provincial-8503 Cordeiro-Senín coa Nacional 550, no termo municipal de Valga”. Aprobación definitiva do proxecto. Aprobación definitiva da relación de bens e propietarios afectados. Ratificación da solicitude á Xunta de Galicia da declaración de urxente ocupación, e ocupación dos bens e dereitos afectados. ¿Votos en contra?. ¿Abstencións?. ¿A favor?. O proxecto “Acondicionamento da intersección da EP-8503 Cordeiro–Senín coa N-550 (Valga)” que está dotado dun orzamento para coñecemento da administración de 62.357,42 euros, desagregado en orzamento de execución por contrata por importe de 47.516,70 euros e capítulo de expropiacións por importe de 14.134,32 euros, ten por obxecto o remate das obras de ampliación da devandita estrada provincial. En datas recentes o Ministerio de Fomento levou a cabo obras de mellora ó seu paso polo concello de Valga, punto no que se mellorou a zona do enlace da N-550 coa estrada provincial EP- 8503 Cordeiro–Senín. Co fin de completar a seguridade viaria no antedito entronque, resulta necesario acometer as obras de mellora na zona pertencente á vía provincial, eliminando o estreitamento existente e mellorando así a seguridade viaria. Neste sentido non hai que esquecer que calquera mellora nunha estrada vai supor a minoración de riscos de accidentes e, en consecuencia, nunha materia na que está en xogo a vida humana a utilidade pública da obra e a urxencia na súa execución está sempre xustificada. Sometido a información pública o proxecto e o expediente de expropiación en virtude do edicto publicado no Boletín Oficial da Provincia, no taboleiro de anuncios do concello de Valga, en varios xornais da localidade, e habéndose notificado individualmente ós afectados, e á vista do informe emitido polo Servizo de Infraestruturas, advertindo da necesidade de acometer canto antes a obra, o Pleno, de conformidade co ditame da Comisión Informativa de Infraestruturas e Servizos Xerais, acorda por unanimidade: Primeiro.- A resolución das alegacións presentadas ó proxecto e o expediente de expropiación segundo o seguinte detalle: Desestimar as alegacións presentadas por D. José Bascoy Meniño, xa que as consideracións fácticas que realiza non se corresponden co plantexado no proxecto técnico: a)Segundo os informes dos enxeñeiros autores do mesmo, non é certo que o “ancheamento” da estrada teña unicamente “efectos estéticos de harmonización”, xa que a esencia da obra e a súa finalidade é a construción dun tramo de beirarrúa que falta ó longo da estrada e que vai permitir mellorar as condicións da seguridade viaria dos peóns nese punto. Ó mesmo tempo, dotarase a estrada, nese tramo, dunha banda de aparcamento, que posibilitará ademais afastar o carril de circulación de vehículos da beirarrúa, reforzando, novamente, a seguridade dos peóns. b) Respecto ó control de velocidade dos vehículos e do tráfico en xeral, esta é unha competencia que corresponde á Dirección Xeral de Tráfico, sen que esta administración poida intervir na materia. c) A infraestrutura a que fai referencia, como cambio de sentido, depende, na súa totalidade, do Ministerio de Fomento, a Deputación de Pontevedra, non ten a titularidade da mesma. d) Alega a falta de protección da vivenda respecto á circulación, e se reitera que a finalidade do presente proxecto é dotar de beirarrúas ó tramo sinalado, co que a protección queda asegurada. Do mesmo xeito poderá verse mellorada coa colocación, prevista no proxecto, de sistemas de contención de vehículos. Segundo.- A aprobación definitiva do proxecto “Acondicionamento da intersección da EP-8503 Cordeiro–Senín coa N-550 (Valga)”, dotado dun orzamento para coñecemento da administración de 62.357,42 euros, desagregado en orzamento de execución por contrata por importe de 47.516,70 euros e capítulo de expropiacións por importe de 14.134,32 euros. Terceiro.- A aprobación definitiva da relación de propietarios e bens afectados segundo o anexo que se achega ó presente acordo. Cuarto.- Ratificar a solicitude á Xunta de Galicia da declaración de urxente ocupación dos bens e terreos afectados pola referida obra. ANEXO RELACIÓN DE PROPIETARIOS AFECTADOS “Acondicionamento da intersección da EP-8503 Cordeiro–Senín coa N-550 (Valga)” Nº Parcela Propietario Superficie afectada Bens afectados 1 José Bascoy Meniño 207,44 m2 22,65 m2 de soleira de formigón 24,04 m2 de garaxe 5 ml de muro de bloques 5 ml de forxa de ferro 32,66 ml de alambrada metálica 24,66 ml de muro de contención 1 ud. de portón de ferro de 3,20x2,10 1 ud. de portón de ferro de 4,00x3,65 12 ud. de columnas de pedra de 0,30x0,30 2 ud. de columnas de pedra de 0,15x0,15 9 ud. de columnas de pedra de 0,10x0,10 4 ud. de columnas de formigón 27 ud. de viñedo 5.6327.- APROBACIÓN INICIAL DA ORDENANZA PROVINCIAL DA SEGURIDADE VIARIA Sr. Presidente.- Punto número 5. Aprobación inicial da Ordenanza Provincial da Seguridade Viaria. Ten a palabra D. José Crespo. Sr. Crespo Iglesias.- Bos días. Ben, como xa comentamos na Comisión Informativa, esta ordenanza de Seguranza Viaria que hoxe se vai a aprobar aquí é froito de que, no seu momento, o Bloque Nacionalista Galego presentara unha iniciativa para facer unha ordenanza e naquela mesma xuntanza se acordou, entre outras cousas, facer un tema conxunto de toda, de todos os grupos da oposición, xa que os nosos técnicos nalgúns dos aspectos relacionados coa propia ordenanza, pois, tiñan un criterio razoablemente distinto. Ben, foi un tempo razoable onde se recabou información de moitos sectores e de moitos e incluso dalgúns concellos, que, por onde percorren as estradas provinciais, e ó final chegouse a un documento tecnicamente bo e que hoxe traemos aquí para a súa aprobación, e que se mellorou o que tiñamos, e que, en principio, pois hai un certo entente por parte dos grupos políticos que compoñemos a Corporación Provincial. Este proxecto é de aplicación, será de aplicación nas 385 estradas de titularidade provincial e abarca un total de 1700 quilómetros, e, basicamente, o que se pretende con esta normativa é minorar o risco de accidentes nas estradas competencia da Deputación, centrándose en dous aspectos fundamentais como son a regulación das velocidades máximas nas distintas vías e a instalación de dispositivos de calmado de tráfico, fundamentalmente, badéns ou calquera outro artiluxio de carácter electrónico. No primeiro aspecto, a Deputación de Pontevedra, en función da sección das estradas e se son tramos urbanos ou se son travesías vai a establecer uns límites específicos de velocidade que van dende os 90 km/h. en estradas de maior capacidade ós 30 km/h. nas estradas de tramos que son fundamentalmente urbanos. E o custe estimado, e digo estimado porque os técnicos mesmo recoñecen que probablemente sexa máis, pero o custo estimado que calcularon os técnicos provinciais, é, para poñer esa sinalización específica de velocidade nas 385 estradas, é de 350.000 €. Pola súa banda, os badéns que haxa que facer instalaranse naqueles tramos de estradas que teñan consideración de vía urbana ou travesía, exclusivamente, cumprindo as súas dimensións como o establecido pola instrución do Ministerio de Fomento. Como xa se dixo, en máis dunha ocasión, o proxecto de ordenanza foi informado favorablemente pola Dirección Xeral de Tráfico, que dixo que era unha ordenanza sinxela e compatible coa normativa estatal e sobre todo que era non demasiado ampla pero moi clara, polo tanto, o feito de que abrangue eses tres aspectos de sinxeleza, de claridade e de compatibilidade coa normativa do Ministerio eu creo que é fundamental. A Xunta de Galicia tamén informou, respectando unha serie de consideracións que nos fixo e que incluímos, pois, en principio, non debería de haber ningún tipo de problema, e, no prazo de 8 meses, previa audiencia que se lle vai a dar ós concellos onde estean as distintas estradas provinciais, elaborarase unha proposta de clasificación destas estradas provinciais, as distintas categorías establecendo onde son travesías e vías urbanas, a efectos de sinalización, e onde non. E no mesmo prazo de 8 meses tamén se elaborará un catálogo de puntos negros, puntos mal chamados negros pero que representan unha certa perigosidade ou un potencial real para os usuarios da vía. Vanse intentar mellorar as características de trazados, con materiais e sinalización, fundamentalmente, e despois tamén participará a Deputación, quedará obrigada por esta ordenanza a participar e incluso a organizar eventos de campañas de sensibilización social e institucional sobre o tema dos accidentes de tráfico. Outro dos aspectos importantes desta ordenanza é que se buscará aumentar a seguridade de peóns e ciclistas, que transitan polas vías provinciais, a través fundamentalmente de dous mecanismos: a limitación de velocidade e tamén a implantación de dispositivos de calmado de tráfico. Con respecto á limitación de velocidade dicir que se establecen as seguintes velocidades máximas a implantar nas vías provinciais e función de dúas características, as estradas que teñan unha sección igual ou superior ós 6 metros e que teñan beiravía tamén superior a un metro a velocidade máxima será de 90 km/h., as que sexan superiores ós 6 metros, pero a beiravía inferior a un metro, a velocidade máxima será de 60 km/h., e as estradas cuxa circulación teña unha sección inferior ós 6 metros con ou sen beiravías, a velocidade máxima será de 50 km/h., e nas travesías a velocidade máxima será de 50 km/h., se existe paseo lateral ou beirarrúa, e 40 nos outros casos. Nas vías urbanas a velocidade máxima será de 40 km/h., se existe paseo lateral ou beirarrúa, e de 30 km/h. nos outros casos. E logo, con respecto ó segundo apartado, a implantación de dispositivos de calmado de tráfico, os pasos de peóns, que unicamente van a existir nas zonas urbanas e travesías, estarán correctamente situados, sinalizados e no seu caso protexidos con elementos de calmado de tráfico, entre estes optarase preferentemente polos pasos sobreelevados, redutor de velocidade sección trapezoidal. E no prazo, xa por último, de catro meses, elaborarase unha instrución de deseño dos elementos de calmado de tráfico a instalar nas distintas vías provinciais para unificar criterios que agora mesmo, pois, nalgún aspecto, pois, interesa unificar. E logo queda, por último, elaborar o regulamento para a súa aplicación, que será posterior a todo este percorrido que vai a facer a ordenanza. Polo tanto, nada máis, dicir que aínda que tardou, e aínda que ás veces pois nas Comisións Informativas se nos recordaba, dicir que, preferimos no grupo de goberno que a cousa saíra razoablemente consensuada e sobre todo que os técnicos da casa o viran con detalle, e como tamén tiñan outros quefaceres por iso retrasou algo, pero ó final eu creo que é un bo documento pero sobre todo o máis importante, que é o que destaca a Dirección Xeral de Tráfico, que é un elemento, que é unha ordenanza sinxela, que é eficaz e tamén que é compatible que non é nada, non é un esperpento que se nos ocorrera a nós aquí en Pontevedra, senón que é compatible coa ordenanza de tráfico motivo coa regulación de trafico que ten o propio Ministerio, motivo polo que se nos felicitou. Pola miña parte pois nada máis. Sr. Presidente.- Bueno, pois moitas gracias e agradecer tamén a participación no seu día, o interese mostrado polo Deputado, que lle imos a dar a palabra, que é Don Cesáreo Mosquera, que finalmente veu a luz, ¿non?, tardou un pouco, pero bueno, cando as cousas van así e finalmente saen, pois eu creo que vale a pena. Ten a palabra Don Cesáreo Mosquera. Sr. Mosquera Lorenzo.- Grazas Sr. Presidente. Esta moción, esta ordenanza, foi presentada, non exactamente os mesmos termos, por unha moción deste grupo en xaneiro do 2011. Tivo unha serie de pequenas modificacións e unha tramitación moi longa, pero bueno, iso hoxe creo que xa case é o de menos, o que é importante é o fondo do problema. A provincia de Pontevedra é, leva sendo, leva sendo, durante bastantes anos a provincia na que hai máis sinistralidade viaria de todo o Estado. Poden dicir os datos, algúns, xa sabemos que as estatísticas oficiais, pois, ás veces, patinan bastante, sobre todo en ámbitos urbanos e periurbanos porque non se facilitan datos, pero, as compañías de seguro, entendemos que, haberá que entender que non teñen unha manía especial a esta provincia, si levan todos os partes de sinistralidade e resulta que esta provincia é a que máis sinistralidade ten de todo o estado, e, consecuencia, hai unha porcentaxe de accidentes, de feridos, máis alta e os seguros son os máis altos de todo o Estado, exactamente hai algunhas compañías que aquí cobran o dobre que en Madrid, por exemplo, e o 40% máis que en Ourense. Ben, a violencia viaria, que tamén se lle chama, ou as consecuencias, todos sabemos as que son, son tremendas, e, polo tanto, todo o que se faga neste aspecto pois pouco será, pouco será, obviamente a seguridade total, o risco cero nunha estrada é imposible, mentres haxa unha tonelada ou varias a unha velocidade iso con calquera fallo prodúcese un accidente e incluso feridos ou mortes, pero todo o que se reduza será pouco, nese camiño creo que temos que ir avanzando. E non melloramos, por exemplo, collemos os datos, os últimos publicados, porque así tal, Pontevedra rexistra este verán o dobre de mortes na estrada que en 2011, en Galicia baixaron os sinistros, en Lugo un 30%, en Ourense un 50%, na Coruña un 9,3, en Pontevedra aumentaron, non cambiamos, por desgraza a tendencia está aí, está aí, e segue e non cambiou. Ben, obviamente as causas son moitas, está claro que son moitas, pero o que é a concepción da circulación e das estradas para dotalas da máxima seguridade é unha delas e sumamente importante. Ben, esta ordenanza trata, a orixe foi, vamos, en Pontevedra fixemos unha ordenanza e incluso estivemos agardando 6 meses para unificala coa da Deputación e de feito aprobouse como 6 meses despois de estar presentada esta aquí. Obviamente, non todos os ámbitos son iguais, pero o que si podemos dicir, por exemplo, é que si a sinistralidade viaria da provincia fora como a de Pontevedra os seguros estarían á metade de prezo na provincia, se fora como a de Pontevedra, cidade ou concello. ¿Que pretende a ordenanza?. Pois pretende a seguranza viaria, pero, cubrindo, digamos, un par de lagoas moi serias que ten o código de circulación. A primeira lagoa seria que ten é que pon velocidades máximas 120 km/h. en autoestradas e autovías, 100 km/h. nas vías que teñan un arcén de máis de 1,5 metros e 90 km/h. no resto das vías, 90 no resto das vías, dá igual que sexa unha estrada de 7 metros de sección cun arcén dun metro ou con beirarrúas, a que sexa unha pista de 4 metros de ancho, é un auténtico dislate, dislate, si. Bueno, o código non entra a dividir, vamos, a separar máis categorías e aquí nesta ordenanza si se entra para axeitar a velocidade da vía ás características, a velocidade máxima, ás características que hai. Esa é unha lagoa que a Dirección Xeral de Tráfico son conscientes e que, vamos, que podíamos pensar, coas dificultades que teñen, que ía a ser, que ía a parecer francamente ben e como así foi, porque son conscientes desta limitación. E a segunda, a segunda cuestión é que en ámbitos urbanos, o código, a lei, bueno, o regulamento, a lei de seguridade, é un auténtico dislate, para empezar adícalle máis artigos ás cañadas que a circulación zona urbana, o código de circulación, ten unhas lagoas tremendas, e, para, digamos, facer algo axeitado ás necesidades, de todo tipo, pero de seguranza viaria da zona urbana o código, digamos, que non sirve e incluso o contrario, incluso é profundamente contraditorio, non é cuestión aquí de relatar as contradicións, contradicións incluso abertas que ten a lei de tráfico e o regulamento, pero, son absolutamente fóra de, vamos, moi estrañas. Ben, entón, o que fai a ordenanza é intentar, incluso en liña co Ministerio, o Ministerio por un lado, con respecto ós dispositivos de calmado de tráfico, por un lado fai unha instrución para vías interurbanas e travesías, pero, sen embargo, hai unhas recomendacións para zonas urbanas que non se corresponden con iso, porque non se poden corresponder, entón, aquí o distingue, e, distingue claramente entre o que sería, digamos por coherencia, ou sexa, se un condutor vai por unha vía interurbana e hai unha travesía e hai un redutor de velocidade na travesía, do Fomento, pois, pola estrada do lado o lóxico é que sexa igual. Agora, se entramos en zona urbana, máis urbana, onde hai tal, o lóxico é que todo o viario teña coherencia, o municipal e máis o da Deputación, entón aí, pois, non vai poder se con esas instrucións, máis ben terá que ir ás recomendacións do Ministerio, que tamén son do Ministerio, ¿non?. Ben, dito isto sen entrar en máis detalles, porque non creo que sexa o obxectivo, eu creo que estamos facendo algo en certo modo histórico, está moi gastado e igual é moi esaxerado, pero é a primeira Deputación que intenta facer unha ordenanza para as súas vías, nesta liña, hai, por exemplo, a Deputación Foral de Navarra, algunha Deputación vasca, creo que hai, non sei se a de Badajoz que o que fai é unha ordenanza que é transcribir a instrución do Ministerio para as vías que correspondan, ou sexa, nada para iso sobraba, pero que é unha ordenanza que intenta digamos facer esta, este tipo de actuación, ¿non?. Cremos que é importante, porque, se estiveramos nunha provincia, por exemplo a de Ourense ou eu que sei, unha por aí, en que a sinistralidade viaria, bueno, pois máis ou menos está reducíndose coas medidas xenéricas que aplica a Dirección Xeral de Tráfico, pois bueno, pero é que estamos nunha provincia moi específica para iso, por desgraza, moi específica, tremendamente específica polo negativo, ¿non?. Entón, facer este esforzo e despois seguilo cremos que é sumamente importante, obviamente queda, digamos, que outras administracións e os informes que se fixeron por parte da Dirección Xeral de Tráfico máis da Xunta, vese claramente a diferencia, vese claramente, ou sexa a institución que ten que encargarse da seguranza viaria, que a Dirección Xeral de Tráfico felicita a ordenanza, e a Xunta, pois, ponlle bastantes pegas. Nótase claramente a que anda, a que anda cada quen, bueno, iso será, supoño, que unha batalla que teñamos que seguir dando para que todas as carreteras da provincia, de todas as administracións, entren por esta liña, que por outro lado da resultados e veuse que pode dar resultados, non pasa nada, incluso, hai as campañas xenéricas da Dirección Xeral de Tráfico pero que Deputación de Pontevedra faga campañas específicas, non contraditorias, pola provincia de Pontevedra. É un problema bastante serio, houbo momentos en que case desesperamos de que isto se fora a aprobar, dous anos é moito tempo, pero parece que aquilo de que o que a sigue a consigue, ¿non?, hai que ser perseverantes e ó final, pois, vamos, creo que estamos todos de noraboa, independentemente de quen fora a iniciativa, e o que queda, pois é xestionala, as resistencias son moi fortes, son moi fortes, moi fortes, hai aí esa tecnocracia, por dicilo así, que sobe a vía e dá solucións exotéricas, ou sexa, “ala, resolvemos, non, non, que haxa máis policías”, ¡si, home!, imos a ter un policía en cada quilómetro, en cada quilómetro, non, en cada cincuenta metros, porque claro se está a un quilometro, a medio quilómetro pode armala, iso non ten sentido, non, bueno, que os condutores vaian máis a modo, bueno, si vale, e tamén podíamos dicir que os paxariños bailan, eu que sei, ou sexa, buscando solucións, pero non, eu a miña estradiña, ¿verdade?, onde se poida correr ben e sen ningunha limitación, non ten sentido. Hai unha tecnocracia aí tremenda, que ve só ese lado, ve só ese lado do que é o problema da mobilidade, non ve as demais, non quere ver os demais factores, e que non é nada fácil batallar con eles, por iso, todos o sabemos pero haberá que impulsar, haberá que empuxar para que, realmente ó final, logremos darlle coherencia ás vías, ata onde se poida, e ir reducindo a, vamos, a cantidade, a sinistralidade, e aumentando a seguranza viaria nas estradas da provincia. Moitas grazas. Sr. Presidente.- Moitas gracias Sr. Mosquera. Ten a palabra D. Santos Héctor. Sr. Rodríguez Díaz.- Gracias Presidente e bos días. Moi breve, sobre este proxecto de ordenanza de Seguridade Vial, que presentan hoxe aquí o goberno da Deputación, porque fundamentalmente o que contempla este proxecto de ordenanza é os límites xenéricos con máis restricións que os establecidos no regulamento xeral de circulación. Pola nosa banda, a principal apreciación que vemos nesta, neste proxecto de ordenanza, que non dubidamos da súa boa intención e de que foi ademais feito con toda, con todo o interese de mellorar a circulación nas vías dependentes da Deputación, pero, certo tamén que vistas algunhas cousas, polo menos nós queremos, visto o texto que se aporta, visto tamén os dous informes da propia Dirección Xeral de Tráfico e da Xunta de Galicia, que parecen contraditorios pero non tanto, pois, algunha apreciación. En primeiro lugar, en canto a que esta ordenanza o que establece é uns límites de velocidade en función dunha triple circunstancia, o condutor, a vía e tamén o tipo de vehículo. En particular para cada vía, excepto as urbanas, existe un límite de velocidade en función das características dos vehículos, e na ordenanza, nesta ordenanza, a verdade é que non se contempla esa cuestión, por canto que non se regula máis que o límite máximo para as vías. Isto pode dar lugar a unha inseguridade xurídica para os condutores dos diferentes tipos de vehículos, ademais do propio desapoderamento da potestade regulamentaria que corresponde ó propio Pleno da Deputación, porque a pregunta é, ¿quen fixa os demais límites?, e, ¿en función de que criterio se fixan eses límites?. Cando como usuarios circulamos polas carreteras, a verdade é que non coñecemos realmente de quen é titularidade esa vía, se é do Estado, do Ministerio, do MOPU, se é da Xunta de Galicia, se é da Deputación. Polo tanto, como no propio informe se ve, vai a haber que facer unha inversión importante para poñer a sinalización correspondente porque senón a ordenanza non vai a ter aplicación. É certo que se fala de que a súa aplicación serán tres anos, non sabemos se xa para este ano 2013, hai dispoñibilidade económica para ir sinalizando esas carreteras e como se van a facer, se se van a facer por zonas, por tramos, e, en todo caso, o que nós dicimos é de que a sinalización debe de ser homoxénea para favorecer a circulación. Hai unha cuestión, tamén, sobre os dispositivos de calmado de tráfico, pois aí atender tamén as apreciacións que fai a Consellería de Infraestruturas de que sexan adaptados á normativa. Para rematar, saudamos positivamente a vontade de mellorar a circulación a través desta ordenanza viaria, pero, que se teñan en conta, tamén, estas cuestións que nós apuntamos no Pleno de hoxe, e dende logo, que sexan tamén con obras nesas propias, con reparacións nesas propias estradas, é dicir, que vaia acompañada as dúas cousas, non só coa sinalización senón tamén que, por parte da Deputación, se atenda tamén os firmes deses propios viales. E pola nosa banda nada máis. Moitas gracias. Sr. Presidente.- Moitas gracias D. Santos Héctor. Ten a palabra Don José Crespo. Sr. Crespo Iglesias.- Ben, para rematar, moi brevemente, e dicirlle ó Sr. Mosquera que aínda que se tardou algo, hai un refrán que se utiliza moito na miña terra que é, “fame que espera chea non é fame”, e é mellor quitar un documento consensuado que intentar habelo apurado en vez de facelo no tempo que o fixemos pois facelo en seis meses e ó final pois non teríamos o consenso nin de moitas institucións, e tamén outro tema fundamental e é que os nosos técnicos necesitaban tempo, hai que darse conta de que non temos uns técnicos específicos, senón que aí houbo que xuntar unha parte xurídica e máis outra parte de vías e obras e houbo que ter varias reunións, xurdiron tamén discrepancias, tamén hai que dicilo, non é ningún secreto, pero eu creo que iso que incluso é bo, porque opinábamos nalgún aspecto de distinta maneira e ó final, pois, logrouse chegar a unha razoable entente ou polo menos cordial entente. Eu creo que con esta ordenanza dende esta casa poñemos o noso grao de area en aras de contribuír a que haxa unha mellora, aínda que só en 1.700 kms. da nosa rede, pero que haxa unha mellora e poida descender a sinistralidade, que é o obxectivo que se persigue fundamentalmente, e eu quero aproveitar para felicitar, por suposto, ós técnicos provinciais que fixeron unha boa labor e sobre todo que, bueno, que deixaron apartadas, que viron claro que era mellor ter unha ordenanza aínda que teña algunha eiva, que a terá, porque, loxicamente, é unha ordenanza viva que temos que ir corrixindo, a medida que a poñamos en marcha haberá aspectos que ó mellor nalgún aspecto se poida ver que hai que modificalo, e iso é bo para calquera ordenanza, polo tanto, é mellor ter iso que esperar a ter unha superperfecta e non ter ningunha. Como dicía o Sr. Mosquera somos das primeiras institucións provinciais que a teñen e creo que ese é un motivo para felicitarnos todos. E con respecto ó que dicía o Sr. Santos, dicirlle que, home, a seguridade xurídica non debería ter que xurdir porque se ben é certo que hai uns límites, que se fixen uns límites concretos en cada unha das vías, non é menos certo que vai a haber un regulamento, pero previo a este regulamento, no prazo de 8 meses, vaise a facer, vanse a clasificar as distintas carreteras provinciais, e tamén, no prazo de 8 meses, tamén se van a dirimir cales son os puntos máis conflitivos que poida haber. E o que preguntaba con respecto a se no 2013 se vai a actuar, dicir que, como temos eses 8 meses para facela, para clasificalas, é probable que o que queda de ano, por razóns obvias, pois se empregue para eses fins, polo ano 2013 non vai a haber unha partida específica, pero si que, en todas as actuacións que se están facendo nas vías provinciais xa se contemplará esta ordenanza. Polo tanto, unha parte, digamos, mínima, si se vai xa a acometer no 2013 naquelas vías que agora mesmo se estea actuando por calquera outra circunstancia, a razón é obvia para non ter que volver despois alí. En todo caso, en 8 meses, ou sexa, no que queda de ano, o normal é que quedaran xa clasificadas todas as distintas vías, as 385 vías, e tamén que quedaran sinalizados cales son os puntos negros que hai nas mesmas. Pola miña parte nada máis, agradecerlle a todos os que fixeron posible que haxa esta ordenanza, ó Bloque Nacionalista Galego, ós técnicos da casa e ó equipo de goberno, ós que participaron na elaboración do mesmo, pero especialmente ós técnicos que unha vez e outras pois tiveron que deixar de facer outros quefaceres cotidiáns para dedicarse á ordenanza. Pola miña parta nada máis. Sr. Presidente.- Moitas gracias Sr. Crespo. Ten a palabra D. Cesáreo Mosquera. Sr. Mosquera Lorenzo.- Grazas Sr. Presidente. A ver, esta é unha ordenanza pioneira, e polo tanto, coas dificultades que ten e sempre de abrirse camiño e de, digamos, explorar un pouco así o descoñecido. Esta casa non é precisamente a que ten maiores problemas porque parte diso, o que se trata case na ordenanza é de unificar o que hai. O que si nos gustaría é que a colaboración cos concellos fora moi estreita, e que, digamos, que as zonas urbanas ou núcleo rural, como sexa, nas que se implanten un eixe viario concorrente, pois que estea todo homoxeneizado, ¿non?, entonces, se estenda, digamos, este plantexamento, a todos ou á maioría dos concellos. Cústanos entender as reticencias tanto económicas como doutro tipo, pero, levaría a outro debate que está no fondo das dificultades para avanzar, obviamente, esta Deputación anda nos 10 millóns de euros ó ano en vías provinciais, gastarse 300 mil en cambiar pegatinas, pois, non parece que sexa unha cifra non asumible, ¿non?, senón todo o contrario. Ben, en todo caso, pola nosa parte, reiterar que creo que é sumamente importante e ó final este tipo de ordenanza xa non é o que escriben senón despois o que supoñen e o que xestionan. Podo contar a experiencia de Pontevedra, porque claro, este é un mundo, pero non sei se vale a pena alargarse, este é un mundo absolutamente complexo e contraditorio, na última modificación da lei colleron, púxose, non, do regulamento, púxose que se unha infracción de velocidade que supere o 60%, creo que é, 50%, supón a perda do carné, así, sen poder gradualo o concello, vale. Cando puxemos 30 km/h. en todo Pontevedra, houbo quen, descoñecedor do medio, dixo “non, isto é para recaudar”, non se puxo unha multa dende que se puxo a 30 km/h. ¿Por que non se puxo unha multa?. Porque claro, pillar a alguén a 40, 42 e quitarlle o carné é unha barrabasada, é unha barrabasada, bueno, pois non se puxo unha multa, entón, a acusación era que era para recaudar. Bueno, dinse unhas cousas absolutamente estrañas con respecto a todo este mundo e creo que a ordenanza, e creo que a Dirección Xeral de Tráfico e a Subdirección da normativa, que son as que están preocupadas por iso, a felicita, creo que é pioneira, unha ordenanza sensata e creo que pode dar moito, moito xogo se é que, digamos, se segue traballando nesta liña e sobre todo se se considera que outras Administracións que teñen titularidade de rede viaria dentro da provincia, concellos que é moito máis fácil e todos están máis sensibilizados con isto, ou, polo menos os non moi grandes, Xunta, e bueno, o Estado vai a ser máis complicado, pois, avanzáramos e puideramos resolver ou paliar o problema gravísimo que temos na provincia de Pontevedra de seguranza viaria. Moitas grazas. Sr. Presidente.- Moitas gracias Sr. Mosquera. Bueno, pois agradecendo a participación de todos, en especial tamén do Vicepresidente Crespo e tamén por suposto dos outros grupos, amén do labor e iniciativa de Cesáreo Mosquera, neste apartado, pois procedemos á aprobación inicial desta ordenanza provincial de seguridade viaria. ¿Votos en contra?. ¿Abstencións?. ¿A favor?. A seguridade viaria é un obxectivo polo que deben traballar todos os axentes sociais e, especialmente, as Administracións Públicas. Os accidentes de tráfico e as súas terribles consecuencias en forma de mortes, feridos, danos a vehículos e ós elementos urbanos e das vías de circulación, constitúen un feito que ten que ser minorado e, no posible, erradicado sen escatimar recursos para este fin. A Deputación de Pontevedra, con esta Ordenanza, pretende colaborar con este obxectivo mediante a regulación de aspectos relacionados coa mellora da seguridade viaria. A experiencia existente en relación ás medidas de seguridade viaria, tanto as impulsadas e postas en práctica pola Deputación de Pontevedra como por diversos concellos da provincia, permiten sacar conclusións sobre a súa eficacia, e polo tanto, coñecer cales teñen bos resultados e cales hai que desbotar pola súa inoperancia práctica. O propio Ministerio de Fomento ten recollido na Orde FOM/3053/2008, a súa experiencia e a converteu en Norma para o viario de titularidade estatal, aínda que non sexa de aplicación ó viario provincial. En canto ó viario urbano e de núcleo rural, a súa especificidade e complexidade fai que sexa moi difícil pasar de recomendacións xenéricas a normas concretas; así o recoñece o mesmo Ministerio cando ten editados varios manuais de recomendacións, sen forza normativa, para o viario urbano, o último a “Guía de deseño urbano” do Ministerio de Fomento, 2003. E, por último, sobre as vías de circulación que non cumpren cuns parámetros mínimos de sección, que carecen de beirarrúas ou outro tipo de espazos reservados para os peóns, entre as que se atopan bastantes das vías provinciais, as referencias normativas ou de recomendacións son practicamente inexistentes. Case sempre están contempladas no epígrafe “restantes vías” sen ningunha normativa que se adapte ás súas especificidades e perigosidade. En particular, as velocidades máximas son absolutamente inapropiadas para este tipo de vías. Ó obxecto de paliar a lagoa normativa existente ó respecto, no artigo 4 da presente Ordenanza establécense uns límites máximos de velocidade en función da sección media da estrada e da existencia ou non de beiravías nas mesmas, ademais de determinar a velocidade máxima nas travesías e vías urbanas. En relación co anterior e ós efectos de establecer unha sistemática común nas actuacións a desenvolver tendo en conta as particularidades da ordenación urbanística galega, no artigo 2 da presente Ordenanza establécese unha clasificación das vías provinciais en estradas, travesías e vías urbanas usando para iso as definicións do Anexo I do Real Decreto Lexislativo 339/1990, de 2 de marzo, polo que se aproba o Texto Articulado da Lei sobre Tráfico, Circulación de Vehículos a Motor e Seguridade Viaria, modificado pola Lei 18/2009, de 23 de novembro. Por todo o exposto, vistos os informes da Secretaría Xeral e do Servizo de Infraestruturas, e previo ditame da Comisión Informativa de Infraestruturas e Servizos Xerais, o Pleno acorda por unanimidade: 1. A aprobación inicial da Ordenanza Provincial de Seguridade Viaria. 2. A exposición pública da mesma por un prazo de trinta días hábiles a efectos de reclamacións e suxestións, mediante anuncio que se publicará no Boletín Oficial da Provincia, no taboleiro de edictos da Deputación en na súa páxina web. 3. Resoltas as reclamacións polo Pleno da Corporación, de ser o caso, ou elevado a definitivo o acordo inicial, de non se formular alegacións, procederase á publicación do texto íntegro da Ordenanza no Boletín Oficial da Provincia, non entrando en vigor ata que se efectúe dita publicación e transcorra o prazo previsto no artigo 65.2 da Lei 7/1985, de 2 de abril, Reguladora das Bases de Réxime Local. Dita Ordenanza é como segue: ORDENANZA DE SEGURIDADE VIARIA DA DEPUTACIÓN PROVINCIAL DE PONTEVEDRA Exposición de motivos A seguridade viaria é un obxectivo polo que deben traballar todos os axentes sociais e, especialmente, as administracións públicas. Os accidentes de tráfico e as súas terribles consecuencias en forma de mortes, feridos, danos a vehículos e ós elementos urbanos e das vías de circulación constitúen un feito que ten que ser paliado e, no posible, erradicado sen escatimar recursos para este fin. A Deputación de Pontevedra, con esta Ordenanza, pretende colaborar con este obxectivo mediante a regulación de aspectos relacionados coa mellora da seguridade viaria. A experiencia existente en relación coas medidas de seguridade viaria, tanto as impulsadas e postas en práctica pola Deputación de Pontevedra coma por diversos concellos da provincia, permiten sacarmos conclusións sobre a súa eficacia e, polo tanto, coñecer cales teñen bos resultados e cales hai que desbotar pola súa inoperancia práctica. O propio Ministerio de Fomento recolle na Orde FOM/3053/2008 a súa experiencia, que converteu en norma para o viario de titularidade estatal, aínda que non sexa de obrigada aplicación ó viario provincial. En canto ó viario urbano e de núcleo rural, a súa especificidade e complexidade fan que sexa moi difícil pasar de recomendacións xenéricas a normas concretas; así o recoñece o propio Ministerio ó ter editados varios manuais de recomendacións, sen forza normativa, para o viario urbano, o último deles a Guía de deseño urbano, que data do ano 2003. E, por último, sobre as vías de circulación, que non cumpren cuns parámetros mínimos de sección, que carecen de beirarrúas ou outro tipo de espazos reservados para os peóns, entre as que se atopan bastantes das vías provinciais, as referencias normativas ou de recomendacións son practicamente inexistentes. Case sempre están contempladas no epígrafe “restantes vías” sen ningunha normativa que se adapte ás súas especificidades e perigosidade. En particular, as velocidades máximas son absolutamente inapropiadas para este tipo de vías. Co obxecto de paliar a lagoa normativa existente ó respecto, no artigo 4 da presente Ordenanza establécense uns límites máximos de velocidade en función da sección media da estrada e da existencia ou non de beiravías nelas, ademais de determinar a velocidade máxima nas travesías e vías urbanas. En relación co anterior e co fin de establecer unha sistemática común nas actuacións a desenvolver tendo en conta as particularidades da ordenación urbanística galega, no artigo 2 da presente Ordenanza establécese unha clasificación das vías provinciais en estradas, travesías e vías urbanas usando para iso as definicións do Anexo I do Real decreto lexislativo 339/1990, de 2 de marzo, polo que se aproba o Texto articulado da Lei sobre Tráfico, Circulación de Vehículos a Motor e Seguridade Viaria, modificado pola Lei 18/2009, de 23 de novembro. Artigo 1.- Ámbito de aplicación. 1.- Esta Ordenanza será de aplicación en todas as vías de titularidade provincial así como naqueloutras que, previo acordo da súa entidade titular, decidan adoptala. 2.- As referencias normativas sectoriais de obrigado cumprimento en todas as vías públicas e estradas e que, polo tanto, deben ser recollidas nesta Ordenanza son: o Real decreto lexislativo 339/1990, de 2 de marzo, polo que se aproba o Texto articulado da Lei sobre Tráfico, Circulación de Vehículos a Motor e Seguridade Viaria, modificado recentemente pola Lei 18/2009, de 23 de novembro, o Regulamento xeral de circulación aprobado polo Real decreto 1428/2003, de 21 de novembro, a Lei 4/1994, de 14 de setembro, de Estradas de Galicia, a Ordenanza reguladora do uso e defensa das estradas provinciais, a Orde VIV/561/2010, no que sexa de aplicación ás vías provinciais e a Lei 8/1997, de 20 de agosto, de accesibilidade e supresión de barreiras na Comunidade Autónoma de Galicia, entre outras. Artigo 2.- Clasificación das vías provinciais. 1.- Os termos usados nesta Ordenanza correspóndense coas definicións recollidas no Anexo I do Real decreto lexislativo 339/1990, de 2 de marzo, polo que se aproba o Texto articulado da Lei sobre Tráfico, Circulación de Vehículos a Motor e Seguridade Viaria, modificado pola Lei 18/2009, de 23 de novembro. 2.- Segundo as denominacións do citado Anexo as vías provinciais estarían incluídas nas categorías de estradas, travesías e vías urbanas. Estrada: vía pública pavimentada situada fóra de poboado, salvo os tramos en travesía. Travesía: tramo de estrada que discorre por un poboado. Non terán a consideración de travesías aqueles tramos que dispoñan dunha alternativa viaria ou variante á cal teñen acceso. Vía urbana: vía pública situada dentro de poboado, agás as travesías. Poboado: espazo que comprende edificios e en cuxas vías de entrada e de saída están colocadas, respectivamente, os sinais de entrada e saída ó poboado. 3.- A Deputación de Pontevedra, nun prazo de 8 meses a partir da entrada en vigor desta Ordenanza, elaborará unha proposta de clasificación das vías e tramos de vías provinciais nalgunha destas categorías e, previa audiencia ós concellos por onde transcorren durante o prazo de dous meses, aprobará esta clasificación. Esta poderá ser modificada posteriormente a instancias do concello ou por iniciativa propia da Deputación; neste último caso seguirase o trámite anterior. Artigo 3.- Seguridade do tráfico motorizado. 1.- A Deputación de Pontevedra, dentro das súas competencias, extremará as medidas de seguridade para a circulación dos vehículos a motor, en particular mellorando as características de trazado, os materiais e a sinalización das vías provinciais. 2.- Elaborarase un catálogo de puntos e tramos das vías provinciais que presenten unha incomodidade ou perigosidade real ou potencial para os usuarios das vías seguindo o mesmo procedemento e os prazos sinalados no artigo 2.3. Este catálogo actualizarase periodicamente. 3.- As actuacións de eliminación de puntos conflitivos para a circulación terán a consideración de prioritarias dentro das actuacións nas vías provinciais. Artigo 4.- Seguridade de peóns e ciclistas. 1.- Dedicarase unha atención especial á seguridade dos peóns e ciclistas por seren os máis débiles e vulnerables entre os que circulan polas vías provinciais. As velocidades máximas permitidas, no caso de respectarse, coas que terían que convivir peóns e ciclistas, deben fixarse de xeito que minoren o risco de atropelos e que, no caso de se produciren, reduzan a súa gravidade. As características das vías determinarán estas velocidades máximas a fixar, tendo en conta especialmente a existencia ou carencia dunha banda practicable (beirarrúa, beiravía,…) para a circulación de peóns ou ciclistas. 2.- Sen prexuízo de maiores limitacións que determinadas características das vías aconsellen: cruces perigosos, curvas, etc., as velocidades máximas a implantar nas vías provinciais serán, como máximo, as seguintes: a) Estradas cuxa zona de circulación teña unha sección igual ou superior ós 6 metros, cunha beiravía superior a un metro, a velocidade máxima será de 90 km/hora. b) Estradas cuxa zona de circulación teña unha sección igual ou superior ós 6 metros, cunha beiravía inferior a un metro ou sen ela, a velocidade máxima será de 60 km/hora. c) Estradas cuxa zona de circulación teña unha sección inferior ós 6 metros, con ou sen beiravías, a velocidade máxima será de 50 km/hora. d) Nas travesías a velocidade máxima será de 50 km/hora se existe paseo lateral ou beirarrúa e 40 km /hora noutros casos. e) Nas vías urbanas a velocidade máxima será de 40 km /hora se existe paseo lateral ou beirarrúa e 30 km/hora noutros casos. 3.- Nas estradas provinciais fixarase a velocidade máxima en cada tramo de acordo coas súas características de trazado e potencial perigosidade. Pódense reducir pero non aumentar os límites anteriores. Tanto nas travesías coma nas vías urbanas poderanse reducir, de acordo co concello, estes límites co obxectivo de harmonizar coas demais vías urbanas e, en xeral, co viario municipal. Artigo 5.- Dispositivos de calmado de tráfico. 1. Con carácter xeral e sen prexuízo das excepcións debidamente xustificadas conforme ó disposto no punto segundo, nas estradas de titularidade provincial, agás nas vías urbanas e travesías, deberán evitarse os pasos de peóns. 2. Dentro da determinación de dotar da máxima seguridade a peóns e ciclistas, todos os pasos de peóns que existan en vías urbanas e travesías da rede de titularidade provincial deberán estar correctamente situados, sinalizados e, a poder ser, protexidos con elementos de calmado de tráfico. Cumprirán ademais coas normas de accesibilidade, cando menos naqueles tramos nos que exista posibilidade de continuidade do percorrido accesible. Tamén se poderán colocar dispositivos de calmado de tráfico nas estradas provinciais en tramos especialmente conflitivos, aínda que neste caso deberían ser solucións transitorias ou provisionais, segundo os casos, mentres non se elimine o punto negro con outras medidas. 3.- Dentro dos dispositivos de precaución existentes para o calmado do tráfico, ademais de reforzar e mellorar a sinalización, a Deputación opta de modo preferente, aínda que non exclusivo, polas mesetas e polos pasos de peóns sobreelevados (redutores de velocidade de sección trapezoidal). 4.- Os pasos de peóns e os dispositivos de precaución que se instalen en vías urbanas e travesías terán a consideración de elementos de urbanización, polo tanto, na mesma categoría que a iluminación, beirarrúas, saneamento, papeleiras, colectores de lixo, etc., e rexeranse polas normas específicas de urbanización. 5.- A responsabilidade da xestión, sostemento e reparación dos elementos de urbanización será do concello respectivo, sen prexuízo da asistencia e colaboración que poida prestar a Deputación. Artigo 6.- Características dos dispositivos de precaución. 1.- Os dispositivos de precaución que se instalen na rede viaria provincial rexeranse, entre outros, polos criterios de implantación e deseño establecidos na Orde FOM/3053/2008, de 23 de setembro, pola que se aproba a Instrución Técnica para a instalación de redutores de velocidade e bandas transversais de alerta en estradas da Rede de Estradas do Estado. Nas vías urbanas e travesías provinciais terán prioridade a accesibilidade e as instrucións municipais, procurando non superar os límites recomendados polo Ministerio na Guía, apartado 2.82 (figura 2.99). 2.- Garantirase en todo caso o paso dos autobuses de plataforma baixa, ademais de ter unha especial atención á seguridade de ciclistas e motociclistas. Para acadar estes obxectivos dotaranse dunha boa sinalización e deseñaranse con equilibrio entre as pendentes das ramplas de entrada, o largo e a altura da meseta. A altura deberá vincularse co largo da meseta mediante unha relación directa e coas pendentes das ramplas de entrada por unha relación inversa; a vinculación entre o largo da meseta e a pendente das ramplas de entrada será por unha relación inversa. 3.- A tolerancia na súa execución poderá chegar ata un 30% destes límites, porcentaxe que moitas veces xa vén determinada polas características da propia vía. Con estas limitacións, e na medida do posible, tenderase a unificar arredor das características que se fixen mediante unha Instrución de Deseño para as Vías Provinciais, que se elaborará no prazo de 4 meses a partir da entrada en vigor desta Ordenanza e que seguirá os trámites descritos no artigo 2.3. 4.- As mesetas poderán ter unhas características técnicas máis relaxadas cás fixadas anteriormente no caso de que se utilicen como “porta de entrada” a unha zona con tráfico calmado. Artigo 7.- Sensibilización social e institucional. A Deputación de Pontevedra incentivará, organizará e participará en eventos e campañas de sensibilización social e institucional sobre a grave lacra dos accidentes de tráfico e as súas consecuencias. A este efecto elaborará un programa anual de actuacións que incluirán as accións propias e a participación en eventos de ámbito europeo, estatal e autonómico. Artigo 8.- Proxectos técnicos de seguridade viaria. 1.- Nos proxectos técnicos de actuacións na rede provincial que teñan por finalidade a seguridade viaria figurarán explicitamente a xustificación das solucións adoptadas en función das deficiencias detectadas, das características da vía e, se é o caso, das recomendacións municipais. 2.- Porase especial atención na coherencia da actuación: sinalización, portas de entrada, homoxeneidade das solucións, etc., que fagan lexible e previsible o tramo de vía provincial para todos os usuarios, facilitando deste modo a adaptación do seu comportamento ás solucións de seguridade viaria que se implanten. 3.- Nun prazo de 2 meses a partir da entrada en vigor da Ordenanza elaborarase un protocolo de actuación sistemático e completo para este tipo de actuacións. Disposición Transitoria.- No prazo de 3 anos a partir da entrada en vigor desta Ordenanza as vías provinciais terán que estar adaptadas a esta dependendo da dispoñibilidade económica para levar a cabo a devandita adaptación. Disposición Final.- Esta Ordenanza entrará en vigor unha vez se publique o seu texto íntegro no Boletín Oficial da Provincia e transcorra o prazo previsto no artigo 65.2 da Lei 7/1985, de 2 de abril, Reguladora das Bases de Réxime Local. 6.6328.- RESOLUCIÓN DO RECURSO DE REPOSICIÓN INTERPOSTO FRONTE Ó ACORDO PLENARIO DE DATA 27 DE XULLO DE 2012, SOBRE APROBACIÓN DO CONVENIO DE COLABORACIÓN ENTRE A DEPUTACIÓN DE PONTEVEDRA E AS ENTIDADES LOCAIS DA PROVINCIA CUNHA POBOACIÓN INFERIOR A 50.000 HABITANTES, PARA O ESTABLECEMENTO DUN SERVIZO DE ACOLLIDA DE ANIMAIS DE COMPAÑÍA ABANDONADOS Sr. Presidente.- Punto número 6. Resolución do recurso de reposición interposto fronte ó acordo plenario de data 27 de xullo de 2012, sobre aprobación do convenio de colaboración entre a Deputación e as Entidades Locais da provincia cunha poboación inferior a 50.000 habitantes, para o establecemento dun servizo de acollida de animais de compañía abandonados. Creo que todos teñen o texto deste tema, saben xa como está, finalmente hai un acordo por parte do Ministerio de Medio Ambiente para que se poña en marcha ese convenio de colaboración coa empresa pública Tragsa para, en cuestión de semanas, iniciar este servizo que dará cobertura a practicamente 50 municipios da provincia de Pontevedra. Polo tanto, ¿isto hai que aprobalo?, pois, sometémolo a votación. ¿Votos en contra?. ¿Abstencións?. ¿A favor?. O abandono de animais é actualmente un dos problemas de máis difícil solución co que se teñen que enfrontar os distintos concellos da nosa provincia xa que en numerosos casos os propietarios optan por abandonar ós animais na vía pública o que, ademais de evidenciar un problema de tipo humanitario, supón un grave problema de salubridade pública e seguridade viaria. A modo de exemplo sinalar que no ano 2011 os cans abandonados provocaron nas estradas da provincia de Pontevedra 193 accidentes, cun balance de 3 feridos graves e 34 leves. A necesidade de prestar adecuadamente este servizo é algo que demandaban moito os concellos da nosa provincia, como responsables desta competencia, xa que a maioría segue sen contar cos medios suficientes para asumir a realización individualizada dunha actividade que transcende o interese propio das correspondentes entidades locais. Para dar solución a este grave problema a Deputación Provincial de Pontevedra aprobou o 27 de xullo de 2012, por unanimidade de todos os grupos políticos, un Convenio marco de colaboración coas entidades locais da provincia cunha poboación inferior a 50.000 habitantes para a prestación deste servizo e no que se contempla unha delegación do exercicio das competencias municipais nesta materia a favor da Deputación. Segundo o devandito Convenio os concellos aportarán 0,30 céntimos por habitante, achega que terá o carácter de ingreso de dereito público, e a Deputación a cantidade restante ata cubrir o custo do servizo. Ademais esta Institución é a actual titular do centro de acollida de animais abandonados da Armenteira, no concello de Meis, que conta cunhas instalacións que cumpren os requisitos esixidos no artigo 3 da Lei 1/1993, do 13 de abril, de protección de animais domésticos e salvaxes en catividade de Galicia. De momento xa son 47 os concellos adheridos ó servizo provincial que suman máis de 375.000 habitantes, sendo a estimación final de dar servizo a unha poboación de 400.000 habitantes. Neste sentido é importante destacar que o centro de Meis ten posibilidades de ampliación para dar cabida ós animais acollidos. O citado Convenio marco de colaboración foi publicado o 19 de decembro de 2012 no Boletín Oficial da Provincia nº 243, e o 21 de xaneiro de 2013 Dona Olga Costa Bea, en representación da Asociación Protectora de Animais de Cambados, interpón recurso de reposición fronte ó acordo plenario que aprobaba o mesmo. Coa finalidade de continuar a tramitación do expediente e á vista do informe emitido polos técnicos do Servizo de Asistencia Intermunicipal, o Pleno acorda por unanimidade: Desestimar o recurso de reposición interposto por Dona Olga Costa Bea, en representación da Asociación Protectora de Animais de Cambados, fronte o acordo plenario, de data 27 de xullo de 2012, polo que se aprobaba o Convenio marco de colaboración entre a Deputación Provincial de Pontevedra e as entidades locais da provincia cunha poboación inferior a 50.000 habitantes para o establecemento dun servizo de acollida de animais de compañía abandonados, de conformidade co informe técnico que obra no expediente administrativo da súa razón, que se incorpora ó presente acordo servindo de motivación ó mesmo, segundo o seguinte detalle: “Primeiro. O recurso de reposición interposto por Dona Olga Costa Bea, en representación da Asociación Protectora de Animais de Cambados, o foi de xeito extemporáneo xa que o Convenio obxecto do mesmo foi publicado o 19 de decembro de 2012 e o recurso interponse o 21 de xaneiro de 2013 a través do Rexistro da Deputación Provincial de Pontevedra; é dicir, o recurso interponse superado o prazo dun mes legalmente establecido que neste caso coincidía co 19 de xaneiro de 2013, sábado, día hábil para presentar o recurso. O erro da recorrente parte de considerar que o prazo remataba o 20 de xaneiro de 2013 e que, ó coincidir en domingo, trasladábase ó día seguinte 21 de xaneiro de 2013. Neste sentido é preciso lembrar que o artigo 117.1 da lei 30/1992, de 26 de novembro, de Réxime Xurídico das Administracións Públicas e do Procedemento Administrativo Común, dispón que “O prazo para a interposición do recurso de reposición será dun mes, se o acto fóra expreso”, sendo doutrina reiterada que “Nos prazos sinalados por meses, e aínda que o cómputo de data a data se inicie ó día seguinte ó da notificación ou publicación, o día final dos devanditos prazos será sempre o correspondente ó mesmo número ordinal do día da notificación ou publicación do mes ou ano que corresponda". Pola súa banda a sentenza do Tribunal Supremo de 5 de xuño de 2000, (ponente: Pascual Sala Sánchez) reitera a doutrina legal de que, "nos prazos que se contan por meses, tal prazo conclúe, xa dentro do mes correspondente, o día que se designa coa mesma cifra que identifica o día da notificación ou publicación”, mentres que a sentenza do Tribunal Supremo (Sala do Contencioso-Administrativo) de 9 de maio de 2008 sinala que “É reiteradísima a doutrina desta Sala sobre os prazos sinalados por meses que se computan de data a data, iniciándose o cómputo do prazo ó día seguinte da notificación ou publicación do acto, pero sendo a do vencemento a do día correlativo mensual ó da notificación ou publicación e iso en adecuada interpretación do art. 48.2 da Lei 30/92…” ; así o declara a constante xurisprudencia da que son só un exemplo as sentenzas do Tribunal Supremo de 16.02.96 , 28.07.97 , 04.04.98 , 03.06.99 , 09.10.01 e 27.01.03. É dicir, publicado o Convenio o 19 de decembro de 2012 o prazo dun mes para interpor o recurso comezaba o 20 de decembro de 2012 e remataba o 19 de xaneiro de 2013, día hábil e correspondente ó mesmo número ordinal do da publicación. Segundo. Sen prexuízo do sinalado no parágrafo anterior, motivo suficiente para inadmitir o recurso, é conveniente entrar no fondo do asunto para aclarar algúns aspectos postos en dúbida no recurso e desestimar as alegacións presentadas polos seguintes motivos: A) O citado convenio de colaboración entre a Deputación de Pontevedra e os Concellos de menos de 50.000 habitantes establece as bases para a prestación do servizo de lacería e acollida de animais abandonados no ámbito territorial dos concellos adheridos ó mesmo. Pero o funcionamento do citado servizo e do centro de protección animal de Armenteira vén determinado polo regulamento interno do mesmo, polo prego de prescricións técnicas e polo informe técnico zoosanitario, elaborado ó abeiro da Lei 1/1993, de 13 de abril, de protección dos animais domésticos e salvaxes en catividade e ó Decreto 153/98, de 2 de abril, polo que se aproba o regulamento que desenvolve a mesma. Tanto o regulamento de funcionamento interno coma o informe técnico zoosanitario son revisados polos técnicos da Xunta de Galicia, competentes na materia, e deberán garantir o cumprimento da normativa vixente en materia de protección e benestar animal. B) A Deputación de Pontevedra, coa posta en marcha do centro de acollida de animais de Armenteira e do servizo compartido de lacería de animais vagabundos, permitirá ós concellos de menos de 50.000 habitantes asumir as competencias establecidas pola Lei 1/93, de 13 de abril, de protección dos animais domésticos e salvaxes en catividade de Galicia, dentro do marco legal establecido. Sen prexuízo de que a Deputación garantirá o máximo respecto ás necesidades e dereitos dos animais, a xestión común deste servizo permitirá unha importante redución de custos para os mesmos. Pola mesma, coa posta en funcionamento deste centro, a Deputación de Pontevedra buscará garantir o benestar dos animais vagabundos e abandonados, adiantándose ó marco xurídico solicitado na resolución de xullo de 2012 pola eurocámara. C) A política de xestión do servizo que impulsará a Deputación de Pontevedra basearase nos seguintes puntos: Medidas de vixilancia para a identificación e rexistro de animais domésticos. Estratexias de tratamento dos animais vagabundos, incluídos programas de vacinación e esterilización. Medidas para promover a tenza responsable dos animais levando a cabo campañas de sensibilización destinadas a erradicar o abandono e os malos tratos ós animais. O fomento das adopcións de animais sobre calquera outro destino, facilitando as mesmas e colaborando coas asociacións protectoras. Neste sentido é de destacar que a Deputación Provincial de Pontevedra será garante da prestación, acorde coa legalidade, dun servizo xa de por si moi complexo debido á sensibilidade dunha parte da sociedade co posible destino dos animais. A xestión proposta pola Deputación baséase no fomento da adopción dos animais o que permitirá manter un fluxo de entradas e saídas dos mesmos acorde coa capacidade do centro de acollida. En calquera caso é de destacar que o modelo de xestión previsto pola Deputación de Pontevedra pasa pola participación de persoal externo, do mundo científico e educativo, mantendo a figura do voluntariado e a participación activa das asociacións protectoras nas políticas de adopción e protección dos animais domésticos. Elaboración e posta en marcha de programas informativos e educativos nas escolas sobre o benestar dos animais. Tramitación de expedientes administrativos previstos na normativa de protección animal. D) Indícase no recurso que o artigo 13 da Lei 1/93, de 13 de abril, de protección dos animais domésticos e salvaxes en catividade, establece que só as asociacións protectoras poderán ser declaradas entidades colaboradoras. Este punto é incorrecto, posto que o que realmente se menciona é a posibilidade de que estas asociacións poidan chegar a ser declaradas entidades colaboradoras, sen facer en ningún momento exclusión doutros organismos ou entidades. Neste senso, no artigo 21 do Decreto 153/98, de 2 de abril, polo que se aproba o regulamento que desenvolve a Lei 1/93 de 13 de abril, indícanse os requisitos que deberán cumprir as asociacións protectoras inscritas no Rexistro Xeral de Asociacións para a Protección e Defensa dos Animais Domésticos e Salvaxes en Catividade de Galicia. Por outra banda, no apartado b) da cláusula cuarta do convenio de colaboración establécese que a Deputación de Pontevedra elixirá a forma de xestión do servizo entre as previstas na normativa vixente, e en concreto na lexislación de réxime local. Por iso, a prestación do servizo mediante fórmula distinta á da cesión do centro e servizo a unha entidade protectora colaboradora non supón ningunha contradición á Lei 1/93, de 13 de abril, posto que a norma en cuestión non prevé a restrición do mesmo. O convenio de colaboración prevé a delegación de competencias de ordenación, xestión e prestación do servizo de recollida dos animais de compañía abandonados, en base ó previsto non artigo 54.3 do Decreto 153/98, de 2 de abril, sobre a prestación do servizo de recollida de animais abandonados por parte dunha entidade supramunicipal. Polo tanto, o Convenio axústase á legalidade (así o acredita o informe do Secretario provincial incorporado no expediente) e só regula a delegación das competencias por parte dos Concellos nesta materia a favor da Deputación (requisito necesario para a posta en marcha do servizo provincial) e o financiamento do servizo. No Convenio só se fala someramente da prestación do servizo e xa se di que será nos pregos de prescricións técnicas onde se regule en detalle a súa prestación, xa que un Convenio non é o instrumento xurídico adecuado para iso. Ademais, loxicamente, tamén existe un Regulamento do Servizo no que se regula ó detalle a organización do servizo. Tampouco é certo que o Convenio prohiba ós Concellos seguir colaborando coas protectoras de animais, xa que logo a Deputación de Pontevedra é consciente do gran labor que estas realizan e aposta por unha decidida colaboración coas mesmas ó ter desenvolto un traballo encomiable na defensa dos animais; de feito, o Convenio xa non foi trasladado ós Concellos de Cambados ou Vilagarcía onde se ten constancia da existencia de centros propios para a acollida de animais. E) O prazo de dez días para a recuperación dun animal por parte do seu propietario, establecido na cláusula sexta do citado convenio, vén recollido no artigo 11.3 da Lei 1/93, de 13 de abril e no artigo 53.2 do Decreto 153/1998; por outra banda no convenio entre Deputación e Concellos non se indica en ningún momento que o sacrificio sexa o destino destes animais e, en calquera caso, respectaranse os prazos establecidos en ditos preceptos para a consideración dun animal como abandonado. Reiteramos que a política de xestión do centro xirará en torno ó fomento das adopcións dos animais e a posta en marcha de programas para a erradicación dos malos tratos e o seu abandono. F) En canto o desenvolvemento da actividade esta reflíctese no Regulamento do servizo e no prego de prescricións técnicas xa que, como se indicou anteriormente, o Convenio de colaboración non ten por obxecto regular o funcionamento do Centro de acollida de animais de Armenteira, senón do servizo compartido entre os concellos da provincia. En calquera caso no prego establécense unha serie de prohibicións para a xestora do centro como son: 1. Causar a morte e o sacrificio dos animais con sufrimentos físicos ou psíquicos. 2. Golpear, maltratar ós animais de forma privada ou na vía pública ou sometelos a calquera práctica que lles poida producir danos ou sufrimentos innecesarios ou inxustificados ou cometer actos de crueldade contra os mesmos. 3. Abandonalos na vía pública, campos, estradas, solares, xardíns ou en calquera outro lugar. 4. Mantelos en instalacións ou localizacións indebidas desde o punto de vista hixiénico-sanitario e ecolóxico. 5. Practicarlles mutilacións, salvo as realizadas por veterinarios en caso de enfermidade e baixo o seu estrito control. 6. Non fornecerlles a alimentación necesaria para o seu normal desenvolvemento, atendendo á súa especie, raza e idade. 7. Facer doazón de animais como premio, reclamo publicitario, recompensa ou agasallo de compensación por outras adquisicións de natureza distinta á transacción onerosa. 8. Sometelos a traballos inadecuados no que concerne ás características dos animais e ás condicións hixiénico-sanitarias. 9. Mantelos atados durante a maior parte do día ou limitarlles de forma duradeira, o movemento necesario para eles. 10. Fornecerlles drogas, fármacos ou alimentos que conteñan sustancias que poidan ocasionarlles sufrimentos, graves trastornos que alteren o seu desenvolvemento fisiolóxico natural ou a morte, excepto as controladas por veterinarios en caso de necesidade. 11. Vendelos ou doalos para experimentación a laboratorios ou clínicas sen o cumprimento das garantías previstas na normativa vixente. 12. Vendelos ou doalos a menores de 16 anos e incapacitados sen a autorización de quen teña a súa patria potestade ou custodia. En calquera caso a Deputación poderá dar por rematada a encomenda de xestión do servizo polos motivos antes expostos e, ademais, polas seguintes causas: a) A falta da dilixencia debida na prestación do servizo. b) A non utilización de todos os medios necesarios e precisos para o cumprimento do servizo. c) Non atender inmediatamente e con carácter de urxencia todas as chamadas de emerxencia, en todas as situacións previstas na encomenda. d) Non dispoñer do persoal, vehículos, equipamento, etc. que, de acordo coa encomenda, deben adscribirse en cada momento ó cumprimento da mesma. e) O inadecuado mantemento, tanto nos seus aspectos preventivos como de conservación, reparación e reposición, do centro de acollida de animais abandonados e das súas instalacións, así como do resto do material, adscritos pola Deputación para o cumprimento do servizo. G) En canto ó dimensionamento do centro de protección animal de Armenteira, sinalar que a parcela na que se sitúa ten posibilidades de ampliación sempre que fose necesario, xa que a superficie da mesma abarca 9.800 m2 e a construída é de 1.500 m2. En calquera caso co programa de fomento das adopcións conseguirase un fluxo de entradas e saídas acorde coa capacidade dun centro que, por certo, foi obxecto de recentes obras que permitiron ampliar a súa capacidade de admisión de lacería coa dotación dunha zona de corentena, lazareto e hospitalización e que foron supervisadas por veterinarios”. 7.6329.- APROBACIÓN INICIAL DO REGULAMENTO DE FUNCIONAMENTO DO SERVIZO DE LACERÍA E DO CENTRO DE ACOLLIDA E PROTECCIÓN DE ANIMAIS DE ARMENTEIRA Sr. Presidente.- O punto número 7. Aprobación inicial do regulamento de funcionamento do servizo de lacería e do centro de acollida e protección de animais de Armenteira, na mesma liña que o anterior, de todos tamén coñecido, e que xa comentaba anteriormente. D. Santos Héctor. Sr. Rodríguez Díaz.- ¿Se van a intervir por parte do goberno?. Sr. Presidente.- Non, é un tema xa coñecido. Sr. Rodríguez Díaz.- Nada, moi breve, moi breve, porque xa no Pleno, me parece que foi de xullo do pasado ano, nós votamos a favor de que se levara adiante isto e, polo tanto, saudar positivamente que continuara o trámite e isto se iniciou por unha agrupación de concellos, por unha mancomunidade de concellos, polas razóns que fora, pois solicitaron da Deputación que levara adiante ese servizo, polo tanto, nada que dicir respecto a iso, e, outra cousa é a adxudicación do servizo, ¿non?, porque aí parece que hai concellos que fixeron as súas reservas, é dicir, a fórmula de adxudicación. E, a terceira, é que nós naquel Pleno lle pedíamos ó goberno da Deputación de que ademais da recollida destes animais, é dicir, que houbera unha concienciación ós cidadáns precisamente para cando regalan mascotas, é dicir, que houbera unha concienciación para non chegar a ter que recoller eses animais. Polo tanto, dito isto, é o que queríamos, dende o Grupo Provincial Socialista, poñer de manifesto estas tres cuestións. Moitas gracias. Sr. Presidente.- Bueno, pois moitas gracias. Eu quero agradecer aquí a confianza, porque ademais creo que lle resolvemos un problema importante ós, como digo, practicamente 50 concellos da provincia de Pontevedra que se adheriron a este Plan. ¿Votos en contra?. ¿Abstencións?. ¿A favor?. O abandono de animais é actualmente un dos problemas de máis difícil solución co que se teñen que enfrontar os distintos concellos da nosa provincia xa que en numerosos casos os propietarios optan por abandonar ós animais na vía pública o que, ademais de evidenciar un problema de tipo humanitario, supón un grave problema de salubridade pública e seguridade viaria. A modo de exemplo sinalar que no ano 2011 os cans abandonados provocaron nas estradas da provincia de Pontevedra 193 accidentes, cun balance de 3 feridos graves e 34 leves. A necesidade de prestar adecuadamente este servizo é algo que demandaban moito os concellos da nosa provincia, como responsables desta competencia, xa que a maioría segue sen contar cos medios suficientes para asumir a realización individualizada dunha actividade que transcende o interese propio das correspondentes entidades locais. Para dar solución a este grave problema a Deputación Provincial de Pontevedra aprobou o 27 de xullo de 2012, por unanimidade de todos os grupos políticos, un Convenio marco de colaboración coas entidades locais da provincia cunha poboación inferior a 50.000 habitantes para a prestación deste servizo e no que se contempla unha delegación do exercicio das competencias municipais nesta materia a favor da Deputación. Segundo o devandito Convenio os concellos aportarán 0,30 céntimos por habitante, achega que terá o carácter de ingreso de dereito público, e a Deputación a cantidade restante ata cubrir o custo do servizo. Ademais esta Institución é a actual titular do centro de acollida de animais abandonados da Armenteira, no concello de Meis, que conta cunhas instalacións que cumpren os requisitos esixidos no artigo 3 da Lei 1/1993, do 13 de abril, de protección de animais domésticos e salvaxes en catividade de Galicia. De momento xa son 47 os concellos adheridos ó servizo provincial que suman máis de 375.000 habitantes, sendo a estimación final de dar servizo a unha poboación de 400.000 habitantes. Neste sentido é importante destacar que o centro de Meis ten posibilidades de ampliación para dar cabida ós animais acollidos. Para regular en detalle o funcionamento deste servizo elaborouse o necesario Regulamento polos técnicos e veterinarios provinciais cuxo contido completo obra no expediente administrativo da súa razón. A modo de resumo sinalar que no devandito documento faise unha descrición e clasificación das estancias do centro de Armenteira, regúlase con detalle o programa de hixiene e profilaxe, o programa de manexo de animais, o servizo de lacería, os prezos públicos a abonar polos servizos prestados, así como outras actuacións complementarias. Por iso, coa finalidade de continuar a tramitación do expediente e á vista do informe emitido pola Secretaría Xeral, o Pleno acorda por unanimidade: 1. A aprobación inicial do Regulamento de funcionamento do servizo intermunicipal de lacería e do Centro de acollida e protección animal de Armenteira. 2. A exposición pública do mesmo por un prazo de trinta días hábiles a efectos de alegacións, mediante anuncio que se publicará no Boletín Oficial da Provincia, no taboleiro de edictos da Deputación en na súa páxina web. No caso de non presentarse alegacións o Regulamento entenderase definitivamente aprobado. 3. Resoltas as reclamacións polo Pleno da Corporación, de ser o caso, ou elevado a definitivo o acordo inicial, de non se formular alegacións, procederase á publicación do texto íntegro do Regulamento no Boletín Oficial da Provincia, non entrando en vigor ata que se efectúe dita publicación. REGULAMENTO DE FUNCIONAMENTO DO SERVIZO DE LACERÍA E DO CENTRO DE ACOLLIDA DE ANIMAIS CENTRO DE PROTECCIÓN ANIMAL DE ARMENTEIRA ÍNDICE: 1. OBXECTO 124 2. AMBITO DE APLICACIÓN 124 3. REFERENCIAS 124 4. INSTALACIÓNS 125 4.1. Descrición 125 4.1.1. Edificio administrativo 125 4.1.2. Edificio de preparación de alimentos 125 4.1.3. Edificio de persoal e mantemento 125 4.1.4. Edificio de almacén 125 4.1.5. Estancia de usos múltiples 125 4.1.6. Estancia de corentena 125 4.1.7. Estancia de illamento ou lazareto 126 4.1.8. Estancia de hospitalización 126 4.1.9. Estancia de animais perigosos 126 4.1.10. Estancia de neonatos 126 4.1.11. Estancia estándar de cánidos 126 4.1.12. Zona de residuos 126 4.2. Clasificación 126 4.2.1. Zona de estancia permanente. 126 4.2.2. Zona de corentena. 127 4.2.3. Lazareto. 127 5. MEDIOS 127 5.1. Auga 127 5.2. Sistemas de eliminación de estercos, xurros e augas residuais. 127 5.3. Medios de limpeza e desinfección de locais 127 5.4. Tratamento de residuos 127 5.5. Medios para a eliminación de cadáveres 128 5.6. Medios para a prestación do servizo de lacería 128 6. PROGRAMA DE HIXIENE E PROFILAXE 128 6.1. Prácticas de hixiene desenvolvidas 128 6.1.1. Obrigas dos traballadores: 128 6.1.2. Limpeza de instalacións de corentena e lazareto. 129 6.1.3. Aseo de animais. 130 6.2. Programa de profilaxe 130 6.2.1. Obrigas dos traballadores: 130 6.2.2. Servizo de atención veterinaria 130 6.2.3. Tratamentos profilácticos 132 7. PROGRAMA DE MANEXO DE ANIMAIS 133 7.1. Protocolo de entrada e movemento de animais no centro de recollida 133 7.1.1. Entrada de animais 133 7.1.2. Movemento de animais. 134 7.1.3. Saída de animais 134 7.2. Alimentación 134 7.3. Animais potencialmente perigosos 135 7.4. Adopción de animais 135 8. RECOLLIDA DE CANS 136 8.1. Servizo de lacería 136 8.1.1. Recollida de animais na vía pública 136 8.1.2. Recollida de animais en propiedade privada 136 8.1.3. Outras actuacións de emerxencia 137 8.2. Recollida de animais con propietario 137 8.3. Recollida de animais por solicitude da administración pública 137 8.4. Recollida de cadáveres por solicitude dun particular 137 9. ACTUACIÓNS COMPLEMENTARIAS 138 9.1. Tramitación de notificacións 138 9.1.1. Animais correctamente identificados e inscritos no Rexistro de Animais Domésticos e Salvaxes en Catividade de Galicia e de Animais Potencialmente Perigosos de Galicia (REGIAC). 138 9.1.2. Animais correctamente identificados e non inscritos no REGIAC 138 9.1.3. Animais non identificados. 139 9.2. Tramitación doutras denuncias 139 9.3. Outras actuacións 139 10. PREZOS PÚBLICOS E TRIBUTOS 140 1. OBXECTO Constitúe o obxecto do presente regulamento a ordenación do funcionamento do servizo de lacería establecido pola Deputación de Pontevedra para a recollida de animais vagabundos e abandonados e funcionamento e mantemento do Centro de Protección Animal de Armenteira. 2. ÁMBITO DE APLICACIÓN Este servizo será prestado a todos aqueles concellos que se manteñan adheridos ó Convenio de Colaboración entre a Deputación de Pontevedra e as entidades locais da provincia cunha poboación inferior a 50.000 habitantes para o establecemento dun servizo de acollida de animais de compañía abandonados e ó corrente dos pagos previstos no mesmo. Este regulamento será de aplicación ó Centro de Protección Animal de Armenteira, inscrito como Centro de Recollida de Animais abandonados no Rexistro de Establecementos de Animais Domésticos e Salvaxes en Catividade de Galicia, segundo se establece no 5Decreto 153/1998, do 2 de abril, polo que se aproba o regulamento que desenvolve a Lei 1/1993, do 13 de abril, de protección dos animais domésticos e salvaxes en catividade e no Decreto 111/2010, de 24 de xuño, así coma sobre os xestores do mesmo. A especie obxecto dos servizos prestados polo Centro de Protección Animal de Armenteira será unicamente a especie canina, e en concreto as diferentes razas da subespecie Canis lupus familiaris ou can doméstico. 3. REFERENCIAS Será de aplicación a normativa estatal e autonómica relacionada, así coma as súas modificacións ou revisións. Igualmente serán aplicables as definicións establecidas polas mesmas: • Lei 1/1993, do 13 de abril, de protección dos animais domésticos e salvaxes en catividade, no ámbito da Comunidade Autónoma de Galicia (publicada o 22/04/1993). • Decreto 153/1998, do 2 de abril , polo que se aproba o regulamento que desenvolve a Lei 1/1993, do 13 de abril, de protección dos animais domésticos e salvaxes en catividade (DOG nº 107, 5/6/1998). • Decreto 111/2010, de 24 de xuño, polo que se modifican diversos Decretos en materia de agricultura, formación agraria e conservación da natureza, para a súa adaptación á Directiva 2006/123/CE, relativa ós servizos no mercado interior,(DOG 130, de 9 de xullo 2010, con corrección de erros en DOG 147, de 3 de agosto). • Lei 50/1999, do 23 de decembro, sobre o Réxime Xurídico da Tenza de Animais Potencialmente Perigosos. (BOE nº 307, de 24 de decembro de 1999). • Real Decreto 287/2002, do 22 de marzo, polo que se desenvolve a Lei 50/1999, do 23 de decembro, sobre o réxime xurídico da posesión de animais potencialmente perigosos (BOE nº 74, do 27-3-2002). • Decreto 90/2002, do 28 de febreiro, polo que se regula a tenza de animais potencialmente perigosos na Comunidade Autónoma de Galicia e se crean os rexistros galegos de Identificación de Animais de Compañía e Potencialmente Perigosos e de Adestradores Caninos. (DOG nº 63, do 2 de abril de 2002). No ámbito municipal serán de aplicación as correspondentes ordenanzas municipais, aprobadas polo órgano de goberno. A Deputación Provincial de Pontevedra e a empresa xestora designarán un técnico, para cada unha das mesmas, que representará a figura de INTERLOCUTOR nas comunicacións e/ou indicacións realizadas entre ambas entidades. 4. INSTALACIÓNS 4.1. Descrición As instalacións sitúanse nunha parcela cedida pola Comunidade de Montes veciñais en man común de Chan da Fonte cunha superficie total de 9.800 m2 e unha superficie construída de 1.505,5 m2, con acceso rodado desde a estrada CF-102. A distribución de estancias pódese observar no anexo I, aínda así cabe describir as características das mesmas para comprender a correcta distribución dos seus usos. 4.1.1. Edificio administrativo Consta dunha sala de atención ó público que a maiores funcionará como despacho do veterinario. O equipamento informático será aportado pola empresa xestora. 4.1.2. Edificio de preparación de alimentos Consta dun frigorífico, dunha pila de auga industrial, dunha báscula e dun microondas. Esta zona está habilitada para a preparación das racións ofrecidas ós animais e ó almacenamento de produtos pouco voluminosos e perecedeiros. 4.1.3. Edificio de persoal e mantemento Consta de catro zonas diferenciadas: unha zona de aseo común para todo o persoal, unha zona de vestiario para o persoal do centro, unha zona de vestiario para o persoal externo e unha zona de servizos, para o lavado e almacenaxe de roupas e para o descanso dos traballadores. 4.1.4. Edificio de almacén Consta de dúas estancias separadas: Estancia húmida, para o lavado e secado de equipamentos, e a estancia seca, para o almacenaxe de alimento voluminoso, maquinaria e outros equipamentos. 4.1.5. Estancia de usos múltiples Sala habilitada para a recepción de grupos, presentacións, talleres e actividades. 4.1.6. Estancia de corentena Estancia creada para a estancia dos cans con estado sanitario descoñecido. O seu aproveitamento é mellorado coa colocación de gaiolas en diferentes alturas, podendo ampliarse dita estrutura. Conta cun acceso exterior que impide o paso dos animais polo resto de estancias. 4.1.7. Estancia de illamento ou lazareto Estancia destinada ó aloxamento de cans sospeitosos ou confirmados de padecer algunha enfermidade infecciosa ou contaxiosa. Está illada do resto da instalación e conta cun sumidoiro independente. A súa disposición e localización impide o paso de persoal e outros animais polas súas proximidades, reducindo o risco de infección. Igualmente será dotado dun pediluvio interior, que impida a transmisión de xermes por contacto. Disporase interiormente dunha estrutura de gaiolas, ampliando a súa capacidade e mellorando as condicións de estancia dos animais aloxados. 4.1.8. Estancia de hospitalización Estancia destinada ó aloxamento de animais convalecentes non portadores dunha enfermidade infecciosa, como é o caso de animais operados, feridos, etc. Disporase interiormente dunha estrutura de gaiolas, ampliando a súa capacidade e mellorando as condicións de estancia dos animais aloxados. 4.1.9. Estancia de animais perigosos Estancias destinadas a animais potencialmente perigosos polo seu comportamento, tanto coas persoas como cos animais ou obxectos. As instalacións permiten o illamento do animal, sen necesidade do contacto directo. 4.1.10. Estancia de neonatos Estancias destinadas ó parto e á estancia de cachorros non vacinados, tanto orfos coma os que convivan coa súa nai. As condicións de illamento impiden o contacto con outros animais, diminuíndo o risco de contaxio deste animais, cun sistema inmunitario non maduro. Igualmente as características destas estancias protexen ós cachorros e ás súas nais das inclemencias do tempo. 4.1.11. Estancia estándar de cánidos Estancias destinadas ó aloxamento de cans adultos ou novos xa vacinados. Serán clasificadas segundo o estatus sanitario dos seus inquilinos, non podendo ser mesturados en ningún momento. Constan todos eles dunha zona interior para o descanso e refuxio e dunha zona exterior, entre as que o animal pode circular libremente. 4.1.12. Zona de residuos Zona destinada ó almacenaxe de residuos sólidos urbanos. Consta dunha cobertura que impide a entrada de auga e que se alcancen elevadas temperaturas e en consecuencia a potenciación dos malos olores. 4.2. Clasificación Segundo o estatus sanitario dos animais aloxados, podemos facer a seguinte clasificación de zonas: 4.2.1. Zona de estancia permanente. Esta zona está disposta para a acollida de animais recollidos despois da súa estancia na zona de corentena. Á súa vez a zona de estancia permanente de cánidos está subclasificada en dúas zonas segundo o estado sanitario dos cans albergados: • Zona laranxa, con cubículos destinados a animais que proveñen da zona de corentena ós que se lles está aplicando o plan de hixiene e profilaxe elaborado para o centro, aprobado pola autoridade competente. • Zona verde, con cubículos destinados a animais que proveñen da zona laranxa e que completaron o plan de hixiene e profilaxe elaborado para o centro, aprobado pola autoridade competente, sendo coñecedores do seu correcto estado sanitario. 4.2.2. Zona de corentena. Definida para os animais recen chegados ó centro de recollida 4.2.3. Lazareto. Destinado ós animais con coñecemento de padecer algunha patoloxía ou enfermidade. Neste caso tanto a zona de corentena coma a de lazareto serán identificadas como zona vermella. 5. MEDIOS 5.1. Auga O subministro de auga realízase por medio dun pozo de barrena. A potabilidade da auga será confirmada semestralmente pola empresa xestora do centro. Cada corredor principal conta con billa e cada cubículo con bebedoiro automático. Estes bebedoiros abastécense á súa vez dun depósito intermedio. 5.2. Sistemas de eliminación de estercos, xurros e augas residuais. O centro de recollida conta cun sistema de desaugue de escorrenta por canais continuos que discorren por cada fila de cubículos, confluíndo estes en varios grupos de arquetas. Dende estas os xurros e augas residuais condúcense ata unha fosa séptica, situada na propia finca. 5.3. Medios de limpeza e desinfección de locais O centro dispón do seguinte material e equipamento: o Maquinaria auxiliar necesaria para a limpeza das instalacións o Útiles de limpeza mecánica de instalacións o Contedores para segregación de residuos Para a limpeza e desinfección dos utensilios o centro conta cunha instalación habilitada para tal fin. A empresa xestora encargarase da adquisición e reposición dos consumibles relacionados coa limpeza das instalacións: o Desinfectante de amplo espectro o Produto de limpeza deterxente axeitada ás instalacións e continente o Bolsas de contención de residuos e recolledores 5.4. Tratamento de residuos A empresa xestora comprometerase á correcta segregación e almacenamento de residuos xerados. Será a responsable da correcta xestión dos residuos sanitarios, punzantes e cortantes, mentres que a Deputación de Pontevedra o será dos restantes residuos, incluídos os sólidos urbanos. 5.5. Medios para a eliminación de cadáveres Será competencia da empresa a xestión dos residuos de cadáveres de animais de compañía ou animais domésticos (RCAD) mortos ou sacrificados no centro de recollida, considerados segundo o artigo 4 do Regulamento (CE) Nº 1774/2002 do Parlamento Europeo e do Consello, do 3 de outubro, como subproduto de material de categoría 1. Estes residuos deberán ser transportados a unha planta autorizada de acordo a tal regulamento comunitario ou destinados a un uso autorizado polo mesmo. O transporte deberá realizarse nun vehículo autorizado pola Consellería competente na materia. Todos os cadáveres serán identificados individualmente, de xeito que se poida establecer unha correcta trazabilidade dos mesmos ata o seu transporte e destrución. 5.6. Medios para a prestación do servizo de lacería O servizo de lacería deberá contar coa dotación mínima de dous vehículos, autorizados para o transporte de animais domésticos, así coma dos seus correspondentes condutores. Os vehículos deberán pasar todas as revisións técnicas necesarias e contar co seguro mínimo obrigatorio. Os condutores deberán contar cos permisos e formación estimada para cada un dos casos e desprazamentos. A empresa xestora do servizo deberá contar co equipamento e material necesario para a recollida dos cans na vía pública, así coma da colaboración dun veterinario, no caso de que fora precisa a tranquilización anestésica. Os cans deberán ser transportados segundo as condicións establecidas na normativa vixente, respectando os prazos de desprazamento e de avituallamento dos mesmos. 6. PROGRAMA DE HIXIENE E PROFILAXE 6.1. Prácticas de hixiene desenvolvidas 6.1.1. Obrigas dos traballadores: • Utilizar roupa limpa todos os días ó chegar ó traballo, cambiala cando sexa necesario para manter unhas axeitadas condicións hixiénicas e utilizala unicamente durante o desenvolvemento do traballo. • Utilizar calzado exclusivo para o desenvolvemento do seu traballo, con características que faciliten a súa limpeza e desinfección, que deberá ser cando menos diaria. • Realizar a súa rutina de traballo diaria de supervisión, limpeza e alimentación dos animais ordenadamente, pasando de xeito progresivamente polas zonas verde, laranxa e vermella, sendo a última zona visitada a zona de corentena e lazareto. No caso de que a aplicación de tratamentos na zona de lazareto limite este procedemento de traballo o operario deberá utilizar luvas, que se desbotarán ó saír do lazareto. Do mesmo xeito terá que limpar e desinfectar o calzado de traballo cada vez que entre ou saia desta instalación en concreto. • Do mesmo xeito os útiles de limpeza (escobóns, recolledores, cepillos..) estarán triplicados e serán utilizados unicamente na zona correspondente. Será obrigada a súa identificación con cores iguais ás zonas ás que deben de dedicarse. • Utilizar os equipos e prendas de protección persoal entregadas pola empresa xestora para a realización de cada tarefa. En concreto será obrigado o uso de mascara durante a limpeza mecánica de instalacións e na súa desinfección e seguindo en todo caso as indicacións descritas polo fabricante. • Manter en xeral unha correcta conduta hixiénica, lavando mans cantas veces sexa necesario e evitando en todo o momento o contacto directo dos fluídos corporais ou feces coas prendas persoais (non de traballo). Non está permitido comer nin beber fóra do lugar habilitado no edificio de persoal e mantemento. Do mesmo xeito está prohibido fumar en todo o recinto. 6.1.2. Limpeza de instalacións permanentes de cánidos Todos os días realizarase unha limpeza a fondo coa eliminación mecánica de feces. Utilizarase tamén deterxente e auga a alta presión na medida que sexa necesaria, evitando mollar ós animais e o encharcado das instalacións. Os bebedoiros e comedeiros limparanse a diario coa axuda de auga e medios mecánicos, unha vez rematada a limpeza da instalación na que se atopan. Establecerase unha pauta semanal de limpeza máis profunda, utilizando desinfectantes de amplo espectro para unha maior eficacia do tratamento. Realizarase unha desinsectación e desratización completa das instalacións sempre que as condicións o requiran e como mínimo cada tres meses. Os tratamentos de desinfección, desinsectación e desratización deberán ser realizados por unha empresa autorizada para tal efecto ou ben, por persoal coa formación básica para a aplicación de praguicidas, e en todo caso baixo o control dun técnico especialista na aplicación e manipulación de praguicidas. Os produtos utilizados non poderán causar dano ós cans aloxados na instalación. Todos os produtos utilizados, tanto deterxentes, desinfectantes, desinsectantes e raticidas empregaranse segundo as dilucións e recomendacións establecidas polos fabricantes. Estes produtos serán inocuos para os animais ou ben serán empregados de xeito que o resulten. Non se verterán produtos perigosos para o medio ambiente. 6.1.3. Limpeza de instalacións de corentena e lazareto. Respectarase as indicacións seguidas anteriormente, extremando as medidas de limpeza, recorrendo nestes casos ó uso de desinfectantes de xeito diario. No caso de coñecer ou sospeitar patoloxías infecciosas ou parasitarias será utilizado un produto desinfectante descrito para a eliminación do axente. Cando no proceso patolóxico interveñan vectores, estes serán obxecto tamén das prácticas de hixiene diarias, evitando o acceso dos mesmos ós portadores. Cada vez que un animal abandone estas instalacións procederase á súa limpeza e desinfección cos produtos axeitados co fin de evitar o contaxio de patoloxías ós novos inquilinos. 6.1.4. Aseo de animais. Os cans lavaranse por norma xeral na bañeira do edificio de aseo de pequenos animais. Para a súa limpeza utilizarase auga morna e un xel específico para a especie. Agás no verán será obrigado secarlle o pelo mediante secador de aire a temperatura moderada. A frecuencia entre lavados nunca será (salvo prescrición veterinaria) inferior ós 15 días. No caso de animais especialmente agresivos poderase reducir a frecuencia de lavado a 24 semanas e podendo esta realizarse no mesmo recinto no que se aloxa, aínda que utilizando auga morna. O cepillado dos animais realizarase, cando menos, coa mesma frecuencia que os lavados, agás na época de cambio de pelaxe, na que se intensificará a súa práctica a un cepillado semanal como mínimo. O corte de pelo practicarase unicamente en especies de pelo longo, no caso de nós ou na procura dunha maior hixiene. Aproveitando cada lavado realizarase unha revisión do correcto desgaste de unllas, cortando as mesmas se fora necesario. Neste apartado non se inclúen os lavados terapéuticos prescritos por un técnico veterinario, que se realizarán coa frecuencia e baixo as indicacións do facultativo. . 6.2. Programa de profilaxe 6.2.1. Obrigas dos traballadores: • Dúas veces ó día (mañá e tarde) os coidadores dos animais deberán facer unha rolda completa de recoñecemento dos animais, constatando os seguintes aspectos: o Presenza de todos os animais o Estado anímico dos mesmos (érguense, achéganse, escapan, ladran, xogan.) o Estado xeral do animal (pelaxe, coloración ollos, mucosas, ouriños...) o Indicios de loita ou pelexas o Presenza de lesións o Coloración e consistencia de feces en gaiolas o Funcionamento correcto de bebedoiros o Consumo de comida o Escorrenta correcta de augas residuais • Calquera incidencia detectada na supervisión diaria deberá ser notificada ó veterinario responsable do centro, atendendo ás indicacións que o facultativo determine. 6.2.2. Servizo de atención veterinaria O servizo de atención veterinaria basearase fundamentalmente nas seguintes actuacións: 6.2.2.1. Revisión periódica dos animais presentes no centro de recollida. Todos os animais recollidos no CPA serán revisados por un técnico veterinario nas primeiras 24 horas dende a súa entrada, cumprimentando unha ficha clínica para cada un deles. O facultativo veterinario comprobará do mesmo xeito que os seguintes labores son desenvolvidos de xeito satisfactorio polo persoal correspondente: o Revisión diaria de incidencias e estado dos animais. o Limpeza diaria das instalacións. o Limpeza e desinfeccións periódicas o Manexo de animais o Alimentación 6.2.2.2. Programa sanitario e profiláctico. O veterinario actuante será o responsable da correcta realización do programa sanitario e de profilaxe, descrito para cada especie, propoñendo as melloras ou adaptacións precisas en cada momento ou individuo. 6.2.2.3. Servizo veterinario de atención a animais enfermos e feridos. Un técnico veterinario visitará as instalacións do centro de recollida cando se precise o tratamento dalgún animal, tanto para o tratamento de feridas como de patoloxías adquiridas, realizando a supervisión posterior do caso e da aplicación do tratamento prescrito. 6.2.2.4. Control de poboación. O veterinario responsable tomará as medidas necesarias para evitar a reprodución dos animais presentes no centro de recollida, actuando sempre con medidas contraceptivas permanentes ou temporais, segundo criterio facultativo. Nunca se actuará sobre animais con xestación coñecida. 6.2.2.5. Eutanasia de animais. Serán motivo de eutanasia o sufrimento inevitable dun animal e a inviabilidade da súa curación (carecendo de dono ou propietario). Esta sempre será avalada por un informe veterinario achegado á ficha clínica do animal sacrificado. Noutro caso, unicamente será autorizado o sacrificio de animais, unha vez transcorrido o prazo administrativo indicado para cada caso no Decreto 153/1998, do 2 de abril de protección dos animais domésticos e salvaxes en catividade da Comunidade Autónoma de Galicia, cando non sexa posible o mantemento das condicións de benestar ou hixiénicas dos mesmos. En todo caso unicamente poderán ser utilizados os métodos de sacrificio autorizados no Artigo 59 do mesmo Decreto. 6.2.2.6. Realización de partes, notificacións e informes requiridos ou solicitados pola dirección facultativa, polas autoridades sanitarias ou pola consellería que ostente as competencias nesta materia, incluídos os mencionados no Decreto 153/1998, do 2 de abril. Do mesmo xeito requiriríase a presenza do facultativo responsable en calquera das visitas realizadas con carácter inspector ou supervisor do centro ou das actuacións desenvolvidas nel. Neste senso, a Deputación de Pontevedra resérvase o dereito a facer as inspeccións ou revisións que considere precisas, tanto por persoal técnico da propia Deputación como por persoal designado pola mesma. Igualmente o veterinario deberá comunicar á autoridade competente todas aquelas situacións descritas na normativa como falta ou delito. 6.2.2.7. Organización e dirección de visitas. O veterinario facultativo responsable do centro organizará visitas ó centro, con aprobación da Deputación de Pontevedra, tanto encamiñadas á adopción de animais coma a educación ambiental e concienciación cidadá. A atención ó público para reclamacións, trámites de adopción e outros será realizado pola xestora do centro de luns a venres de 10:00 a 14:00 e de 16:00 a 18:00 e os sábados de 10:00 a 14:00. 6.2.3. Tratamentos profilácticos 6.2.3.1. Desparasitacións periódicas preventivas externas Serán desparasitados todos os animais á súa entrada mediante pulverización ou tratamento “spot on” de fipronilo, segundo dosificación descrita polo fabricante do produto comercial. Nunca se desparasitarán os cachorros ata o terceiro día de vida e non se poderá utilizar o tratamento en “spot on” sobre cachorros de menos de 8 semanas. As instalacións serán pulverizadas con insecticida piretroide de amplo espectro e baixa toxicidade para mamíferos, segundo a dosificación descrita polo fabricante no produto comercial. Como excepción ó anterior, poderase recorrer á aplicación de ivermectina subcutánea en cans de difícil manexo, con excepción das razas de Collie, Pastores de Shetland, Pastores Australianos, Pastores Ovelleiros Ingleses e os seus cruces. 6.2.3.2. Desparasitacións periódicas preventivas internas 6.2.3.2.1. Cachorros Serán desparasitados á súa entrada mediante a aplicación oral dun composto, ou combinación de compostos antihelmíntico/s nematicida e cestodicida de amplo espectro que inclúa Toxocara spp., Uncinaria spp., Ancylostoma spp., Trichuris spp., Taenia spp. , cando menos. A frecuencia establecida para os cachorros sans será de 3 meses, aproveitando os cambios de estación. Os cachorros enfermos e/ou sospeitosos de padecer unha parasitose serán tratados cun produto específico para a parasitose diagnosticada mediante estudo coprolóxico. 6.2.3.2.2. Adultos Serán desparasitados á súa entrada mediante a aplicación de composto, ou combinación de compostos antihelmíntico/s nematicida e cestodicida de amplo espectro, cun espectro de acción que inclúa Toxocara spp., Uncinaria spp., Ancylostoma spp., Trichuris spp., Taenia spp., Dipylidium spp. e Echinococcus spp., segundo dose descrita por fabricante. A frecuencia establecida para cans sans será de 3 meses, aproveitando os cambios de estación. Os cans enfermos e/ou sospeitosos de padecer unha parasitose serán tratados cun produto específico para a parasitose diagnosticada mediante estudo coprolóxico. Como excepción ós anteriores, poderase recorrer á aplicación de ivermectina subcutánea en cans de difícil manexo, con excepción das razas de Collie, Pastores de Shetland, Pastores Australianos, Pastores Ovelleiros Ingleses e os seus cruces. 6.2.3.3. Plan vacinal preventivo. 6.2.3.3.1. Cachorros Esta pauta vacinal será seguida polos cachorros dende o seu nacemento ou recollida: - Os cachorros serán vacinados ás 6 semanas de vida contra a Parvovirose canina. - Ás 8 semanas de vida aplicaráselle a primeira dose de vacina viva fronte Adenovirus canino tipo 2, Distemper canino e Leptospira interrogans e a segunda dose dunha vacina viva contra a Parvovirose canina. - Ás 12 semanas de vida aplicaráselle a segunda dose de vacina viva fronte Adenovirus canino tipo 2, Distemper canino e Leptospira interrogans e a terceira dose dunha vacina viva contra a Parvovirose canina. - Ós 4 meses de vida aplicarase unha única dose de vacina inactivada fronte á rabia. 6.2.3.3.2. Adultos No caso de cans adultos con plan vacinal coñecido e completo, procederase á realización de: - Revacinación anual con vacina viva fronte Adenovirus canino tipo 2, Distemper canino, Leptospira interrogans e Parvovirose canina. - Revacinación anual con vacina inactivada fronte á rabia. No caso de cans adultos sen plan vacinal coñecido, procederase á realización de: - Primeira dose de vacina viva fronte Adenovirus canino tipo 2, Distemper canino, Leptospira interrogans e Parvovirose canina. - Ás catro semanas aplicarase a segunda dose de vacina viva fronte Adenovirus canino tipo 2, Distemper canino, Leptospira interrogans e Parvovirose canina. - Antes da saída do centro aplicarase unha única dose de vacina inactivada fronte á rabia. 7. PROGRAMA DE MANEXO DE ANIMAIS 7.1. Protocolo de entrada e movemento de animais no centro de recollida 7.1.1. Entrada de animais No momento da entrada de calquera animal no centro de recollida realizarase unha revisión completa do mesmo, tomando os datos necesarios para a cumprimentación dunha ficha (en formato papel ou dixital) onde figure como mínimo os seguintes datos: • Especie • Raza • Sexo • Identificación ou no seu defecto reseña e descrición (capa , tamaño, ...) • Lugar e hora de recollida • Fonte do aviso • Estado do animal Dende ese momento a ficha de cada animal terá aplicación clínica, deixando reflectidos todas as revisións veterinarias, tratamentos realizados (tanto profilácticos coma terapéuticos) e os relativos ó seu destino, ben sexa recollida polo propietario, adopción, eutanasia ou morte. Unha vez no centro de recollida, o animal manterase na zona de corentena, illado do resto de animais e en observación da súa evolución de saúde e de adaptación. Cada animal será individualmente identificado á súa entrada, cunha marca que permita manter a trazabilidade durante a súa estancia no centro. 7.1.2. Movemento de animais. Rematada a pauta de desparasitación o animal poderá ser trasladado á zona laranxa. Os cánidos permanecerán no zona laranxa ata completar o plan vacinal inicial (10 semanas dende o comezo do plan vacinal). Na rotación de animais terase en conta os seguintes aspectos: • Aqueles cánidos que teñen aplicado un programa sanitario e de profilaxe previamente poderán pasar directamente á zona laranxa, mentres non se apliquen as pautas do programa do propio centro de recollida • Os animais non serán atados máis que no momento de movelos ou manipulalos con algún fin específico, permanecendo en liberdade no seu cubículo. • Cando un cubículo quede libre, debido ó momento definitivo ou marcha dalgún animal, realizarase unha limpeza e desinfección completa do mesmo, antes da introdución dun novo individuo. • Sempre permanecerá pechado o acceso ó centro de recollida cando se realicen movementos entre cubículos ou se manipulen animais fora dos seus recintos (lavado, exame veterinario, etc.) 7.1.3. Saída de animais Todos os cans deberán ser identificados individualmente previamente á súa saída, e rexistrados no Rexistro de Animais Domésticos e Salvaxes en Catividade de Galicia e de Animais Potencialmente Perigosos de Galicia (REGIAC), tal como establece o Decreto 90/2002 de 28 de febreiro, previo á súa saída do centro. Únicamente se autorizará a saída dun animal sen identificación oficial cando un veterinario actuante (colaborador da Consellería de Medio Ambiente, Territorio e Infraestruturas) certifique que dito animal foi identificado previamente, aínda que nese momento o seu transpondedor electrónico se atope inactivo, e baixo responsabilidade do mesmo. 7.2. Alimentación Os adultos serán alimentados unha vez ó día, preferentemente de mañá, unicamente con penso elaborado especificamente para a especie de destino. Darase a ración recomendada na etiquetaxe polo propio fabricante. Os cachorros e crías lactantes estarán coa súa nai. No caso de complicacións na lactación ou morte da nai serán criados a biberón con leite maternizada, seguindo as frecuencias e doses recomendadas polo fabricante da mesma. Os cachorros e crías non lactantes alimentaranse con penso específico para a súa idade e na frecuencia estipulada polo fabricante. Teranse en conta as seguintes puntualizacións: • Nunca se destinarán restos de alimentación humana nin restos de cadáveres para a alimentación animal no centro de recollida. • Non se permitirá ó persoal visitante alimentar ós animais. • Será subministrada auga sen limitación a todos os animais presentes no centro, agás prescrición veterinaria específica. 7.3. Animais potencialmente perigosos Os animais potencialmente perigosos deberán estar sempre identificados, tanto por un colar de diferente cor (coñecemento de operarios) como pola sinalización do cubículo onde están albergados con cartel plastificado claramente lexible coa seguinte lenda “PERIGO. ANIMAL POTENCIALMENTE PERIGOSO”. Estes recintos terán que permanecer pechados con candado ou sistema de similares características que impida a apertura accidental ou intencionada do cubículo. Os animais clasificados dentro deste apartado permanecerán en gaiolas de xeito individual. Cando se alimenten, manipulen, limpen ou en definitiva se abra un recinto onde se alberga un animal agresivo e os potencialmente perigosos será obrigado manter as instalacións pechadas, non podendo existir no recinto visitantes ou persoal externo á instalación. 7.4. Adopción de animais De acordo coa política de fomento das adopcións que pretende levar a cabo a Deputación de Pontevedra, a adopción de animais acollidos no Centro de Busto non levará aparellado custo económico algún para a persoa que desexe adoptar: • Promoverase a adopción de animais sen propietario, unha vez transcorridos os prazos previstos no artigo 53 do Decreto 153/1998, do 2 de abril de protección dos animais domésticos e salvaxes en catividade da Comunidade Autónoma de Galicia. • Non se entregarán en adopción animais a menores de 16 anos ou discapacitados, sen a correspondente autorización dos que posúan a súa potestade paterna ou custodia. • A adopción de animais será supervisada e xestionada polo veterinario actuante no centro de recollida. • Realizarase un informe anual do nivel de adopción e das características de cada unha delas, facilitando así a orientación de posibles campañas de adopción. • Contarase coas Sociedades Protectoras de Animais inscritas no Rexistro Xeral de Asociacións para a Protección e Defensa dos Animais Domésticos e Salvaxes en Catividade de Galicia segundo o establecido no Capítulo III do Decreto 153/1998, do 2 de abril. 8. RECOLLIDA DE CANS 8.1. Servizo de lacería O servizo de lacería establecido no marco do seguinte regulamento será prestado as 24 horas do día, todos os días do ano, nas seguintes condicións:  O servizo será prestado, na maior brevidade posible, baixo solicitude da Deputación de Pontevedra, Policía Local dos Concellos adheridos, Protección Civil ou outra entidade municipal autorizada polos mesmos.  A empresa xestora deberá dispor dun teléfono de atención continuada, onde recibirá as solicitudes urxentes. Igualmente porá a disposición dos solicitantes un enderezo electrónico onde poder dirixirse para a comunicación de solicitudes non urxentes.  As solicitudes de recollida de animais deberán conter como mínimo a seguinte información: Número de individuos / Datos da localización / fonte do aviso / tamaño aproximado / estado do animal (ferido/aparentemente san) / molestias ou alteracións que cause / teléfono de contacto do denunciante.  Un empregado municipal será nomeado polo alcalde de cada Concello como interlocutor coa empresa xestora, tanto para a comunicación de incidencias coma para a resolución das mesmas.  Durante o horario nocturno, días non laborables e festivos, deberán de confirmarse, pola Policía Local ou outros organismos oficiais, as demandas do servizo realizadas, dando prioridade a aquelas que poidan provocar danos, accidentes ou molestias ós cidadáns.  O resultado de cada unha das actuacións ou denuncias atendidas deberá ser comunicado á Deputación Provincial ou organismo que esta designe, tanto si se realiza recollida dalgún can ou non.  O propietario do can recollido deberá aboar os prezos públicos correspondentes, unha vez que o animal é recollido pola empresa xestora do servizo de lacería, aínda que este se presentara ou puxera en contacto coa empresa ou concello antes da entrada do mesmo no CPA. Igualmente deberá repercutirse o prezo público por desprazamento si se solicitara a devolución do mesmo ó lugar de recollida. 8.1.1. Recollida de animais na vía pública As autoridades locais deberán colaborar, na medida do posible, na recollida de animais abandonados na vía pública, e sempre que sexa necesaria a regulación do tráfico rodado ou protección dos viandantes. As actuacións relativas a cans vagabundos que non causen molestias e que frecuenten determinadas zonas, de difícil captura, poderán ser organizadas, para a utilización de dardos anestésicos, colocación de gaiolas trampas ou utilización de calquera outro procedemento autorizado. 8.1.2. Recollida de animais en propiedade privada Para a recollida de animais vagabundos ou abandonados en propiedade privada, será necesaria a autorización expresa e por escrito do titular ou responsable da propiedade, ou a presenza dunha autoridade de carácter municipal, provincial ou autonómica que autorice tal actuación. As vías de alta capacidade e autopistas terán a consideración de propiedade privada, non podendo recoller “de oficio” cans dentro da zona valada. 8.1.3. Outras actuacións de emerxencia Nas situacións de emerxencia, nas que un ou varios cans precisen de asistencia sanitaria, deberán seguirse as indicacións dun veterinario colexiado, así coma aplicar os tratamentos necesarios para evitar o sufrimento innecesario do animal. A empresa xestora deberá prestar a atención veterinaria necesaria para a cobertura destas situacións. Nos casos de urxencia, nos que non é posible a curación, sexa inevitable o sufrimento do animal, e non se puidera localizar ó propietario, o veterinario poderá decidir o sacrificio humanitario do mesmo. Igualmente, os propietarios localizados poderán autorizar a eutanasia do animal ou ben ordenar o seu traslado a un centro para o seu tratamento, baixo recoñecemento da débeda xerada na prestación do servizo. 8.2. Recollida de animais con propietario O CPA poderá recoller, previo pagamento do prezo público correspondente, cans con propietario, sempre e cando exista un motivo xustificado para a súa entrega que non supoña o abandono indiscriminado ou un desleixo de obrigas por parte do seu propietario. Cada un dos casos de solicitude atendidos deberá ser valorado e informado pola comisión formada por un veterinario adscrito ó CPA e un técnico da Deputación Provincial de Pontevedra. En calquera caso, o CPA non terá a obriga de realizar recollidas de animais con propietario, baixo solicitude do mesmo. 8.3. Recollida de animais por solicitude da administración pública A empresa xestora colaborará na recollida, incautación e/ou acollida dos animais retirados polas administracións públicas, sempre que a Deputación de Pontevedra o autorice e/ou o solicite. A responsabilidade derivada da incautación ou retirada de animais ós seus propietarios será da autoridade que a ditamine e/ou a comunique. Ditas actuacións deberán ser programadas para o seu correcto desenvolvemento e seguir todos os procedementos administrativos marcados nas normativas vixentes. Os custos derivados da recollida, estancia e actuacións realizadas sobre animais obxecto de incautacións resultantes de sancións administrativas ou sentenza xudicial poderán ser repercutidas polo infractor. 8.4. Recollida de cadáveres por solicitude dun particular A empresa xestora prestará o servizo de recollida e xestión de cadáveres de cans e gatos domésticos, ós particulares que o soliciten e previo pagamento dos prezos públicos establecidos no regulamento de funcionamento do servizo. A empresa xestora poderá utilizar medios propios ou alleos para a prestación deste servizo. Os cadáveres obxecto de prestación do servizo deberán ser facilmente identificables, ben polos medios oficiais (transpondedor electrónico) ou baixo declaración xurada do solicitante e/ou titular. Os cadáveres obxecto de prestación do servizo non poderán estar en estado de descomposición avanzada e deberán dispoñerse en sacos ou bolsas impermeables. Ditas actuacións deberán ser programadas para o seu correcto desenvolvemento e seguir todos os procedementos administrativos marcados nas normativas vixentes. 9. ACTUACIÓNS COMPLEMENTARIAS 9.1. Tramitación de notificacións Procederase á notificación dos animais recollidos segundo: 9.1.1. Animais correctamente identificados e inscritos no Rexistro de Animais Domésticos e Salvaxes en Catividade de Galicia e de Animais Potencialmente Perigosos de Galicia (REGIAC).  Notificarase ó REGIAC a presenza destes animais no centro de protección animal de Armenteira (CPA).  Notificarase ó propietario a presenza deste animal no CPA, vía telefónica, no mesmo día da súa recollida.  Pasados dous días, en caso de que o propietario non recollera o animal, procederase á notificación fidedigna da súa estancia no CPA.  Pasados 10 días, dende a recepción da notificación anterior, practicarase denuncia escrita na autoridade competente na materia. 9.1.2. Animais correctamente identificados e non inscritos no REGIAC  Notificarase ó REGIAC a presenza destes animais no centro de protección animal de Armenteira (CPA), solicitando a localización do propietario (outros rexistros autonómicos) ou do veterinario actuante que procedeu á súa identificación.  Solicitarase información periódica ó REGIAC do estado de tramitación da solicitude.  Practicarase denuncia escrita na consellería competente na materia, cando proceda. 9.1.3. Animais non identificados.  Será obrigada a denuncia da tenza ou posesión probada, de cans sen identificar conforme á normativa.  Os animais non identificados, que non sexan reclamados por ningún propietario, serán declarados abandonados transcorridos 20 días dende a súa recollida.  O demandante da propiedade dun can non identificado oficialmente, deberá declarar por escrito a súa propiedade, así como custear os custos derivados da súa recollida, da súa identificación oficial e das demais actuacións realizadas en relación ó mesmo. 9.2. Tramitación doutras denuncias O veterinario responsable do centro e da atención realizada a cada un dos animais deberá denunciar e/ou notificar, segundo corresponda, todas as incidencias que se consideren poidan supor unha falta á Lei 1/1993, do 13 de abril, de protección dos animais domésticos e salvaxes en catividade, así coma aquelas que lle corresponden en base ó establecido no Decreto 90/2002, do 28 de febreiro, polo que se regula a tenza de animais potencialmente perigosos na Comunidade Autónoma de Galicia e se crean os rexistros galegos de Identificación de Animais de Compañía e Potencialmente Perigosos e de Adestradores Caninos. 9.3. Outras actuacións Ademais da recollida, transporte, aloxamento e manutención dos cans, o servizo comprende outra serie de accións orientadas a fomentar a tenencia responsable destes animais. Por iso, o xestor do servizo, baixo a supervisión dos servizos técnicos da Deputación, colaborará ou realizará accións conducentes á diminución de cans abandonados e ó fomento das adopcións. Entre aquelas podemos mencionar:  Realización de visitas guiadas ó centro de acollida de grupos organizados pola Deputación.  Repartición de material propio de programas educativos ou de concienciación.  Transmisión, a través de Internet ou outros medios, dos datos que lle sexan solicitados ou facilitados, para o mantemento, en caso necesario, dunha web de adopcións.  Atención esmerada a visitantes que desexen adoptar un can, axudándolles na súa elección.  Colaboración coa Deputación en cantas outras actuacións que lle sexan demandadas neste ámbito, en especial nas actividades de concienciación cidadá. 10. PREZOS PÚBLICOS A empresa xestora será a encargada do cobro e depósito dos prezos públicos establecidos polos servizos, sendo a Deputación de Pontevedra a que defina o seu destino. Estes prezos públicos serán fixados pola Deputación de Pontevedra e estarán expostos ó público no propio centro de recollida. A empresa xestora informará por escrito, a cada un dos interesados, respecto dos importes correspondentes a cada un dos servizos prestados. O pagamento dos prezos públicos deberá ser repercutido previamente á realización do servizo (traslado, incineración ou recollida por solicitude do propietario) ou á retirada do animal do centro de recollida. A empresa xestora deberá emitir un xustificante, ó interesado, do pagamento dos prezos públicos repercutidos. Os prezos públicos aprobados inicialmente, para a súa aplicación, en base ó presente regulamento, establécense no Anexo II. Correspóndelle á empresa encargada da prestación do servizo, mediante oficio, remitir semanalmente á Deputación de Pontevedra a relación dos servizos que foron prestados e os datos (NIF, nome completo e domicilio) da persoa que os solicitou ou do responsable do animal. As cantidades correspondentes ós prezos públicos cobrados serán integramente transferidas á conta da Deputación Provincial de Pontevedra, que esta indique, cunha periodicidade semanal. ANEXO I – DISTRIBUCIÓN DAS ESTANCIAS DO CENTRO DE PROTECCIÓN ANIMAL DE ARMENTEIRA. ANEXO II – PREZOS PÚBLICOS APROBADOS PARA A SÚA APLICACIÓN NO FUNCIONAMENTO DO CENTRO DE PROTECCIÓN ANIMAL DE ARMENTEIRA. Prezos públicos aprobados para a súa aplicación no funcionamento do CPA de Armenteira CONCEPTO PREZO Recollida de un can na vía pública ou propiedade privada 45 € Estancia, manutención e custodia por día ou fracción 5 € Asistencia sanitaria primaria ordinaria 30 € Asistencia sanitaria primaria en horario nocturno ou festivo 50 € Identificación oficial de can e inclusión no rexistro autonómico 40 € Aplicación do programa de profilaxe (desparasitación e vacinación establecidas) 30 € Entrega dun animal, de máis de 3 meses, segundo o establecido no regulamento de funcionamento 60 € Entrega dun animal, de menos de 3 meses, segundo o establecido no regulamento de funcionamento 30 € Eutanasia por animal gravemente ferido por motivos de benestar animal 60 € Xestión de cadáver animal de ata 25 kg 30 € Xestión de cadáver animal de 26 kg a 40 kg 37 € Xestión de cadáver animal de máis de 40 kg 51 € Transporte de animais, vivos ou mortos 35 € *Todos os prezos públicos aprobados neste regulamento son referidos a animais, vivos e mortos, da subespecie canina Canis lupus familiaris, e a animais mortos da subespecie Felis silvestris catus. ** Os tratamentos e intervencións serán practicados unicamente sobre animais recollidos como abandonados e/ou vagabundos, nunca a cans con propietario. 8.6330.- MOCIÓN DO GRUPO PROVINCIAL DO PSdeG-PSOE EN RELACIÓN COA REFORMA DA LEI REGULADORA DAS BASES DE RÉXIME LOCAL Sr. Presidente.- O punto número 8 é a moción do Grupo Provincial do PSdeG-PSOE en relación coa reforma da Lei reguladora das bases do réxime local. Ten a palabra D. Santos Héctor. Sr. Rodríguez Díaz.-Si, gracias Presidente, de novo. O certo é que dende que presentamos a nosa moción a hoxe sucederon moitas cousas, polo tanto, nós aquí, practicamente, o que quereríamos era incluso propoñer outra resolución distinta á que vai na nosa moción, coa que estamos de acordo, evidentemente, pero que estaba ligada a unha situación determinada, naquel momento, de fai, pois, quince ou vinte días. Porque o certo é de que dende fai un ano o Goberno do Estado vén anunciando a intención de modificar as bases xurídicas que regulan o funcionamento das entidades locales, e, dende logo, estes días estamos vendo como alcaldes e concelleiros de todos os partidos políticos vimos reivindicando, tamén, de forma unánime a necesidade de actualizar as leis que regulan as competencias da financiación das entidades locales. Agora, cando a sociedade nos demanda o acordo e o consenso en torno a calquera cambio no modelo do Estado, o Consello de Ministros iniciou a tramitación dun anteproxecto de reforma local que pon en xaque os fundamentos do municipalismo, e con el a mesma base dun modelo que garantizou a cohesión social do noso país durante os últimos trinta anos. Todos somos conscientes da necesidade de aplicar o rigor, a austeridade e tamén a eficiencia na administración dos recursos, pero en ningún caso estes argumentos se poden utilizar como coartada para suprimilos ou encarecer servizos públicos, en lugar de asegurar os servizos mínimos que deben prestar os concellos que fan que peligren seriamente. Con esta reforma miles de alcaldes e concellales, que foron elixidos polos cidadáns nas urnas para gobernar nos seus pobos e cidades, xa non serán os responsables á hora de tomar as decisións e xestionar os servizos que deberían prestar dende os seus concellos. Os concellos foron institucións clave durante a transición democrática, gobernar dende a propia cercanía e dende a proximidade foi a seña de identidade que facilitou a profunda transformación e modernización deste país, de España, durante as últimas décadas. A proposta do goberno de intervir e vaciar de competencias a unha gran maioría das entidades locais, pon en risco e fai máis fráxil a nosa propia economía, e tamén a nosa democracia. Cando o goberno redacta esta proposta o fai dende un profundo descoñecemento do papel real que desempeña a estrutura municipal na vertebración do Estado. Parece ignorar que os servizos públicos non se poden valorar exclusivamente por criterios económicos, senón tamén deben evaluarse con carácter prioritario polo beneficio social que comportan os seus usuarios, ós cidadáns, a garantía da cohesión social e territorial foi a base do noso modelo de estado constitucional. O goberno local nos pequenos municipios, que é o 86,13 %, que o mesmo que 6.796 concellos que teñen menos de 5.000 habitantes, resultou unha eficaz forma de facilitar o exercicio dos dereitos dos nosos veciños, o acceso a condicións de igualdade, a prestacións e servizos, non importando o lugar onde vivan, combatendo con iso a despoboación e o desarraigo no medio rural e promovendo o desenrolo rural sostible. Dende o municipalismo vimos reclamando unha reforma da lei de bases e da financiación local que permitira ás entidades locales exercer as súas responsabilidades con competencias ben definidas e financiación suficiente. Pois ben, lonxe de atender ás demandas históricas de alcaldes e alcaldesas e de Federacións de municipios a proposta de reforma supón deslocalizar e alonxar dos seus destinatarios, ós veciños, ás competencias propias dos concellos e prevén o traspaso de competencias e recursos financeiros, é dicir, recursos económicos ás Comunidades Autónomas, e en caso das competencias denominadas competencias impropias, lonxe de asegurar a prestación dos servizos, serán suprimidas ó non ser prestadas por ningunha outra administración. Por outra banda, aqueles servizos que pasen á Deputación Provincial poderán ser privatizados co conseguinte aumento de taxas e prezos que pagarán os cidadáns. Outra das consecuencias máis alarmantes da aplicación desta lei local é que a través do desmantelamento do sector público local porán en perigo máis de 250.000 empregos públicos. A modo de conclusión a autonomía local está garantizada pola nosa Constitución e pola carta europea como un dos principios que fundamentan a democracia, a cohesión e a vertebración social e territorial dun estado descentralizado. Entre todos fixemos un modelo local capaz de dar máis e mellores servizos ós cidadáns, conformamos gobernos locales que son exemplos de participación, de integración e de convivencia. O compromiso cos nosos veciños e a nosa responsabilidade como gobernantes en concellos, deputacións, nos esixe un pronunciamento claro en defensa dos gobernos locais. Por todo iso o grupo provincial socialista, nós, propoñiamos dúas, dúas resolucións, ¿non?, dous acordos, pero eu creo que co que sucedeu eu a vou a facer “in voce”, e se iso llo pasamos en papel, pero creo que hai que ir un pasiño máis á vista destes acontecementos. E a proposta para a votación, para ser aprobada se procede, sería no primeiro punto, reafirmar a autonomía local e a transcendencia do papel dos concellos na igualdade de oportunidades a democracia e a cohesión social, elementos que permitiron vertebrar o territorio e prestar servizos esenciales e básicos descentralizados e de proximidade para a cidadanía. No punto dous, transmitir ós concellos e ós seus habitantes, especialmente dos municipios máis pequenos, o noso apoio e recoñecemento polo labor que veñen realizando por manter vivo o territorio para toda a sociedade; terceiro, solicitada a retirada por parte do goberno do anteproxecto de lei para a racionalización e sostenibilidade da Administración Local; cuarto, abrir un proceso de negociación con todos os grupos parlamentarios e coa Federación española de municipios e provincias, que permita abordar a reforma das leis que regulan o mundo local garantizando a autonomía local e os dereitos sociais dos cidadáns. Dar traslado deste acordo ó goberno de España, ó goberno da Comunidade, da Xunta de Galicia, a Comunidade Galega, e ós grupos políticos do Congreso e do Parlamento Galego, así como á Xunta de Goberno da Federación Española de Municipios e Provincias. Moitas gracias. Sr. Presidente.- Moitas gracias D. Santos Héctor. Vamos a ver, o venres pasado cando se había proposto pola súa parte unha moción que non é a que vostede acaba de ler, senón que é outra xa se lle dixo, creo que e máis agora está perfectamente xustificado, que a deixaramos para cando o goberno presentara, neste caso o informe que levou ó Consello de Ministros o venres pasado, vostedes dixeron que querían levalo ó Pleno igual, bueno, trouxémolo ó Pleno igual, pero claro, vostede a moción que leu agora, porque non coincide para nada coa que presentou no seu día, hai aspectos que xa se corrixiron por parte do Goberno Central, a eliminación de concelleiros e algunhas cousas máis, e polo tanto, agora, claro nos trae outra que nada ten que ver con esa, ¿non?, en todo caso nós tamén podemos presentar outra. Creo que o camiño acertado era o que xa lle propoñía o portavoz do Partido Popular nese día, de que coñeceramos o informe, de que cada un dos partidos políticos, pois, analizara ese informe en profundidade, os canles son a Federación Española de Municipios e a Federación Galega tamén de Municipios, e, entre os dous e máis as propostas dos partidos, pois se levase unha proposta conxunta. Vostede, na argumentación que eu vin por aí, o que lle escoitaba, dicía ben, que era hora de que se presentara unha reforma da lei, ¿verdade?. Bueno, sei que cando se fai unha reforma non é nunca a gusto de todos, vostedes gobernaron neste país máis de 20 anos e non propuxeron ningunha, porque que eu recorde a que existe é do ano 1987, ¿verdade?. Polo tanto, bueno, pois eses comentarios que vostede fai en relación a que se o Partido Popular quere facer aquilo ou aquilo outro, eu quero un partido ou un goberno que faga e non un goberno que estea ausente ¿non?. E, polo tanto, o seu goberno para non crear problemas non tomou nunca ningunha decisión neste sentido, e por primeira vez, e tamén debido ás circunstancias, o goberno propón unha reforma en profundidade da Administración Local, cuestión ben distinta que a pluralidade de España e a, vamos, as diferenzas e as peculiaridades que ten cada rexión de España son ben distintas neste ámbito. Polo tanto, eu o que lle propoño, como vostede acaba de ler agora unha moción que non se corresponde para nada coa actual, que en todo caso, pois todos os grupos políticos, unha vez que vaia avanzando o borrador e máis como hai tempo por diante suficiente, pois, que nos poidamos reunir e que poidamos ver a través deses órganos que, en principio, son órganos os cales os partidos políticos aquí estamos, entendemos, como representantes nosos tamén diante do goberno, pois se fagan propostas, que os partidos políticos fagan propostas, por suposto que esta lei debe de ter melloras que beneficien ó conxunto xeral pero en particular ó conxunto de Galicia, e polo tanto, iso é un pouco o que eu lle quería propoñer. D. Santos Héctor. Sr. Rodríguez Díaz.- Ben, nós, unha cousa é o texto, porque o texto hai que actualizalo, loxicamente non vamos a ler un texto da moción que xa pasou, polo tanto, o texto é o que é, se a vostedes lle, a parte que nós, propositiva, que creo que é moi razonable, non lles parece ben, nós manteríamos os dous puntos que figuran na nosa moción, pero o certo, o certo é de que, e vostedes o saben, porque, miren, hai unha grandísima discrepancia entre a lei que presenta o Ministro Montoro, o Presidente da Xunta de Galicia, porque o vemos hoxe nos medios de comunicación, vemos ó Sr. Feijóo, Presidente da Xunta de Galicia, discrepando coa lei de Montoro, pero o máis importante para nós, o máis importante é que os alcaldes e alcaldesas de todos os colores políticos discrepan con esta lei, Sr. Louzán, fundamentalmente en Galicia, e iso é unha realidade, iso é unha realidade, poderemos facer o discurso que queiramos, de todas as cores políticas e incluso con manifestacións públicas, discrepan desta lei que fai Montoro, polo tanto, se hai esta grave discrepancia, ¿por que ese empeño do goberno do Partido Popular en levar adiante esta lei de reforma da Lei de Réxime Local?. Porque mire, non só este presidente de comunidade autónoma está en contra, hai máis comunidades autónomas que están en contra, ¿que sucede aquí?, que lle foron contar a Europa que ían a aforrar non sei cantos cartos, pois eliminando non sei cantos concellales e agora hai que darlle cumprimento ó que fai, ó que lle habían contado a Europa. Porque claro, o que si saben os alcaldes e acaldesas, sobre todo dos concellos de menos de 5.000 habitantes, é que poden ser intervenidos, que van a ser intervenidos e que desaparecen. Saben tamén outros concellos que teñen dotación económica para sanidade, para educación e para asuntos sociais, que lle van, que van a ter que pagar ese diñeiro que recaudan dos seus veciños, dos seus veciños, dos impostos que lle cobran eses concellos ós seus veciños, eses impostos llos van a ter que dar á Xunta de Galicia para que a Xunta de Galicia co diñeiro dos concellos preste o servizo, iso saben vostedes que é así, saben vostedes que é así, é dicir, a descentralización, a segunda descentralización ó revés, é dicir, a primeira descentralización foi do Estado central hacia as autonomías e agora facemos unha recentralización que é dende os concellos hacia as autonomías. Polo tanto, mire, con esta reforma, con esta reforma e eu sei que vostedes, pois terán que facer o discurso que teñan que facer hoxe aquí, pero están en contra dela tamén, porque a voluntade é unha voluntade de estar cos cidadáns pegados ó terreo. Miren, con esta reforma vostedes saben, saben de sobra, que os cidadáns van a ter menos servizos, que os van a ter máis caros, os que teñan van a ser máis caros, van a ser de peor calidade, que non hai aforro, non é verdade que vai a haber aforro, no vai haber aforro, e ademais, reitero, é un ataque a autonomía e a democracia municipal. Polo tanto, nós, dende logo, ese señuelo de que os soldos de alcaldes, de concellales, iso xa sabemos que é un señuelo que os principales obxectivos son outros. Polo tanto, nós en aras de que poida haber o acordo, é dicir, estamos dispostos a manter os dous puntos orixinais da nosa moción, pero creemos, creemos que a proposta que eu facía “in voce” e que lle podemos pasar a vostedes, creo que recollería máis o sentir, recollería máis o sentir de todos os alcaldes e alcaldesas desta provincia e ademais xa fixeron manifestacións ó respecto. Moitas gracias. Sr. Presidente.- Moitas gracias D. Santos Héctor. Xa vostede ben recoñecía, como é ben certo, que sobre todo no ámbito de Galicia, somos un país que se chama España, e 17 Comunidades Autónomas, 17 realidades, que todas elas son ben distintas, certo é, como ben comentaba agora que, en principio, hai consenso por parte dos alcaldes de todas as cores políticas en Galicia, que este texto se pode mellorar, e niso é no que se vai a traballar. Ou sexa, vostede xa acaba de recoñecer con meridiana claridade que a lei en Galicia é onde, dalgunha maneira, pola dispersión e por unha serie de condicionantes a maiores pois ten, dalgunha maneira, un maior grado de complexidade. Pero eu creo, e non creo que vala a pena entrar en demagoxias nos tempos actuais, que é evidente que, xa llo dixen ó principio, que alguén ten que tomar cartas no asunto, ¿verdade?, polo tanto, bueno, pois este goberno podía poñerse de perfil, deixar pasar ou non facer absolutamente nada como gobernos anteriores, que vostede ben recorda, non fixeron, e prometeron que ían a poñer en marcha outra nova descentralización hacia a administración local, pero nin unha cousa nin a outra, e agora se fai, se fai. Nós vamos a, temos catro meses por diante para poder presentar as alegacións oportunas e para que Galicia, en todo caso, non salga prexudicada. Esta lei, evidentemente, ten moito calado, en moitas cousas, aquí eu creo que estamos facendo unha análise demasiado superficial, e polo tanto, eu creo que require do tempo, como xa lle comentamos fai unha semana, para que os grupos políticos fagan aportacións e nese caso, pois, poidamos traer aquí dentro dun mes, coas aportacións políticas que fagan os alcaldes do seu partido, tamén do partido do Bloque Nacionalista Galego e do Partido Popular, e aprobar aquí se son de consenso da maioría, senón presentamos unha moción cada grupo, pero eu creo que nunha cuestión como esta, que lle afecta ó conxunto xeral da administración local, era bo que todos os partidos políticos tiveran neste sentido unha proposta de consenso no que se refire no seu apartado, me refiro no ámbito de España, pero no seu amplo apartado, a Galicia en concreto, porque é onde dalgunha maneira máis necesita unha mellora esa lei en relación ó texto que xa temos presentado. Polo tanto, esta é a realidade, o texto que, como digo, vostede presenta non coincide, o Partido Popular, pois tamén ten aí unha proposta pero que en todo caso eu creo que tamén debe de ser, incluso, escoitada polos alcaldes, tamén, e propostas de alcaldes que imos a incorporar, e nun pleno próximo, pois, traeremos aquí esa cuestión, se vostede quere e se quere deixamos a primeira moción que presentaron encima da mesa, se quere, senón, pois, votámola pero é que non coincide nada, como digo, co plantexamento que vostede acaba de ler hai un momento. Sr. Rodríguez Díaz.- Si, cando se fai algo, hai que facelo para mellorar o que hai, e cando se fai unha Lei será para mellorar e non para empeorar, o que pasa é que o Partido Popular neste ano, no goberno de Estado, xa nos ten acostumbrados a que todo o que prometeu en campaña, pois fai todo o contrario. Pero como ese non é o obxecto do debate para non desviarnos, o obxecto do debate é que nós, evidentemente, na nosa exposición de motivos e no debate, pois facemos os argumentos actualizados, loxicamente, pero na parte que realmente é a que importa, e a que importa da nosa moción creo que ninguén terá ningún problema para votalo, porque di así: Instar ó goberno central para que calquera texto de reforma da lei de bases de réxime local sexa elaborado co consenso da Federación Española de Municipios e Provincias e se teñan en conta as propostas realizadas pola Federación Galega de Municipios e Provincias, FEGAM, en todo o refirido á especificidade de Galicia; trasladar o citado acordo, tanto ó goberno de España como á FEMP como á FEGAMP, eu creo que nisto estamos todos de acordo, iso non evita que teñamos un debate, pois non sei se no vindeiro Pleno se non pasarán moitas máis cousas, xa polo camiño aprobarán a lei, pero en todo caso que conozcan que o Pleno da Deputación, que conozcan os concellos da provincia de Pontevedra, que coñezca ó goberno do Estado, que coñezca ó goberno da Xunta de Galicia, que o Pleno da Deputación de Pontevedra quere que calquera reforma dese texto de lei conte co consenso da FEMP e da FEGAMP, creo que non é moito pedir, porque na FEMP e na FEGAMP están todas as alcaldesas e alcaldes de todos os concellos de todos os colores políticos deste país. Polo tanto, nós de non ser o texto anterior propoñemos este que creo que é bastante inocuo en canto a… Sr. Presidente.- Pero, poñámonos de acordo, vamos a ver, o texto que vostede propón non é o que estaba presentado na moción, polo tanto, non. Pero, ¿quere que votemos este?, pero, vamos a ver, vostede aquí, no anterior, hai cousas que xa a propia lei non contempla que é a redución de concejales, vale, vale, vale. Pero é que xa llo advertimos, xa lle dixemos, “porque non espera a que o texto sexa coñecido e tal”, se hai vontade de que todos os partidos políticos traian aquí propostas e as traslademos, eu creo que é bo, agora, esta lei para aprobala fan falta como mínimo cinco meses, cinco meses, polo tanto, o único que se presentou ó Consello de Ministros foi o informe inicial, e polo tanto, agora vai á Comisión Nacional de Administración Local, irá ó Consello de Estado e terá que volver, despois dun período largo, de novo ó Consello de Ministros. Polo tanto, temos tempo suficiente e creo que Galicia debería ter, a poder ser, unha única voz neste sentido porque este texto para Galicia, como digo, é manifestamente mellorable. Eu falei con outras rexións, outras comunidades autónomas, alcaldes, presidentes de deputacións, etc. e alí non ten a afección que ten en Galicia. Polo tanto, pois por moitos motivos, a realidade de Galicia é distinta e por iso digo, e eu propoño ademais dende aquí, que todas as forzas políticas fagan propostas neste sentido e que poidamos chegar a un documento común que dalgunha maneira poder trasladar a través, eu creo que ademais que é a persoa oportuna, incluso á propia FEGAMP, e co, tamén, co visto bo do Presidente do Goberno de Galicia, non o digo por un tema partidista senón por un tema de defensa dos intereses dos concellos de Galicia, dos 315, FEGAMP e Presidente do Goberno de Galicia para que, dalgunha maneira, poidamos ofertar melloras neste documento, se así o vemos ben, pois, eu creo que estamos todos de acordo, e polo tanto, deixamos este encima da mesa, senón votámolo, como queira, e xa está. Sr. Rodríguez Díaz.- Nós o que mantemos porque o que se vota é o que lin aquí, e dicir, “instar a que conte a resolución”, porque, hombre, a ver, Sr. Louzán, é que vai por diante o Sr. Feijóo, xa vai por diante el, el dice que…, el xa non espera ó mes que vén, xa di que toma cartas no asunto, é dicir, e nós, eu creo que non é moito pedir que o Pleno da Deputación lle diga ó Goberno do Estado “oiga, conte vostede coa FEMP e coa FEGAMP. Sr. Presidente.- D. Santos Héctor, despois da comparecencia do Consello da Xunta de onte, o Presidente foi preguntado sobre esta cuestión e, como é normal, dixo que el vai a aportar tamén as reflexións que lle vaian chegando dos concellos e tamén neste caso da propia FEGAMP, polo tanto, eu creo que é a mellor maneira, agora, xa digo non hai ... Sr. Rodríguez Díaz.- Nós nos brindamos a seguir traballando e aportando como grupo aquí na Deputación pero cremos que isto debe facerse chegar. Sr. Presidente.- Vale, vale, votamos a moción presentada neste caso polo Partido Socialista, e eu deixo aberta a porta igual, independientemente diso, de que no próximo Pleno poidamos traer todas as forzas políticas propostas que melloren este texto, que nós imos a canalizar, como digo, creo que como é de xustiza que así se faga, diante da Federación Galega de Municipios, do propio Presidente, neste caso, do Goberno de Galicia e da Federación Española de Municipios e Provincias, que aí, como digo, o contexto xeral das 17 realidades, no que se refire ás Comunidades Autónomas, non é o mesmo, polo tanto, eu creo que a forza debe centrarse nos concellos, neste caso gobernados polas distintas formacións políticas, nas Deputacións tamén, que son administración local, na Federación Galega de Municipios e no Presidente do Goberno de Galicia, eu creo que esa é a canle para que se trasladen esas propostas ó Goberno Central. Pero, en todo caso, deixando esa porta aberta como digo, votamos a moción presentada polo Partido Socialista, que é unha, máis a maiores, vamos, dos argumentos que nos puido trasladar, pero, en todo caso, o texto que aprobamos ou non aprobamos, é a que presentou o Partido Socialista o día 11 de febreiro deste ano, no Rexistro da Deputación. Polo tanto, ¿votos en contra?, ¿que?. ¿Votos en contra?. ¿Abstencións?. Bloque Nacionalista Galego. ¿A favor?. Partido Socialista. ¡Ah!, vale, vale, vale, perdón, perdón. Sr. Mosquera Lorenzo. Moi brevemente, a explicación do voto, home, parece que se trae un debate, simplemente, por ter o debate, porque cambiase a moción dun lado para outro, no momento, e bueno, non parece que haxa, vamos, que sexa unha proposta solvente. En todo caso, tampouco compartimos estritamente esa resolución da FEMP e da FEGAMP, xa sabemos o que é a FEMP e a FEGAMP, que case sempre ten maioría o mesmo partido que ten o goberno, co cal, exactamente o funcionamento xa sabemos cal é, “si wana estatoquietisimoitocallo”, pero claro, probablemente nós vamos ter unha postura, con respecto a esta modificación, que nin vai a corresponder coa do PP nin vai a corresponder coa do PSOE, porque xa naquel momento, cando foi a lei de bases do 85, non estiveramos de acordo, haberá que, vamos, definirémola, xa a temos definida e irémola perfilando a medida que, a medida que vaia avanzando. De todas maneiras se se logra que en Galiza poida haber un mínimo acordo, un mínimo acordo, un acordo de mínimos, para poder mellorar algo na lei, pois, aí colaboraremos. Sr. Presidente.- Moitas gracias Sr. Mosquera. O Pleno acorda por maioría de votos, en contra da Moción, do PP, coas abstencións do BNG e cos votos a favor do PSdeG-PSOE, rexeitar a Moción do Grupo Provincial do PSdeG-PSOE en relación coa reforma da Lei Reguladora das Bases de Réxime Local. 9.6331.- ASUNTOS FÓRA DA ORDE DO DÍA Sr. Presidente.- Pasamos en todo caso ó punto número 9, “Asuntos fóra da orde do día”. Non hai nada. Non houbo. b) Parte de información e control: 10.6332.- INFORME SOBRE CUMPRIMENTO DE PRAZOS POLA DEPUTACIÓN DE PONTEVEDRA E OS SEUS ORGANISMOS AUTÓNOMOS, DURANTE O CUARTO TRIMESTRE DE 2012, EN RELACIÓN Ó DISPOSTO NA LEI 3/2004, DE 29 DE DECEMBRO, POLA QUE SE ESTABLECEN MEDIDAS DE LOITA CONTRA A MOROSIDADE NAS OPERACIÓNS COMERCIAIS Sr. Presidente.- Informe sobre cumprimento de prazos pola Deputación de Pontevedra e os seus organismos autónomos, durante o cuarto trimestre do ano 12, en relación ó disposto tal, pola que se establecen as medidas da lei contra a morosidade nas operacións comerciais. Bueno, iso está incorporado, ben, estando incorporado. O Xefe do Servizo de Contabilidade elaborou sendos informes nos que figuran o conforme de Tesourería e Intervención en relación co cumprimento por parte da Deputación de Pontevedra e os seus Organismos Autónomos, durante o cuarto trimestre do ano 2012, dos prazos previstos na Lei 3/2004, de 29 de decembro, polo que se establecen medidas de loita contra a morosidade nas operacións comerciais. Os detalles máis relevantes dos informes en canto ó cumprimento dos prazos de pago previstos son os seguintes: 1. Con referencia á data de rexistro da factura Pagos realizados: Pagos realizados Período Medio (días) Período Medio pago excedido(días) Pagos realizados no período Dentro Período Legal Prazo Fóra Período Legal Prazo Nº Pagos Importe total Nº Pagos Importe Total Deputación 19 21 3.227 5.700.903,56 € 28 43.820,51 € Museo Pontevedra 10 261 330.697,33 € Turismo “Rías Baixas” 19 9 148 597.616,22 € 4 22.725,00 € Escola de Canteiros 12 64 64.039,28 € IPESPO 38 14 24 41.202,31 € 9 35.589,69 € Escola de Enfermería 25 5 10 5.117,53 € 2 2.116,92 € ORAL 37,39 30,83 308 674.790,39 € 11 400.027,91 € Consorcio de Bombeiros 32 23 913.920,49 €  Facturas pendentes de pago: Facturas pendentes de pago Período Medio (días) Período Medio excedido (días) Pendentes de pago no período Dentro Período Legal Prazo Fóra Período Legal Prazo Nº operacións Importe total Nº operacións Importe Total Deputación 30 242 1.459 4.559.747,51 € 15 73.114,11 € Museo Pontevedra 1 62 125.652,82 € Turismo “Rías Baixas” 7 11 51.194,11 € Escola de Canteiros 8 3 2.367,15 € IPESPO 15 14 22.028,18 € Escola de Enfermería 83 83 3 2.511,78 € ORAL 3,98 22 35 87.270,15 € 1 70,20 € Consorcio de Bombeiros 5 4 228.916,75 € 2. Con referencia á data da factura:  Pagos realizados: Pagos realizados Período Medio (días) Período Medio pago excedido(días) Pagos realizados no período Dentro Período Legal Prazo Fóra Período Legal Prazo Nº Pagos Importe total Nº Pagos Importe Total Deputación 36 25 2.611 4.381.047,94 € 644 1.363.676,13 € Museo Pontevedra 22 27 244 314.480,71 € 17 16.216,62 € Turismo “Rías Baixas” 29 11 123 516.515,68 € 29 103.825,54 € Escola de Canteiros 16 8 58 59.613,68 € 6 4.425,60 € IPESPO 51 13 9 7.943,65 € 24 68.848,35 € Escola de Enfermería 37 16 8 4.327,81 € 4 2.906,64 € Consorcio de Bombeiros 33 23 913.920,49 €  Facturas pendentes de pago: Facturas pendentes de pago Período Medio (días) Período Medio excedido (días) Pendentes de pago no período Dentro Período Legal Prazo Fóra Período Legal Prazo Nº operac. Importe total Nº opera. Importe total Deputación 45 244 1.377 4.308.726,48 € 83 279.742,86 € Museo Pontevedra 39 970 58 121.294,18 € 4 4.358,64 € Turismo “Rías Baixas” 11 11 51.194,11 € Escola de Canteiros 12 5 4.236,27 € IPESPO 25 47 10 18.380,72 € 4 3.647,46 € Escola de Enfermería 69 100 2 2.126,71 € 4 2.906,64 € Consorcio de Bombeiros 5 4 228.916,75 € 3. Intereses de demora pagados Intereses de demora pagados Número de pagos Importe total intereses Deputación 0 0,00 € Museo Pontevedra 0 0,00 € Turismo “Rías Baixas” 0 0,00 € Escola de Canteiros 0 0,00 € IPESPO 0 0,00 € Escola de Enfermería 0 0,00 € ORAL 0 0,00 € Consorcio de Bombeiros 0 0,00 € 4. Facturas con máis de tres meses da súa anotación no rexistro de facturas e pendentes de recoñecemento da obriga Facturas con máis de 3 meses da súa anotación no rexistro de facturas pendentes do recoñecemento da obriga Período medio de operacións pendentes de recoñecemento da obriga (PMOPR) (días) Pendentes de recoñecemento de obriga no período Nº operacións Importe total Deputación 0 0 0,00 € Museo Pontevedra 0 0 0,00 € Turismo “Rías Baixas” 0 0 0,00 € Escola de Canteiros 0 0 0,00 € IPESPO 0 0 0,00 € Escola de Enfermería 0 0 0,00 € ORAL 0 0 0,00 € Consorcio de Bombeiros 0 0 0,00 € O Pleno queda enterado do contido dos informes sobre cumprimento de prazos pola Deputación Provincial de Pontevedra e os seus Organismos Autónomos, durante o cuarto trimestre de 2012, en relación ó disposto na Lei 15/2010, de modificación da Lei 3/2004, pola que se establecen medidas de loita contra a morosidade nas operación comerciais. 11.6333.- DAR CONTA DAS RESOLUCIÓNS PRESIDENCIAIS Sr. Presidente.- Dar conta de resolucións presidenciais, que están tamén na carpeta. Sr. Secretario.- Se da cuenta de las resoluciones dictadas entre o 22 de xaneiro e o 18 de febreiro. Queda enterado o Pleno das seguintes: - De extractos de Resolucións Presidenciais ditadas pola Presidencia entre os días 22 de xaneiro e o 18 de febreiro do ano 2013 e que foron trasladados ós Voceiros dos distintos grupos políticos. 12.6334.- ROGOS E PREGUNTAS Sr. Presidente.- Ben, rogos e preguntas que é o punto número 12. Que en todo caso senón hai se… ¡ah!, perdón, perdón, si. Sr. Rodríguez Díaz.- Espero que por presentar pregunta teña a suficiente solvencia e os que non pregunten, pois ó mellor, dígoo para non hurtar debate, dígoo polo Sr. Mosquera cando fala que non ten solvencia a nosa proposta de pedir o que pedíamos en canto á lei de reforma local, digo, espero que ó Sr. Mosquera non lle disguste ou lle parezca falta de contido o que vou a preguntar. En todo caso é para quen goberna, que é para vostedes. E me refiro a unha pista de Foreira en Mondariz. Sr. Presidente.- ¿En?, perdón, déixeme tomar nota que despois… Sr. Rodríguez Díaz.- O 8 de setembro de 2010 se adxudicou, de maneira provisional, á empresa Narón, S.L., a obra de asfaltado da pista de Foreira no concello de Mondariz. Esta adxudicación que se elevou a definitiva o día 29 de setembro de 2010, tiña un orzamento por valor de 163.751,21€, dentro daquel Plan de Inversións da Deputación, o PID 2009-2011, que por certo é un Plan do que aínda, e a nós, a pesar de levalo reclamado durante varios anos, non sabemos das cantidades das baixas das obras, onde foron. Pero, volvendo ó tema, o pasado día 14 de decembro, cumprindo coa lei de contratos do sector público, acordou a devolución á empresa Narón, S.L., a devolución da garantía da empresa sobre o remate das obras, en total un aval de 8.158,76€, ata aquí todo parece correcto. Pero, a nosa sorpresa é cando un mes despois da devolución do aval á empresa vemos que a pista presenta un aspecto lamentable. Mire vostede cal é o aspecto da pista de Mondariz, que lle foron devoltos os avales ademais, é dicir, parece un estado bastante lamentable, por iso dende o Grupo Provincial Socialista queremos saber quen certificou a recepción desta obra, quen certificou que se podía devolver a garantía da empresa, pois dunha pista que a verdade, á vista das fotos, está chea de buratos, e dende logo, que tipo de control ten a Deputación sobre estes temas. E unha segunda pregunta, tamén, que é, isto xa é do mes de decembro, pero bueno, foi como consecuencia daqueles temporales que houbo en época de datas navideñas, que houbo un temporal que deixou bastantes danos nas carreteras provinciales, houbo desprendementos nos márxenes das mesmas, con árboles, pedras, en fin, o que xa sabemos que sucede cando hai temporales deste tipo. Na Deputación só hai un camión-grúa que se utiliza pois para estes casos, e a nosa pregunta é, ¿por que só traballou o día 17 unha brigada de conservación e despois este camión foise a colocar alumeado navideño a concellos?. Nós, o que lle pedimos é que, dende logo, habendo só un camión, neste caso traballaron o día 17 coa brigada de conservación e despois marchou o camión a colocar alumeado navideño. E o que lle pedimos é que cando haxa cuestións destas é que se atenda primeiro o que hai que atender, que son as emerxencias, e despois aténdase, se cabe ou procede, pois o alumeado navideño. E nada máis pola miña banda. Sr. Presidente.- Non, moitas gracias. En primeiro lugar, me gustaría que, eu algo vin desa información, pero me gusta que me deixe en detalle todo iso, que vamos, dareille as explicacións máis oportunas dese tema, oportunas, me refiro que me teñen que dar os técnicos en relación á primeira, ó primeiro comentario, que é unha obra, polo que eu recordo, se é a mesma que recordo, pois unha obra complexa, pero bueno, en todo caso, imos a ver esa documentación e terá, ademais, nun tempo urxente, contestación da mesma ou análise da situación deste tema. En relación ó segundo tema a min se me fai raro porque non temos máis que un camión que ten unha grúa, e que polo tanto sei que estivo en varios tal, pero é a primeira noticia que teño que se dedicou en todo caso a ese tema, e se me fai bastante raro isto, pero bueno, faremos as averiguacións oportunas e, en todo caso, dende o propio Parque de Maquinaria que se nos conteste polo miúdo a este asunto, porque ten de abondo con problemas en moitas carreteras provinciales, ademais, con árbores caídas sobre algún río que tamén coa propia grúa se están intentado sacar, etc., que vamos, aí atrás estiveron nese tema, que eu recorde, e polo tanto, se me fai estraño, en todo caso o vou a verificar de maneira fehaciente, para trasladarlle toda a información nos dous casos, porque creo que ademais, xa digo, terán que ter a explicación oportuna, tanto o primeiro como o segundo. Pois non habendo nada máis levántase a sesión. Moitas gracias e moi bos días. E non habendo máis asuntos que tratar, polo Sr. Presidente, sendo as doce horas e corenta e cinco minutos do expresado día, dáse por rematada a sesión e dela esténdese a presente Acta, que asinará o Ilmo. Sr. Presidente comigo, o Secretario, que dou fe. O Presidente, O Secretario, Asdo. Rafael Louzán Abal Asdo. Carlos Cuadrado Romay

Área de documentación

• Existencia e localización de copias Enlace para escoitar o audio da sesión do Pleno

Área de notas

• Nota

Puntos de acceso

• Puntos de acceso de topónimos

• Nome dos puntos de acceso Deputación de Pontevedra. Pleno (Tema)

Área de control da descrición