Servicio de patrimonio documental e bibliográfico - Deputación de Pontevedra

Área de contido e estrutura

• Alcance e contido Folla: 27,28 Da sesión ordinaria en primeira convocatoria, celebrada polo Pleno desta Excma. Deputación o día, 27 de febreiro de 1998 No Salón de sesións da Excma. Deputación Provincial de Pontevedra, sendo as once horas e cinco minutos do día vintesete de febreiro de mil novecentos noventa e oito, baixo a Presidencia do Ilmo. Sr. Presidente D. Manuel Abeledo López, reuníronse as Señoras/es Deputadas/os, Dona Carmen Avendaño Otero, D. Xosé Manuel Barros González, D. Adolfo Campos Panadeiros, Dona Ramona Castaño López, D. Xosé Costa Díaz, D. Xoán Carlos Chillón Iglesias, D. José Luis Fernández Lorenzo, D. Lino Fontán Mariño, Dona Ana Gandón Menduíña, D. Emilio González Iglesias, D. Oswaldo Lino González Pereira, D. Efrén Juanes Rodríguez, D. Emiliano Lage Rodríguez, D. Mario López Martínez, D. Rafael Louzán Abal, D. Xosé Cesáreo Mosquera Lorenzo, D. Santiago Pazos Moreira, D. Julio Pedrosa Vicente, D. Amado Ricón Virulegio, D. Julio Sayáns Bugallo, D. Ramón Sestelo Fernández, D. Santiago Tirado Serén, D. Roberto Vázquez Souto e D. Manuel Vilar Márquez, co obxecto de celebrar sesión ordinaria da Deputación en Pleno, en primeira convocatoria, consonte á correspondente orde do día. Da fé do acto o Secretario Xeral, D. Rogelio Nicieza de la Cerra, e está presente o Sr. Interventor, D. Bautista Pérez Carnero. Non asisten as/os Sras./Sres. Deputadas/os Dona Carmen Ferro Carballo e D. Pablo Vázquez Caride. Declarada aberta a sesión e de orde da Presidencia éntrase seguidamente no exame da orde do día, adoptándose en relación coa mesma os seguintes acordos: 1.4166.- ACTA ANTERIOR Sr. Presidente.- Primeiro asunto da orde do día: Aprobación do borrador da acta da sesión anterior. ¿Non hai alegacións?. Apróbase polo tanto por unanimidade. O Pleno acorda por unanimidade, aproba-lo borrador da acta da anterior sesión, ordinaria, do día 30 de xaneiro de 1998. ------ Folla: 28,48 2.4167.- APROBACIÓN DAS BASES REGULADORAS DOS PROGRAMAS DE ACCIÓN MUNICIPAL 1998-99, MELLORA E CONSERVACIÓN DE INSTALACIÓNS DEPORTIVAS 1998 E ACCIÓN COMUNITARIA 1998 [PAM, PID, PAC/ 1998] Sr. Presidente.- Pasamos ó punto dous, "Aprobación das Bases reguladoras do Programa de Acción Municipal 1998-1999, Mellora e Conservación de Instalacións Deportivas 1998 e Acción Comunitaria 1998". ¿Algunha intervención?. Ten a palabra o Sr. Mosquera. Sr. Mosquera Lorenzo.- Bós días, moitas gracias. Vamos a empeza-lo Pleno con máis puntos seguramente de todo o ano, pero agardemos que non sexa o máis largo ou polo menos que non sexa o máis pesado no caso de que se alargue. Nos mete aquí, dunha maneira sorprendente, tres bases no mesmo punto, e non son as máis pequenas nin moito menos. Se podían ter metidas outras por aí, once, doce, trece, catorce, quince, dezaseis, dezasete, cousas dese tipo xuntas e non estas tres, que é sorprendente que se metan xuntas. Se mete o Programa de Acción Municipal, o programa máis importante desta Deputación, que seguramente ben se merecería un tratamento aparte, co de Infraestructuras, Conservación e Instalacións Deportivas que é pequeno, que son 50 millóns, o outro son 1.470 para os dous anos, e o de Acción Comunitaria que se eleva a 100 millóns. O outro día tivemos a inmensa sorte de que o Sr. Presidente nos convocara a unha reunión de portavoces, e digo inmensa sorte non por, digamos, os resultados desa reunión, senón porque como esa reunión non existe case nunca, unha vez que existe haberá que dicir que é unha inmensa sorte, anque sexa para perde-lo tempo. Nesa reunión que teoricamente sería para intentar dentro do posible, coas diferencias que ten cada grupo, chegar a algún acordo que fixera que fosen unhas bases máis obxectivas, máis rigurosas e mellor para o funcionamento das finanzas e dos beneficiarios desta Deputación, falamos de moitas cousas con respecto ás bases, e para a nosa sospresa, chegada a Comisión, practicamente todo ou case todo o que se daba en principio por aceptado, que ó fin e ó cabo eran cousas técnicas todas, tampouco afectaban ó fondo, pero bueno, volveuse a atrás, co que se demostra que non había ningunha vontade de obxectivar ou de mellora-las bases que o grupo de goberno tiña presentadas. Non creo que sexa nin tan sequera cuestión de entrar no que se discutiu alí. Por exemplo, parecía razonable en tódalas bases que se certificara que non se pedían subvencións por outro lado, para que non houbera obras financiadas máis do tope que a Deputación en principio lle pon, sexa o 100% no PAM e o 50% noutras. Iso se quedou atrás, e quedou nunha declaración do Alcalde que non compromete a nada. Non creo que sexa cuestión de armar así un debate sobre eses matices porque sería moi enfarragoso, pero o que si quedou claro é que non houbo ningunha intención de cambia-lo funcionamento das bases, e o que é peor, das consecuencias, ou sexa, da maneira de administralas, porque as bases en sí mesmas, tódalas bases que temos aquí diante, practicamente todas, o que veñen a dicir é que repartiranse en función das necesidades e das prioridades, pero non as fixa, co cal quedan absolutamente a discreción do grupo de goberno, do Presidente, ou sexa que ó final as bases resúmense en que repartiranse segundo estime a ben o grupo de goberno e en caso de dúbida resolve o grupo de goberno. Máis ou menos é o que son tódalas bases, á parte da literatura que teñan. Polo tanto a reunión doutro día, que será a última referencia que faga a ela, a única consecuencia e intención que lle vimos, agora xa pasado o tempo e xa aquel mesmo día, é que o Presidente o único que quixo foi evitar ós seus Deputados o bochorno que sucedeu outros anos, en que na Comisión votaron en contra das emendas da oposición que eran absolutamente inevitable aprobalas porque eran absolutamente razonables, e despois no Pleno tiveron que vota-lo contrario. Entón, era a ver se había algo que corrixir para non chegar a ese bochorno. Non serviu absolutamente para nada máis e espero que sexa a última referencia, polo menos pola nosa parte, a esa reunión. Iso digamos que é unha introducción a tódalas bases, non soamente a este punto. Con respecto ás bases en concreto co que estamos aquí, Acción Municipal, as bases en sí non poñen ningún criterio de reparto; todo o que teñen é que procurarase elabora-lo reparto ou distribución das subvencións preferentemente en proporción á poboación-extensión do municipio respectivo. Parece ser que vamos a seguir, parece ser, pero non vén nas bases, que é o 60% de extensión e o 40% de poboación, ou sexa, vamos a seguir primando o que se estivo primando nesta Deputación case sempre, que é face-las contas en función de certos Concellos, única e exclusivamente en función de certos Concellos. Tamén é moi curioso, por exemplo, que ós Concellos, inda aplicado desta maneira, que non saen ben as contas, entón quítase a poboación ós Concellos de máis de 20.000 habitantes, e tamén se quedara en que si lle quita á poboación tamén as obras vaian á poboación dos núcleos urbanos. ¿Por que se lle quita á poboación?. Se quita á poboación porque se estima que os núcleos urbanos non teñen esas necesidades. Si se lle quita porque así sae mellor o reparto para beneficiar a certos Concellos, dígase abertamente. Quedamos neso e ó final tamén se volve atrás, ó parecer a consultas do Alcalde, claro; pero é que dependen de como se plantexen os asuntos. Si se plantexa o asunto dicindo que non hai nada que facer, á hora do reparto prefiren te-las mans libres para aplicarllo en cada sitio. Se a cuestión se plantexara dicindo que vamos a quita-la poboación urbana ou non a vamos a quitar, evidentemente os Alcaldes dirían que non se quite. Estoume referindo ós Concellos de máis de 20.000 habitantes agás de Pontevedra e Vigo que entran nunha conta aparte. Entón aquí as contas se fan á hora do reparto en función de que certos Concellos teñen que levar certa prima, e en función diso fanse unha serie de contas que son absolutamente atrabiliarias. Dito esto con respecto ó Programa de Acción Municipal, entramos no Programa de Acción Comunitaria que é un dos máis preocupantes desta Deputación. O Programa de Acción Comunitaria ten 100 millóns, exactamente. É un instrumento que se reparte ás asociacións, que nin tan sequera teñen que estar legalmente constituídas, senón que poden ser dous ou tres os que a pidan, e se reparte en función do informe do xefe local do PP, e vai a través da estructura do PP. Eu voume a extender agora neste punto; nos demais vou procurar ser extraordinariamente breve. Repito aquí o que xa lle dixen na reunión de portavoces. Eu chamei exactamente a cinco Concellos e a catro deles dinlle a relación de solicitantes e non lle din a relación de concedidos. Fun dándolle un por un e absolutamente tódolos Alcaldes sabían, ou supuxeron, ou acertaron, a quen se lle daba e a quen non, exactamente; e un engañouse e dixo, pois fáltame unha obra, este non pode ser, e resulta que a obra xa estaba feita, foi o único que se engañou, os demais din, este si, este si, este, este seguro, este non, estes son do PP pero están enfrentados coa liña oficial co cal non, si, non, e acertou en todos. Repito aquí o que xa dixen, e á parte que foi así teño testigos para certificar. Estiveron vostedes repartindo, ou están vostedes repartindo, esto desta maneira, sen ningún control, e incluso xa o fixeron o ano pasado e quitaron o control municipal. Se nestes momentos este plan funciona que vaia a asociación, grupo, amigos a pedir que o Alcalde lle firme se acepta que fagan a obra ou non, a pedi-la solicitude, fírmalle e a partir de aí non se entera de nada máis, non hai ningún control municipal, a pesar de que son obras municipais, e chega a extremos absolutamente clamorosos a quen se lle da e a quen non se lle da. Diránme que houbo 1.000 millóns en peticións e que só son 100, ou 2.000 ou 5.000, si, pero iso non indica nada porque aquí sempre que haxa unha subvención, anque sexa para lápices ou para gomas hai miles de solicitudes. E hai casos absolutamente paradigmáticos como, por exemplo, Redondela. Cando gobernaba o PSOE resulta que era dos Concellos onde máis asociacións pedían e levaban no PAC, e de repente, agora que non goberna o PSOE, ningunha pide, ou sexa, se revolveron tódolos problemas en catro ou cinco meses. Están aí os datos e non me estou inventando nada. Ou como Cangas, que hai tres anos que gobernaba o PP, non había ningunha concesión no PAC para Cangas, e resulta que agora que goberna o BNG en coalición co PSOE, resulta que é o que máis leva, ou sexa que agora aumentaron as necesidades en seis meses, aumentan as necesidades tremendamente e esta Deputación vírase extraordinariamente sensible ás necesidades de Cangas e insensible ás de Redondela porque están todas arregladas. Este é un plan que se utiliza como se utiliza e non hai ningunha maneira seria de controlalo. Sr. Presidente, por aí non vaia vostede a levar un disgusto, vostede ou quen firma estas obras; non se vaia a levar un disgusto con este plan porque é moi difícil de controlar tódalas obras que se fan con este plan, se é que se fan ou non, se é que se pagan sen facer, se é que se fan as que se pediron, ou se é que se fan auténticas barbaridades. Vostede sabe perfectamente que moitas destas obras non corresponden a unha obra pública nos seus términos, no proxecto, na intervención, teñen moitisimos problemas que son moi difíciles de controlar e demais. Eu creo que o máis razonable sería que este plan fora ou ben a engrosa-lo PAM ou ben, por exemplo, a pagar ós bombeiros ou ben a pagar outra serie de cousas. Nós insistimos en que este plan debe desaparecer na súa forma actual, ou se non, cando menos, que teña un control municipal estricto e non teñan as súas asociacións ou as xuntas do PP de cada sitio facendo as obras en función, ás veces, dunha cualificación, duns intereses e duns propósitos bastante difíciles de controlar. Creo que está todo dito con respecto a estes tres plans e con respecto ós demais, para non facer innecesarias novas intervencións. Dicímoslle máis ou menos o mesmo. Mire, non vamos entrar en miúdezas, haberá tempo ó largo do ano de entrar no problema. As bases non están nada atadas, o problema máis grave evidentemente é o do PAC, pero as demais bases non están nada atadas. As bases de cultura e deporte son exactamente as mesmas. En cultura tivemos que sufrir que se subvencionaran desfiles de modelos e outras cousas absolutamente peregrinas, cousa que non sucede en deportes. No mandato pasado pasaba o mesmo, ou sexa, que o problema son as bases en canto que son demasiado abertas, e o problema máis grave é despois, o asunto da súa aplicación. Pediríamoslle, por un detalle de sensatez, xa veremos como evoluciona isto, que o de Acción Comuntaria retíreo, cámbeo, hai tempo; se queren mantelo como tal Acción Comunitaria veñan para o mes que vén e se adopten unhas medidas moito máis restrictivas no sentido de que poden utiliza-los cartos con fins as veces estraños ou polo menos descontrolados, e con respecto ás demais bases, tal como vai o asunto, a nosa postura xa sabe vostede cal vai ser. Nada máis por agora, agardo que retire deste Pleno o Plan de Acción Comunitaria. Sr. González Iglesias.- Uno recuerda la reunión de portavoces y le da la risa, tiene que darle la risa o sentir que le tomaron el pelo, porque después de cuatro horas hablando de bases, llegamos a las Comisiones Informativas y resulta que cosas que ya se habían hablado y acordado, en Comisión se cambian. Uno tiene que tener como mínimo dos posibles sensaciones, una, que le han tomado el pelo, o la otra es preguntarle al Sr. Presidente y al Sr. Pedrosa, antes de cualquier otra reunión, si de verdad tienen el permiso de su grupo para acceder a solicitudes de la oposición o para llegar a acuerdos. Yo fuí testigo de alguna reunión de este tipo con otro Presidente y cuando se había llegado a acuerdos y no iba a cumplirlos al menos lo decía antes. Aquí ni siquiera se dice antes, se nos ponen por delante a ver si cuelan. No se nos dice que se habían cambiado en lo que se había acordado y nos encontramos el día de Comisión con estas historias. Qué se le va a hacer; vamos a discutir las bases y en la próxima reunión a preguntarle a usted si tiene capacidad para negociar o no. Yo no entiendo demasiado que se puedan mezclar estas tres bases porque no se parecen en nada, son cosas completamente diferentes que no tienen nada que ver. El Plan de Acción Municipal se dedica a los Ayuntamientos, única y exclusivamente, y los otros dos uno sí y otro no. En el Plan de Acción Municipal, como todos sabemos, son 1.470 millones a repartir en dos años. A repartir el Presidente en dos años. Tampoco en dos años, antes de un año porque hay que repartirlo antes de mayo del 99, repartirlo, cumplirlo, lo de pagarlo es otro cantar, pero repartirlo y que los Ayuntamientos hagan obras. Es año electoral y toca; tampoco quiero decir que estemos en contra de que se hagan obras en años electorales. Simplemente a uno le llaman la atención cuestiones a las que se había llegado a un acuerdo y después aparecen cambiadas. A uno le llama la atención que en las bases propuestas por el grupo de gobierno apareciese una declaración jurada del Alcalde, algo que si se hace anteriormente al 79 hasta sería normal, pero que en esta casa, 20 años después, se sigue manteniendo. Le hicimos ver que se cambiase la declaración jurada por una certificación del Secretario del Ayuntamiento o del funcionario encargado. Eso se aceptó en aquel momento tanto por el Sr. Presidente como por el Sr. Pedrosa; lo que ocurre es que lo que plantean ustedes para aprobación del Pleno es una cosa diferente, lo que plantean es que sea una declaración del Alcalde. Bueno, ¿y por qué tanto interés en estas historias?. Muy sencillo, porque hay Alcaldes que mienten, hay Alcaldes que mienten y en su grupo hay Alcaldes que mienten. ¿Qué ocurre?. Cuando éllos hacen el informe no pasa nada, se pueden equivocar en el informe y lo decía un Alcalde de su grupo el otro día en la Comisión. Cuando la certificación la emite un funcionario se mide y evidentemente no miente, esa es la diferencia fundamental en utilizar una frase o utilizar otra frase. Después hay cuestiones de fondo, que nosotros ya le anunciamos en aquel momento que no estábamos de acuerdo. No estamos de acuerdo con que el Presidente pueda repartir como él quiera y fuera de plazos el 20% porque son 30 millones de pesetas sólamente en el Plan de Acción Municipal. Evidentemente, de una persona que no tiene la suficiente palabra como para asumir sus compromisos no podemos fiarnos para que reparta 300 millones de pesetas; creo que es obvio que no podemos. Después uno empieza a asustarse ya cuando ve el acta de la Comisión, la propuesta de la Comisión que viene a Pleno y ve que no es reflejo de lo que ocurre en Comisión. Digo esto por lo siguiente. En la misma Comisión Informativa se nos aclara lo que habíamos planteado de que si a los Ayuntamientos de más de 20.000 habitantes se le detraen los habitantes del casco urbano, que no pudiesen hacer las obras en casco urbano. Como el Grupo Popular llegada la Comisión Informativa, mantiene lo contrario y en tanto en cuanto Vigo y Pontevedra tienen un tratamiento diferente a este plan, el Grupo Socialista plantea una enmienda, que vuelvo a repetir, no figura en ningún sitio en el acta de la Comisión o en la propuesta que viene a Pleno de la Comisión, y la enmienda consistía en que ya que se detraen los habitantes de casco urbano, pero se pueden hacer obras en ese mismo casco urbano, nosotros planteamos que se contabilicen todos los habitantes, incluídos los del casco urbano porque llegaríamos a la paradoja de que los ciudadanos de Pontevedra o los ciudadanos de Vigo acceden económicamente a este plan por una vía diferente, que los ciudadanos de toda la provincia acceden a este plan económicamente, excepto aquellos que viven en los cascos urbanos de la población; es decir, no es nada nuevo; en todo caso, esto viene a decir, y está en la tesis del Partido Popular, que hay que primar fundamentalmente la extensión del territorio y no la población, y eso es la mayor prueba y la mayor evidencia. Lógicamente, aunque no aparezca en Comisión, el Grupo Socialista sigue manteniendo la enmienda, aunque se haya votado en Comisión. La sigue manteniendo porque entiende que debe tratarse en Pleno, vuelvo a repetir ya que no aparece en el acta de la Comisión ni en la propuesta de la Comisión, la planteamos como enmienda en el Pleno ahora mismo. Seguimos y seguimos con estas historias y nosotros le hemos planteado también de fondo que no estamos de acuerdo para nada con que los planes de la Diputación sean al 100% a los Ayuntamientos; es decir, entendemos que cuando se van a hacer obras en los Ayuntamientos, y vamos a apoyarlo con un argumento posterior, los Ayuntamientos deben participar, aunque sea en una parte pequeña, deben participar en estos planes para que sepan que les cuesta algo, y cuando algo cuesta se cuida normalmente mejor, y eso lo hacemos las personas y lo hacen también las instituciones. Después, nosotros le planteamos también que entendemos que hay que empezar a introducir nuevos componentes para obtener este reparto, es decir, no sólo extensión y población del municipio. Nosotros apuntábamos el esfuerzo fiscal. ¿Por qué el esfuerzo fiscal?. Porque de todos es sabido que hay montones de Ayuntamientos en esta Provincia que están ahora mismo en todos los planes de la Diputación, están en el Plan de Acción Especial, están en lo que era el antiguo POS, en el Plan de Cooperación, están en el Plan de Acción Municipal, están absolutamente en todos los planes, algunos llevan más de 30 años en todos los planes, y curiosamente esos Ayuntamientos siguen teniendo déficit en servicios básicos. Bien, ¿por qué?, pues muy sencillo, porque no cobran a sus ciudadanos tasas por servicios que están dando. Volvemos a la vieja tesis de que hay ciudadanos de primera y ciudadanos de segunda. Ciudadanos de segunda somos aquellos que pagamos por todos los servicios que nos dan los Ayuntamientos. Ciudadanos de primera son aquellos, y normalmente coinciden con Alcaldes del Partido Popular al mando de esos Ayuntamientos, que no pagan por los servicios que les presta el Ayuntamiento, y como acceden a todos los planes y a todos los servicios pueden permitirse esas actuaciones. Nosotros entendemos que hay que empezar a corregir esos temas, pero sabemos también que es predicar en el desierto. Nadie nos va a quitar la libertad de decirlo y de plantear lo que nosotros pensamos, pero también sabemos que, como le decía antes, es predicar en el desierto. Y voy a entrar, si me permite el Sr. Presidente, en el segundo plan que es el Plan de Infraestrutura Deportiva, y si me permiten decirlo, no de Infraestructura Deportiva, es el Plan para Reparación y Conservación de Obras de Infraestructura Deportiva. Me explico. Hace seis años empiezan una serie de planes de construcciones deportivas, de instalaciones más bien grandes, pabellones de deportes, etc., etc. Se sobredimensionan esas instalaciones, se están haciendo en Ayuntamientos que no tienen actividades porque no tienen gente para hacer esas actividades y los Ayuntamientos son incapaces de mantener esas instalaciones. Por otro lado, y también lo sabemos todos, montones de esos Ayuntamientos, también coinciden con Alcaldes del Partido Popular, que no cobran el uso de esa instalación, por lo que se va deteriorando poco a poco y nadie está conservando esa instalación; entonces, aparece un plan que será, sería y es para gastos corrientes, única y exclusivamente es lo que se va a tratar con este plan. Este plan, que en principio es un parche, es un plan pequeñito, curiosamente si se fija usted, Sr. Presidente, la cláusula tercera dice: "Obligaciones de los Ayuntamientos", y entre las obligaciones de los Ayuntamientos está o estará la conservación y el mantenimiento de la instalación. Eso mismo figuraba en los planes anteriores cuando se construye la instalación, sin embargo ahora se vuelve a decir lo mismo; no se para que se dice porque por lo que parece este va a ser un camino a continuar por la Diputación. Yo quiero hacerme una pregunta, ¿qué ocurrirá cuando esta Diputación, dentro de 4 ó 5 años, tenga que empezar a hacer el mantenimiento de las instalaciones últimas que se están construyendo, como piscinas climatizadas?, ¿qué ocurrirá con eso?. Que esta Diputación será incapaz de hacerlo, de la misma forma que algunos Ayuntamientos ya son ahora mismo incapaces de mantener esas instalaciones. Seguimos en las mismas de siempre; se hace un plan para piscinas cubiertas para Ayuntamientos de más de 20.000 habitantes y curiosamente nos encontramos en esta institución que Ayuntamientos como A Cañiza, como Puenteareas, de golpe tienen más de 20.000 habitantes y entran en el plan. Claro, serán los primeros en no poder conservar esa instalación, no hay quien pague esa instalación. Esto es otro tema de fondo, esto es un problema de política deportiva del Partido Popular; es decir, se priman grandes construcciones, se priman construcciones faraónicas aunque no haya habitantes, y por otro lado no se quiere entrar en Convenios y en toda una serie de cuestiones como sería consorciar las instalaciones de colegios, de centros escolares públicos, consorciar esas instalaciones para uso público después de las horas lectivas, y en vez de hacer esas grandes hacer otras obras. Ahora mismo tenemos montones de pistas polideportivas en la provincia de Pontevedra y el 90% no se están utilizando, y después hay instalaciones que se hicieron a la sombra de planes de la Diputación y de la Xunta que son absolutamente ridículas, que nadie las utiliza. Hace tres o cuatro años algún pabellón había que llevaba dos años cerrado. Y vuelvo a repetir, después, cuando se utilizan, política clientelista, no se cobra el uso de las instalaciones. Pues muy bien, sigan ustedes por ahí, pero no hay institución púbica en este país que sea capaz de sostener ese camino, ninguna. Y para terminar, el Plan de Acción Comunitaria del 98. Dos cosas. Primero, el Partido Socialista históricamente está en contra de este plan. Este plan estuvo en ocasiones en la Diputación, desapareció en otras ocasiones y en momentos determinados por consejo de los técnicos de la Diputación, que decían que era absolutamente imposible controlar el gasto que había en esas obras, absolutamente imposible. Ustedes optan, no sólo por mantenerlo sino por potenciarlo. Estamos hablando de un plan de 100 millones de pesetas, un plan económicamente importante, importante para lo que va dedicado. A talones de doscientas mil da para muchos, y, vuelvo a repetir, nosotros no estamos por esa historia, pero en caso de que sigan manteniéndolo, y también se lo dijimos en aquella reunión, le planteábamos dos cuestiones, una, que las subvenciones fuesen a asociaciones legalmente constituídas, es decir, asociaciones de vecinos, comisiones de montes, etc., etc., etc., y dos, que en los diferentes Ayuntamientos haya un informe de los Alcaldes priorizando las solicitudes que corresponden a su término municipal. ¿Por qué razón?. Por una fundamental. El 90% de estas obras, al menos según figura en estas bases, van a ser obras que van a recaer en el Ayuntamiento, que el Ayuntamiento tiene que mantenerlas después, tiene que pagar el fluído eléctrico de los alumbrados públicos, etc., etc., por lo tanto lógicamente nadie mejor que los Alcaldes, sean del signo que sean, para priorizar esas obras, salvo que el Presidente de la Diputación, que no se somete a elecciones a nivel de la provincia, entienda que él tiene mayor capacidad para conocer los problemas de los Ayuntamientos o de los vecinos que los propios Alcaldes. Nosotros entendemos que no. Como estamos seguros que a todas las cosas que dijimos nos va a seguir planteando lo mismo, y por el fruto y el resultado de una reunión de cuatro horas, diga lo que diga usted ahora mismo, no podría creerle nunca, ha faltado a su palabra, por lo tanto vamos a votar en contra de este tema. Sr. Presidente.- Tiene la palabra el Sr. Costa Díaz. Sr. Costa Díaz.- Si, buenos días Presidente. Ben, en resposta ás propostas presentadas polo Bloque Nacionalista Galego e o Partido Socialista vou a ser breve; posto que na Comisión debatimos dabondo estes temas. En relación co do que o Sr. Alcalde faga unha declaración xurada dicindo que non houbo subvencións para estas obras doutras entidades ou doutras administracións, máis que nada se fai porque os Secretarios tardan moito debido a que teñen que revisar moita documentación, moitos expedientes, e estou seguro que as declaracións xuradas dos Alcaldes, sexan do grupo que sexan, son certas, pero moitas veces se fai por dar rapidez e trámite a estes asuntos. En relación á fiscalidade, eu penso que os Concellos eñen a obrigación,ás asociacións de veciños,de pedi-lo correspondente permiso para levar a cabo as obras. Ese permiso ten que ir acompañado dunha relación valorada e detalle das obras a levar a cabo, e se quere o Axuntamento pode facer unha fiscalización directa, á parte da que fai xa a Deputación polos seus técnicos, é máis, se non leva este trámite a cabo o Concello pódelle requerir que quite o correspondente permiso da obra que se vai realizar. Con respecto a que non se fagan actuacións coas obras do PAM nos cascos urbanos, eu penso que é unha medida discriminatoria posto que hai bastantes Concellos, uns catro polo menos, que case o casco urbano ocupa todo o municipio. Desta maneira veríanse limitados a que non poderían facer obras deste plan. Á parte diso, sería meternos un pouco nos criterios que debe segui-lo Concello, meternos un pouco na autonomía municipal. Por outra parte, saben que estes criterios están aplicados nos diversos plans que se levan a cabo con subvencións doutras administracións. Con respecto ó reparto eu penso que a extensión e a poboación son os criterios máis importantes que poden concurrir nun Concello. É certo tamén que en moitas administracións se teñe en conta a presión fiscal, como ben dicía o portavoz do Partido Socialista, pero eu creo que esto, con estes criterios, é un plan rápido, un plan dunha actuación directa e penso que con estes criterios está totalmente repartido. Tamén estou seguro de que o reparto se vai levar equitativamente, posto que me parece que vamos no terceiro Plan de Acción Municipal e os repartos que se levan feito penso que non deron grandes discusións, posto que o Sr. Presidente, no 20% ese que queda a súa disposición, fixo actuacións concretas, rápidas, problemas que xurden e temas que teñen que ter ese apartado. Con respecto a que as asociacións teñan que estar constituídas, sabemos que no rural hai un abandono total ás veces para levar a cabo a constitución de asociacións. Se este criterio se levara a cabo e se puxera estou seguro que quedarían sen pedir moitisimas subvencións, que son moi necesarias para levar a cabo pequenas obras. Estas subvencións dan lugar a que ás veces os veciños se unan máis no traballo, se unan máis incluso na amistade porque ás veces dase a considerar que hai xente que non actuaba concretamente en obras comunitarias e desta maneira ponse a traballar polo ben do seu barrio ou polo ben da súa parroquia. En canto ó que se comenta de que se había posto unha emenda ás bases e que se tratou e se votou na Comisión, neste momento non pode estar na acta da Comisión posto que inda non se levou a cabo, levarase na próxima Comisión de Cooperación, pero ó final das bases hai un escrito onde se da conta desa votación. Na Comisión se someteu a votación e por suposto foi rexeitada polo Grupo Popular e iso é criterio do Presidente se estima que se debe someter a votación de novo. Pola miña parte non teño nada máis que dicir. Ese criterio foi rechazado na Comisión e é criterio do Presidente. Ó final das bases hai un escrito que di: "durante el debate de las bases del Programa de Acción Municipal rechazáronse as propostas da oposición cos votos a favor do PSOE e do BNG e en contra o Partido Popular". Durante o debate das bases do Programa de Acción Municipal rechazáronse as propostas da oposición; quizáis non está redactado correctamente pero é un tema que se correxirá na próxima aprobación da acta. Sr. Presidente.- Vamos a ver, Sr. González Iglesias. Polo que vexo, durante o debate das bases do Programa de Acción Comunitaria rechazáronse as propostas da oposición, cos votos a favor do PSOE e do BNG e en contra do PP, polas que solicitaban que nos Concellos que se deducise a poboación do casco non se permitise aplicar subvencións no mesmo e que se impuxese data límite para a adoptación de Resolución Presidencial. Está recollido na acta, acórdase por unanimidade reduci-la data de notificación das cantidades que lle correspondan a cada Concello o 15 de abri,l así como a redacción da base segunda sobre detracción de cantidades ós Concellos e Mancomunidades por cantidades adeudadas á Deputación. ¿Que problema hai aquí?. Vostede fai unha proposta de emenda. Sr. González Iglesias.- O dictame da Comisión fala das propostas do grupo da oposición, pero non se plantexa a emenda por ningún sitio; entón me parece que non é fiel reflexo do que pasó na Comisión. Sr. Presidente.- ¿E non se recolleu?. Sr. González Iglesias.- Exactamente. Sr. Presidente.- Non se preocupe vostede, recollémola agora de viva voz e votámola. Non hai problema ningún. En todo caso eu queríalle aclarar que di vostede que na reunión que tivemos acordamos dúas cousas. Realmente acordamos, non o vamos a negar, unha, a que vostede propón agora como emenda que é que se excluia. Sr. González Iglesias.- Non, home, non. Non é iso. Sr. Presidente.- Eu entendo iso, que é que excluia a poboación dos Concellos de máis de 20.000 habitantes á hora de reparti-lo PAC, e efectivamente isto falouse. Os que estabamos nesa reunión dimos o visto bo. Sr. González Iglesias.- Se me permite aclárollo. O que falamos na reunión foi que para a concesión das subvencións, ás poboacións de máis de 20.000 habitantes se lle detraían os habitantes do casco urbano. Plantexábamos que entón non se fixeran obras no casco urbano con eses cartos. Sr. Presidente.- É o que estou dicindo eu. Sr. González Iglesias.- Non, espere. A emenda é que en función de que o Grupo Popular chega á Comisión e varía o que acordamos, o Grupo Socialista plantexa unha emenda que di que non se lle detraian os habitantes do casco urbano ós Concellos de máis de 20.000 habitantes. Posto que se se poden facer obras alí é lóxico que eses habitantes conten tamén para entrar dentro do plan, e ademais diso por outra razón, porque tanto Vigo como Pontevedra están fóra, é dicir, van ir por un plan diferente ou por unha concesión diferente e loxicamente quedarían fóra de tódolos plans soamente os habitantes dos cascos urbanos das poboacións de máis de 20.000 habitantes o que nos parecía inxusto. Sr. Presidente.- Agora entendinno. En todo caso, vou a dar unha explicación do que acordamos. Houbo un principio de acordo na reunión e logo na Comisión sostívose algo distinto nun punto en concreto. Primeiro, é certo que habíamos dado o visto bo, tanto o Sr. Pedrosa como eu e vostedes, a que nos Concellos de máis de 20.000 habitantes non se realizasen obras dentro do que é o casco urbano. Pensamos que isto non traería ningún problema, pero dímonos conta, e creo que de sabios é corrixir, que por exemplo había Concellos que saerían moi prexudicados. O máis prexudicado é Marín, se se lle detrae, se dáselle a subvención en virtude da poboación e extensión e non se lle deixa construir no casco urbano, practicamente non ten onde inverti-lo diñeiro. Segundo caso: Cangas. Cangas ten moito casco urbano e sen embargo pouca extensión.Saería prexudicado. Terceiro: saería prexudicado tamén Cambados. Entón pensamos que de sabios é corrixir e tratámolo de explicar na Comisión. Neste sentido o Presidente da Comisión creo que deu explicacións de por que dábamos este cambio. Cando habíamos comprometido unha data de resolución recordarán que logo non se cumpriu e tamén o habíamos pactado. Creo que estaba na Comisión con vostedes o Xefe do Servicio de Cooperación e explicoulles que era imposible cumprir ese prazo. En todo caso tampouco ten maior transcendencia cando eu adianto o prazo de comunicarlle ós Alcaldes, aínda que sexa de viva voz, a cantidade aproximada, que pode variar ó mellor en quiñentas mil pesetas. Vostede pode confiar na miña palabra ou non, ese é o seu problema, non é o meu, pero eu estoulle dando explicacións porque nalgún caso pensamos que non tiña transcendencia, e logo vimos a razón, unha explicouna o Sr. Lombardía dicindo que esa fecha é imposible, pero para o Alcalde tampouco ten maior importancia a resolución canto saber que cantidade de diñeiro vai a ter. Entón, Sr. González, eu teño que corrixirme cando creo que me equivoco, e se isto lévao a desconfiar da miña persoa, loxicamente ese é o seu problema. Dito isto, que creo que merecía unha explicación pola miña parte, procedemos á votación da emenda, que se non me equivoco, Sr. González, di: "posto que se detrae a poboación de máis de 20.000 habitantes que non se faga así, é dicir, que se contemple tamén a poboación posto que xa quedan fóra Vigo e Pontevedra". Esa é a súa emenda, ¿non?. Sr. Mosquera. Sr. Mosquera Lorenzo.- Gracias, Sr. Presidente. Eu supoño que esa emenda haberá que votala ó final, polo tanto quero antes aclarar unhas cantas cousas. Sr. Presidente, teño que lamentar que cando un ten unhas razóns que non quere dicir, igual porque se lle esquenceron, e quere dar explicacións, colúmpianse ou comete erros de sumo bulto. Mire vostede, Cambados non ten 20.000 habitantes, polo tanto non se lle detrae nada, polo tanto non sáe nada prexudicado con este criterio, ten 24.000 habitantes e se lle detraen 5.000, ou sexa que podería facerlle as obras a 19.000 habitantes Marín, que efectivamente é o que máis urbano ten, ten 25.000 habitantes e quedan fóra do casco urbano 11.000; podería facerlle as obras a 11.000. Dicir que non ten onde face-las obras é unha disculpa de mala maneira. Non é ese o problema e, por favor, non se terxiverse, vamos a ve-lo asunto e vamos ó fondo da cuestión. Na reunión de portavoces, a cuestión de fondo da que se estaba falando é a seguinte: este reparto é absolutamente atrabiliario. Explícolle, datos en man. Hai Concellos nos que no reparto do PAM, cos criterios que se aplicaron o ano pasado, que supoño que serán os mesmos que se van a aplicar, máis ou menos, se levaron da orde de 13.000 pesetas por habitante, e Concellos nos que se levaron da orde de 500 pesetas por habitante, ou sexa, de 1 a 26. Se contamos Vigo vai de 1 a 100. Entón, o vostedes teñen vontade de corrixilo ou non teñen vontade de corrixilo, me da igual cal é o criterio.Como vostedes non teñen vontade de corrixilo, e precisamente esa proposta fixémola nós, era que ós Concellos que lle quite a poboación, quítallo tamén. ¿Para que?. Para que os seus Alcaldes vexan claramente que é o que lle están facendo, e aceptaron esa proposta. O espíritu da proposta non era aplicala literalmente, senón simplemente poñer sobre a mesa cal era a contradicción, e a contradicción é que se está aplicando de 1 a 100. Marín, por exemplo, aplique no casco urbano ou non aplique no casco urbano, está levando da orde de 500 pesetas por habitante, mentras que Dozón está levando 13.000 pesetas por habitante ou 12.000. Iso é o que están vostedes aplicando, están facendo as contas para que lle saian como queren; entón, a min me da igual, mire, faga a reforma que queira agora. Nós estaríamos dispostos a aceptar que o reparto fora de 1 a 4 e aplique vostede os criterios que lle dea a gana despois, de 1 a 4, por exemplo. Fíxese o que estamos dispostos a aceptar, que habitantes dun Concello levaran 4 veces menos que os doutros Concellos, porque estamos de 1 a 100, fíxese vostede. Entón, esta é unha discusión que nos vai a ocultar cal é o fondo da cuestión, que se máis de 20.000, que si menos de 20.000, que se quitalos, que se no casco urbano, que se fóra do caso urbano, que se dalos antes, non, non, o problema de fondo é o que é, cifras en man.Vostede fixo o ano pasado as contas vinte veces para que dera a certos Concellos tanto, ou sexa que lle dera moito máis, ou bastante máis, a Lalín que a Vigo, que lle dera moito máis a tal que cual, etc. Vostede sabía perfectamente a que Concellos quería que lle tocara e ó final fixo as contas e saiu así, pero a consecuencia diso é que hai diferencias de 1 a 100. Se quitamos Vigo é de 1 a 25 ou 26, que manda truco. Non estamos corrixindo un pouquiño, estamos de 1 a 100 ou de 1 a 25, esta é a consecuencia de aplicar esto e me da igual como vaian as bases, que si se conta a poboación, que non se conta a poboación, que se conta non sei que. O problema de fondo é o que é; ese é o problema de fondo e non sigamos discutindo de que si a obra se pode facer no casco urbano, que non se pode facer, que é falso porque en tódolos sitios desta provincia sobra onde facer obras, fóra do casco ou non, nin dentro, nin fóra, nin quitando, nin non quitando, nin directo, nin indirecto, nin circunstancial, o problema de fondo é o que é, que o reparto sáe dese tipo. Ese é o problema de fondo, se vostedes están por corrixilo, a forma nos dá exactamente igual, ¿entende?. O gordo é que as diferencias de distribución son absolutamente espectaculares, dese nivel, e quitando as cidades e sen quita-las cidades se vai de 1 a 100, de 1 a 25, manda truco. Estamos falando de cousas serias, non é dicir corrixir un pouco; entón leva o 50% máis por habitante un Concello máis despoboado. Con criterios de razón, equidade, vaise normalmente ós sitios máis despoboados, ós sitios con menos riqueza, vale, un 100% máis, vale, pero estamos falando diso, de 1 a 110, ese é o problema de fondo. O sentido da emenda era poñer claro que é o que están vostedes facendo con isto; que lle quede claro incluso ós seus propios Alcaldes, porque un Concello como Marín, e vamos a referirnos a un que está gobernado polo PP neste momento, chega co seu PAM a que o ano pasado lle concederan 15 millóns para case 30.000 habitantes, e resulta que ten 500 pesetas por cada habitante, outro Concello ten 13.000 ou 14.000 neste Plan. Esas son as consecuencias. Corrixa como queira, pero hai que corrixilo dalgunha maneira porque é absolutamente disparatado. Despois, con respecto a algunhas cousas máis que dixo o Sr. Costa, o Sr. Costa ten unha función sempre desagradable, que é que ten que falar como Presidente da Comisión nestes plans. Os plans nin os fai el, entón ten que buscar argumentacións en cada caso. Eu síntoo por el porque é das persoas que inda é capaz, cando caen contradiccións, porse colorado, darse conta que ten que cumprir así, como poda e tal, porque claro, dicir que no rural non hai asociacións constituídas manda truco. É dicir, por exemplo, que unha comunidade de augas nestes momentos non ten uns estatutos, non debe haber ningunha de hai cinco ou dez anos para acá que non teñan os seus estatutos, todas teñen os seus estatutos, están legalmente constituídas. Podían poñer, e incluso sería mellor, que valera que estiveran recoñecidas dentro do PP, dos seus estatutos; polo menos tiñan uns estatutos e non son tres amigotes, do PP pero amigotes; pero dicir que non hai recoñecido, pero home, por favor. Eu creo que en vez diso, en vez do PAC, poderíamos organizar bailes de antroido, por exemplo, nos barrios, e entón se fomentaba a amistade, pero sen caciquear, simplemente co baile, ¿entende?, era moito mellor, home. Por favor, un pouco de seriedade no asunto. E con respecto a que o Concello ten permiso, miren vostedes, están metendo no PAC, e repito, agardo que non lles dea un disgusto, non temos ningunha gana de que anden dando disgustos estas cousas, pero é tremendamente conflictivo. Vostedes o saben, e se non o queren saberanno vostedes coa sua ignorancia intencionada, que quede claro. O Alcalde, o único recurso que ten é paralizarlle as obras. Iso é sempre un conflicto. E xa escoitar que é meterse na autonomía municipal poñer unhas bases nun plan, que se vai máis de 20.000, menos de 20.000, ou non sei que historias, non é meterse na autonomía municipal cando un Alcalde non é seu, que ande un Concelleiro seu, ou non Concelleiro, xefe local do PP, repartiando talóns por alí, prometendo porque a conta do PAC xa teñen prometidas a tira de obriñas por alí, ¿iso non é meterse na autonomía municipal, facer obras municipais por esa vía?. Iso non é meterse na autonomía municipal. Manda truco. Con respecto a este plan temos escoitado de todo, porque tamén o ano pasado tivemos que escoitar que a maioría das obras ían para traída de augas, falso, de todo, temos que escoitar de todo, e o fondo, porque non se quere recoñecer cal é o fondo, eu repito, seguimos insistindo en que no PAM fagan un reparto algo serio. Sempre vai ser discutible, sempre vai ser discrecional, pero que non vaia de 1 a 100, nin de 1 a 25, senón que vaia algo máis serio, algo máis riguroso, vai a haber diferencias sempre pero non estas que son de auténtico escándalo. E por outro lado con respecto ó PAC insistimos na solicitude de que o retiren, e queremos insistir moito nisto, retírenno e falemos deste plan porque se non vai a dar moitas voltas e agardemos que, en fin, algunha non sexa moi desagradable. E nada máis. Sr. Presidente.- Sr. Mosquera, vamos a ver. Críticas, como di vostede, pode facelas como queira; vostede está aplicando agora as porcentaxes á poboación, e ten razón. ¿Por que non as aplica vostede tamén ás vías que teñen os municipios que son grandes, por exemplo, ou á dispersión ou núcleos de poboación que ten, xa que nomeou Lalín, con outros?. Porque claro, unha bombilla ó mellor alumea a dous veciños e en Vigo alumea a 2.000 veciños. Entón o que intentamos é de conxugar dalgunha maneira, dalgunha forma, ambas cousas, e dígolle máis, ¿por que se despoboa entón a parte rural?, porque vive mellor que en Cangas, ou vive mellor que en Vigo, ou vive mellor que en Marín, ¿non?. Detraiamos eses servicios á poboación, onde está a poboación. Claro, entón si, entón dámoslle todo a Vigo e dámoslle todo a Pontevedra e a uns pouquiños máis. O razoamento que fixo vostede, Sr. Mosquera, é ese, entón temos que buscar algo intermedio, que neste caso sae privado Lalín e A Estrada. Pero mire vostede, aquí está un Concelleiro de Marín e alguén do Morrazo tamén está aí. Dos cartos que sobraron, dese 20%, eu tratei daquela unha compensación precisamente. Discrecional. Si señor. Pero trateina de facer e Marín levou máis do que vostede di, e o Morrazo vai levar algo máis do que vostede di ou do que levou tamén. Entón criterios, o de vostede é tan vicioso coma o meu. Entón tratamos de buscar un término medio que é moi difícil encontralo. Por exemplo, sería importante introduci-lo que dixo o Sr. González Iglesias e recoñecémolo. Este ano non o podemos facer porque leva un traballo inmenso ve-la carga fiscal dos Concellos. Claro, esto é así, ou sexa, arrimamos a poboación, pois veña arrimamos a poboación, arrimamos a extensión, home, busquemos un equilibrio e se quere vostede primemos máis onde se está despoboando. A Lama tamén levou moitisimos cartos por esa razón. Non podemos tratar a Vigo igual que Lalín ou igual que un termo rural, eso está claro. Entón se arrimas a ascua á poboación e se a arrima vostede á poboación pois igual, tratamos de buscar un termo medio. ¿Tanto lle preocupa o Plan de Acción Comunitaria?. Bueno, xa sabemos que son enimigos del, iso vímolo oíndo desde sempre. Trataremos, se algo houbo, de corrixilo, pouco a pouco trataremos de corrixilo. E a vostedes ofrecínlle alternativas na reunión tamén e tampouco aportaron nada novo. Non aportaron. Pero xa, de verdade, é que xa lle doen a un os oídos de oír sempre a mesma cantinela, e veña a estructura do PP. E mire vostede, hai moitas asociacións constituídas, pero hai moitas que non, hai moitisimas que non. Ó mellor hai tres veciños que vostede lle pode axudar, e que o Alcalde non coñece o tema, non o coñece. Bueno, siga vostede dicindo iso. Desde que eu me sentei nesta mesa por primeira vez vén dicindo o mesmo sobre este plan, porque é enimigo del. Bueno, de acordo. Cando vostedes gobernen fagan outro plan distinto. ¿Tanto lle preocupa a xustificación?. Mire vostede, eu estou tranquilisimo porque será cuestión do técnico que firme ou non firme. O Interventor ten moi claro que mentres non haxa firma do técnico garantindo o que se fixo, non vai pagar e polo tanto, se algún funcionario non cumpre coa súa obrigación non terá que ve-lo Presidente. Desde logo, está claro que non se vai pagar nada sen certificación de que esa obra está feita. E se algún funcionario firma en barbecho será o seu problema, non será o problema do control, recoñecendo que efectivamente son tantas pequenas obras que o control é difícil. É difícil, pero teranno que facer, teranno que facer, e se non que protesten e contrataremos xente para controlalo. Eu, dende logo, non vou ver se está feita a obra ou non, terán que certifica-lo técnico e unha vez certificado o técnico terá que pagalo o Interventor, mentres tanto non pagará. Non sei cantas cousas máis dixeron, xa non me acordo, pero isto é o esencial que lle quería eu contestar. E dende logo incidir en que efectivamente o cambio que se fixo da Resolución foi debido ó informe do técnico de que non daba tempo. Adelantamos o tempo de comunicación dos cartos que vai ter un Alcalde, que é o que lle interesa, e con respecto ó da poboación eu acepteino e non tiña inconveniente en aceptalo, pero hai Concellos que teñen problemas, entón aquí estamos para favorecer ós Concellos e non a outros. E tamén lle quero recordar unha cousa. A Deputación pode facer obras no rural cando considere conveniente e se non le-lo artigo 26 da Lei de Bases de Réxime Local. Outra cousa é que efectivamente teñan que pedir permiso ós Alcaldes, iso é distinto, e se lle pide, e se se abusouse algunha vez, Sr. Mosquera, deste plan, procurarei na medida do posible, e ofrecínlle participación, corrixilo, trataremos de corrixilo tamén. Tiña a palabra o Sr. González Iglesias. Sr. González Iglesias.- Vamos a ver, Presidente, me va a permitir dos cosas. Una, que utilice la misma argumentación que está haciendo usted ahora mismo para defender la enmienda. Decía usted que hay un Ayuntamiento, puso un caso concreto, Marín, donde tuvo que hacer ejercicios de discrecionalidad para poder corregir esos desequilibrios. Pues mire usted, si introduce la población del casco urbano no tiene que hacer ningún ejercicio de discrecionalidad porque sólamente hay dos Ayuntamientos que son los más perjudicados, no es Cangas ni ningún Ayuntamiento del Morrazo, son Marín y Vilagarcía. Simplemente coge usted los datos de población del casco urbano de los dos Ayuntamientos y verá que son los dos que salen realmente perjudicados porque tienen el casco urbano más grande de los Ayuntamientos de más de 20.000 habitantes, el resto menos. Por lo tanto, vuelvo a repetir, acepten ustedes la enmienda y ese ejercicio de discrecionalidad que tanto le cuesta, al menos en la expresión así lo parecía, tiene que dejar de hacerlo. Como tenía la segunda intervención, voy a utilizarla ya si me permite. Voy a utilizarla poniendo de manifiesto las contradicciones que, como siempre, existen cuando intervienen dos representantes del grupo mayoritario. Cuando interviene el Sr. Diputado Presidente de la Comisión de Cooperación y cuando interviene el Presidente dicen cosas totalmente diferentes. Me explico. El Sr. Costa, le recuerdo que me argumentó un cambio, dice que lo reconoce ahora, argumentó ahora un cambio, pero no argumentó para nada el otro cambio que introdujeron. Y el otro cambio es por el que empieza la intervención el Sr. Costa que dice lo siguiente: "home non se pide certificación porque os Secretarios teñen moito traballo, tardan moito, etc., etc., etc.,". El Sr. Presidente, cuando habla del Plan de Acción Comunitaria, dice textualmente "tiene orden el Interventor de no pagar mientras no haya una certificación del técnico". Aplique exactamente lo mismo. ¿Verdad que a usted no le vale que el Presidente de una asociación de esas le diga que está la obra hecha, que usted pide lo del técnico?. Pidan lo mismo en los Ayuntamientos, exactamente lo mismo, ni más ni menos. No una declaración del Alcalde. El Sr. Costa, que le traiciona el subconsciente, sigue diciendo una declaración jurada. No, mire usted, no una declaración del Alcalde, sinó simplemente una certificación del funcionario que tenga que certificar. Si lo pide estarían hablando de lo mismo, si no están diciendo argumentos contradictorios entre ustedes dos, hablando de un plan y de otro; pero, claro, la diferencia está en que en uno conviene y en otro no conviene. Sr. Costa, decía el Sr. Mosquera antes lo que dijo también mi compañera Ramona en Comisión: que por lo menos se ponía colorado. No es cierto. El Sr. Costa, desde que quiso hacer un hipódromo en un Plan de Comarca de Acción Especial se debió quedar colorado desde aquella encima es ahora mismo quien ostenta la Presidencia de la Comisión de Cooperación. Increíble pero cierto; esto sólo debe ocurrir en esta Diputación. Pero con aquella filosofía, llevada a esta Comisión, pasa lo que pasa y se seguirán haciendo los planteamientos que se hacen, ni más ni menos. En el Ayuntamiento del Sr. Costa se quiso hacer un hipódromo con cargo al Plan de Comarca de Acción Especial o de un Plan de Obras y Servicios. Y esta es la persona que defiende que los planes deben ser para cuestiones de infraestructura básica. Bueno, pues así nos va. Y uno se asusta cuando se vuelve al socorrido argumento, cuando no hay argumentos, que es la autonomía municipal. Pues no es cierto, y vuelvo a contradecirlo Sr. Presidente. El Sr. Presidente acaba de recordar que él puede hacer obras en los Ayuntamientos que él conoce perfectamente, conoce perfectamente los déficits de servicios que afectan a dos o tres ciudadanos, o a cuatro o a cinco, y el Sr. Alcalde no los conoce, y ahí si que no se habla de autonomía municipal. Es curioso, es curioso que se utilicen argumentos contradictorios. De todas formas, Sr. Presidente, usted bien lo dijo; yo puedo fiarme o no de su palabra, es mi problema, pero es que usted hasta ahora no me ha demostrado en este tema que sea para depositar mi confianza en usted. En uno de los acuerdos se olvida de la certificación del Secretario o funcionario y reconoce que si, que lo han cambiado; pero lo reconoce hoy en el Pleno. El día de la Comisión, antes de empezar la Comisión nadie nos dice a los Portavoces, oiga, es que hemos cambiado esto y esto. Pónganse de acuerdo, es mejor; yo creo que es mejor que intervenga uno de su grupo político porque si intervienen dos se contradicen; entonces, mejor pónganse de acuerdo y que intervenga uno y nada más y así todos tranquilos. Nada más. Sr. Presidente.- Para usted es igual que certifique una Administración, que no certifique una Administración. El PAM, que se le da a una Administración no a una Asociación, que lo certifique también el técnico nuestro. ¿Y por qué no lo va a certificar el Alcalde?. ¿No es Administración el Alcalde?. Y hay otra cuestión, hay temas menores en todos los Ayuntamientos que los Alcaldes, del signo que sean, no los conocen y los vecinos, tres vecinos que lo están sufriendo pues si. Yo desde luego no los conozco tampoco, no he dicho que los conociera. El Sr. Mosquera quería intervenir también. Sr. Mosquera Lorenzo.- Este debate podíanos levar moitisimo tempo, pero me parece que é un diálogo de xordos. Hai un entramado de capacidade de decisión onde incluso eu creo que forma parte tanto a estructura provincial do PP coma o Presidente, coma algúns Deputados, coma algúns funcionarios. En fin, é unha cuestión moi complicada e non hai así claramente interlocutor válido. As decisións vanse tomando como se van, están onde están, e me parece que non hai ningunha posibilidade de cambiar, senón que está decidido; algunhas cousas teñen as súas razóns explícitas, outras non as teñen, é evidente, simplemente porque si o porque non queren dicir por que, é evidente, e polo tanto esto se alarga nun diálogo de xordos. Pero di vostede, Sr. Presidente, que no PAC leva oído o mesmo dende sempre. É que dende sempre levan feito o mesmo, dende sempre. Eu o primeiro que traballo coma Deputado que fixen nesta casa foi exactamente mira-lo do ano anterior, o do 91, e o PAC fora todo para os Concellos onde non gobernaba o PP e os Concellos saíron primados por subvencións do CPAM, etc., etc., etc. E desde aquela sigue o mesmo, e o plan a única razón obxectiva que ten de ser é exactamente esa; entón non se sorprenda que estemos dicindo sempre o mesmo porque é que o plan responde sempre ó mesmo. Ben, Sr. Presidente, a vostede cónstalle igual que a min, e quero dicilo aquí clariño e solemnemente nun Pleno, que técnicos desta casa fan os proxectos para os Concellos, supervísannos despois aquí, firman o que lle faga falta en función dos seus intereses, así clariño aquí no Pleno, que quede claro por escrito, ou sexa, na acta; e vostede sabe perfectamente que houbo prácticas, que non podo asegurar que hoxe se fagan, de ir a face-los seus choios privados en horario daquí e incluso co soporte técnico da axuda doutros funcionarios desta Deputación, e a vostede lle consta igual que a min. Agora negarao; entón debe se-lo único que non o sabe. A vostede cónstalle perfectamente que houbo incluso intentos e escritos, ou polo menos ordes expresas, de que non saíran salvo que houbera control etc., etc. Se quere me parece que aínda teño aquí os papeliños, non, deixeinos no coche. Aquí teño uns papeliños dunha obra, por exemplo, que está certificada nesta Deputación, que pagou esta Deputación, e que está sen facer nun Concello, certificada por un técnico daquí e que é quen supervisa aquí, quen fai o proxecto alá e quen firma o que lle dá a gana. Si, si, firmou o técnico, e pódollo dicir. Esto pasou nesta casa, téñoo aquí, quero que quede clariño nun Pleno. Vostede di que coa firma do técnico se lava as mans. Eu díxenlle antes que será coa súa ignorancia interesada. Se lle parece que fai de ignorante, dígolle para que conste nun Pleno que eso está sucedendo. Non digo que se unha obra do PAC está sen facer, por exemplo, e está pagada por esta Deputación, que vostede fora a mirar ou non, pero vostede está facendo unha ignorancia interesada. Vostede sabe que todas esas cousas pasan e non lle vou agora aquí a sacarlle os papeliños e explicarllo porque non é obxecto deste Pleno, pero se quere explícollo con papeliños e todo. A ver se ten vostede a santa boa intención de corrixilo. Iso está pasando; dígoo para que sepa clarisimamente o que hai, por eso lle pido que o retire, que retire o PAC do Pleno e que se se empeña en mantelo polo menos que sexa con outras condicións e con outros mecanismos de control. Non podo dicir nada máis. .../...[páx. 39] ------ Folla: 28,48 .../... [páx. 39-48] 2.4167.- APROBACIÓN DAS BASES REGULADORAS DOS PROGRAMAS DE ACCIÓN MUNICIPAL 1998-99, MELLORA E CONSERVACIÓN DE INSTALACIÓNS DEPORTIVAS 1998 E ACCIÓN COMUNITARIA 1998 [PAM, PID, PAC/ 1998] Con respecto ó da despoboación, é certo Sr. Presidente, é certo, e vamos falar xa de cousas serias, moito máis tráxicas que isto, aínda que cos cartos públicos face-los chistes coma os que se fan no PAC é grave, pero isto é moito máis grave porque afecta ó futuro social, demográfico, ecolóxico e demais. Vostede sabe perfectamente que por poñer aceras para pasea-las vacas non se vai deixar despoboar un sitio, sábeo perfectamente. Por poñer un pavillón deportivo en Avión, que a poboación menor de 35 anos, que non sei se había 17, o único que pode servir é para i-las señoras, en vez de ir a misa, ir facer ganchillo alí, non creo que se deixe de despoboar Avión. O problema é moitisimo máis fondo. E podo dicir que no rural de Pontevedra, que segundo datos oficiais ten exactamente 28.000 habitantes, non hai nin un metro de acera. Non depende diso, Sr. Presidente. Ogallá o problema fora poñer uns puntos de luz e demais, pero non depende diso en absoluto, depende doutras cousas moito máis profundas que non creo que a Deputación teña a capacidade de corrixir. Depende de toda unha política económica e demais e o problema é que podemos caer no despilfarro, ou sexa, estar facendo uns servicios que non teñen ningún sentido. Primamos extensión, pero pode haber un Concello, como os hai, que realmente a zona habitada é moi pequeniña e o resto practicamente debía de depender da Consellería de Montes, de Agricultura e Montes, porque é monte. Creo que hai que facer actuacións se cadra fortes, ordear todo o monte, face-la concentración parcelaria no monte, que está sen facer, e agora a xente non sabe nin onde ten o seu monte, etc., etc. Unha serie de cousas hai que facelas. Eu teño ido por aí e ver unha acera se cadra nun sitio que hai dúas casas, que en Pontevedra onde hai mil casas, non hai, e que resulta que ó cabo de catro anos os matorrais levantaron a acera e non vale para nada, estorba. Vostede pode poñerse a chorar polos sitios que se despóboan, é certo, pero nolo corriximos con iso; haberá que ver onde hai máis necesidades de servicios, onde está esa famosa enquisa de infraestructura que sempre se prometeu e que ó parecer é obrigatorio tela e non a temos. Ó final o asunto é coller e face-las contas para que saian as cifras que saian, e as cifras que saen son as que son, e non me veña co argumento de se vai estrictamente por poboación que Vigo se leva a terceira parte, Pontevedra se leva o dez por cento, etc., non é ese o problema. Estoulle dicindo que quitando Pontevedra e Vigo vai dun a vinteseis ou dun a trinta. Se non lle parece esaxerado iso, non sei logo que lle parecerá esaxerado. Eu non sei exactamente o que lle parece esaxerado, non o sei, francamente non o sei. Nada máis. Sr. Presidente.- Gracias Sr. Mosquera. É certo, porque teñen compatibilidade, que os Enxeñeiros, que cobran dúascentas mil pesetas ou pouco máis, fan proxectos para Alcaldes, iso sabémolo todos, iso nolo nego, iso sabémolo absolutamente todos, pero están legalmente autorizados para iso. Eu dixen que non era a miña responsabilidade se algún técnico sen ver, sen comprobar, certificaba algunha obra; eu, dende logo, non estou aquí para ser inspector de policía dos técnicos, é unha responsabilidade dos técnicos. A min preocúpame o que vostede está dicindo que poida pasar, e para iso eu de vez en cando teño unha reunión cos técnicos e con tódolos xefes de servicio para recordarlles estas obrigas e o risco que corren se efectivamente se fían de calquera persoa que lle di que iso está feito. Eu non podo ser inspector de policía vendo se efectivamente me están firmando algo que comprobaron ou non comprobaron. Iso era o que eu quería dicir, non quero dicir que poidan pasar cousas que poden pasar; non será porque non se lles está advirtindo por parte de Presidencia destes temas que hai controlar. Admito tamén que chegou ós meus oídos, xa o ano pasado, que non só foron para un desfile de modas e para tal, que pode ser aceptable, senón incluso algunha comilona. Indudablemente iso non se pagou para comilonas, aí ten que haber algunha certificación. Aquí teño ó Interventor a miña esquerda, non creo que librara o diñeiro para unha comilona a través do PAC; outra cousa é que efectivamente se puideron falsificar. Mire vostede, eu non son inspector de policía nin inspector para ver estes temas, teño que pedir responsabilidades ós que están baixo ás miñas ordes e estámosllas pedindo tódolos días. E igual que falamos de Avión, poderíamos falar de Covelo ou de Dozón, por exemplo; indudablemente non vamos nós a resolve-lo tema da despoboación rural. Vamos a contribuir dalgunha maneira tamén a que teñan bos servicios, é dicir, se todos pensamos o mesmo, non fagamos nada, traiamos todo para onde vai a poboación e creémoslle os servicios, e abandonemos todo o demais. Claro que non o resolvemos, eso xa son políticas de moito máis nivel, por dicirllo dalgunha maneira, pero algo si podemos facer tamén e o estamos facendo. ¿Que se puideron facer aceras e agora non valen para nada?. É posible, non sei; eu pódolle que as aceras que nós facemos son a través de convenio cos Alcaldes e é sempre en núcleos urbanos, máis grandes ou máis pequenos, pero núcleos urbanos. En Pontevedra, tristemente, habería que facer moitas, por suposto que sí. Vostede sabe como están as carreteras da provincia, que o tiramos practicamente tódalas casas ou é moi difícil facer aceras. Salvo que alguén máis queira intervir. Sr. González, ¿a emenda votámola ó final?. Vale. Sr. Costa Díaz.- En relación al comentario del Sr. González con respecto ó hipódromo quero dicir que non é un hipódromo, é un club hípico, pero gracias a ter feito carreiras alí, hoxe presentouse un proxecto no Concello de 50 millóns de pesetas que da traballo a 16 persoas, ou sexa, que ás veces o ocio produce riqueza tamén nos pobos, e a equitación sabemos que está en auxe e esa idea vai ser seguida, pouco a pouco, por bastantes máis Concellos, simplemente iso, con respeto, ás veces vale máis estar colorado que estar pálido. Sr. González Iglesias.- O de pálido por min tampouco vai. Mire, Sr. Costa, me importa tres cominos se é un hipódromo, un club hípico ou o que sexa. Eu simplemente lle digo que cando apareceu aquí nun Plan de Comarca de Acción Especial ou de Obras e Servicios, apareceu como hipódromo de Covelo, por iso referíame ó hipódromo. E loxicamente vostede sabe que o ocio é moi importante, pero antes que o ocio hai cuestións máis básicas, ou así polo menos o contempla a Lei, que son para as que son os plans provinciais, e non para hipódromos. E volvo a repetir, mentras vostede sexa o Presidente da Comisión de Cooperación intentando facer ou facendo o que intentou facer, pois apa

Área de documentación

• Existencia e localización de copias Enlace para escoitar o audio da sesión do Pleno

Área de notas

• Nota

Puntos de acceso

Área de control da descrición