Servicio de patrimonio documental e bibliográfico - Deputación de Pontevedra

Área de contido e estrutura

• Alcance e contido Folla: 120,129 Da sesión ordinaria en primeira convocatoria, celebrada polo Pleno desta Excma. Deputación o día, 27 de marzo de 1998 No Salón de sesións da Excma. Deputación Provincial de Pontevedra, sendo as once horas e cinco minutos do día vintesete de marzo de mil novecentos noventa e oito, baixo a Presidencia do Ilmo. Sr. Presidente D. Manuel Abeledo López, reuníronse as Señoras/es Deputadas/os, Dona Carmen Avendaño Otero, D. Xosé Manuel Barros González, D. Adolfo Campos Panadeiros, Dona Ramona Castaño López, D. Xoán Carlos Chillón Iglesias, D. José Luis Fernández Lorenzo, D. Lino Fontán Mariño, Dona Ana Gandón Menduíña, D. Emilio González Iglesias, D. Oswaldo Lino González Pereira, D. Efrén Juanes Rodríguez, D. Emiliano Lage Rodríguez, D. Mario López Martínez, D. Rafael Louzán Abal, D. Xosé Cesáreo Mosquera Lorenzo, D. Santiago Pazos Moreira, D. Julio Pedrosa Vicente, D. Amado Ricón Virulegio, D. Julio Sayáns Bugallo, D. Ramón Sestelo Fernández, D. Santiago Tirado Serén, D. Pablo Vázquez Caride, D. Roberto Vázquez Souto e D. Manuel Vilar Márquez, co obxecto de celebrar sesión ordinaria da Deputación en Pleno, en primeira convocatoria, consonte á correspondente orde do día. Da fé do acto o Secretario Xeral, D. Rogelio Nicieza de la Cerra, e está presente o Sr. Interventor, D. Bautista Pérez Carnero. Non asisten as Señoras/es Deputadas/os, D. José Costa Díaz nin Dona Carmen Ferro Carballo. Antes de entrar na orde do día, a Presidencia manifesta que non se somete a aprobación o borrador da acta do Pleno anterior porque debido á súa extensión acabou de confeccionarse estes días pasados e a ausencia desta Presidencia imposibilitou a súa sinatura e traslado ós Sres/as. Deputados/as. Aprobarase no próximo Pleno. Declarada aberta a sesión e de orde da Presidencia éntrase seguidamente no exame da orde do día, adoptándose en relación coa mesma os seguintes acordos: 1.4197.- MOCIÓN DO DEPUTADO SR. MOSQUERA LORENZO RELATIVA Ó "FINANCIAMENTO E COBERTURA TERRITORIAL DO SERVICIO DE BOMBEIROS" Sr. Presidente.- Punto número 1 da orde do día: "Moción do Deputado Sr. Mosquera Lorenzo relativa ó financiamento e cobertura territorial do servicio de bombeiros". Ten a palabra o Sr. Mosquera. Sr. Mosquera Lorenzo.- Gracias Sr. Presidente. Eu creo que este é un tema que non afecta só ós bombeiros, senón que afecta a todo o funcionamento da Administración Local e ó seu financiamento e inclusive ou fundamentalmente ós dereitos dos cidadáns. Se un colle as contas de cada Administración Local en canto á participación nos tributos do Estado, é evidente que neste Estado hai cidadáns de primeira, hai cidadáns de segunda, de terceira, de cuarta e de rexional. Paseime a molestia de face-las contas do que para este exercicio 1998 vai transferi-lo Estado a cada Concello por cada habitante, e resulta que nos Concellos de máis de medio millón de habitantes lle transfire por cada habitante case 41.000 ptas.; vai baixando, non progresivamente, senón moi fortemente, ata os Concellos de menos de 5.000 en que lle transfire 14.350 ptas. por habitante. Ou sexa que resulta que, por exemplo, para atende-las necesidades e as competencias dun Concello de 100.000 habitantes, por exemplo Madrid, bueno Madrid xa sae fóra das contas, é bastante máis elevado, pero así de bote pronto anda, máis ou menos, en 7.000 millóns que lle transfire o Estado. Eses mesmos 100.000 habitantes, por exemplo, repartidos en 20 Concellos da provincia de Pontevedra de menos de 5.000 habitantes resulta que son 1.400 millóns. Eso é a sangrante realidade do financiamento da Administración Local nestes momentos. Posto doutra maneira, un Concello, por exemplo, que ronde os 5.000 habitantes, por exemplo Cotobade, se os cidadáns de Cotobade tivesen o mesmo trato á hora de transferi-lo Estado fondos para ese Concello de 5.000 habitantes que ten, por exemplo, Zaragoza, o Concello de Cotobade recibiría máis de 200 millóns, cando está recibindo pola súa poboación bastante menos de 100, e o presuposto de Cotobade anda sobre 200 millóns. A propia Lei e o propio financiamento dos Concellos leva a que haxa cidadáns de primeira, de segunda, de tercerira, de cuarta e de rexional. Dito esto, resulta que están recibindo máis os habitantes dos Concellos máis grandes, que por outro lado son os que teñen máis recursos. Esto é a pirámide invertida. Viva a solidariedade interterritorial e a redistribución de recursos. Esto é concentración de recursos nos que máis teñen. O único mecanismo contemplado precisamente para que ós cidadáns que viven en Concellos máis pequenos se lle corrixa un pouco, son precisamente os fondos das Deputacións, e por eso mesmo no reparto da Administración Local resulta que as Deputacións, o 10% que reciben, recíbenno pola poboación de Concellos de menos de 20.000 habitantes. E é evidente que os Concellos máis grandes teñen máis financiamento, e ás veces escandalosamente máis financiamento comparativo en relación ós pequenos. Tamén teñen máis obrigas e na Lei de Bases de Réxime Local, segundo o tramo que sexa, hai unha serie de competencias, é dicir, de obrigas dos Concellos de presta-los servicios. Os Concellos de menos de 20.000 habitantes teñen un financiamento pésimo, pero á parte de ter un financiamento pésimo non teñen ningunha obriga de prestar certos servicios e entre eles o de prevención e extinción de incendios, non teñen ningunha obriga porque non reciben ningúns cartos para eso e teñen un financiamento pésimo e escandalosamente malo en relación ós Concellos grandes. Esto é a lei do embudo, é exactamente ó revés. E se un colle tanto as competencias da Deputación como a Lei de Administración Local de Galicia, ou a Lei de Bases de Réxime Local, en tódolos lados aparece que as competencias propias da Deputación son garantir, asegura-la prestación dos servicios de competencia municipal en todo o territorio. Por exemplo, artigo 101.a) da Lei de Administración Local de Galicia, recollido na Lei de Bases de Réxime Local; ou no artigo 109 di presta-los servicios públicos de carácter supramunicipal; ou no 117 o mesmo. A prestación de servicios que pola súa natureza excedan do ámbeto do municipio ou non sexan asumidos por outra entidade local serán atendidas pola Deputación Provincial. Entón me parece que é absolutamente indiscutible que esta Deputación, como tódalas Deputacións, e algunhas o están facendo, ten a obriga de presta-los servicios de carácter municipal que os Concellos polo seu tamaño non teñen obriga de prestar. E en concreto, os Concellos de menos de 20.000 habitantes non teñen ningunha obriga de presta-lo servicio de bombeiros e alguén o terá que prestar, porque se esta Deputación tampouco o presta, resulta que os cidadáns dos Concellos de menos de 20.000 habitantes son cidadáns de rexional, son cidadáns de terceira, cuarta ou décima categoría, porque non terían os mesmos servicios que os demais. Ben, eu creo que con esto queda suficientemente razonado, xa estaba no texto da moción, que cando un Concello, polo seu financiamento e polo seu tamaño e polas súas competencias, non ten obriga de prestar un servicio, alguén o ten que prestar, e no Réxime Local ese alguén é a Deputación, que está precisamente para eses fins. Sentada esta premisa, a moción me parece absolutamente razonable. Xa tiven que escoitar unhas cantas tonterías sobre ela, como por exemplo dicir que a Deputación non vai montar un parque de bombeiros en cada Concello. É que non se di en ningún lado tal cousa, non se di en ningún lado. Eso tívenno que escoitar o outro día na Comisión. A moción, repito, é absolutamente razonable e o único que di é que a Deputación exerza o que ten que exercer. Ou sexa, que a Deputación ten que garantir que tódolos cidadáns desta provincia, independentemente do Concello e do tamaño do Concello no que vivan, teñan este servicio. Non podemos consentir que haxa cidadáns de primeira, de segunda, de terceira e demais. Teñen que cubrilo. Que un Concello de 2.000 habitantes non vai ter ese Parque é evidente, e dous xuntos de 5.000 tampouco van ter un Parque é evidente, e cinco se cadra non; pero o que ten que haber e alguén que se responsabilice de que se preste ese servicio. De feito hai un antecedente claro nesta Deputación que está financiando e colaborou na construcción do Parque de Bombeiros do Tabeirós-Deza, e non se entende porque agora non se está aplicando ó resto da provincia; parece que o resto da provincia é diferente, é diferente a esa zona da provincia. A forma pode ser calquera, incluso na moción se deixa aberta. En principio, parece que nas áreas metropolitanas das cidades onde hai Parque de Bombeiros o normal é que o preste o Parque de Bombeiros; pero a responsabilidade é da Deputación. Vamos a chegar a un convenio para que se faga e a partir de agora quedan as cousas clariñas e non depende de que o responsable de bombeiros de turno, ou Alcalde, o queira mandar ou non, senón que van a ir, e estes cidadáns de Campolameiro, ou de Portas, ou de onde sexa, teñen dereito a te-los bombeiros e a Deputación lle garantiza, que é quen ten que garantizarlle, que vai ter ese Parque de Bombeiros dispoñible nestas condicións, as condicións as que sexan, firmado o convenio co Concello de Pontevedra, firma-lo convenio coa Xunta, firma-lo que sexa, pero ten que garantizarllo, e esta Deputación é o que ten que facer. Xa se di na propia moción que este tema dos bombeiros é absolutamente recurrente. Cando hai algún episodio virulento, coma un incendio no que se negan a ir os bombeiros, ou como parece que pasou o outro día na estrada, creo que na 550, en que nun coche non foron os bombeiros especializados e para sacar a un accidentado tardaron tres horas e morreu, se pon sobre a mesa outra vez e se empeza a falar e todo o mundo vamos a firmar, vamos a tirar, pero ninguén se pon ó frente. A cuestión de fondo aquí é quen se pon ó frente, quen asume a responsabilidade de que os cidadáns dos Concellos de menos de 20.000 habitantes dispoñan do servicio de bombeiros. E nós o que sostemos é que nestes momentos quen ten a responsabilidade de facelo é a Deputación de Pontevedra e seguramente non lle costaba nin demasiados cartos porque hai Concellos que están dispostos á aportar; outros moi pequenos evidentemente é absurdo pedirlle que aporten ou o que aporten vai ser simbólico, van ser 50.000 ó ano ou 10.000, pero hai Concellos que si teñen obriga de aportar por ter máis de 20.000 habitantes e aínda non ter Parque. Hai Concellos que si estarían dispostos á aportar algo, e hai convenios coa Xunta, e hai convenios con quen sexa para cubrir esto. Creo que non hai ningunha dúbida do que estamos a falar. Léase outra vez o artigo 117 da Lei de Administración Local de Galicia. Vouno ler outra vez con tódalas letras: "A prestación de servicios que pola súa natureza excedan do ámbeto dun Municipio e non sexan asumidos por outra entidade local será atendida pola Deputación Provincial logo do asinamento dos oportunos convenios ou acordos de cooperación". Exactamente o que di a moción, e máis longa pero é exactamente o que di a moción, ou sexa, que como esto evidentemente desborda ós Concellos de menos de 20.000 habitantes, ten que se-la Deputación a que atenda esto, a que garantice que esto se atende. Eso é o que di a moción e a cuestión de fondo é a seguinte: ¿Estamos dispostos a uni-las responsabilidades, estamos dispostos a dar un paso adiante para que os cidadáns que son moitisimos, é practicamente máis da mitade da poboación da provincia que vive en Concellos de menos de 20.000 habitantes, teñen os mesmos dereitos que o resto a que alguén lles asegure que se lles vai a presta-los servicios de extinción de incendios ou non estamos dispostos porque preferimos andar con outras cuestións e te-los cartos para usar en plan discrecional?. Regalámoslle unha escaleira para os bombeiros de Pontevedra ou os de Vigo, pero resulta que os cidadáns de Fornelos de Montes non teñen garantizado ter ese servicio á súa disposición porque ninguén quere asumir eso. Esa é a cuestión de fondo e como tal me parecería grave, moi grave, que esta Deputación siga facendo oídos xordos e siga na práctica pola súa inhibición en asumi-las responsabilidades que lle corresponde, siga deixando a mitade da provincia sen un servicio básico e convirtindo ós cidadáns que viven neses Concellos en cidadáns de segunda ou de terceira. Xa o son polo financiamento que teñen os Concellos; evidentemente eso non depende desta Deputación, depende dos convenios que se firmaron no seu momento, pero polo menos que non o sexan nun servicio tan básico coma o servicio de extinción de incendios. Nada máis por agora. Sr. Presidente.- Ten a palabra o Sr. Tirado. Sr. Tirado Serén.- Gracias, Sr. Presidente. A min extráñame que alguén se atreva a dicir nesta cámara que o que el di é o razonable e que o que os demais dicimos son tonterías. Creo que foi un tema debatido suficiente na Comisión Informativa. Alí viuse ata onde chegaban as competencias desta Deputación e onde non chegan. Efectivamente, hai servicios que os Concellos teñen que prestar e cando non son capaces de prestalos é cando teñen que acudir a un organismo de rango superior para que os presten. Pero este é o caso que se presenta en tódolos problemas de incendios en xeral onde teñan que acudi-los bombeiros. Eu dame a impresión de que se quere dar a entender que só unhas determinadas persoas saben ler e os demais non sabemos. Cando se trata de ler, todos temos as nosas razóns para entender que sabemos ler. Nós evidentemente vamos opoñernos á moción, pero opoñémonos con razóns. ¿Cales son as razóns?. Pois que neste momento, a través do Plan de Comarcalización da Xunta, que precisamente foi un plan que soamente o Partido Popular votou, atopámonos con que a Xunta vai ter unha solución e nesa solución vai contar precisamente co apoio desta Deputación. ¿Como se vai elaborar ese plan?. Ese plan vaise elaborar precisamente dándolle solución comarca por comarca. Por exemplo, pódolle dicir que nantronte, por eso interveño eu aquí neste punto, tivemos unha reunión os nove Alcaldes da Comarca do Salnés para iniciar precisamente ese plan que se vai apoiar, naquelas Comarcas onde xa haxa o servicio de bombeiros establecido. Ben é verdade que co compromiso de darlle servicio a toda a Comarca. E alí, na Comarca do Salnés a solución será colocar un Parque de Bombeiros profesionais que estean permanentemente ó servicio dos cidadáns, colocado de maneira que poida dar servicio en función sobre todo da poboación, en función das dificultades, en función da extensión e sobre todo en función da isocrona, do tempo que tarden en percorrer de onde está establecida a estación a onde se poida produci-la incidencia. E ese plan está establecido e ese plan está aprobado, polo menos para empezar na Comarca do Salnés, e esa será a Comarca piloto e extenderase a tódalas Comarcas de Galicia. O Conselleiro estivo con nós, tódolos Alcaldes, e non tódolos Alcaldes somos do Partido Popular, senón había de formacións Independientes como tamén habíaos do Partido Socialista, que estiveron participando con nós e o plan expuxósenos así. Dotarán de medios a esas estacións, será con colaboración da Deputación, da Xunta e dos propios Concellos que tamén teremos que aportar en función da poboación que cada un teña e ese é o plan que nós apoiaremos e por eso imos rexeita-la moción presentada. Sr. Presidente.- Gracias Sr. Tirado. Ten a palabra o Sr. González Iglesias. Sr. González Iglesias.- Si, vamos a ver. Un sorpréndese de que o Partido Popular, na Comisión Informativa, non plantexe o tema que acaba de plantexar agora, porque a Comisión foi hai uns días. E naquel momento o único que plantexa o Partido Popular é que a Deputación non ten competencias neste tema, e que este, en todo caso, era un tema de competencia da Xunta de Galicia. Polo tanto, para que o entendamos todos, resulta que alá onde hai un problema, onde non chegaron os bombeiros, a culpa foi da Xunta de Galicia, e esto mantíñao o Grupo Popular o outro día na Comisión Informativa. Esta Deputación, no tema de bombeiros entrou dándolle pequenas axudas ó Concello de Vigo ou ó Concello de Pontevedra, que naquel momento eran os únicos, cando empezaron as axudas, que tiñan un servicio e que en realidade ese servicio tiña que atender a toda a provincia. Nunca entrou, ata hai un par de anos, no mantemento deses parques, salvo que fora de xeito puntual. Hai dous anos aproximadamente rómpese a actuación tradicional da Deputación. ¿Por que se rompe?. Porque a Deputación encabeza unha operación para facer un parque de bombeiros no Deza, na que participaban, aportando cartos fundamentalmente, o Ministerio, a Xunta de Galicia e a Deputación. Ata aí correcto. Recordo que naquel momento plantexábase a requerimento da oposición, a posibilidade de extender ese tipo de parques. Pero curiosamente empezou a haber unha diferencia, unha diferencia fundamental no trato a Vigo e a Pontevedra, e a diferencia fundamental é que a Deputación non só colaborou na instalación senón que colabora no mantemento. Polo tanto aí hai unha diferencia fundamental que loxicamente habería que contemplar para Vigo e Pontevedra porque se non habería unha discriminación. E eu quero resaltar outra cousa. No debate que se produxo ata agora estase a falar fundamentalmente da desprotección dos cidadáns dos concellos de menos de 20.000 habitantes. A realidade é que eso é certo, pero tamén é certo que os concellos de máis de 20.000 habitantes, salvo Vigo e Pontevedra, non están prestando ese servicio porque non teñen posibilidades económicas, non son capaces de poder co custe dun parque de bombeiros. Teñen algún coche contra incendios, que regalou a Deputación tamén no seu día, hai oito anos aproximadamente, pero nin hai xente especializada e en todo caso o que están facendo é utiliza-los servicios de protección civil dos propios concellos. É dicir, por non querer recoñece-la realidade, tanto os Alcaldes de concellos de máis de 20.000 habitantes, volvo a dicir que exceptuando Vigo e Pontevedra e algún máis que trata de facer algo pero que non está cumprindo a Lei, e tódolos concellos de menos de 20.000 son incapaces economicamente de acceder a este servicio. Eu non sei se a fórmula é a que plantexaba o Partido Popular o outro día na Comisión, "que o faga a Xunta de Galicia"; pero, se esa é a fórmula, o Partido Popular ten que dicir aquí claramente que esa é a fórmula e encabezar un plantexamento a nivel de toda a provincia de que facer co tema dos bombeiros. Aquí, en momentos determinados, se chegou incluso a firmar algún convenio nalgún ano ou a tratar de firmar cos bombeiros voluntarios de Valença. Se poden facer un montón de cousas, se poden facer parques ós que poida accede-la poboación sen tanta distancia como hai ata agora, pero algo hai que facer e esta Institución algo ten que poñer enriba da mesa. Eu de verdade, non podo máis que asustarme cando din "non é competencia da Deputación". Miren, hai uns días, nunha Comisión Informativa aparecía a posibilidade, que por certo non veu ó Pleno, non sei que pasou, a proposta creo que era do Presidente ou polo menos era do Grupo Popular, para a construcción dun Centro de Formación Profesional en Lalín onde se ía a impartir unha ensinanza que creo que se chamaba técnico en acabados de construcción ou técnicos en construcción. ¿Que ocurre con esto?. Estaban vostedes plantexando un tema que é competencia exclusiva dunha Institución e ían a colaborar e eso nos propuxeron, ían colaborar non só na construcción senón no mantemento nos próximos catro anos dun centro no que non tiñan ningunha competencia, pero non só a Deputación, tampouco a tiñan os concellos e aquí si hai unha diferencia fundamental. Do que estamos falando si teñen competencias algúns concellos. Polo tanto, se estaban vostedes dispostos a poñer cartos en temas que non eran para nada competencia nin dos concellos nin da Deputación, por que non poñelos en temas que si son claramente competencia de determinados concellos polo menos, e en outros se son competencia da Xunta recaben vostedes como Institución Provincial, ou recabemos nós como Institución Provincial esa intervención da Xunta de Galicia e eses cartos para poñer enriba da mesa, e por favor non se me conteste, porque hai dous ou tres meses que se nos está contestando sistematicamente co mesmo, se nos está dicindo que dentro do pacto local podríamos chegar a cousas dese tipo. O pacto local en Galicia saben vostedes perfectamente por onde vai, e se non se quere entrar en cousas é porque vostedes non queren. Son vostedes os que gobernan as catro Deputacións, os que gobernan a Xunta de Galicia e os que gobernan a maior parte dos concellos. Polo tanto, se aquí non é fácil chegar a un acordo no pacto local, que será noutras Institucións e noutras Comunidades Autónomas. Nada máis. Sr. Presidente.- Sr. Tirado. Sr. Tirado Serén.- Si, gracias Sr. Presidente. Creo que ó longo da miña intervención anterior xa manifestei que a Deputación, en colaboración coa Xunta, en colaboración cos concellos, está disposta precisamente a buscarlle solución precisamente da maneira comarcal, tal como se falou antes. Quizáis ó mellor tampouco se me entendeu cando eu dicía que se instalarán os parques, e tanto a Xunta como a Deputación coma os concellos colaborarán tanto na instalación coma no seu funcionamento e logo será unha solución de certa maneira con carácter definitivo. E ademais algo que tamén me quedou antesno tinteiro foi o de que en todo momento colaboraríase coas agrupacións de protección civil, que serían potenciadas e entrarían tamén dentro do convenio que no seu día se firmará ou que se deberá firmar, pois os grupos de protección civil están prestando grandes servicios. Sr. Presidente.- Gracias Sr. Tirado. Un momento Sr. Mosquera. O Sr. Mosquera dixo que era unha moción razonable e nadie lle nega a racionalidade da moción, é unha moción razonable o que aquí se está propoñendo por parte do Sr. Deputado. Nadie nega que a Lei Galega e a Lei de Bases de Réxime Local diga que a Deputación debe cooperar no mantemento dos servicios fundamentalmente mínimos. É indudable que dentro dos mínimos non está, en concellos de menos de 20.000 habitantes, o servicio de incendios, pero estamos de acordo que aínda que non estea nos mínimos é un servicio que debemos axudar e debemos potenciar neste senso. Tamén hai que dicir para completa-la información legal que se un Concello non ten capacidade económica para prestar un servicio mínimo, é mínimo incendios en máis de 20.000 habitantes, debe pedir a dispensa dese servicio á Xunta de Galicia e a Xunta de Galicia arbitrará as medidas oportunas para cubrir ese déficit que o Concello non pode cubrir. Dito esto, Sr. Mosquera, nós estamos de acordo en que efectivamente aquí a Deputación ten moito que dicir e neste senso eu quero apoiar o que dixo o Deputado Sr. Tirado de que efectivamente nós estamos dispostos a que estes parques de bombeiros se creen comarcales, aportando o que teña que aportar a Deputación, aportando a Xunta o que teña que aportar, e aportando os concellos na medida das súas posiblidades. É posible que haxa algún Concello que non poida aportar absolutamente nada; eso haberá que velo ó longo da discusión e da firma dos convenios correspondentes. Polo tanto, se rexeitamos a moción, Sr. Mosquera, non é polo fondo e pola necesidade deste servicio, senón porque se vostede le punto por punto, os catro puntos, parece ser que é a Deputación a única entidade que ten responsabilidade e que debe financiar estes servicios. Nós entendemos que non é a única, senón que debe ser en colaboración coa Xunta e cos concellos correspondentes. E neste sentido estamos dispostos a encabezar e a capitanear esta ecesidade, involucra-las distintas administracións e levar a cabo a cobertura deste servicio en toda a provincia de Pontevedra por comarcas. De feito xa se está a facer, acaba de dicilo o Sr. Tirado; xa tivemos reunións nese sentido e polo tanto, salvo con estas matizacións, rexeitámola, non polo fondo, que se entenda ben, que consideramos que é acertado, pero si pola forma, dicindo que sexa só e exclusivamente a Deputación a que o teña que financiar. Ten a palabra o Sr. Mosquera. Sr. Mosquera Lorenzo.- Gracias, Sr. Presidente. Estame aquí suxerindo a compañeira Ana que había que facer dúas votacións; eu creo que cinco, unha sobre o fondo, outra sobre o primeiro apartado, outra sobre a liña, outra sobre a forma e outra sobre o encabezamento. Miren vostedes, o tema creo que está suficientemente claro, pero por se non lle quedou, vou a reiteralo porque volven outra vez vostedes cunha argumentación absolutamente escapista. A dispensa é unha figura que existe cando un Concello demostra que non pode cubri-los seus servicios obrigatorios. Non nos estamos referindo a eso. Eso sería se o Concello de Pontevedra se dirixe, por exemplo, á Xunta ou á Deputación dicindo que non pode cubri-los servicios de bombeiros, ou o de Cangas, ou o de Redondela ou o de Vilagarcía. Non nos estamos referindo a eso en absoluto. Xa sei que esto deriva nun debate técnico que pode resultar tedioso; pero non nos estamos referindo a eso, por favor, estámonos referindo a outra cousa, a que os concellos de menos de 20.000 habitantes non teñen que pedir dispensa de nada porque non teñen obriga de nada en bombeiros, polo tanto deixense de falar de dispensas, non teñen obriga de nada. Áparte de que non teñen obriga de nada, o reparto de fondos da participación nos tributos do Estado para eses concellos é unha auténtica esmola, é unha falta de respeto a eses cidadáns. Ben, dito esto, non estamos falando en coopera-los servicios que ten a obriga, estamos falando de servicios que non ten obriga o Concello por non ter 20.000 habitantes, estamos falando de quen cubre as obrigas que os concellos non teñen por que cubrilas. Estamos falando dunha cuestión distinta e na Lei queda clariño que as competencias locais que os concellos non teñen obriga, que adquiren un carácter supramunicipal, son da Deputación, e na moción non se está propoñendo que a Deputación penque con todo, simplemente que recoñeza ese feito e se poña ó frente para dar solucións, e a solución que se pretendía dar en Pontevedra e que me temo que se quere dar tamén no Salnés, é que nos Concellos de menos de 20.000 habitantes, horriblemente financiados, que os Alcaldes teñen que andar pedindo esmola tódolos días porque o que lle transfire o Estado é de vergonza. A Deputación decidiu busca-lo financiamento doutras administracións superiores e firmar convenios cos Concellos que xa teñen parque, e ós Concellos de máis de 20.000 habitantes, que teñen obriga, cobrarlles. Aí estamos de acordo en que aporten; agora, un Concello de 5.000 habitantes, que resulta que o que lle transfire o Estado e o que ingresa non lle dá nin tan sequera para cubri-lo persoal, ¿que lle vamos a pedir para bombeiros, que non ten obriga e que non lle mandan cartos?, ¿que demonios vamos a pedir?. Iso é a Deputación quen ten que suplilo, iso é o que estamos falando, e se están tan de acordo no fondo, entón eu non me explico por que non se aproba a moción. Eu sei perfectamente por que non se quere aproba-la moción, e non se veña coa historia de que se vai facer un parque no Salnés. Farase no seu momento; ogallá se faga no Salnés, no Morrazo, no Condado, no Paradanta e onde sexa, ogallá haxa parques. O problema de fondo é que isto é un tema que ninguén quere colle-lo polos cornos; entón, mentras que os Concellos que teñen os parques os vaian prestando, pois cando non queren prestalos alboroto, pero ó final todo queda igual e seguimos ano tras ano. E, Sr. Presidente, a min me parece que non son cifras disparatadas ás que serían necesarias para facer isto; non son nada disparatadas porque os Concellos de máis de 20.000 habitantes terían que aportar anque non teñan parque, e non estamos falando de que haxa maravillosos parques senón que haxa simplemente bombeiros e que sexan funcionais. Se vostede quere garda-los cartos para distribuir por aí en recetiñas discrecionais segundo conveña, dígao abertamente, que ese é o problema de fondo, deixa-la situación como está. Ese é o problema de fondo, por iso non queren votar a favor, non é unha discrepancia entre fondo e forma. Eu pediríalle ó Sr. Presidente rematar este punto e despois deixar, se o ten a ben o Presidente, que un portavoz dos afectados de Álvarez nos explique a situación brevemente e despois seguimos o Pleno, se o estima. Bueno, rematamos este punto. Pouco máis queda por dicir. Ogallá me engañe, pero este tema poñémoslle un prazo de tres meses para elabora-lo plan e me temo que dentro de tres anos vamos estar falando do mesmo, e non é por poñerse tráxicos, pero agardemos que non haxa líos gordos, incendios gordos ou mortes polo medio, que volveremos outra vez todos a darnos golpes de peito. Aquí todos somos moi solidarios, pero ninguén quere afronta-lo tema, absolutamente ninguén. E non parece de recibo a actitude que vostedes están tomando, que non é unha discusión entre fondo e forma, é unha cuestión moi de fondo e aquí ninguén quere dicir: esta competencia é miña, vouna exercer pedindo o financiamento a quen corresponda porque os cidadáns teñen dereito, vivan no Concello que vivan, a ter este servicio entre outros, teñen dereito e iso nestes momentos non se está garantindo. Ese é o problema de fondo, pero non se quere garantir porque igual compromete cartos que doutra maneira se poden distribuir cada ano segundo conveña e para o que conveña. Nada máis, creo que está todo dito, alá vostedes. Por desgracia, témome que este tema vai ter que volver a tratarse aquí e agardemos que non sexa por causa dalgún suceso luctuoso. Nada máis. Sr. Presidente.- Gracias, Sr. Mosquera. Eu non discuto o que acaba de dicir de que teñan obriga de poñer unha peseta os Concellos de menos de 20.000 habitantes para este servicio. Eu non lle estou discutindo iso. Aquí trátase de chegar a un convenio, e tratarase de que aporten algo, se non poden aportar, non poden aportar. Non estamos dicutindo iso nin eu lle discutín iso; pero igual que vostede di que non teñen obriga os Concellos de prestar este servicio, eu téñolle que dicir coa mesma claridade que a Deputación Provincial ten a obriga legal de contribuir a prestar aqueles servicios que considera mínimos neses Concellos, fundamentalmente os que se consideran mínimos, e neses de menos de 20.000 habitantes non aparece como mínimo o tema de incendios. Dito isto e aclaradas as cousas, non estamos negando que non teñamos que colaborar na prestación deses servicios. O que digo é que non queira vostede que a Deputación co seu só presuposto, e non quero entrar na disquisición mental de que o Presidente o gasta para distribuilo como lle dá a gana porque como pode supoñer iso non me merece nin sequera comentario, non está disposta a encabeza-la movida, por así dicilo, deste tema para que haxa un parque de bombeiros, por suposto cofinanciado pola Deputación, cofinanciado pola Xunta de Galicia, e eu non sei que Concellos poderán colaborar ou non. Non crea vostede que é unha competencia estricta da Deputación. A Deputación ten que colaborar, ten que prestar fundamentalmente os servicios que teñen como mínimo os Concellos, e os Concellos de 20.000 habitantes non teñen e vostede o recoñeceu, como mínimo o tema de incendios. Agora ben, é un servicio que hai que prestar, e polo tanto, independentemente de que sexa mínimo ou non, debemos facelo. Neste sentido xa lle digo que estamos de acordo coa moción e que estamos dispostos tamén a encabeza-la movida neste censo, xunto coa Xunta de Galicia, para crea-los parques necesarios, pero tal como vostede expresa aquí, eu diríalle que, ó lela punto por punto, parece ser que só é a Deputación a que ten que garantir este servicio, e isto non é así. É o único que quero dicir e o único que distingue o que di vostede do que digo eu. No fondo, queira ou non, estamos de acordo; agora, na forma, en dicir que é a Deputación a que ten que garantir estes servicios, non é certo. Efectivamente, hai un punto onde vostede deixa aberta a posibilidade de pactar, de dialogar, de consorciar con outras institucións, pero non asumi-la Deputación. Eu adquiro o compromiso de capitanear, diríamos, esta iniciativa, non de asumi-lo financiamento como aquí parece claro. Se a Xunta non entra, non é lexítimo que se lle esixa totalmente á Deputación. Esta é a distinción, non hai outra cousa. Polo tanto, neses términos é polo que a rechazamos, non polo fondo da cuestión, que estamos de acordo. Sr. Mosquera. Sr. Mosquera Lorenzo.- Sr. Presidente, os cidadáns non se moven perante a Administración Pública por dereitos da Administración Pública, ou por posibilidades, senón por deberes da Administración Pública. O que vostede está dicindo empecei eu dicíndoo despois de facer un panorama de diferenciación. Os cidadáns dos Concellos de menos de 20.000 habitantes non teñen ningunha Administración que asuma o deber de prestarlle o servicio. Esa é a situación real, e a Deputación está facendo unha lectura absolutamente terxiversada; pero dá igual, non vamos a meternos nunha discusión leguleia. Non asume un servicio de competencia local, que eses Concellos non teñen financiación nin posibilidade de prestar, e eses cidadáns tópanse na situación de que os fan vivir na miseria tal como está o reparto da participación nos tributos do Estado. Eses cidadáns tópanse que ningunha Administración colle o deber de prestarlle o servicio, ese é o problema, e esta Deputación non quere te-lo deber, e a Xunta tampouco colabora, e todo o mundo colabora se lle cadra, cando lle cadra, pero o certo é que ninguén o asume. Ou sexa, se os cidadáns desta provincia, polo tamaño dos Municipios, son de segunda ou terceira na diferenciación dentro do Estado, os Concellos de menos de 20.000 habitantes son de rexionais ou de infantís, e ninguén acepta o deber, porque a Administración debe te-lo deber, non a posibilidade de cooperar porque iso ó final queda en terreo de ninguén. Ese é o problema de fondo. Vostedes non están dispostos e a Xunta tampouco, e os cidadáns siguen sendo de rexional, ese é o problema de fondo, está clariño, está discutido, está clariño. Nada máis. Van votar en contra, pois voten, pero non me veña con adornos de capitanealo que sexa, capitanear non significa nada, o asunto é, ¿asumimos a responsabilidade de prestalo?, ¿asumímolo?, colaborando, cooperando, como sexa, na forma e xestión que sexa,pode ser consorcio, convenios, tódalas formas están inventadas, asumimos a responsabilidade de poñernos ó frente e prestalo co financiamento onde o busquemos, ou en gran parte nosa, ou non asumimos a responsabilidade. Ese é o problema, o resto queda moi bonito. É como se vostede colle unha estrada provincial e lles di ¿vostedes teñen dereito a unha estrada provincial?, pero nós non temos o deber de prestala, vou a capitanear, vou a intentar que a faga, non, vostede ten o deber de facerlla. O problema é que nos bombeiros ninguén asume a responsabilidade de prestalos para máis da mitade da poboación da provincia, e esta Deputación tampouco. Sr. Presidente.- Contra o que vostede di, Sr. Mosquera, eu asumo e a Deputación asume a súa responsabilidade, e acabo de dicilo, tal como a vamos asumir, en corresponsabilidade coa Xunta, para que se creen os parques comarcais onde hai que crealos. Non asumimos o que vostede di e que asuma a Deputación, logo que busque ou non busque, que garinta ela e só ela o servicio. E neste sentido por suposto que non, e por eso a rexeitamos, non polo fondo que si o asumimos, senón porque poñamos nós só e exclusivamente o diñeiro. Polo tanto, contra o que vostede di, nós dicimos o contrario, si o asumimos e vámolo asumir e vamos a movernos neste senso coa Xunta de Galicia e xa o estamos a facer. Agora, eu non voto que sexa só a Deputación a que teña que garantir este servicio. Procedemos á súa votación. ¿Votos en contra da moción?. O Grupo Popular. ¿Abstencións?. Non hai. ¿Votos a favor?. O Grupo Socialista e o BNG. Se rechaza por los votos del Partido Popular. De conformidade co dictame da Comisión Informativa de Cooperación, o Pleno acorda, por maioría de votos en contra do Grupo Popular e cos votos a favor do PSOE e do BNG, rexeita-la Moción sobre financiamento e cobertura territorial do Servicio de Bombeiros presentada por D. Xosé Cesáreo Mosquera Lorenzo, Deputado-Voceiro do BNG, que literalmente transcrita di: "Sr. Presidente: O abaixo asinante, Xosé Cesáreo Mosquera Lorenzo, Deputado - Voceiro do BNG na Deputación de Pontevedra, presenta a seguinte MOCIÓN referente ó financiamento e cobertura territorial do servizo de bombeiros. EXPOSICIÓN DE MOTIVOS: 1. A cobertura territorial do servizo de bombeiros nos Concellos limítrofes e o seu financiamento son un tema irresolto que, ciclicamente, se pon no candeleiro con conflitos abertos así como con propostas de solución que, unha vez tras outra, quedan esquecidas ou se demostran inviábeis, perpetuando unha situación absolutamente insostíbel. A base desta permanente conflitividade e da carencia de solucións está en que a cuestión se desenfoca e non se esixen responsabilidades a quen realmente lle corresponden, como imos demostrar. 2. A Lei de Bases de Réxime Local establece no seu artigo 26 os servizos que deben prestar os Concellos; entre eles figura claramente que os Concellos de máis de 20.000 habitantes teñen que presta-lo servizo de prevención e extinción de incendios, e os menos de 20.000 habitantes non teñen nengunha obriga de contar con este servizo. 3. A Lei Reguladora das Facendas Locais establece uns coeficientes correctores, polos que o Estado trasfire máis fondos por habitante aos concellos que teñen máis obrigas; por exemplo, o Concello de Pontevedra ten un financiamento extra de 138 millóns para poder prestar no seu termo municipal uns servizos (entre eles os de bombeiros), que os concellos menores de 20.000 non teñen obriga de prestar. Evidentemente, este financiamento extra é escaso para servizos a cubrir, pero non atinxe ao fondo do asunto, pois os Concellos menores pior poderán financiar cando non reciben nada. 4. A Lei de Bases de Réxime Local, no artigo 31.2.a establece como fin própio e específico da Deputación: "asegurar a prestación integral e adecuada na totalidade do território provincial dos servizos de competéncia municipal", e a Lei de Presupostos do Estado para 1998 fixa un 10% da participación das Deputacións nos tributos do Estado en función de povoación dos municipios de menos de 20.000 habitantes. A Deputación de Pontevedra está a recibir arredor duns 1.000 millóns de ptas. anuais especificamente para estes Concellos de menos de 20.000 habitantes, evidentemente para cubri-los servizos aos que non están obrigados os Concellos desta categoría. 5. Co actual ordenamento xurídico, do que acabamos de facer unha breve reseña, no tema dos bombeiros quedan claros algúns aspectos: a) Os Concellos de máis de 20.000 habitantes teñen a obriga legal de cubrir o servizo de bombeiros dentro do seu termo municipal, e reciben un financiamento extra (aínda que escaso) para este fin. Algúns Concellos de máis de 20.000 habitantes, como Pontevedra, Cangas, Vigo, cumpren coa parte que lles toca, outros non o fan, pero a súa situación habería que arranxa-la dentro da solución global que propoñemos. b) Os Concellos de menos de 20.000 habitantes non teñen obriga de prestar o servizo de bombeiros, nen receben financiamento para este fin. Dificilmente se lle poden esixir que aporten cantidades significativas para cubrir o servizo. c) A Deputación ten a obriga de asegurar a prestación de servizos en toda a provincia, e recibe financiamento específico (e bastante elevado, no caso da Deputación de Pontevedra) para suplir os servizos que non teñen obriga de prestar os Concellos de menos de 20.000 habitantes. A Deputación de Pontevedra, polo tanto, está incumprindo as súas obrigas, e desviando o financiamento para outros fins. 6. Sentadas estas premisas, o posicionamento do Grupo de Governo da Deputación, avalado polo de agora por algúns Concellos, como o de Pontevedra, consistente en esixir que o servizo de bombeiros existentes en algúns Concellos se mancomune, e os Concellos limítrofes aporten cantidades significativas (publicamente se teñen citado entre 3 e 5 millóns anuais), como condición prévia para que a Deputación colabore no financiamento do servizo de bombeiros, volve a ser un desenfoque absoluto do problema que, en vez de abrir vías de solución, vai seguir enmarañando a cuestión. A única solución real é que a Deputación cumpra coas súas obrigas e financie totalmente (ou case) o servizo de bombeiros para todos os Concellos de menos de 20.000 habitantes que carezan del. 7. A prestación por parte da Deputación Provincial do servizo de bombeiros aos Concellos de menos de 20.000 habitantes pode facer-se directamente, criando novos parques de bombeiros, aínda que para un mellor aproveitamento de recursos parece, na maioría dos casos, máis razonábel e eficaz asinar convénios cos Concellos dotados de parques de bombeiros municipais, financiando a Deputación a parte da actual estrutura (ou das ampliacións necesárias) que correspondan á cobertura do servizo nos Concellos que non teñen obriga de prestar este servizo. 8. Esta solución que se propón debería ser seguida con posterioridade dunha integración de todos os servizos de Protección Civil, Bombeiros, etc., nunha estructura única dependente da Xunta, e cun organigrama operativo a decidir en función da súa eficácia e optimización de recursos. Por todo o anteriormente exposto, a Deputación de Pontevedra acorda a seguinte MOCIÓN: 1. A Deputación de Pontevedra decide asumir as súas responsabilidades e competencias na cobertura do servizo de bombeiros nos Concellos de menos de 20.000 habitantes, non obrigados por Lei a prestar estes servizos, e carentes de financiamento para este fin. 2. A Deputación de Pontevedra decide elaborar nun prazo máximo de tres meses un plano de cobertura e financiamento do servizo dos bombeiros en toda a Provincia, criando novas infraestructuras ou ampliando as existentes, e responsabilizándose do financiamento tanto das ampliacións como do funcionamento. 3. A Deputación de Pontevedra decide buscar o financiamento doutras Administracións superiores para levar a cabo o fin proposto da mellor maneira posíbel. 4. A Deputación de Pontevedra decide dirixir-se aos Concellos e/ou Mancomunidades que actualmente contan con Parques de bombeiros para asinar convénios nos que a Deputación aporte o financiamento, e os titulares dos parques os medios, para a cobertura do servizo aos Concellos que actualmente carecen del e non están obrigados por Lei a prestá-lo. Pontevedra a 11 de febreiro de 1998, (sinatura) Asdo: Xosé Cesáreo Mosquera Lorenzo". Sr. Presidente.- ¿Alguien del Comité del Grupo de Empresas Alvarez quiere exponernos algo aquí?. Representante Comité del Grupo de Empresas Alvarez.- Queríamos entregar este escrito. Sr. Presidente.- Bos días. Ben ¿pero no está en marcha ya la solución?. Representante Comité del Grup de Empresas Alvarez.- No. Sr. Presidente.- Vamos a ver, yo le recibo al terminar el Pleno si quieren. Les recibo el lunes. Representante Comité del Grupo de Empresas Alvarez.- No le pedimos ninguna reunión en principio pero estamos dispuestos a tenerla si usted considera oportuno. Sr. Presidente.- Bueno, yo tenía que enterarme también a ver como está este tema porque ahora yo no se ni como está, nos coge un poco de sorpresa. Los recibiré el lunes si quieren. ------ Folla: 129,130 2.4198.- FIXACIÓN DO CRITERIO A SEGUIR NA NOMENCLATURA DAS ESTRADAS PROVINCIAIS Sr. Presidente.- Pasamos ó punto 2 da orde do día. Fixación do criterio a seguir na nomenclatura das estradas provinciais. Ten a palabra o Sr. Tirado. Sra. Avendaño Otero.- Es cuestión de orden. La Presidenta del Comité del Grupo de Empresas Alvarez se ha dirigido a usted y los Diputados queremos saber qué se acordó y qué le dijo, si no le importa. Sr. Presidente.- Me ofrecí a recibirles el lunes y a realizar las gestiones oportunas que pueda hacer yo ante las autoridades que tengan que ver algo en este tema. Sra. Avendaño Otero.- Bien, o sea que el lunes va a recibirlos usted. Sr. Presidente.- Si, si, el lunes, cuando quieran; ya le he dicho que incluso los recibía ahora, pero dijo que tenían prisa y que no podía ser después del Pleno. Sra. Avendaño Otero.- De acuerdo, Sr. Presidente. Sr. Presidente.- Ten a palabra o Sr. Tirado. Sr. Tirado Serén.- Si, gracias, Sr. Presidente. Neste punto tráese algo que xa se dictaminou en Comisión Informativa hai quince días. En realidade, no desenvolvemento das previsións do regulamento que rixe nas estradas provinciais votamos en falta unha denominación exacta, porque cada Concello dáballe a denominación que lle parecía; entón, para poder establecer con carácter fixo unha nomenclatura que non permita variacións, levouse a Comisión o seguinte punto: nomea-las estradas, por exemplo, se enlazan dous núcleos de poboación en primeiro lugar ó que estea máis próximo á capital da provincia; se son dentro da mesma localidade, a que estea máis próxima á capital municipal; e no caso de enlazar vías dependentes doutro organismo, colocar en primeiro lugar sempre a que pertenza a un rango superior, é dicir, se é nacional antes que autonómica e se é autonómica antes que provincial. En resume, levar a cabo a denominación en función desa orde que eu acabo de dicir. Sr. Presidente.- ¿Algunha intervención?. Procedemos entón á votación do punto 2, "Fixación do criterio a seguir na nomenclatura das estradas provinciais". ¿Votos en contra?. ¿Abstencións?. ¿Votos a favor?. Apróbase por unanimidade. Á vista do informe evacuado polo Enxeñeiro Director de Vías e Obras, relativo á denominación das Estradas Provinciais, nas que se combina o nome de dous ou máis Concellos, o Pleno acorda por unanimidade fixar como criterio determinante da denominación inequívoca destas estradas o seguinte: Cando a estrada enlace núcleos pertencentes a dous Concellos, nomearase en primeiro lugar o nome da localidade pertencente ó Concello máis próximo á capital da provincia, facéndollo extensivo ó caso de unir núcleos pertencentes a un mesmo Concello. Naquelas vías que enlacen con outras de superior rango e que a súa denominación poña como referencia os nomes de vías provinciais xunto con autonómicas ou nacionais, nomearase en primeiro lugar a vía de maior rango. ------ Folla: 1310,131 3.4199.- POSTA A DISPOSICIÓN DA XUNTA DE GALICIA DOS TERREOS NECESARIOS PARA A EXECUCIÓN DA OBRA "ENTRONQUE DA EP 4703 VILANOVA- AS SINAS COA CC-550" Sr. Presidente.- Punto terceiro. Posta a disposición da Xunta de Galicia dos terreos necesarios para a execución da obra entronque da carretera provincial 4703 Vilanova-As Sinas coa carretera comarcal 550. Ten a palabra o Sr. Tirado. Sr. Tirado Serén.- Trátase de que no enlace das Sinas, no lugar de Corón, no municipio de Vilanova, a Consellería pretende facer unha rotonda porque é un lugar sumamente conflictivo que dá lugar tódolos veráns a multitude de accidentes. Para evitar eso, a Consellería pide á Deputación que lle poña a disposición os terreos; á súa vez a Deputación ponse en contacto co Concello e tódolos veciños están de acordo na súa cesión, incluso a maior parte deles gratuitamente. Entón, trátase de autoriza-la expropiación por se algunha destas promesas non se configura como real. Ademais é unha expropiación que costa moi pouco diñeiro porque non chega a un millón de pesetas e dará un gran servicio. Sr. Presidente.- Gracias. ¿Algunha intervención?. Votamos o punto 3. ¿Votos en contra?. ¿Abstencións?. ¿Votos a favor?. Apróbase por unanimidade. Como queira que para a inminente construcción, por parte da Xunta de Galicia, dunha "glorieta" na intersección da "EP 4703 Vilanova-As Sinas e a CC-550", aféctanse varios terreos de particulares, que segundo constata o informe do Enxeñeiro Técnico Xefe da Zona, D. Alfredo Montero Vaz, emitido o 24 de febreiro pasado, chegaron a acordo nas negociacións mantidas co Ilmo. Concello de Vilanova de Arousa e esta Excma. Deputación Provincial, para fixación das correspondentes indemnizacións, con importe total de NOVECENTAS VINTE MIL SETECENTAS CINCUENTA PESETAS (920.750), e visto o Documento RC nº 1998000392, emitido por Intervención, con data 16 dos correntes, constatando a existencia de consignación presupostaria para facer frente a tal gasto, o Pleno acorda por unanimidade a posta a disposición da Xunta de Galicia dos terreos necesarios para a execución do "Entronque da EP 4703 Vilanova-As Sinas coa CC-550", unha vez cumprimentados os trámites regulamentarios. ------ Folla: 131,138 4.4200.- ESTUDIO DAS ALEGACIÓNS ÁS CONTAS XERAIS DOS EXERCICIOS 1991 A 1996, ÁMBOLOS DOUS INCLUSIVE Sr. Presidente.- Pasamos ó punto cuarto da orde do día. Estudio das alegacións ás Contas Xerais dos Exercicios 1991 a 1996, ambos inclusive. Ten a palabra o Sr. D. Julio Pedrosa. Sr. Pedrosa Vicente.- Buenos días a todos. El grupo de gobierno de esta Diputación presenta a este Pleno las cuentas correspondientes a los ejercicios 1991 a 1996, que después de su exposición pública sólamente tuvieron alegaciones por parte de un grupo de la oposición, del BNG. Centrándonos en el escrito de alegaciones presentado por dicho grupo podemos distinguir dos tipos de alegaciones: alegaciones al procedimiento y alegaciones al contenido. Resumiento el contenido del mismo, en cuanto a las primeras, las alegaciones al procedimiento, podemos decir que en esencia se solicitaba por parte del BNG la ampliación de los plazos de exposición, poniendo quince días para cada una de las cuentas anuales, y por otra parte solicitaban la aplicación o al menos se referían a la aplicación de la nueva Ley que como saben entró en vigor hace pocos meses. En ambos casos, este grupo de gobierno propone la desestimación de estas alegaciones de procedimiento puesto que, aún reconociendo que la Ley admite siempre diversas interpretaciones, nosotros estamos convencidos de que se aplicó el procedimiento legal correspondiente. Por otra parte, tampoco consideramos conveniente extender en demasía los plazos de exposición, puesto que supondría practicamente la paralización de un servicio tan importante para esta casa como es la Intervención durante bastantes meses. Preferimos la gestión del día a día y aplicar estrictamente el plazo de quince días señalado en la Ley. Por lo que se refiere a la aplicación de la nueva Ley, ahí si que no estamos en absoluto de acuerdo, puesto que los procedimientos iniciados con anterioridad a esta Ley, como es el de las cuentas, no se le aplica, de acuerdo con las disposiciones transitorias, la nueva Ley, sinó la anterior. No obstante, y para tranquilidad de todos los grupos y sobre todo del grupo enmendante, le diré que las cuentas del año 97, que esperamos presentar en muy breve plazo, prácticamente o con seguridad dentro de un mes o mes y medio, irán ajustadas al procedimiento establecido en la nueva Ley, pero en estas anteriores hay que aplicar la Ley anterior. Por lo que se refiere a las enmiendas al contenido, hacemos nuestro el informe o los informes de Intervención y de Auditoría de esta casa. Hay que recordar a todos que si bien no se había cumplido en esos años con un requisito formal como es la aprobación por el Pleno de las cuentas, si se habían cumplido todos los demás condicionamientos legales. Se habían aprobado las liquidaciones de Presupuesto, se habían remitido las cuentas al Consello de Contas, se habían sometido las mismas a las distintas auditorías por las que tuvo que pasar esta casa, tanto a las internas, como a las de la Unión Europea, como las del Ministerio de Administraciones Públicas y sólamente faltaba ese último trámite o requisito legal. Trámite que yo no conozco las razones por las cuales no se llevó a cabo en las Corporaciones anteriores, pero hay que recordar, como ya todos ustedes saben, que desgraciadamente hay muchos Ayuntamientos, y de todos los colores políticos, a los cuales les falta este último requisito de aprobación de cuentas. Le recuerdo el caso de Cangas, de Bueu, del propio Cambados, cuando estaba gobernado por otros grupos políticos que no eran precisamente del Partido Popular. Es quizá un defecto desgraciadamente extendido en bastantes Concellos. Desde que llegó este equipo de gobierno a esta casa, como no tenía ninguna preocupación por el tema de las Cuentas, quisimos aprobar las nuestras lo más pronto posible. Cuando se pretendían traer las cuentas del año 1996 se inició una auditoría por parte del Consello de Contas de Galicia, como también saben ustedes, y consideramos que era mucho más conveniente y más lógico retrasar la aprobación de las cuentas del 96 hasta la terminación de esa auditoría. Esto ha sucedido en fechas relativamente recientes, cuando se puso en marcha la aprobación de las cuentas, y para aprobar las del año 96 evidentemente y como todos comprenderán teníamos que aprobar todas las anteriores que estaban sin aprobar. Por lo tanto, nosotros consideramos que cumplimos estrictamente y más que estrictamente con nuestra obligación de presentar todas las cuentas, y a partir de este momento, como les anuncié anteriormente, las del 97 irán sin la menor duda dentro del plazo correspondiente. Entrando en el contenido concreto de las alegaciones presentadas, evidentemente no voy a entrar a estudiar uno a uno los expedientes que en el escrito se hacía referencia, puesto que un resumen y un estudio muy detallado de cada uno de esos expedientes se ha llevado a cabo por los servicios de Auditoría interna y los servicios de Intervención. Por lo cuál, yo creo que lo más importante es señalar las conclusiones de ese informe, en que después de estudiar uno a uno los ejercicios presentados a su aprobación y las alegaciones presentadas llega a la conclusión de que en los miles y miles, y eso es absolutamente verídico, de expedientes que se generan a lo largo de todos estos años, y no olviden que cada expediente administrativo contiene un mínimo de diez a quince actos administrativos, y que en alguno de estos actos se pudieron cometer pequeños errores o pequeñas anomalías de carácter procedimental o formal. El propio informe de Intervención va señalando año a año en el estudio de las mismas que estos errores se han ido corrigiendo en su totalidad o en su mayor parte además de quitarle importancia a los mismos errores y justificando en la mayor parte los mismos. Evidentemente sería presuntuoso por mi parte considerar que en las cuentas que nos corresponden a nosotros, ya del año 1996 o las que se presentarán del año 97, no vaya haber ningún tipo de error, ninguna pequeña anomalía en las mismas. Evidentemente, como toda obra humana, va a tener errores; lo que si está claro y es nuestro deseo y nuestro interés es que cada vez se vayan corrigiendo estos pequeños defectos y en las aprobaciones futuras de las cuentas no haya que estar hablando de defectos ni anomalías. Cuando se quiere hacer una oposición política y no existen otros motivos más importantes hay que agarrarse a lo que se puede y aunque tengamos ese ánimo de ir corrigiendo errores, por mucho que colaboren en esa idea y en ese deseo todos los servicios técnicos de esta casa, se seguirán cometiendo pequeños errores. Yo espero que cada vez sean menos y que no impidan en ningún caso la aprobación de estas cuentas. Yo, por eso, Presidente, someto a votación las enmiendas presentadas solicitando la desestimación de las mismas y la aprobación de las cuentas correspondientes. Por mi parte nada más. Muchas gracias. Sr. Presidente.- Gracias Sr. Pedrosa. Ten a palabra o Sr. Mosquera. Sr. Mosquera Lorenzo.- Moitas gracias, Sr. Presidente. Eu, visto todo o trámite, e tiven a desgracia de estar no medio, o que dicía de ver todo o procedimento e de ve-las contas e escoitando ó Sr. Pedrosa, tanto hoxe coma o outro día na Comisión, escoitar le-lo informe de Intervención e máis desa nova figura creada aí de fiscalización e non sei que historias, e escoitado o que escoitei no Pleno, casi me entraban gañas de pedir perdón por ter mirado as contas, de pedir perdón por ter cumprido coa miña obriga, e de esquencerme de todo o que pasou e demais. Pero xa digo, a desgracia é que vivinno todo en vivo e en directo, entón non é cuestión de deixar pasa-lo tema sen facer unhas cantas reflexións, que, sinto moito, pero van ter que ser bastante duras porque tomaduras de pelo deste calibre non se poden pasar así. Vaiamos por partes. O Sr. Pedrosa fai referencia, por exemplo, ó Concello de Cangas, ou sexa, está criticando duramente a un compañeiro del, que é senador, que non as expuxo. Dende que está o novo grupo de goberno se expuxeron esquisitamente as retrasadas. Primeira mentira ou tontería que acaba de dicir. Segunda cuestión: di que na Lei de Administración Local de Galicia, nunha transitoria, por favor léanna, non hai ningunha que diga nada deso. Dá un "vacus legi" de sesenta días que rematan co prazo, e a tramitación da exposición pública destas contas empezou despois. Terceira cuestión: que as contas do 96, cando quixeron expoñelas, resulta que se toparon coas do 91, 92, 93, 94 e 95. Tampouco estaban expostas e o tiveron que facer. Mentira, se deixaron pasar cinco anos intencionadamente coa esperanza de que certos feitos graves ou gravisimos que había nas contas do 91 e 92 puideran prescribir por prazo e nada máis. O resto é unha desculpa de mal pagador, difícil de entender que os técnicos desta casa e o propio Sr. Pedrosa, se é que sabe, e o propio Presidente, que o dixen eu nunha reunión de Portavoces, que se lles pasara que estaban sen expoñe-las contas e que de repente para o 96 lles entrara tal ansia de cumprir cos prazos, e no 95 por exemplo non lle entrara. A decisión de expoñelas todas xuntas foi unha decisión política a mala uva para que non se puideran mirar, e non ten nada que ver con que foran as do 96 nin nada deso, nin tampouco ten nada que ver con que se atasque o servicio. A exposición das contas é poñer alí os legaxos con tódolos documentos e nada máis, e como moito por un vixiante para que ninguén se leve os papeis, nada máis, non se atasca ningún servicio por todo o ano nin nada polo estilo. O que houbo é un ánimo clarisimo e reiterado, a pesares da advertencia, de non deixar que se puideran analizar con calma. É curioso, por exemplo que o informe de Intervención non di nada con respecto ás alegacións ó procedimento. Non di nada con respecto a case nada, como agora vou a razonar, pero non di nada con respecto ó procedimento porque legalmente se están vostedes columpiando no propio procedimento. Pero bueno, para non convertir esto nunha discusión formal, vaiamos ó fondo da cuestión, e contido das contas, e resulta que aquí se fan unhas alegacións ó contido das contas nas que primeiro se advirte evidentemente de que non dá tempo a analizar tal volumen, a pesares de que o intentamos varios Deputados é absolutamente imposible, e no que se describen os seguintes feitos, que á parte están demostrados documentalmente e polo tanto non hai nada que discutirlle, como o seguinte: contradiccións fragantes entre actas de recepción que se fan antes de actas de replanteo; actas de recepción antes de adxudicación; informes contradictorios entre Intervención e Secretaría; falsedades evidentes en documentos expedidos por fedatarios públicos; ordes de pago á data de expedición de factura; informe de Intervención obviado; informe reiterado de Intervención advertindo de que non se seguiu o procedimento; asinan o conforme polo Concello persoas que o único cargo que teñen é ser responsables do Partido Popular; nas supostas adxudicacións non aparecen as preceptivas tres ofertas ou cando aparecen están agrupadas sistematicamente en grupos de tres empresas, están manipuladas noutros casos clarisimamente ou teñen outras fallas, obviado no informe; aparecen grande cantidade de actas de recepción asinadas o mesmo día e polo mesmo técnico, ou sexa, que está claro que están falsificadas, obviado no informe de Intervención; e obras nas que en vez de eso se xustifica a urxencia con falsedade evidente nesa xustificación, obviado. Eu comprendo, antes o comentaba con alguén, que, se eu tivera que facer un informe sobre algo que non estaba eu de Interventor na maioría do período e que á parte resulta que pode afectar directamente a compañeiros, non de Intervención exactamente, pero a outros funcionarios ou a outras responsabilidades políticas ou incluso penais, fixera un informe de patada a seguir, sen meterse en nada, e entendo, non comparto, pero entendo que o informe se fixera desa maneira e simplemente para eso. Entón o único é que hai informe de Intervención, que se cubre pola parte que leva Intervención e é certo, Intervención en todo este procedimento neses anos se comportou relativamente ben, hai que dicilo, pero nos outros temas non entra en ningún momento, non entra neses temas que acabo de dicir. A min gustaríame non ter visto o que teño visto. Que Intervención diga se se quere adxudica-la obra fan falta presupostos de tres empresas; non aparecen os presupostos de tres empresas; foi a dedo a obra; e despois Intervención di está incorrectamente adxudicada e así miles de veces. Hai informes de Intervención dicindo bueno, pois xa que o gasto parece que está feito, alguén firmou que está feito, Intervención non o vai mirar, sen prexuízo das responsabilidades a que houbera lugar. Miles de veces advirten de que hai responsabilidades, que a ve-lo lugar e ocasión en que hai que depuralas. A vostedes lles consta que hai miles de informes de Intervención dicindo eso. Unha vez se pode engañar, dúas tamén, miles de veces xa non. Hai algo máis e todos sabemos o que foi, todos sabemos que se adxudicaron, masivamente obras a dedo, sen ningún procedimento de adxudicación. Tamén se adxudicaron fóra desta casa, ou sexa, que se chamou a alguén, fai a obra e despois pásalle a factura á Deputación. E despois,para vesti-lo santo,pois pasa o que pasa. Cando están feitas, que non sempre están feitas, non sempre. O outro día me preguntaban os medios de comunicación que ía pasar con esto, e teño un mal recordo, de ter que rematar na Administración de Xustiza, teño un mal recordo e se puidera evitalo sempre foi a miña intención evitalo, sempre. Pero me parece que a nosa obriga de depura-las responsabilidades que quedan nun informe ou que quedan en contradiccións flagrantes, en falsedades evidentes, en documentos, en adxudicación masiva a dedo, etc., etc., ou incluso en obras que están sen facer, ou que non foron feitas, ou polo menos non estaban feitas cando se pagaron, a nosa responsabilidade é que esto se depure o máis posible. Creo e estou absolutamente convencido que é a nosa responsabilidade. Se nos dan a posibilidade, e creo que se lles dixo dende o principio que esas responsabilidades se depuren aquí, e vostedes saben perfectamente que é que se depuren aquí, e se lles di nos escritos e se lles di nas propias alegacións, é dicir, que se faga unha Comisión de investigación, que se dea tempo a miralas, que se poñan vostedes, ou os que o fixeron, colorados, que se é responsabilidade dalgún funcionario tamén se poña colorado, que teña as consecuencias que teña que ter, desde logo encantados. Agora, me parece que esto naceu mal, con moitos prexuízos, cunha actitude por un lado moi defensiva e por outro lado moi prepotente por parte do PP. O Sr. Presidente non se privou, na primeira ocasión que tivo, de dicir que se vaia ós xulgados. Aínda non retirou esas palabras. Non sei se o Presidente se molestou ou non en mirar o que había. Posiblemente se lle puxeron os pelos de punta, se é que se molestou, agardo que si. Se é que non o mirou, non se está enterando realmente do que hai por aí. Creo que tanto o Presidente coma o Vicepresidente son persoas que coñecen a

Área de documentación

• Existencia e localización de copias Enlace para escoitar o audio da sesión do Pleno

Área de notas

• Nota

Puntos de acceso

Área de control da descrición