Servicio de patrimonio documental e bibliográfico - Deputación de Pontevedra

Área de contido e estrutura

• Alcance e contido Folla: Da sesión ordinaria en primeira convocatoria, celebrada polo Pleno desta Excma. Deputación o día, 28 de abril de 2004 No Salón de sesións da Excma. Deputación Provincial de Pontevedra, sendo as once horas e cinco minutos do día vinte e oito de abril do ano dous mil catro, baixo a Presidencia do Ilmo. Sr. Presidente D. Rafael Louzán Abal, reuníronse as/os Señoras/es Deputadas/os, D. Xosé Antón Araujo Quintas, Dona Nidia María Arévalo Gómez, D. Ramón Campos Durán, Dona Francisca Canal Gómez, D. José Costa Díaz, D. José Crespo Iglesias, D. José Juan Durán Hermida, D. Antonio Feliciano Fernández Rocha, D. José Manuel Figueroa Vila, D. Emilio González Iglesias, D. Efrén Juanes Rodríguez, D. José Antonio Landín Eirín, D. José Antonio Lorenzo Rodríguez, Dona Clara Millán González, D. Xosé Cesáreo Mosquera Lorenzo, D. Constante Juan Muradas Ramos, D. Manuel Núñez Sestelo, D. Xosé Carlos Pazos Docampo, Dona María Teresa Pedrosa Silva, D. Juan Manuel Rey Rey, D. Alfredo Rodríguez Millares, D. Rodrigo Santiago Novas, Dona Belén Sío Lourido, D. José Enrique Sotelo Villar, D. Xabier Toba Girón e D. Jesús Vázquez Almuíña, co obxecto de celebrar sesión ordinaria da Deputación en Pleno, en primeira convocatoria, consonte á correspondente orde do día. Da fé do acto o Secretario Xeral, D. Rogelio Nicieza de la Cerra, e está presente o Sr. Interventor, D. Bautista Pérez Carnero. Declarada aberta a sesión e de orde da Presidencia éntrase seguidamente no exame da orde do día, adoptándose en relación coa mesma os seguintes acordos: Sr. Presidente.- Vamos a dar comezo á sesión ordinaria do Pleno da Corporación Provincial do día de hoxe. 1.5049.- ACTA ANTERIOR Sr. Presidente.- Primeiro punto. Aprobación do borrador da acta da anterior sesión, ordinaria, do día 31 de marzo do ano 2004. Apróbase por unanimidade. Apróbase por unanimidade o borrador da acta da anterior sesión, ordinaria, do día 31 de marzo de 2004. ------ Folla: 2.5050.- BASES REGULADORAS DA CONCESIÓN DE SUBVENCIÓNS A ENTIDADES LOCAIS PARA A FORMULACIÓN DE PLANEAMENTO URBANÍSTICO XERAL Sr. Presidente.- Segundo punto. Bases reguladoras da concesión de subvencións a entidades locais para a formulación de planeamento urbanístico xeral. Ten a palabra o Sr. Crespo. Sr. Crespo Iglesias.- Ben, este asunto vámolo a retirar da orde do día debido a que vamos a intentar, coa Consellería de Política Territorial, facer unhas bases non conxuntas pero si complementarias, de tal maneira que como a Xunta ten unha partida orzamentaria importante, que multiplicou por algo máis do dobre, precisamente para facerlle frente a tódolos problemas relacionados co planeamento, vamos a intentar, non sei se con outras Deputacións, pero si polo menos a nosa, de que as bases que fagamos sexan complementarias ás da Xunta e que cando haxa peticións intentar chegar ó 100% da subvención da mesma. Polo tanto quedaría pendiente, para postos en contacto coa Consellería de Política Territorial, traelo ó vindeiro Pleno. Sr. Presidente.- Moitas gracias Sr. Crespo. Sr. Mosquera. Sr. Mosquera Lorenzo.- Bos días. Gracias Sr. Presidente. Todo o que temos que dicir con respecto a esto é que nos alegramos de que as bases se reformen, se estudien, e que haxa certa coordinación habendo liñas concorrentes da Xunta e da Deputación. Agora, manifestar tamén a nosa queixa e deixar palpable o funcionamento deste grupo de goberno, que o outro día, na Comisión, despois de dicirlle problemas moi serios que tiñan estas bases, entre outras cousas non se subvencionaba o planeamento de concellos de máis de 50.000, nin había ningunha coordinación da Xunta para ver como se resolvía ese problema, resulta que nin caso, absolutamente nin caso. Se llo di a Xunta, entón vale. Creo que é unha maneira de actuar que non é correcta, máxime cando é un asunto que afecta a tódolos Concellos e creo que as aportacións que poidamos face-los outros grupos debían ser tidas en conta. Agardo que para as novas bases si sexan tidas en conta e saquemos unhas bases que teñan unha solidez e un soporte de obxectividade e de funcionalidade máis elevado que estas que afortunadamente se retiran neste momento. Sr. Presidente.- Moitas gracias. Sr. González. Sr. González Iglesias.- Nós fixéramos unha emenda ó Presuposto para que se consignara esta partida con 600.000 euros que vai dotada. En principio era en función de que ata o ano pasado as aportacións que facía a Xunta non cubrían a tódolos Concellos, realmente quedaban sempre Concellos fóra. O camiño elixido nos parece o adecuado. Nos parece que o adecuado é facelo conxuntamente cun convenio coa Xunta e polo tanto de acordo con que quede sobre a mesa e se negocie coa Xunta. Sr. Presidente.- Moitas gracias. Sr. Crespo. Sr. Crespo Iglesias.- Ben, de acordo Sr. González. Sr. Mosquera, eu creo que foi todo o contrario do que vostede di. Nós precisamente amosamos unha sensibilidade, o feito é que se abriu un debate, tiñamos unhas bases feitas que poderían ser melloradas. Xa o recoñecemos na propia Comisión, que se abreu un debate, e nós, mostrando a sensibilidade precisamente a raíz dese debate que se abriu, por eso as retiramos da orde do día para estudialas mellor. Aquí había 600.000 euros, e se se excluían os Concellos de máis de 50.000 habitantes era precisamente porque como era unha cantidade reducida, era para axudar a pequenos Concellos. Basicamente era a filosofía deste plan. En todo caso eu non entro nin salo nas que vaia a saca-la Xunta e supoño que a Xunta non terá nada que ver connosco nese sentido con respecto ás grandes cidades. As grandes cidades teñen suficientes recursos como para facerlle frente ó planeamento, nunha parte polo menos importante, aínda que a Xunta os subvencione. Aquí tratábase de pequenas axudas. Obviamente comprenderá vostede que con 600.000 euros tampouco se poden facer grandes cousas, pero se pode axudar a aqueles pequenos Concellos que teñen dificultade para facer planeamento. Ben, eu creo que o debatiremos no seu momento, vai a volver á Comisión e non teremos ningún tipo de problema. Sr. Presidente.- Moitas gracias Sr. Crespo. Sr. Mosquera. Sr. Mosquera Lorenzo.- Home, é unha falta á verdade evidente. Di que, como consecuencia da Comisión, o retiraron da orde do día, e está na orde do día, e agora empezou dicindo que o retiran da orde do día porque van a falar coa Xunta. Eu agardo de todas maneiras que, como cando foron os orzamentos e fora unha emenda que presentáramos por separado tanto o PSOE coma o BNG, ó final o aceptaron, pois que se poida negociar, se poida facer aportacións a estas bases que tal como están nestes momentos son verdadeiramente estrañas, incluso dende o punto de vista técnico e urbanístico. Agardo que se poidan mellorar e que sexan tidas en conta as aportacións que non foron o outro día na Comisión; por certo, que non están recollidas en ningún lado. Sr. Crespo Iglesias.- Ben, debatirémolo oportunamente no seu momento. Sr. Mosquera, todo o que non fan vostedes parece que é estraño. Non é nada estraño, son unhas bases feitas por técnicos da casa o mellor que souperon e non hai nada estraño. O que pasa é que aquí parece que o que facemos nós, para vostede é estraño. Pois mire, nós gobernamos esta casa o mellor que podemos e sabemos, polo tanto non hai absolutamente nada estraño, porque se algo estraño houbera aprobaríamolas e punto, temos maioría suficiente para iso. Eu creo que está suficientemente debatido Sr. Presidente. Sr. Presidente.- Moitas gracias Sr. Crespo. É un tema, eu creo, de moito interese e polo tanto debemos coordinarnos e ese vai se-lo camiño a seguir con outras administracións. Non hai que votar porque está retirado da orde do día. Retírase da orde do día asunto relativo á aprobación das Bases reguladoras da concesión de subvencións a entidades locais para a formulación de planeamento urbanístico xeral. ------ Folla: 3.5051.- CESIÓN DE TERREO DE 6.400 M² DA FINCA MOURISCADE PARA AMPLIACIÓN DUNHA CESIÓN CONCEDIDA CON ANTERIORIDADE Ó CONCELLO DE LALÍN Sr. Presidente.- Punto número 3. Cesión de terreo de 6.400 m² da Finca Mouriscade para ampliación dunha cesión concedida con anterioridade ó Concello de Lalín. Creo que xa foi debatido ademais na Comisión Informativa e polo tanto se non hai ningunha intervención procedemos á súa votación. ¿Votos en contra?. ¿Abstencións?. ¿A favor?. Apróbase por unanimidade. Visto o acordo do Pleno desta Deputación Provincial do día 28 de febreiro do ano 2003 polo que se aproba a cesión do uso privativo ó Concello de Lalín dunha parcela da finca Mouriscade de 20.000 m² de superficie, coa categoría de ben de dominio público destinado a servizo público, para a construcción e explotación dun club hípico municipal e a construcción dun centro ocupacional para o colectivo "Asociación de pais de minusválidos psíquicos Aspadeza". Visto o escrito do Alcalde-Presidente do Concello de Lalín, onde solicita a esta Deputación unha ampliación desta cesión en 6.400 m² para a construcción de dous centros sociais, un para minusválidos psíquicos e outro para minusválidos físicos. Visto o informe favorable do Enxeñeiro Director do Servizo Agrario, onde sinala que a parcela solicitada presenta unha pendente cara ó linde da parcela cedida con anterioridade e que non é un terreo moi axeitado para a súa mecanización, sementeira, rego e recolección, dado que se destina ó cultivo de millo, e posteriormente a pradería, ademais permite separar as parcelas segundo o seu pechamento actual. Visto o informe do Vicesecretario sobre o prego de cláusulas económico-administrativas no que se pon de manifesto a necesidade de que o Concello cesionario obteña as licencias e permisos necesarios para os usos pretendidos e para a construcción das edificacións proxectadas, o Pleno, de conformidade co dictame da Comisión Informativa de Economía, Facenda e Turismo, acorda por unanimidade: Aprobar o expediente e o prego de condicións económico-administrativas para a cesión do uso a favor do Concello de Lalín, mediante procedemento negociado sen publicidade, da seguinte parcela: Terreo de 6.400 m² de superficie sito na Finca Mouriscade propiedade desta Deputación, que servirá como ampliación a unha anterior cesión de terreos a favor do Concello de Lalín para uso privativo, mediante concesión administrativa. Esta parcela, destinada actualmente a cultivos forraxeiros, linda polo sur coa parcela de 20.000 m² cedida con anterioridade; leste, parcela finca Mouriscade; norte e oeste, camiño acceso á área recreativa. Son fins desta cesión a necesidade de ampliar os terreos cedidos con anterioridade, debido a que se pretende construír dous centros sociais, un para minusválidos psíquicos e outro para minusválidos físicos, e necesítanse para este fin unha superficie mínima de 5.000 m² para cada centro, de conformidade coa Lei 9/2002, de 30 de decembro, de Ordenación Urbanística e Protección do Medio Rural. ------ Folla: 4.5052.- APROBACIÓN DAS BASES DO PREMIO VALLE-INCLÁN 2004 Sr. Presidente.- Punto número 4 da orde do día. Aprobación das bases do Premio Valle-Inclán 2004. Sr. Durán Hermida. Sr. Durán Hermida.- Si, bos días Sr. Presidente, señoras e señores Deputados. Para quen lles fala é un motivo de satisfación persoal e política que hoxe poidamos traer aquí a Pleno a aprobación dunhas bases que van rexi-la primeira convocatoria do premio que se institue en homenaxe a un vilanovés e a un pontevedrés xenial, irrepetible, unha persoa que a través da súa obra renovou de xeito radical o teatro español do século XX e que, á parte de moitisimas outras consideracións que sería longo explicitar aquí, merece, tódolos recoñecementos; algúns deles poida ser que cheguen con algún retraso. Nese senso o grupo provincial do Partido Popular de Galicia trae hoxe a Pleno as bases que xa foron dictaminadas pola correspondente Comisión Informativa e eu quixera comentar nese contexto varias cuestións. En primeiro lugar, respecto ó que é o enfoque que nesta primeira edición se lle quere dar a este premio, que é un enfoque de investigación científica, é un enfoque ensaístico. Queremos neste punto de partida suscitar a maior, a máis amplia posible concorrencia ou participación de especialistas, non só españois senón mundiais, na obra do escrito vilanovés. Esa é a primeira cuestión que queremos plantexar, referido ó que é as bases que rexerán a primeira convocatoria, a primeira edición. Por outra banda tamén quería comentar que en ningún modo, por suposto que estamos dando os primeiros pasos, esto signifique que queden pechadas para sucesivas edicións outros posibles enfoques, outras posibles temáticas para este premio. Tamén quería comentar que a propia decisión deste grupo de goberno é que o desenvolvemento, a convocatoria, o trámite seguinte ata o fallo do Premio se puidera facer neste exercicio do ano 2004 porque entendemos que xa é preciso poñelo en marcha e fallalo sen máis demora. Todos coñecemos que hai unha moción desta Deputación Provincial, do 27 de outubro do ano 2000, no que entre os tres aspectos do acordo figura a creación dese premio, un premio que se adxectiva de literario e que nós o que queremos é que non teña máis demora, habida conta que conta coa consignación, coa partida correspondente nos orzamentos da institución provincial. Queremos que sexa un premio de sona internacional e que suscite a participación de investigadores, de estudiosos, de hispanistas, de xente de diversas institucións de Europa e do resto do mundo, dos que xa moitos coñecemos a través de certames e eventos que periodicamente se celebran ou ben en Pontevedra ou en Vilanova ou noutras zonas, en foros universitarios ou promovidos por outras institucións como recentemente a Fundación Valle-Inclán. E queremos tamén que o fallo do premio, a entrega do premio sexa este ano coincidindo co aniversario do nacemento do escritor o vindeiro 28 de outubro. E en canto ó Xurado, precisamente para ese reforzamento, queremos ter persoas, á parte dos membros natos, que atesouren un recoñecido prestixio intelectual e académico. Por suposto que é opinable todo o que teña que ver coa súa dotación de inicio, na que lembro tamén que participa cunha aportación de 6.000 euros o Concello natal do escritor, neste caso Vilanova de Arousa. Estamos dando os primeiros pasos dun premio que é un avance moi significativo, do máis significativo que se pode lembrar nos últimos anos no recoñecemento e na homenaxe ó escritor e que vai unido, vai vinculado a outras iniciativas e outros apoios que dende esta Institución provincial se están levando a cabo no apoio á Fundación Valle-Inclán con esta nova andaina que se iniciou coa Presidencia do Dr. Fernández Albor, e outras cuestións que tamén dende o Concello de Vilanova se están desenvolvendo e que coido que son de todos coñecidos. Por eso, repito, o grupo de goberno provincial do Partido Popular de Galicia quere face-lo premio Valle-Inclán e nese contexto o traemos hoxe aquí ó Pleno. Gracias. Sr. Presidente.- Moitas gracias Sr. Durán Hermida. Sr. Santiago Novas. Sr. Santiago Novas.- Bos días. Gracias Sr. Presidente. Se para o Deputado Presidente da Comisión de Cultura é unha enorme satisfación poder presentar un premio, para quen lles fala é unha satisfación dobre porque se lle esqueceu na súa primeira intervención ó portavoz de Cultura que a Moción foi presentada polo Grupo Socialista. E segundo motivo de satisfación, porque logo de catro anos, e loxicamente non porque o Grupo Socialista non tivera interese, reivindicara e solicitara a elevación ó Pleno do acordo deste premio de forma reiterada, constante e permanente nas Comisións, alguén é responsable do retraso, en todo caso non o Grupo Socialista. Pero en todo caso, insisto, celebramos que o día de hoxe se traia a debate o premio literario. Premio que non resposta precisamente ó acordo dos tres grupos, que foi un acordo por unanimidade, onde claramente na Moción o que acordamos foi un premio literario. Non sei se é necesario definir o que significa un premio literario pero en todo caso non é un premio científico, un premio de investigación sobre a vida e obra de Valle. Eu creo que eso había que reducilo a ámbitos de tipo local, de tipo museístico, e porque os premios destas características incluso a nivel nacional teñen unha dotación económica moito menor da que se pretende establecer aquí. Dicía o portavoz de Cultura que Valle-Inclán é un xenial e irrepetible escritor. Nós estamos plenamente de acordo con esa definición, pero temos que dicirlle que esa definición non se corresponde coa contía do premio que estamos dotando aquí, se o premio realmente o queremos convertir nun premio literario, que é a resolución e o acordo tomado o 27 de outubro do ano 2000. Estas bases son unhas bases que van a prexudicar ó premio literario, ó premio Valle-Inclán en si, van a prexudicar a esta Institución porque non nos poñemos á altura do esforzo económico que están facendo outras Deputacións do estado español, e en definitiva van a prexudicar ó propio Valle porque o relegan a un distanciamento de premio económico con relación a outros contemporáneos, o relegan a unha cantidade case ridícula. Na base primeira di que é un premio científico dedicado á vida e obra do escritor. Estamos abocando este premio a unha participación eu diría que elitista ou polo menos bastante exclusivista. Este premio, con esas características, está dedicado única e exclusivamente a grandes coñecedores de Valle, a grandes estudiosos de Valle e en todo caso estámolo circunscribindo a un ámbito universitario, e polo tanto esta pretensión que anunciaba o voceiro da Comisión de Cultura de que sexa amplia a súa participación, de que participen moitos escritores, de que se presenten moitos traballos, nace un pouco lastrada por esta orientación que se lle dá ó premio e o prazo que nos estamos marcando, é dicir, prazo límite en setembro, salvo que xa haxa algún traballo preparado, a calidade e o número de traballos a presentar se vai a resentir bastante, e podemos poñer a modo de exemplo que o último premio convocado, o Premio Azorín, recibiu 250 traballos. Non sei se a nivel de Deputación, a nivel de Deputado de Cultura e incluso a nivel da Presidencia, están convencidos de que aquí se está facendo un esforzo económico para este premio. Estou totalmente de acordo que onde non había nada, algo que se aporte é un avance, eso é evidente. Pero, insisto, aquí estamos xogando co nome dun escritor que está entre os dous ou tres mellores de España, con recoñecemento internacional, e aquí temos que saír convencidos do éxito, e da responsabilidade dese éxito e eso non se consegue se circunscribimos a un ámbito moi específico e se a dotación económica é escasa e ridícula. Azorín, máis de dez millóns de pesetas, premio convocado pola Deputación de Alicante. Torrente Ballester, preto de catro millóns de pesetas convocado pola Deputación de A Coruña. Eso a nivel de Deputacións. Creo que hai exemplos tamén nesta provincia, onde Concellos con escasos recursos económicos, vou a poñer soamente un exemplo dun Concello, que por certo o seu Alcalde está aquí, o Concello de A Estrada ten un premio para Manuel García Barros, con todo o meu respecto para ese escritor que probablemente se facemos unha enquisa agora aquí teríamos serias dúbidas para poder dicir máis dunha obra dese escritor, dedícalle millón e medio de pesetas. Se trasladamos a súa correspondencia económica por presupostos, estaríamos falando que a Deputación de Pontevedra, para facer un mesmo esforzo económico que o Concello da Estrada, tería que dotar o premio en torno a trinta millóns de pesetas. Non me falen vostedes de que hai interese, de que apostan por Valle; esto é unha resolución e un premio que vén arrastrado polas reivindicacións, polas peticións sistemáticas da oposición, de que a provincia de Pontevedra en concreto está en débeda con Valle. Ten que haber outro tipo de razóns para que non se poida reconducir esta situación e dotar a Valle dende a súa provincia natal, dende o seu pobo natal coa dotación económica á altura da súa calidade literaria. A proposta deste grupo sería deixa-lo asunto sobre a mesa, matizar este tema convocando e facendo partícipes ós grupos da oposición, a outros organismos que levan moitos anos pelexando nesta provincia de Pontevedra polo asunto de Valle-Inclán, como pode ser a Fundación Valle-Inclán da que a Deputación forma parte. A min me gustaría que esas asociacións e eses colectivos tiveran tamén a posibilidade de opinar respecto a este asunto. Sr. Presidente.- Moitas gracias Sr. Santiago Novas. Sr. Mosquera. Sr. Mosquera Lorenzo.- Gracias Sr. Presidente. Eu non quixera ser especialmente duro con respecto ó que está sucedendo con esto, pero é que en certo modo non me queda máis remedio. Esto chega tarde, mal e aínda por riba moi desenfocado. Hai unha cuestión de principio que é categorizar a quen se quere homenaxear, creo que é universal. E entón se unha persoa no ámbito que sexa, neste caso o literario, ten unha categoría recoñecida, se se quere glosar e poñer ó día as últimas investigacións sobre a súa obra, hai unha figura que é o que se usa normalmente, que é un congreso ben dotado, que se traen as máximas autoridades sobre ese personaxe, sexa do tipo que sexa, neste caso literario, pero é bastante universal. E se supón que unha persoa que ten unha traxectoria recoñecida e unha transcendencia enorme, se lle dá o seu nome a un premio, o premio que sexa, pero como acordamos aquí neste caso literario, ou traxectorias vitais ou literario ou o que sexa, pero non investigacións que se supón que están feitas. Pola contra, se fai un premio sobre unha persoa ou a súa obra cando se entende que ten certo mérito pero é descoñecida e se fai para abrir brecha, no sentido de incentivar que se investigue sobre a súa obra porque é descoñecida, que non é o caso. Aínda así o resultado non acostuma a ser moi exitoso con respecto a esta segunda variante, aínda que é unha fórmula que se pode utilizar e que se utiliza ás veces con éxito. Eu creo que no caso que nos ocupa a cuestión está moi clariña. Se quere poñer ó día, abrir novas vías, votar nova luz dunha maneira transcendente e non cun traballo de investigación e unha tese doutoral, que se seguirán facendo e se teñen feito centos deles, se organiza un Congreso que costa moita pasta, costa moito diñeiro, se traen e se pagan as máximas autoridades, e se abren luces sobre ese futuro. ¿Queremos facer un premio?. Fágase un premio, literario ou de ensaio, de teatro ou de novela, ou aberto a todo, tamén poesía e outro tipo. A súa figura en si mesma se supón que é suficientemente coñecida e o seu nome, simplemente póñollo nome porque honra á súa memoria por un lado e por outro lado lle dá empaque e transcendencia ó premio. Aquí se tira pola vía do medio, xa se dixo o outro día na Comisión, se tira pola vía do medio, un híbrido porque inventa-lo Mediterráneo hai moitisimo tempo que está inventado, está descuberto e polo tanto non ten moito sentido. Hai falta de solidez no plantexamento, que eu creo que si falta, dicir, bueno este ano vai ser para esto e entón segundo vexamos para o ano pode ser literario, para o seguinte pode ser de novela e para o seguinte pode volver a ser de investigación. Se se quere que empece a ter traxectoria, se ten vocación de futuro, que teña traxectoria, que teña peso, hai que identificalo, ten que ter un obxectivo moi claro e non cambiarllo cada ano transmitindo imaxe de que non se sabe moi ben a que se xoga exactamente. Polo tanto, tal e como vén, nós dende logo non o podemos avalar, vai en contra entre outras cousas de acordos anteriores, pero eso non sería o máis grave, aínda que o é, senón a falta de elaboración e de precisión no obxecto que pretendemos que creo que é o fundamental. As cousas que nacen mal, e esto tempo que houbo para falalo, que veña o outro día á Comisión así, cunhas cousas moi evidentes, nada máis velas dixemos que tiña eses problemas. Dá a sensación de que naceu mal e en todo caso nós non o vamos avalar e se sae ben nos alegrará, pero nós temos que votar en función das previsións do que temos encima da mesa e a previsión que temos é que non está ben definido o enfoque, non é a fórmula axeitada para glosar a figura de Valle-Inclán, cremos que en certo modo é rebaixarlle a categoría, é tratalo coma un descoñecido, ou sexa, vamos a facer un premio para que alguén nos diga quen era Valle-Inclán, porque no fondo é eso, eso faise, repito, con persoas que se entende que teñen méritos, e poden ter e moitisimo, pero son descoñecidas e polo tanto vamos a intentar que a través do premio se investigue sobre eles e se poña sobre a mesa aspectos sobre el, que non é o caso de Valle-Inclán. Eu creo que en certo modo é unha falta de consideración con respecto ó que significa dentro da literatura española Valle-Inclán. Sr. Presidente.- Moitas gracias Sr. Mosquera. Sr. Durán Hermida. Sr. Durán Hermida.- Sr. Presidente, eu vou a comeza-la intervención respostando ás palabras do Voceiro do BNG para felicitarme do seu descubrimento, que acabo de presenciar, da figura de Valle-Inclán. O Bloque recientemente descubre a Valle-Inclán. A min dende logo moléstame moitisimo que vostede fale de rebaixarlle a categoría a Valle-Inclán cando vostedes como grupo político son uns recén chegados ó recoñecemento deste escritor e que, incluso durante bastante tempo, dende o Concello de Pontevedra se adicaron a ignoralo. E por outra parte vostede, como xa é habitual nos Plenos desta cámara, polo menos en cuestións de cultura, fala bastante de oídas, sen coñecemento dos temas, porque fala de congresos que non se fan, etc., etc., cando hai pouco aquí en Pontevedra houbo un congreso no que, se vostede leu as reseñas, a maioría, por non dicir a totalidade, dos ponentes sosteñen, como sostén calquera, que sobre a obra de Valle-Inclán hai moito por investigar, hai moito por estudiar, habida conta da súa universalidade. Non quixera traer aquí as teimas que se traían hai poucos anos respecto á obra de Valle-Inclán, e como a atacaban porque non estaba escrita en galego; incluso chegaron a tachalo de que non tiña nada que ver con Galicia. Loxicamente dese tipo de plantexamentos saen estes discursos, porque hai que oporse, porque eu creo que no fondo vostede participa dalgún tipo de idea ou de teses ou de teoría que, segundo que temas, algún grupo político non os pode plantexar ou non os pode traer aquí. Eu xa dixen que estamos iniciando, estamos ante a primeira convocatoria, que se aprobará hoxe o acordo deste premio, e supoño que cando se fala de ausencia dunha solidez no plantexamento non quererá dicir que calquera cousa que se inicie non sexa co transcurso do tempo perfectamente modificable, porque entón xa non é falla de solidez no plantexamento senón que sería encasquillarse en posturas irreductibles, o cal por outra parte é unha postura habitual do seu grupo político. ¿Que vostedes non avalan?. Pois mire, síntoo moito, sinceiramente, sinto moito que vostedes non avalen esta iniciativa. Ese sentimento de pena me preocupa o xusto, vamos a seguir adiante coa proposta, con estas e con outras, dende o que é a política cultural deste grupo de goberno, e manteño a esperanza de que ó mellor no futuro, como nalgúns outros temas, tamén vostedes, camiño dalgún sitio, caian do cabalo. Respecto ó Sr. Santiago eu quixera cordialmente aludir ó seu tremendismo neste tipo de plantexamentos. Como o Sr. Santiago e eu temos xa un coñecemento de antigo, doutras institucións, fundamentalmente da municipal vilanovesa, non me sorprende. Eu aínda lembro as peticións que se nos facían sobre tardanzas en constitucións de casas museos, sobre restauración e non me sorprende que vostede manteña esa actitude que é moi fácil. Dende o punto de vista dun grupo da oposición é moi fácil dicir catro millóns, non, pedimos que sexan dez, pedimos que sexan vinte. Vostede chegou a plantexar a comparación co Concello de A Estrada, co premio García Barros ó que asistín nalgunha ocasión. Chegar incluso ós trinta millóns de pesetas é fácil, como tamén é fácil tentar que as cousas se desenvolvan coa política do sorriso, que polo visto está de moda ultimamente. Eu, se cun sorriso puidera conseguir incrementa-lo premio Valle-Inclán, aí estaría o sorriso. En todo caso, quixera matizar que esa moción, que vostede asume ou se apropia aquí dela, que o fai, non llo vou a reprochar, dende logo é unha moción consensuada nun Pleno da Deputación entre tódolos grupos, que tivo aportacións do propio Grupo Popular. Dende ese punto de vista estamos hoxe aquí e tamén aproveito a circunstancia porque quero poñer de manifesto que non hai tal retraso, polo menos nos termos nos que fala o Sr. Deputado Socialista. Vostede sabe, e aquí hai algunha outra persoa neste Pleno, nos bancos do BNG, que foi moi complicado, persoa que integraba aquela Comisión "ad hoc", sabe que foi moi complicado dar saída ó primeiro en concreto dos acordos daquela moción. E precisamente por eso, se demorou a tramitación e a posta en marcha do premio. Precisamente por eso eu creo que é pouco xusto, é pouco tamén irreal, xa digo, entra no eido dese tremendismo político do que fai gala en ocasións o Sr. Santiago Novás, cando fala de bases prexudiciais, de prexuízo a Valle-Inclán, etc., etc., porque cando o fai, consciente ou incoscientemente, está descoñecendo, e eu penso que pola súa condición de membro desta Corporación Provincial tiña que sabelo, a aportación e a participación desta Deputación nestes últimos anos en temas que teñen que ver con Valle-Inclán, fundamentalmente en relación ó Concello de Vilanova, porque se se di, sen máis, que é un premio Valle-Inclán que ten unha dotación x, se olvida que nos últimos anos a Deputación Provincial de Pontevedra asinou un convenio co Concello de Vilanova con 60.000 euros para rematar unha casa museo, ou que hai convenios asinados tamén coa Fundación Valle-Inclán para actividades, para o seu funcionamento, etc., etc. Ou sexa, subscribilo a unha dotación dun premio e olvidar o resto, é unha omisión un pouco esaxerada por non dicir outra cousa. E precisamente por eso, por respecto a Valle-Inclán houbo que poñer en marcha unha serie de cuestións; loxicamente hai que ir dando un paso despois doutro. O plantexamento elitista, adxectivo que vostede deixou caer respecto á concepción do premio, supoño que é ese tipo de afirmacións que se profiren sen moito pensamento sobre a mesma. Se estamos falando dun premio que se quere que arranque e que consiste en que segundo que participacións, non creo que elitista, se poida aplicar a estudiosos de certa sona. Unha persoa porque teña unha traxectoria avalada no mundo da investigación científica sobre Valle-Inclán, non por eso hai que falar de premios elitistas. Ese plantexamento sería de aplicación a calquera premio, porque loxicamente son poucas as persoas que están en condicións de optar ós mesmos. E respecto á cuestión última, que falaba vostede de deixa-lo asunto sobre a mesa, evidentemente, este equipo de goberno non vai deixa-lo asunto sobre a mesa porque queremos que se poña en marcha, queremos que se convoque, queremos que se presenten o maior número de traballos posibles e queremos que se fallen dentro deste ano 2004. Queremos facelo así. E cando teñan lugar esas circunstancias, como se fai sempre en calquera faceta da vida, avaliaremos se se debe seguir na mesma liña ou se debe introducir algún tipo de retoques. Nada máis. Sr. Presidente.- Moitas gracias Sr. Durán. Sr. Mosquera. Sr. Mosquera Lorenzo.- Gracias Sr. Presidente. Non alcanzo a entender a irritación do Portavoz do Partido Popular e que á parte lle leva incluso a terxiversar dunha maneira ben solemne o que se acaba de dicir neste Pleno por parte deste grupo. Dixen que para glosar unha figura coñecida hai os congresos, non dixen que se fixeran ou non, pero se vostede quere meterse aí pois métase, pero eu non o dixen, dixen que é a figura, é a forma correcta de facelo. De tódalas maneiras eu podo dicirlle, xa que o saca por aí, que pese á miña pequena, escasisima, formación literaria, ós quince anos xa estudiei a Valle-Inclán e o lía, e incluso tiven vinculacións biográficas coa súa familia. Pero bueno, eso son cousas irrelevantes. Agora ben, enganchar con que se defenda unha postura que é obvia, que Valle-Inclán é un gran literato, pero non é da literatura galega, eso é evidente. Enganchar por aí para que recoñeza que si se lle recoñece, non se lle recoñece, ¿que terá que ver?, Cervantes Saavedra ten uns apelidos galegos, porque non existen noutro lado nin Cervantes nin Saavedra, e non por eso a ninguén se lle ocurre dicir que forma parte da literatura galega. No caso de Valle-Inclán viviu aquí, evidentemente ten máis vinculacións, hai un transfondo na súa obra da realidade galega, pero non forma parte da literatura galega ¿e que?; esa é unha constatación obvia e punto, e a partir de aí que terá que ver eso con recoñecerlle a súa valía ou non recoñecerlla. Tampouco Shakespeare forma parte da literatura galega nin da española, e non creo que ninguén por eso vaia a recoñecerlle a súa valía ou deixar de recoñecerlla. Me parece que é sacar as cuestións de contexto dunha maneira que de verdade non acabamos de entender, e é que non fan as cousas ben e despois soportan moi mal as críticas, porque cando foi o acordo sobre eso, eu creo que foi unánime, non sei onde vén vostedes esa animadversión con respecto a Valle-Inclán, non sei onde a poden ver. É máis, podo dicir que incluso certas críticas que fai a través da súa radiografía social por desgracia seguen tendo certo vigor. Se hoxe estivera Valle-Inclán vivo, escribindo, e estivera facendo o mesmo tipo de literatura que facía naquel momento, supoño que vostedes non salirían nada ben parados, polo menos no que representan socialmente no funcionamento de certas mañas sociais e do que se chama así en abstracto oficialidade. Miren vostedes, se queren facelo con rigor contar co noso apoio, xa contou a moción no seu momento, e se queren facelo así, fáganno. Nós non nos vamos opoñer, simplemente vamos a absternos porque nos parece que non está ben centrado o tema e non está dende logo ben enfocada a pretensión ou a idea inicial do que se trataba de facer. Polo tanto, recoñezan o dereito a ler as cousas, a ter o noso plantexamento, a analizalas e en función deso, en función duns obxectivos esto estea ben enfocado. Con respecto á cantidade que saca o PSOE, e que volvemos outra vez ós obxectivos, se se quixera facer, por exemplo, un Congreso con moita xente, sería unha ridiculez. Para un traballo de investigación, probablemente sexa excesivo. Un premio literario, pois probablemente tivera que ser máis e incluso dividilo, que non houbera só un, senón que houbera tamén as posibilidades de que houbera accésits ou segundos premios. Pero se eso non está aclarado, o resto é difícil de pronunciarse porque si optamos claramente por un premio literario de certo tipo probablemente a cantidade sexa pequena, pero se está sen resolver a cuestión previa de por onde enfocamos eso é moi difícil de cuantificar. Esas críticas á cuantificación e demais tamén me parecen fóra de lugar. Ben, esa é a nosa posición, creo que queda moi claro, non entendemos porque lle irrita tanto, de verdade, non o entendemos en absoluto, creo que é moi clariño, foi moi clariño en toda esta traxectoria, e incluso fixo vostede referencia a Pontevedra, e incluso no que se fixo no Concello de Pontevedra foi moi clariño, se fixeron cousas sen ningún problema, cousa que non se tiña feito nunca antes e polo tanto a postura está moi clara e vamos a sostela. Sr. Presidente.- Moitas gracias Sr. Mosquera. Sr. Santiago Novas. Sr. Santiago Novas.- Si, gracias. Para min en concreto este tipo de dialécticas é habitual. Desviar asuntos a temas partidistas coa intención clara de descalificar, de anular e de non respectar a proposta dos outros grupos que acaban de definir como dereito a crítica, a discrepancia, é algo que a min a estas alturas evidentemente non me sorprende. Cando non hai razonamentos, cando non hai argumentos se recurre a calquera arma política e á que esta recurrindo no día de hoxe é habitual na súa persoa. Ben, falou de que estamos iniciando o asunto; evidentemente aí está precisamente o risco, se esto nace mal, se a previsión é restrinxilo, circunscribilo a un ámbito pequeno, me dá igual chamarlle elitista ou non elitista, non é ese o problema, é un problema de ámbito de participación. Se a súa dotación económica non é atractiva este premio está abocado ó fracaso e será responsabilidade súa, será responsabilidade do Presidente, será responsabilidade do Grupo Popular as consecuencias que de aí se deriven, pero non por non ser previsible, si polo empecinamento, polo enrocamento de querer ter sempre a razón, añadido neste caso coa particularidade da súa persoa que é alérxico á participación sexa doutros grupos, sexa doutros sectores, colectivos, asociacións, etc. É curioso que vostede traia a este Pleno este debate e sen embargo en Vilanova de Arousa vostedes o aprobaran en Xunta de Goberno. Nin sequera lle deron a posibilidade á Corporación vilanovesa de poder opinar, de poder aportar algo sobre as bases. Eso indica claramente que aquí hai unha intencionalidade política, non é baladí, non é casualidade que o premio sexa científico e que vostede, Sr. Durán, se queira arrogar, se queira atribuir a iniciativa deste premio e eso o que fai é poñer en risco a viabilidade, o prestixio dun nome consagrado literariamente como Valle Inclán. Ben, probablemente tamén para facerlle honor ó seu nome e ó seu estilo literario, esperpéntico, é esperpéntico que un representante da Corporación de Vilanova, pobo natal de Valle Inclán, estea poñendo en dúbida a categoría literaria, estea escatimando catro euros, para dedicarlle e poñer a Valle Inclán a nivel internacional onde se merece. É esperpéntico, fai honor vostede a Valle Inclán, evidentemente. Me parece que vostede terá que responder e dar explicacións non soamente neste Pleno senón tamén en Vilanova, porque vostede vai se-lo máximo responsable das consecuencias que de aquí se deriven. Facía alusión tamén vostede a que o retraso se debe entre outras razóns a que querían levar conxuntamente o primeiro punto do acordo do ano 2000, que era o noemamento de Valle Inclán Fillo Predilecto da Provincia e que está pendente de culmina-lo acordo. Mire Sr. Durán, eu teño que dicirlle unha cousa, soamente estiven nunha conversa con herdeiros, en concreto co fillo de Valle, e sabe vostede ¿cal era a principal reivindicación do fillo de Valle Inclán?. ¿Sabe cal era o seu resquemor, a súa reticencia ó nomeamento?. Pois que as institucións políticas, neste caso incluo á Xunta de Galicia posto que é galego, non están á altura de Valle Inclán, e vostedes con esta proposta están ratificando, están dándolle a razón no sentido de que non estamos á altura que Valle se merece. E logo facía alusión a que esta Deputación non soamente aporta tres millóns ó premio de Valle Inclán, senón que ademais ten outros compromisos a outros premios. Pero ¿que pensa vostede?. ¿Que o Concello de A Estrada, soamente a dotación de Cultura lla adica o premio Manuel García Barros?. Non, evidentemente ten outros proxectos, ten outros compromisos e ten outros gastos asumidos no ámbito da cultura. Eu creo que a posición está tomada e aquí o gran hándicap para reconducir esta situación é unha cuestión de orgullo persoal, de querer presentarse como o iniciador, o promotor, o impulsor. Se se fai nestes termos evidentemente sería unha desgracia e unha falta de prestixio para esta Deputación. Soamente anuncia-la abstención ós efectos de poder facilitar que se instaure definitivamente este premio dado que levaba dormido no caixón catro anos, coa esperanza de que se reconduza esta situación en próximos anos e coa esperanza de que a participación permita animarnos a seguir neste empeño. Para rematar dicir que non son ningún intelectual en temas literarios nin pretendo aparentalo, pero si esta proposta sae adiante probablemente en máis dunha ocasión nos chamen "eunucos intelectuales", é dicir, estamos lastrados intelectualmente. Moitas gracias. Sr. Presidente.- Gracias Sr. Santiago Novas. Sr. Durán Hermida. Sr. Durán Hermida.- Si Sr. Presidente. Gracias. Mire, eu estou convencido, creo que xa o dixen nas intervencións anteriores, que algúns só entenden as propostas, as iniciativas culturais se as patrocinan. E algúns só entenden as propostas e as iniciativas culturais que parten de calquera grupo político agás o Partido Popular. E eso o levan ata as súas últimas consecuencias e hoxe aquí temos unha boa proba diso, porque en realidade estou convencido de que o que subxace detrás das intervencións dos representantes do Bloque Nacionalista Galego e do Partido Socialista é que non son eles os que puideron promover, tomar, impulsa-lo acordo deste premio, porque participan dese esquema absolutamente trasnoitado, rancio, de que dende o Partido Popular, dende o noso ámbito político non se poidan promover estas e outras decisións, e eu estou lembrando aquí algunhas intervencións cando se debatiron temas culturais, e tiven que escoitar plantexamentos, parecidos ós de agora, e dixo que era unha trapallada o Plan Cultural, etc., etc., porque a vostedes lles molesta que dende este grupo político se fagan estes e outros plantexamentos. E ó Sr. Santiago Novas, eu dende logo non vou a traer aquí porque xa temos experiencia de abondo en debates plenarios en Vilanova, no vou traer aquí, pero o Sr. Santiago Novas fundamentalmente, coma outras persoas, neste tema e en outros, pero neste que nos trae aquí se caracteriza por predicar. Vostede predica incluso cando vostedes estaban en posición de goberno noutras institucións e tiñan posibilidades de facer cousas e nolas facían. E vostede dicía tamén, incorrendo nunha contradicción absolutamente flagrante, que este premio non tiña unha dotación económica atractiva, cando vostede mesmo sostiña minutos antes que era excesiva a súa dotación para un aspecto de investigación e agora resulta que a dotación económica non é atractiva para o mesmo aspecto de investigación. Dende logo non me sorprende a súa postura. O Grupo Socialista incorre, non sei por que razón, nun erro ó outorgarlle a posibilidade de participar neste tipo de cuestións porque vostede todo o que ten que ver con Valle sempre o utilizou como pedra arroxadiza aquí e noutros foros. Vostede vén aquí a descalificar a iniciativa, descalificala como só vostede, Sr. Deputado, sabe facer, e probas sobradas do seu talante descalificatorio, dese talante que agora é imaxe de marca de certo grupo político, o trae unha vez máis. Pero, mire, co talante non se fai nada. Talante é o que poñen vostedes en práctica; chegará o tempo de dar trigo, talante soa moi parecido a talento aínda que non é o mesmo. Talento vén por outros vieiros. Sr. Mosquera, eu non estaba irritado. Dende logo, vostede como Deputado ou o propio grupo do BNG, perde unha oportunidade grande, vostede tamén na súa condición de edil de Pontevedra, de amosar unha grandeza política con Valle Inclán, habida conta tamén fundamentalmente do vencello do escritor coa cidade de Pontevedra. Eu reitero todo o que dixen respecto á ignorancia deliberada que vostedes mantiveron ou seguen mantendo en moitos casos con todo o que ten que ver con Valle Inclán. Para vostedes os escritores ou son dos nosos ou non existen. Nada máis Sr. Presidente. Sr. Presidente.- Moitas gracias Sr. Durán Hermida. Sr. Santiago Novas. Sr. Santiago Novas.- Para min rematou o debate; simplemente puntualizar para que non queden cuestións no aire que recórdolle ó Sr. Portavoz de Cultura que foi o Grupo Socialista, sen que esto intente poñer en valor a uns e outros porque creo que non é o tema en canto a Valle. E aquí estamos falando de literatura, estamos falando de algo que a política, os posicionamentos políticos, as conviccións políticas dos propios escritores, deberán aparcarse e deberán falar soamente de calidade literaria, soamente falar deso. Simplemente dicirlle e recordarlle que foi o Grupo Socialista quen aprobou o inicio do expediente de nomeamento de Valle Inclán como fillo predilecto de Vilanova de Arousa. Simple e llanamente recordar eso. Nada máis. Moitas gracias. Sr. Presidente.- Gracias Sr. Santiago Novas. Non hai máis intervencións, polo tanto creo que está suficientemente debatido, creo que é unha boa, moi boa iniciativa e polo tanto o que debemos é poñela en marcha canto antes e deso é do que se vai ocupar neste caso este equipo de goberno. ¿Votos en contra?. ¿Abstencións?. O Grupo Socialista e o BNG. ¿A favor?. O Partido Popular. Sr. Santiago Novas.- Unha cuestión de orde. Que se recolla e que se leve adiante a proposta que fixemos, que se vote a proposta que fixo o Grupo Socialista, que quedara o asunto sobre a mesa co compromiso de que na seguinte ou posteriores sesións se reconducirán as bases. Sr. Presidente.- Votamos a proposta do Partido Socialista de deixar sobre a mesa o punto número catro da orde do día. ¿Votos en contra?. Partido Popular. ¿Abstencións?. ¿A favor?. Bloque e Partido Socialista. De conformidade co dictame favorable da Comisión Informativa de Cultura, e despois de rexeitar a proposta do Grupo Socialista de que se deixara sobre a Mesa este asunto pola maioría de votos do Grupo Popular, acórdase por maioría de votos a favor do Grupo Popular e coas abstencións do PSOE e do BNG aprobar as Bases do Premio Valle-Inclán 2004, que son do seguinte teor: PREMIO VALLE-INCLÁN 2004 A Excma. Deputación Provincial de Pontevedra, en colaboración co Concello de Vilanova de Arousa, dentro das súas múltiples actividades no eido da cultura, convoca a primeira edición do Premio "Valle-Inclán" que, atendendo ás disposicións do regulamento correspondente, se rexerá polas seguintes BASES Primeira.- A convocatoria é para ensaios ou estudos que versen e profunden en calquera aspecto da vida ou da obra de Valle-Inclán dende un punto de vista científico-divulgativo. Segunda.- O premio estará dotado coa cantidade de vinte e catro mil euros (24.000,00 ¤). O xurado poderá decidir deixalo deserto ou ben conceder cantos accésits considere con esta contía global. Terceira.- Os traballos deberán ter como características: - Ser orixinais e inéditos, e que non fosen publicados con anterioridade á concesión do premio. - Deberán estar redactados en calquera das linguas oficiais da Comunidade Autónoma de Galicia. - Presentaranse cinco exemplares mecanografíados a dobre espazo. A presentación poderá facerse baixo lema ou pseudónimo caso no que se achegará a correspondente identificación do autor nun sobre aparte. Cuarta.- A presentación das solicitudes por parte dos candidatos farase no Rexistro Xeral desta Deputación, a partir do día seguinte ó da publicación desta convocatoria no Boletín Oficial da Provincia (BOP) e ata o día 1 de setembro de 2004, aceptando os mesmos as condicións establecidas na mesma. Rematado este prazo, a Secretaría Xeral da Deputación expedirá unha certificación das propostas presentadas que, xunto con elas e a documentación correspondente, lle pasará ó xurado do premio. A cada solicitude ou proposta xuntaránselle cantos documentos se consideren de interese para un mellor coñecemento de cada un dos candidatos. Quinta.- Para adxudica-lo premio ó que se refire esta convocatoria constituirase un xurado integrado polos seguintes membros: Presidente: - Presidente da Deputación ou Deputado en quen delegue Vocais: - Alcalde-Presidente do Concello de Vilanova de Arousa - Presidente da Comisión de Cultura - Cinco persoas de recoñecido prestixio intelectual e académico - Un representante da Fundación Valle-Inclán. Secretario: - O titular da Corporación ou funcionario en quen delegue. Este xurado non poderá constituirse nin actuar sen contar coa asistencia de máis da metade dos seus membros, que resolverá todas as incidencias que se presenten e cuxas decisións serán inapelables; poderán así mesmo solicita-la axuda de asesores especialistas na materia. Sexta.- O xurado valorará os traballos presentados con liberdade de criterios, pero, tendo en conta sempre que estes sexan científicos, e valorará, especialmente, aqueles aspectos que supoñan unha contribución á cultura galega ou á relación de Valle-Inclán con Galicia. Da decisión do xurado e da adxudicación do premio redactarase unha acta detallada que, asinada por todos os seus membros pasará a coñecemento e aprobación do Presidente da Deputación de Pontevedra, ou o órgano competente en quen delegue. Sétima.- A entrega do premio realizarase no lugar e data que determine o Presidente da Deputación, nun acto solemne e coa asistencia dos membros da Corporación Provincial e do xurado, así como de personalidades das Artes e as Letras. Xunto co premio, o/a galardoado/a recibirá unha copia da acta da reunión do xurado. Oitava.- Durante o prazo dun ano, a partir da emisión da decisión do xurado, a Deputación resérvase o dereito de publica-los traballos, transcorrido o cal e coa autorización deste organismo poderá facelo o autor asumindo os custes. A concesión do premio non implica a perda da propiedade intelectual. Aqueles que non fosen galardoados poderán retira-los traballos no Servizo de Cultura desta Deputación, no prazo de tres meses, contados dende a data da resolución do concurso, pasados os cales quedará exenta a responsabilidade das devolucións non solicitadas. ------ Folla: 5.5053.- MOCIÓN DO PSOE SOBRE O CESAMENTO DA ACTIVIDADE AGRARIA ANTICIPADA Sr. Presidente.- Punto número cinco da orde do día. Moción do Partido Socialista sobre o cesamento da actividade agraria anticipada. Sr. Rey Rey. Sr. Rey Rey.- Bos días. Gracias. Esta Moción vén xa arrastrada dende unha emenda que se presentara ós presupostos no seu día e que vén vindo rebotada Pleno tras Pleno; debatímola finalmente hoxe. É unha emenda que basicamente tiña sentido para paliar o nulo interese que no seu momento tivo a Xunta de Galicia para acceder a esta posibilidade do cesamento da actividade anticipada con fondos procedentes tanto do MAPA como da Unión Europea e que non chegou a bo porto. Nós entendemos que era moi positiva, basicamente porque cubría dous obxectivos, un primeiro obxectivo, que se ten falado nalgunha ocasión aquí, pero que eu habitualmente non vexo por ningures, que é a discriminación positiva a prol do rural, e é claramente unha medida que houbera beneficiado esta situación de discriminación positiva, e por outro lado cubriría en moi boa medida o que debería ser tamén un obxectivo importante desta casa, que sería unha renovación demográfica nese mesmo eido, no rural. Estes eran os motivos que movían a presentación no seu día desta emenda ós Presupostos e neste momento a Moción. Sr. Presidente.- Moitas gracias Sr. Rey Rey. Sr. Crespo. Sr. Crespo Iglesias.- Esta Moción, xa o avanzamos na Comisión Informativa correspondente, vamos a votala en contra porque entendemos que de facer unha Moción este grupo de goberno faría unha Moción case no sentido contrario, é dicir, un dos problemas que ten o agro galego non cabe dúbida que é o despoboamento, e aquí faise fincapé en dicir que esta medida ademais de lesionar as súas lexítimas aspiracións supón un freo para desenvolver políticas que eviten o despoboamento do rural pontevedrés. Eu creo que é o revés. Eu pertenzo a unha zona onde a actividade agraria é unha das actividades fundamentais, económicas, do norte provincial, e por experiencia sei que toda xubilación anticipada normalmente supón a perda de poboación para o campo, é xusto ó revés do que propoñen na Moción. Un gandeiro xubilado é un gandeiro que nalgunhas ocasións queda na súa casa e noutras márchase para a cidade ou para a vila, para a capitalidade, como está ocurrindo no meu Concello e noutros similares. Polo tanto eu o que faría é fincapé en subvencionar, dalgún xeito se é que puidera, pero tampouco non creo que sexa materia desta casa, xusto o contrario para facerlle frente á incorporación de novas persoas, de novos activos á man de obra do agro. Polo tanto nós vamos a votar en contra. Din aquí que esixir da Xunta de Galicia o cumprimento das súas obrigas neste eido. A Unión Europea subvenciona os abandonos nun 65%, o 35% restante, 17,5 a Xunta, 17,5 o MAPA. Eu creo que o foro axeitado para esixirlle á Xunta que cumpra os seus compromisos é o Parlamento Galego, onde vostedes están alí perfectamente representados. Á Xunta de Galicia, os seus compromisos, estou convencido de que os vai cumprir, non tiña dispoñibilidade presupostaria. Esta Moción está un pouquiño desfasada en tempo, si xa se habilitou unha partida non para facerlle fronte á totalidade dos abandonos, que é imposible porque faría falta duplica-la partida, pero ese é un problema presupostario da Xunta de Galicia que creo que non debemos paliar dende esta casa. Á parte que aquí póñennos unha cantidade, comprometemos unha para o 2005 e poñer 600.000 euros para o 2004. Mire, 100.000.000 de pesetas para os abandonos da provincia de Pontevedra é o cholocate do loro. É dicir, dende logo que algo sería pero non arreglaríamos practicamente nada. En todo caso, as políticas de abandono eu considero que hai que retomalas porque en moitos casos, lexos de corrixir que palien o despoboamento do agro o que fan é incrementalo. É bo que estas políticas veñan acompañadas sempre de incorporación de novos para que as explotacións non queden valeiras. En todo caso, eu creo que esixirlle á Xunta de Galicia o cumprimento das súas obrigas non é o adecuado porque para eso está o Parlamento Galego que é o que ten que velar polos intereses do Goberno. Realmente quen controla o Goberno galego é o Parlamento, a misión fiscalizadora tenna o Parlamento e vostedes teñen alí grupo. E habilitar unha partida económica, home, as competencias da Deputación no eido agrario son razonablemente ambigüas e seguiranno sendo e a verdade é que podemos facerlle frente a todo o que faga falta. Pero en todo caso creo que o futuro do agro vai por financiar un tipo de políticas que contribúan a incrementa-lo asentamento poboacional, e dende logo esta non é. Sr. Presidente.- Moitas gracias Sr. Crespo. Sr. Mosquera. Sr. Mosquera Lorenzo.- Gracias Sr. Presidente. Entrando no fondo da cuestión, que eu creo que é o que debemos, evidentemente pode haber persoas que queiran abandonar hoxe a actividade agraria e polo tanto axudarlle non estaría mal, así en abstracto, que é o que trata a Moción. Pero é que estamos nunha situación e nun ámbito no que como consecuencia da entrada na Unión Europea, na CEE, e como consecuencia do Tratado de Adhesión e despois das políticas europeas, nos están desmantelando o agro dunha maneira absolutamente acelerada, coas súas consecuencias evidentes de despoboación, envellecemento, avellentamento da poboación, abandono da actividade agraria, e nestes momentos, se as cifras que teño lido e me teñen dado non erran, hai Concellos nos que o 70% do terreo apto para agricultura e potencialmente moi productivo está abandonado. Creo que as consecuencias dese tipo de política se están vendo dunha maneira palmaria e dunha maneira incluso tráxica, non tráxica en canto a mortes, pero si tráxica en canto á dinámica poboacional e á dinámica económica deste país. E polo tanto é evidente que o noso grupo sempre tivo unha postura moi clara e moi coherente neste aspecto, de non aceptar ese tipo de política e, ó contrario, tomar medidas para que o campo se poña en valor, se produza máis. A min o que me sorprende profundamente é ese caer da burra, en termos coloquiais, do Partido Popular, porque nunca se lle escoitou un posicionamento claro, e agora que se ven as consecuencias e a propósito desta Moción agarran ás consecuencias cando eran máis que previsibles. Sabíase perfectamente o que ía pasar e incluso houbo estudios que o dixeron e afirmacións por parte das autoridades competentes de que en Galicia sobraban tropecentas mil persoas no campo, e evidentemente cando se din estas cousas despois veñen as consecuencias por atrás. É moi curioso pois xa está tan denostada a política de certa planificación económica, tan terriblemente denostada por tódolos sectores, e resulta que despois, por exemplo, no agro galego se planificou dunha maneira esquisita ata o último detalle, cal ía se-la súa evolución e cal ía se-lo seu final, agora estamos chegando ó final desa aplicación e os resultados se ven moi ben. Nós, evidentemente, con respecto a esta Moción vamos a votar en contra polos motivos que se dixeron, sen entrar se ten competencia a Deputación ou non, que non a ten, legalmente había moi poucas posibilidades de entrar aí, etc. Moitas gracias. Sr. Presidente.- Gracias Sr. Mosquera. Sr. Rey Rey. Sr. Rey Rey.- En principio quixera comentar que parte da Moción, ou unha parte importante da Moción, nace no seu Concello, Sr. Crespo. Veciños do seu entorno ou de Concellos limítrofes son os que en parte promoven esta Moción. Este regulamento do cesamento da actividade anticipada leva ademais contempladas medidas técnicas nas que non se pode acceder ó cesamento se non se procede á venta da explotación, é dicir, que non é que o agricultor venda e poida irse ou quedarse, poderá irse ou quedarse obviamente porque ten liberdade de circulación, pero necesariamente alguén terá que quedar no seu sitio. Soamente se pode acceder ó cesamento da actividade anticipada se ten concretada a súa venda e o seu seguimento na explotación. Sería moi prolixo comentar tódalas medidas técnicas nin tampouco probablemente sexa o momento, pero esa é unha das medidas e en determinados tramos está moi ben recollido. Ou sexa que ese non é o motivo, precisamente ese sería un elemento para palialo; insisto, hai medidas técnicas. Logo que leu un dos puntos da Moción, se é que o problema é esixir da Xunta de Galicia, se o problema é lingüístico, podemos borra-la palabra esixir e tomar que dende aquí se lidere, se promova, como se fai co tema da Lei do Chan ou outras cuestións, que se mobilice a administración a prol destas ou semellantes. Porque eu quérolle recordar que en definitiva, no fondo do problema, é que existe en Galicia e existe nesta provincia un problema demográfico grave e eu quérolle recordar que na súa zona e noutras zonas tamén tódolos seus habitantes teñen nos seus tres niveis de administracións ou tiveron nos últimos oito anos só administracións gobernadas polo Partido Popular. Este é un feito obxectivo, entón quero dicir que algunhas medidas que se toman, tómanse incluso dende ámbitos semellantes ós seus, pero que habendo responsabilidades de todo o mundo e incluso ó mellor non habendo responsabilidades porque as circunstancias demográficas ás veces están máis alá da política mesma, quero dicir que a situación real é que no seu entorno e nesta provincia en xeral no entorno rural, os cidadáns veñen tendo en tempos de democracia os niveis de administración que os superan en mans do Partido Popular. Algunha responsabilidade terá nese despoboamento, non será de novo votarlle a culpa ó empedrado. Entón, insisto, se a palabra é esixir e a queren modificar por algunha outra máis suave que facilite a negociación política, nós estamos aquí para eso. Agora non é un tema de votos pode ser un tema que dende a Presidencia se retome e se lidere un movemento a prol do mundo agrario, con estas medidas técnicas ou con outras que debatamos e propoñamos entre todos. Nada máis. Sr. Presidente.- Moitas gracias Sr. Rey. Sr. Crespo. Sr. Crespo Iglesias.- Ben, moi brevemente, eu creo que coñezo o sector razonablemente ben, podíao coñecer mellor pero coñézoo bastante ben, proveño del, a miña andaina política comezou neso. Polo tanto é un tema que creo que modestamente algo coñezo. E tamén coñezo a filosofía dos sindicatos agrarios e mire, Sr. Rey, independentemente de que nalgunhas cousas coincidamos, onde non coincidimos é no plantexamento. Entendo, e é unha opinión persoal pero creo que compartimos todo o grupo de goberno, que non podemos poñernos a financiar aquí plans de abandono; eso tenno que facer a Xunta, ten que poñer o 17%, ten que poñelo a Xunta e os plans de abandono están perfectamente regulados na PAC, polo tanto se están regulados eu creo que cada pau ten que aguanta-la súa vela. Esta casa non debe poñer cartos. Con respecto ó Sr. Mosquera, se o sindicato afín a vostedes no agro lle informaron deso, que queren que lles diga. Eu coñezo a Lidia Senra e coñezo a Roberto García e a Román Santalla, e teño departido con eles en moitas ocasións sobre problemáticas do sector agrario. E ¿saben vostedes o que lle digo?, que a política de Unións Agrarias prevé demasiada "subvencionitis" para o sector, en vez de desenvolvelo a si mesmo. É dicir, o sector, se quere sobrevivir para o futuro, ten que ter un valor endóxeno propio e ten que ter autonomía e ten que ter sobre todo autoestima que é o que non ten o agro. E a "subvencionitis" estao matando en parte. E mire, se realmente collemos a política do Bloque nese eido, e a política do Bloque é a que di o Sindicato Labrego Galego, ¡que Dios nos colla confesados!, porque entón si que se desertizaría o interior de Galicia. As políticas agrarias para combatir o despoboamento non van por darlle máis subvencións, van porque o agro se organice doutra mellor forma, e polo tanto os sindicatos son responsables porque cada un ten as súas políticas e non se poñen de acordo para organiza-lo sector como é debido. Aquí entonemos todos a "mea culpa", e cando digo todos é porque todos temos os nosos brazos no agro, por desgracia para os agricultores, e digo por desgracia, e digo temos e non digo teñen, porque cada un defende os seus intereses, moitas veces máis sindicais que outra cousa, moitas veces máis deliberados que outra cousa, e ó final os agricultores que muxen as vacas a diario e que cultivan as súas terras son os que menos opinan desta política. Polo tanto, esta Moción, Sr. Rey, vamos a votala en contra por razóns obvias. Sr. Presidente.- Moitas gracias Sr. Crespo. Algo nos quere dicir o Sr. Mosquera. Sr. Mosquera Lorenzo.- Gracias Sr. Presidente. É absolutamente sorprendente esta digresión con respecto ó sindicalismo. Eu dende logo non teño ningunha vinculación co sindicalismo nacionalista no agro, e como son nacionalista se supón por parte do Partido Popular que hai esa relación directa de causa efecto, que eu nunca vin por ningún lado. Pero bueno, non sería cuestión de discutir agora, pero hoxe parece que vai de anécdotas, que nunca me gusta, biográficas, que sempre se di. Xa postos así vamos a dicilo, sempre se di que temos un defecto os nacionalistas, que non viaxamos. Pois mire, eu viaxo bastante, cando podo. E resulta que esta Semana Santa elixín un destino dentro da Península Ibérica, en Andalucía en concreto, que xa estivera como hai uns quince anos. A min sorprendeume moitisimo ver alí, ó lado do Estreito, unhas explotacións gandeiras de vacas absolutamente espectaculares en canto ó número, que non había hai quince anos. Ah, milagro, é que agora os agricultores andaluces entenderon que era mellor deixa-lo porco ou deixa-los toros, ou o que fora, entenderon que tiñan que dedicarse ás vacas. E, enfrente, ou sexa na outra esquina, cara o noroeste, temos un país que se chama Galicia, unha nación que se chama Galicia, que como dicía García Márquez, un comentario moi soado, non sei se o dixo ou non, "nace herba ata nas pedras da Catedral". Normalmente as vacas aliméntanse de herba. Tivemos un reparto de cuotas, etc., que aparecen incluso en sitios nos que nunca sospeitaron dedicarse a eso e teñen bastantes problemas despois en canto á producción de herba e en Galicia temos gravisimos problemas, ata o extremo de que hai que aplicarlle o abandono anticipado, a co

Área de documentación

• Existencia e localización de copias Enlace para escoitar o audio da sesión do Pleno

Área de notas

• Nota

Puntos de acceso

Área de control da descrición